“Bizim sahədə xaricdə qalıb işləyən
sənət adamları azdır”
Son zamanlar sənət adamlarımıza xaricdə çalışmaq, fəaliyyət
göstərmək
üçün
bir sıra
ölkələrdən təkliflər
gəlir. Bu, incəsənətin müxtəlif sahələrində
özünü büruzə verir. Təbii ki, Azərbaycanın
təbliği və milli mədəniyyətimizin
tanıdılması sahəsində sənət
adamlarımızın belə təklifləri dəyərləndirməsi
müsbət bir haldır. Məsələn,
balabanın mahir ifaçısı Əlixan
Səmədov bu gün
nəinki Türkiyədə, hətta bir
sıra Avropa ölkələrində də
milli musiqimizin tanıdılmasında
mühüm rol
oynayır. Qeyd edək ki,
bir çox
musiqiçilərimiz Türkiyə, Almaniya
və İranda musiqi
sahəsində yeni kadrların
hazırlanmasında pedaqoji fəaliyyətlə
də məşğul olurlar. Məsələn,
ölkəmizdə “tarın professoru” kimi tanınan tarzən Oqtay
Quliyev uzun zaman Türkiyə universitetlərinin birində
pedaqoji fəaliyyətlə məşğul
olub. Lakin müəyyən müddət
keçdikdən sonra mahir
ifaçı vətənə dönüb
və yenidən Milli Konservatoriyada
fəaliyyətini davam etdirir.
Bu gün xaricdə
işləmək təklifi alanlar
sırasında Xalq artisti
Alim Qasımov və Sevda
Ələkbərzadənin də adı hallanır. Lakin hər iki
ifaçı xarici ölkələrdə
verdikləri konsertləri və avropalı ifaçılarla
birgə hazırladıqları layihələrlə kifayətlənirlər.
Yuxarıda qeyd etdiyim kimi, incəsənət adamlarımızın
xaricdə fəaliyyəti müsbət haldır. Ancaq müəyyən bir vaxtdan sonra sənətçilərimizin
kütləvi şəkildə xaricə axını başlaya bilər ki, bu da bu
sahədə fəsadlar yarada bilər. Bu məsələ ilə bağlı ortaya çıxan suallar olduqca düşündürücüdür.
Məsələn savadlı, istedadlı sənət
adamları, pedaqoqlar xaricdə tələbə
yetişdirməyə gedirlərsə, bəs bizim
burdakı tələbələri kim
hazırlayacaq? Həmsöhbətimiz Azərbaycan
Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət
Universitetinin Musiqi sənəti
fakültəsinin dekanı, Əməkdar artist,
tarın mahir ifaçısı Vamiq Məmmədəliyevdir. İlk
öncə V.Məmmədəliyev ixtisaslı kadrların
yetişdirilməsindən danışdı və qəbul
imtahanları ilə bağlı fikirlərini səsləndirdi:
“Mən fikirləşirəm ki, bizdə
tələbə qəbulu ildən-ilə təkmilləşir.
Mən artıq 10 ildir ki
bu fakültədə dekan
işləyirəm. Əvvəllər qəbul
imtahanlarından öncə qabiliyyət, sonra
isə test imtahanı
aparılırdı. Ancaq neçə ildir ki qabiliyyət
imtahanları test imtahanlarından sonra aparılır. Məncə, hər iki halda nəticə eynidir. İstedadlı və savadlı tələbələr
qəbul imtahanlarını uğurlu bir nəticə ilə başa
vurur. Bu üsulun ləğvini istəməzdim. Nə
üçün bizdə kamançalan,
tarzən və ya xanəndə savadlı
olmasın? Hər bir istedadlı tələbəmiz
nə qədər savadlı olarsa, onun xaricdə öz təhsilini
artırmaq və işləmək imkanları daha
çoxdur. Vətəndən kənarda təhsil
almaq şansı hər gəncə nəsib
olmur. Bu gün xarici dil bilmə vərdişlərinə yiyələnən
və qarşısına ciddi məqsəd
qoyan gənclərimiz belə bir şansı əldə edirlər”.
-
Bu gün sənət
adamlarımızın, xüsusilə musiqiçilərimizin
xaricə üz tutduqlarının şahidi oluruq. Onların çoxu tanınmış xarici
universitetlərin pedaqoqlarına çevrilir.
