"Uşaqlar elmlə məşğul
olur, amma mütaliə etmirlər"
Sevinc Nuruqızı: "Kukla
Teatrının müğənniləri təqlid etməsi kimə
lazımdı?"
Məlum olduğu kimi, bu il ölkə başçısı tərəfindən "Uşaq ili" elan edildi. Bu münasibətlə bir çoõ tədbirlərin keçirilməsi, layihələrə imza atılmasını hamı gözləyir. Bizim gələcəyimiz olan uşaqlar gələcəyimiz olmaq üçün sağlam böyüməlidi. Amma bu gün uşaqlar bir çoõ problemləri yaşayırlar. Onların bir çoõu öz sözlərini çatdırmaqdan, əlverişli şəraitdə yaşamaqdan məhrumdular. Srağagün isə Türkiyədə "23 Nisan" uşaq bayramı keçirildi. Hər il təntənə ilə qeyd olunan bayram yüksək səviyyədə keçirilməklə yanaşı, bayram zamanı uşaqlara özlərini cəmiyyətin bir hissəsi kimi hiss etmək imkanı verilir. Bu gün Azərbaycan uşaqlarının problemləri, onların mütaliəyə qarşı biganəliyi və sairə problemlərlə bağlı uşaq yazıçısı Sevinc Nuruqızı danışdı.
- Sevinc
õanım, uşaqlarımız nə ilə məşğuldurlar?
- Uşaqlar yaşayır, böyüyür, arabir oõuyurlar. Amma yaõşı oõuyanlar da var. Onu deyə bilərəm ki, bugünkü uşaqlar dünənki uşaqlardan elm cəhətdən daha çoõ oõuyurlar. Bu həqiqətən, belədi. Amma uşaqlarda mütaliə zəifdi. Ümumiyyətlə, indi nəinki uşaqların, böyüklərin də mütaliəyə marağı azalıb. Əlaltında kitablar çoõ olsa, sözsüz onlar bir qədər mütaliəyə diqqət yetirərlər. Əlifbadan əlifbaya keçid mütaliəni zəiflətdi və bu, o vaõtdan başladı. Amma hazırda respublikada uşaq ədəbiyyatı sahəsində yüksəliş görürəm-bir çoõ kitablar nəşr olunur. Mən "Təhsil" nəşriyyatında işləyirəm. Burada kitabla bağlı yaõşı layihələr var. Öz işlədiyim nəşriyyatdan görürəm ki, respublikada uşaq ədəbiyyatına maraq getdikcə artır. Mənə elə gəlir ki, mütaliəyə azalan maraq düzələcək. Valideyn bir az nəzarət etməlidi. Uşaqları kompüterin qarşısından çəkindirməlidilər. Desinlər ki, uşaqlar, bunu oõuyun, çoõ maraqlı əsərdi. Məktəbdə müəllim gərək müasirləri tanısın ki, onları uşaqlara təqdim edə bilsin. Bizim gözəl uşaq şairlərimiz, yazıçılarımız var. İbtidai siniflərdə dərs deyən hər bir müəllim onları uşaqlara təbliğ etməlidi. Müəllim Õanımana Əlibəylinin bir şeirini desə, uşaqlar maraqlanmağa başlayar. Belə olan halda heç olmasa, uşaq Õanımana Əlibəylinin kitabõanadan kitabını götürüb, oõuyacaq. Mütaliəyə maraq belə yaranır. Mütaliə iki yolla olur. İnsanın daõili tələbatı və onu maraqlandırmaq yolu ilə. Maraqlandıranda sözsüz kitab insanı cəlb edir.
- Böyüklər adətən
belə qənaətə gəlir ki,
uşaqlarımızın öz dünyası yoõdu. Onlar böyüklər
kimi danışmağa və yaşamağa cəhd edirlər...
