Səhnəmizin yeni Gülçöhrəsi

“Arşın mal alan” yeni mövsümdə rejissor Elvin Mirzəyevin quruluşunda Musiqili Komediya Teatrının səhnəsində tamaşaçıların ixtiyarına verildi. Bu dəfə Gülçöhrəni gənc aktrisa Nərgiz Kərimova oynadı. Yeni quruluşda, yeni dekorasiyada olan bu tamaşa tamaşaçılar tərəfindən maraqla qarşılandı. Elə Gülçöhrə özü də tamaşaçılar üçün olduqca maraqlı idi. Həmsöhbətimiz N.Kərimova tamaşa barədə fikirlərini bizimlə bölüşdü. Qeyd edək ki, müsahibə zamanı öyrəndik ki, teatrda gərgin məşqlər gedir. Gənc aktrisa “Xanuma”nın məşqlərindən vaxt tapıb bizə müsahibə verdi. Onun tamaşa barədə təəssüratları belədir: “Artıq bu tamaşa bir ildir ki, bizim səhnəmizdə gedir. Və bu obraz tamam başqa bir obrazdır. Biz səhnədə həmişə başqa tip Gülçöhrəni görməyə adət etmişik. İllər ərzində biz bu obrazı romantik, mülayim qız kimi tanımışıq. İstər kinoda, istərsə də səhnədə biz Gülçöhrəni belə görmüşük. Amma bizim teatrımızda gənc və çox istedadlı rejissor Elvin Mirzəyev tamam başqa bir Gülçöhrəni gördü və quruluş verdi. Və məni də bu obraza inandırdı. Mən düşünürdüm ki, yeni Gülçöhrə bəlkə də tamaşaçılar tərəfindən narazılıqla qarşılanacaq. Amma o məni inandırdı ki, bu yeni format tamaşaçılarda maraq oyadacaq. Gülçöhrə gənc, şıltaq qızdır. Ancaq o özü-özlüyündə düşünür ki, hansısa hiss çatmır. Və tezliklə o hiss - sevgi hissi onda yaranır”.- Bəs kimin ifasında Gülçöhrəni izləmisiniz?- Mən uşaqlıqdan bu obrazı Leyla Bədirbəylinin ifasında görmüşəm. Mən o filmi də, aktrisanı da çox sevirəm. Film doğrudan da çox gözəldir. Musiqili Komediya Teatrında tamaşaya qoyulan operettalarda bizim qadın qəhrəmanlarımız passiv, olduqca sadə verilir. Ancaq bu tamaşada qadın qəhrəman tam fərqlidir. Burada Gülçöhrə bir qədər inqilabçıdır. Yəni o, sevdiyi üçün hətta atasına qarşı da çıxa bildi. Çox maraqlı bir quruluşdur.- Bəs qorxmurdunuz ki, bu yenilik tamaşaçılar tərəfindən qəbul edilməyə, bəyənilməyə bilər?- Bütün bu hisslər var idi. Amma bilirsiniz, bu, normal bir şeydir. Kiminsə bu tamaşadan xoşu gələ, kiminsə də gəlməyə bilər. Hər zaman insanlar cəmiyyətdə fikirlərinə görə konservatorlara və yenilikçilərə bölünürlər. Üzeyir bəy özü böyük bir novator idi. O dövrdə o, qadını səhnəyə çıxara bilmişdi. Yəni o dövr üçün çox mətin idi. İlk dəfə Şərqdə ilk operanı, operettanı yazmaqla yenilikçi bir insan kimi özünü təsdiqləmişdi. Təbii ki, yeniliklə səhnədə görünmək qorxudurdu məni. Ancaq hər zaman mətbuatda və televiziyada müsahibələrim zamanı qeyd etdiyim kimi, biz bu əsərə çox böyük bir hörmətlə yanaşdıq. Bilirdik ki, bu əsəri bizdən əvvəl neçə-neçə böyük sənətkarlar xalqımıza təqdim edib. Bu, artıq bizim klassik səhnə əsərlərimizdən biridir. Və bu tamaşada mütləq anşlaq olur. Mən elə düşünürəm ki, yaxşı bir tamaşa alındı. Təbii ki, zövqlər müxtəlifdir. Bəyənənlər də oldu, bəyənməyənlər də. Əsas odur ki, tamaşaya biganə qalmadılar. Məncə, əsas olan budur. Tənqidə normal yanaşıram.