Bunun bizim üçün hansı fəsadları ola bilər?
- Bilirsiniz, bizim sahədə xaricdə qalıb işləyən
sənət adamları
azdır. Ola bilsin incəsənətin başqa
sahələrində bu bəlkə də
artıq bir problem
halını alıb. Ancaq məncə,
ifaçılar sferasında hələki belə problem yoxdur. Əlbəttə,
yaxşı bir mütəxəssisimiz hər
hansı bir dövlətdə
çalışmaq təklifini qəbul edirsə, biz bu məsələdə
hardasa itiririk. Yaxşı olar ki,
belə mütəxəssislərin Azərbaycanda qalıb fəaliyyət
göstərməsi üçün
şərait yaradılsın ki, həmin
sənət adamı da kənara getməsin.
Çünki bir çox sənət adamları məhz maddi rifahı naminə xaricə üz tutur.Bu gün musiqiçilərin xaricə axınının
qarşısını alan daha bir faktor
isə bir qədər qəribə
görünsə də, toy
bazarıdır. Belə ki, “sənətkarı
el saxlar” deyimi burda özünü
sözün əsil mənasında doğruldur. Aktyorlardan, rəssamlardan
fərqli olaraq musiqiçilər və
müğənnilər bu gün
toyların, el şənliklərinin
hesabına maddi problemlərini həll edir və ölkəni daha
çox qazanmaq naminə
tərk etmir. Bundan başqa ali təhsilli
mütəxəssis kimi bir
çox sənət adamlarımız bir sıra təhsil müəssisələrində
çalışır və bu sahədə
tələbələrin yetişdirilməsi üçün
səy göstərirlər. Bu barədə
Vamiq müəlim də öz
fikirlərini söylədi: “Biz
istedadlı tələbələrlə işləmək üçün universitetimizə
tanınmış sənət adamlarını, gözəl
pedaqoqlarımızı dəvət edirik.
Çünki yaxşı mütəxəssisləri
yetişdirən ilk növbədə
müəllimlərdir. Sözsüz ki, müəllimin tutaq ki, 6 tələbəsi varsa, bunların altısı da incəsənət sahəsində qalmır
və ya bütün
tələbələri işini tam bilən mütəxəssis olmur. Kursdan kursa keçən tələbələrin bəziləri
artıq başa düşür
ki, bu sahə ona uyğun deyil və ondan sənət
adamı olmaz. Və ya
xanımlarımızın bir çoxunun efirdə görünməsinə,
xanəndəlik etməsinə ailəsi, yaxınları icazə
vermir. Bu gün sənət sahəsinə
istedadı olan da gedir, olmayanda. Məsələn,
mən eşitdiyimə görə, “Xalq ulduzu”na neçə min ifaçı qatılmaq üçün
müraciət edib. Ancaq
onlardan cəmi 16 nəfəri
yarışmaya seçildi. Xarici ölkəyə də gedənlər çoxdur. Ancaq onlardan ən yaxşıları tanınır
və sevilir. Məsələn, baxın
şou-biznesimizdən neçə-neçə müğənni
xaricdə tanınmaq, işləmək arzusunda
olsa da, buna nail ola
bilmədi. Ancaq Alim Qasımov bu
gün Avropa üçün öz
aktuallığını saxlayır. Əlbəttə, yenə
də qeyd edirəm ki,
sənət adamlarının kütləvi şəkildə
xaricə axını sevindirici hal deyil. Çünki
sənət adamı ora getdikdən müəyyən
müddət sonra özünə
yaxın olan insanları da,
sənət dostlarını da xaricə dəvət
edir. Bizdə bir növ adət halını alıb ki, bizim sənət
adamları daha çox
Almaniya və Türkiyəyə üz tutur. Bir çox hallarda sənət adamları xaricdə
işləməklə bir neçə il ərzində maddi
rifahlarını qaydaya salır və vətənə
dönürlər. Ancaq həmişəlik
qalanlarımız da var.
- Bizim tələbələrin
əksəriyyəti xaricdə təhsil almaq
və orada çalışmaq arzusunda olur. Bəs xarici tələbələr necə, sizin universitetə maraq
göstərirlərmi?