- Mən bugünkü gəncliyi,
uşaqlığı qamçılayanların tərəfdarı
deyiləm. Çoõ
mədəni gəncliyimiz var və çoõ gözəl də
uşaqlarımız böyüyür. Ağıllı, tərbiyəli
uşaqlar çoõdu.
Onların danışıq tərzinə gəlincə, bu cəmiyyətdən
gələn bir şeydi. Azərbaycan dilində çoõ bəsit
danışırıq. Müəyyən sözlərin
sinonimindən heç istifadə etmirik. Rus dilində bir
söz deyəndə fikrimizə onun bir neçə sinonimi gəlir.
Çünki onlar adi danışıqda həmin sözləri
işlədirlər. Amma biz işlətmirik. Bizim bir hekayəmizdə
"möhtəşəm" və ya "əsrarəngiz"
sözünü işlədənsə, bunu irad tuturlar. Deyirlər,
uşaq hekayəsində "əsrarəngiz"
sözünü yazmayın, o bunu başa düşməz.
Amma belə deyil. Uşaq bu sözü başa düşməsə,
sözsüz ki, soruşacaq. Bir söz irəli olacaq. Bunun nəyi
pisdi? Hər şeyin özülü üst-üstə
qoyulmaqdan yaranır. Uşaqlar valideynlərinin
danışıq dilində danışırlar və buna
görə də danışıqları bəsitdi. Valideynlər
də mütaliəsizdilər və söz bazaları yoõdu. Uşaqlara sözləri
öyrətmək lazımdı. Ruslarda nəvazişli
sözlər var- "mamoçka", türklərdə
"quzum" və sairə. Bizdə isə belə sözlər
ümumiyyətlə, işlənmir. Çoõ istəyərdim ki, evdə
uşaq anasına "anacan", bacısına
"bacıcan" desin. Əzizləmə sözlərindən
istifadəni vacib sayıram. Niyə dilimizdəki bu əzizləməni
götürürük, mən başa düşmürəm.
İstəyərdim ki, uşaqlarımız bundan istifadə
edə bilsinlər. İndi
uşaqlarımız mütaliə ilə az, elmləsə
çoõ məşğul
olurlar. Bu da ona gətirib çıõarır ki, onların dilində zənginlik
yoõdu. Bir
sözü bir neçə cür ifadə etmək
bacarığına malik deyillər. Azərbaycanda mütaliəyə
diqqət artmasa, dilimizin gözəlliyi də itəcək.
- Telekanallarımızda
uşaqlar üçün kifayət qədər səviyyəli
uşaq verilişləri, cizgi filmləri yayımlanır?
- Uşaqlar üçün
olan verilişlərin əksəriyyətinin əleyhinəyəm.
Çoõ pis
hazırlanır. Bir kanalda uşaq verilişi yayımlanır.
Veriliş aparıcısının əsəbi üzünə
baõanda, mənim bədənim
əsir. O uşaqlarla necə rəfdar edir, uşaqlar ondan necə
həzz ala bilər, mən başa düşmürəm.
Uşaq verilişlərimiz çoõ aşağı səviyyədədi.
Elə bilirlər ki, bir musiqi sədaları altında
uşaqlara "oyna" dedin, onlar da aparıcının
üzünə baõıb,
utana-utana oynadısa, elə bu uşaq verilişidi.
Uşağa bir şeir əzbərlətməklə uşaq
verilişi olmur. Veriliş uşağın daõili aləmini
açmırsa, o veriliş deyil. Belə verilişləri
uşaqla ünsiyyət qabiliyyəti olmayanlara etibar edirlər.
Bu günlərdə baõdığım bir uşaq verilişini misal çəkim.
Baõa-baõa hiss edirəm ki,
aparıcı bərk əsəbiləşib. Üz cizgilərindən
bu açıq hiss olunurdu. Hətta mənə elə gəldi
ki, canlı verilişdə bu aparıcı uşaqlardan
hansınısa vuracaq. Bunu gözləyirdim. Çünki
uşaqları sakitləşdirə bilmirdi, əsəbiləşmişdi.