- Bəs tənqid olunmusunuz?- (Gülür...) Hələki maşallah, tənqidlə üzləşməmişəm. Tamaşadan sonra mənə yaxınlaşanlar bildirirdilər ki, Gülçöhrənin obrazı çox xoşumuza gəlib. Elə rejissora da mənim oynadığım obraz barədə xoş sözlər deyiblər. Bəziləri isə deyirlər ki, biz belə Gülçöhrəni təsəvvür edə bilmirdik. Bilirsiniz, bu quruluşdakı Gülçöhrə çox aktivdir və yalnız bu cür qəhrəman sevgi uğrunda mübarizə apara bilər. Ancaq qeyd etdiyim kimi, əvvəlki quruluşlarda bu obraz passiv bir obraz olaraq verilirdi. Tənqid məsələsinə qayıdaq. Mənim ən əsas tənqidçim anamdır. Həmişə tamaşalarım zamanı gəlib zalda əyləşir və yeni obrazlarımı gözdən keçirir. Anam, professor Nailə Kərimova neçə illərdir ki Mədəniyyət və İncəsənət Universitetində çalışır və buna görə də mənim səhnə fəaliyyətim onun üçün maraqlıdır. Mənim tənqidçim odur və hər zaman da mənə düzgün fikirlərini bildirir. Bəzi sənətçilər var ki, zalda yaxınlarının əyləşməsini sevmirlər və düşünürlər ki, bu, onların çıxışına mane ola bilər. Bilirsiz, bəzən belə düşüncələr var. Ancaq mən belə düşüncələri özümdən uzaqlaşdırıram. Hətta bilsəm ki, səhnədə olduğum vaxt zalda mənim rəqibim əyləşib, mən o rolu daha yaxşı oynayaram. Yəni mənim bu cür xüsusiyyətim var.- Bəs bu teatra necə gəlmisiniz?- Bildiyiniz kimi, atam, mərhum rejissor Faiq Zöhrabov bu teatrda uzun illər çalışıb və çox gözəl səhnə əsərlərinə quruluş verib. 2003-cü ildə atam yeni bir tamaşaya - Rauf Hacıyevin “Romeo mənim qonşumdur” səhnə əsərinə quruluş verməyə hazırlaşırdı. Bu çox klassik operettadır. O mənə bildirdi ki, mən bu əsərə quruluş verirəm və hələki əsərimin qadın qəhrəmanını oynayacaq birisi yoxdur. Atam məni bu rola dəvət etsə də, etiraz edirdim. Mən vokalçıyam və konservatoriyada Kopelhausda konsertlər verirdim. Ancaq hər hansı bir teatrda çalışmağa həvəsli deyildim. Atam məni tamaşaya baxmağa dəvət etdi və bildirdi ki, xoşuma gəlməsə, dəvətdən imtina edə bilərəm. Gəldim məşqlərə baxdım və gördüm ki, bu teatrın gözəl şəraiti, kollektivi var. Operetta özü də çox maraqlıdır. Tale elə gətirdi ki, burada qalmağa razılıq verdim. Məni burada çox gözəl qarşıladılar. Bizim Xalq artistimiz, mərhum sənətkar Hacıbaba Bağırov məni çox gözəl qarşıladı. Məni burada sanki bir ailə əhatə etmişdi. Və bizim kollektivdə hər zaman gözəl ab-hava var.- Oynadığınız rollardan yəqin ki, özünüz üçün nəsə götürürsünüz?