- Bizdə Türkiyədən gələn
tələbələr var. Onlar rejissorluq, sənətşünaslıq və
musiqi alətlərinə maraq
göstərirlər. Tək-tük türk
tələbələrimiz var ki, estradaya maraq
göstərirlər. Onlar daha
çox bizim xalq alətlərimizlə,
ifaçılıq sənətimizlə maraqlanırlar və
bu sahələr üzrə təhsil
alırlar.
- Az öncə qeyd etdiniz ki,
estrada oxuyan
ifaçılar xaricdə
uğur əldə edə bilmir. Bunun səbəbi
nədir?
- Təbii ki, istedadlı insan istənilən bir ölkədə layiq olduğu uğuru və yeri əldə
edir. Bir də onu qeyd etməliyik ki, həmin ölkələrdə belə
insanların ətrafında olan insanlardan da çox şey
asılıdır. Çünki belə insanlara dayaq lazımdır.
Bir çox hallarda sənət adamlarımız xaricdə
işləməyə varlanmaq mənbəyi
olaraq baxır. Bilirsiniz,
mən də vaxtilə çox
düşünmüşəm ki, xaricə
gedim, yoxsa yox?! Mənə də İranda
işləmək üçün bir təklif olmuşdu. Ancaq qəbul etmədim. Çünki
düşündüm ki,
mən artıq burda tanınmışam,
buranın sənətkarı olmuşam. Düşündüm ki, İrana getsəm, mənim sənətə
qarşı olan məsuliyyətim azalacaq. Çünki burda bizdə sənətdə tələbkarlıq
var. Orda isə mən
tutaq ki, tələbələrə
bildiyim muğamlardan
öyrətməklə işimi bitmiş hesab edəcəm,
bu yolla da tənbəlləşəcəm. Maddi rifah heç
də hər zaman hər şey
demək deyil. Tələbələrimi mən
elə öz vətənimdə zəhmət
çəkərək yetişdirərəm.
- Bu
gün musiqi sənətinə yerli gənclərin axını hansı
vəziyyətdədir?
- Bura bütün
bölgələrimizdən güclü axın var. Və biz də onlar arasından
istedadı və savadı olan gəncləri
universitetimizə tələbə olaraq seçirik. Məsələn, bizdə
Aşıq sənəti fakültəsi var
ki, digər ali təhsil
müəssisələrində bu
fakültə yoxdur. Bizim
aşıqlarımız artıq musiqi
savadı olan mütəxəssis kimi yetişirlər.Sonda V.Məmmədəliyev
bunları söylədi: “Musiqiçilərin xaricə
axını maddi vəziyyətlə
bağlıdır. “Başqa yerdə milyondan biri olmaq istəyirsənsə, öz
vətənində onundan biri
ol”. Bilirsiniz ki, musiqiçilərimizdə hardasa
mentalitetimizlə bağlı olan bir şan-şöhrət hissi
var. Hansısa bir xarici ölkədə
çalışmağı da
şan-şöhrət hesab edirlər. Təbii
ki, azad və demokratik bir ölkədə
yaşayırıq. Hər birimizin öz seçimi var. Ancaq yenə də vətənpərvər
olmalıyıq. Sovet dövründə vətəndən
danışmağa belə bizə icazə vermədikləri halda mən hələ o vaxt sözümü demişdim. İndi də
deyirəm, vətəni, milləti sevmək lazımdır. Yəni
vətənə, millətə xidmət eləmək
lazımdır. Yaxşı olardı ki,
hamı vətənində olsun. Biz İsveçdə qastrolda
olanda orda yaşayan iranlılar bizə deyirdilər ki, bizim burda
hər bir imkanımız var.
Ancaq vətənimiz üçün
darıxırıq. Hamı getsə, bəs burda
kim qalacaq? İndi bu axın
azalıb. Dövlət sənət adamlarına lazımi qiyməti və layiq olduğu adı verir. Xarici ölkələrdə
müəyyən sahələrdə mütəxəssis az olduğu üçün bizim sənət
adamlarına ehtiyac var.
Mənə hərdən elə gəlir ki,
sadəcə orada yaranan
boşluqları bizim mütəxəssislərin
hesabına doldururlar”.
Nüşabə
Palitra.- 2010.- 19 oktyabr.- S. 11.