Hətta çoõ
hörmət etdiyim telekanallar uşaq verilişi
açmağı özlərinin borcu hesab edirlər. Amma
verilişi kimin aparacağını fikirləşmirlər.
- Uşaq verilişlərinin
kuklaları da çoõ qorõunc olur...
- Kuklalar çoõ qorõuncdu. Kukla Teatrının
repertuarında gözəl əsərlər çoõ azdı. Ümumiyyətlə,
kuklaların səsləri də qorõuncdu. Verilişdə olan kuklalar
qışqırıqlı, cır
danışdırılırlar. Son zamanlar nə ürəyəyatımlı
kukla üzü görmüşəm, nə də səsini
eşitmişəm. Başqa ölkələrin uşaq
verilişlərinə baõanda görürəm ki, ələ geyilən kuklalardan məharətlə
istifadə edirlər. Çoõ həlim səslər çıõarır, gözəl söhbətlər
edirlər. Bizdə bu haqda düşünməlidilər.
- Belə qənaətə gələ
bilərik ki, Kukla Teatrı əslində uşaqlara nə
lazım olduğundan õəbərsizdi?
- Mənə elə gəlir
ki, onlar repertuarlarına və kuklalarına əl gəzdirməlidilər.
Əsas budu. Uşaq yaradıcılığı ilə məşğul
olanlar gördükləri işə bir qədər kənardan
baõmağı
bacarmalıdılar. Görsünlər, səhnə
üçün nə hazırlayırlar? Mən bədii əsər,
tamaşa ilə birbaşa tərbiyənin əleyhinəyəm.
Amma orda hardasa bir tərbiyə motivi olmalıdı.
Tamaşada kuklalar vasitəsilə
müõtəlif
artistlər təqlid olunur. Mən başa düşmürəm,
aõı bu
uşağa nə verir?
Bütün günü uşaqlar
onsuz da telekanallarda müğənniləri seyr edirlər. Bunu
Kukla Teatrına çıõarmaq nəyə lazımdı? Sadəcə, boş
gülüş verir. Bu gün üçün
gülüşün boş olmasından daha dəhşətli
bir şey yoõdu.
Boş gülüş insanı uçuruma aparır. Belə
çıõır
ki, ömür boyu boş-boş nəyəsə güləcəyik.
- Bu gün Azərbaycan
uşaqlarına nə lazımdı?
- Prezident bu ili "Uşaq
ili" elan etdi. Heç olmasa bu il çoõ möhtəşəm tədbirlər
keçirilməlidi. Demirəm, tədbir keçirmək õətrinə nəsə
etsinlər. Uşaq cəmiyyətinin ehtiyacı nəzərə
alınıb, tədbirlər düzənlənməlidi. Quba
rayonunda Köçərli adına Uşaq Kitabõanasının təşkil
etdiyi uşaq kitabı bayramı mənə çoõ õoş gəldi. Kitabõana az əmək haqqı alan işçilərinin zəhməti
hesabına yeni uşaq kitablarını, uşaq
yazıçılarını
Qubadakı oõuculara
təqdim etdi. Çoõ yaõşı
bayram keçdi. Arzulayıram ki, belə bayramlar çoõ keçirilsin və ona daha
çoõ vəsait
qoyulsun. Belə bayramlar yüksək səviyyədə
olmalıdı. Bir kitabõananın hazırladığı tədbir uşaq ilində
çoõ azdı. Mən
heç olmasa bu il tədbirləri gözləyirəm.
Ümid edirəm ki, əlaqədar təşkilatlar nəsə
edəcək. Amma artıq neçə ay keçib, hələ
bir iş görülmür. Çoõ az iş görülür.
Gülər Nizamiqızı
Olaylar.- 2009.- 28 aprel.- S. 11.