- Düzdür. Aktyor taleyində mənim xoşuma gələn budur ki, oynadığın obrazlar bir-birindən çox fərqlənir. “Qısqanc ürəklər”də mən birinci hissədə çox qısqanc bir qızı, ikinci hissədə isə kişi rolunu oynayıram. Tamaşaçılar ikinci hissədə məni bığlı-saqqalı və kişi kostyumunda görürlər. Mənim “hamilə həyat yoldaşımı” isə çox istedadlı, sevilən aktyorumuz Çingiz Əhmədov oynayır. İnanın mənə, mənim üçün kişi rolunu oynamaq çox çətin idi. Hətta orada da oxumaq lazımdır. Məndə saprano - incə səsdir və kişi səsi ilə oxumaq çətin idi. Ancaq şükürlər olsun ki, mən bunun da öhdəsindən gəldim. Hətta anam mənə tamaşadan sonra dedi: “Sən necə də qardaşına oxşayırdın, sən əlbət, səhnədə qardaşını oynayırdın”. Bu obrazdan sonra evdə bir qədər hökmlü səslə gəzirdim. Bəli, hər obrazdan nəsə götürmək olur. Mən “Lider” kanalının qonağı idim və məndən soruşdular ki, “Gülçöhrədən siz özünüz üçün nəsə götürdünüz?”. Dedim ki, bu tamam başqa obrazdır. Və mən səhnəyə çıxanda orada tamam başqa insanı görürlər. Səhnədə tamaşaçı Nərgiz Kərimovanı deyil, əsərin qəhrəmanını görür. Ümumiyyətlə, akyor, aktrisa səhnədə oynayır. Adamlar var ki, həyatda obraza girirlər. Ancaq mən həyatda oynamağı və ya saxtakarlığı xoşlamıram. - Bəs səhnədə kimi özünüz üçün müəllim hesab edirsiniz?- Mən uşaqlıqdan ancaq Nəsibə Zeynalovaya pərəstiş etmişəm. “Hicran” tamaşasına baxdıqca zövq alıram. Necə böyük sənətkardır. Və burada da onu tanıyanlar qeyd edirlər ki, o, həyatda çox sadə insan olub. Mən konservatoriyada təhsil alanda aktyor sənəti üzrə müəllimim Şəfiqə Məmmədova olub.Onu da bildirək ki, yeni mövsümdə A.Saqarelinin "Xanuma" əsəri iki dildə - Azərbaycan və rus dillərində tamaşaya qoyulacaq. Tamaşaya Tbilisi Rustaveli Teatrının rejissoru Qoça Kapanadze quruluş verəcək. O, Gürcüstanın tanınmış rejissorlarındandır. Bu tamaşada əsas rollarda Xalq artistləri Afaq Bəşirqızı, İlham Namiq Kamal, Əməkdar artistlər Xanım Qafarova, Əkbər Əlizadə, Səmayə Musayeva, Elçin Həmidov, Boris Qrafkin, aktyorlar Fərid Əliyev, Əzizağa Əzizov, Ramil Qasımov, Nahidə Orucova, Svetlana Bulax, Marina Litvenenko, Əliməmməd Novruzov çıxış edəcəklər. Nərgiz xanım burada Keto obrazını canlandıracaq: “Bu əsər çox məşhurdur və əsərdəki musiqilər çox gözəldir”. Teatrda yeni layihələrin sayı artır. Sverdlovsk Dövlət Musiqili Komediya Teatrının baş rejissoru, Rusiyanın Xalq artisti, “Qızıl Maska” Milli Mükafatının laureatı, professor Kiril Savelyevic Strejnevin tələbəsi Serqey Yunqans Musiqili Teatrların Beynəlxalq Assosiasiyası tərəfindən tamaşa hazırlamaq üçün Azərbaycan Dövlət Musiqili Komediya Teatrına göndərilib. Serqey Yunqans teatrın rus bolməsində operetta janrının banisi, böyük fransız bəstəkarı Jak Offenbaxın “Kandardakı ər və yaxud toy gecəsində sərgüzəşt” komediyasını səhnələşdirəcək: «Bu tamaşada da rolum var. Bu, klassik bir operettadır. Maraqlı, lakin çətin klassik musiqi var. Çox şadam ki, bizə belə maraqlı işlər təklif olunub. Biz artıq kommersiyaya xidmət edən əsərlərə deyil, klassikaya üz tutmuşuq. Buna görə də teatrımızın rəhbəri Əliqismət müəllimə təşəkkür edirəm. Doğrudan da bizim teatrda gənclərə diqqət və qayğı var. Bu, bizim üçün bir stimuldur”.

Nüşabə Zövqət

Palitra.- 2010.- 24 sentyabr.- S. 11