Xocalı soyqırımı ermənilərin
xalqımıza qarşı həyata keçirdiyi etnik təmizləmə
siyasətinin növbəti mərhələsi olub
Azərbaycan tarixində
silinməz izlər buraxmış hadisələrdən biri də
Xocalı soyqırımıdır. Xocalı
soyqırımı ermənilər tərəfindən tarixin
bütün mərhələlərində xalqımıza
qarşı həyata keçirilən etnik təmizləmə
siyasətinin növbəti mərhələsi olub. 1905-1906,
1918-ci illərdə xalqımıza qarşı törədilən
genosidin, terrorun davamı olan Xocalı soyqırımı
1992-ci ilin fevralın 25-dən 26-na keçən gecə
yüzlərlə insanın məhvi ilə nəticələndi.
Məhz həmin gün mahiyyət
etibarilə terrorçu dövlət olan və terrora dövlət
səviyyəsində yaşıl işıq yandıran Ermənistan
Azərbaycana qarşı növbəti terror aktına imza
atdı. Həmin günlərdə baş verən proseslərə
fikir versək, görərik ki, Xocalı 1991-cı ilin
oktyabrından blokadada idi. Avtomobil əlaqəsi kəsilmiş
və yeganə nəqliyyat vasitəsi olaraq vertolyot
qalmışdı. Xocalıya sonuncu vertolyot 1992-ci il
yanvarın 28-də gəlmişdi. Şuşa şəhərinin
səmasında mülki vertolyotun vurulması və nəticədə
40 nəfərin həlakından sonra isə bu əlaqə də
kəsilmişdi. Yanvarın 2-dən şəhərə
elektrik verilmirdi. Şəhər ancaq əhalinin qəhrəmanlığı
və müdafiəçilərin cəsurluğu sayəsində
yaşayır və müdafiə olunurdu. Fevralın ikinci
yarısından başlayaraq Xocalı erməni silahlı dəstələrinin
mühasirəsinə alınmışdı. Xocalıya
hücuma hazırlıq fevralın 25-də axşam 366-cı
alayın hərbi texnikasının döyüş mövqelərinə
çıxması ilə başlanmışdı. Şəhərə
hücum toplardan, tanklardan, "Alazan" tipli zenit toplardan 2
saatlıq atəşdən sonra başlandı. Xocalıya
üç istiqamətdən hücum
aparıldığından əhali Əsgəran istiqamətində
qaçmağa məcbur olmuşdu. Naxçevanik kəndi
yaxınlığında əhalinin qarşısı erməni
silahlı dəstələri tərəfindən kəsilmiş
və onlar gülləbarana tutulmuşdular. Qarlı ərazidə,
meşələrdə zəifləmiş, taqətdən
düşmüş insanların çox hissəsi məhz Əsgəran-Naxçevanik
düzündə erməni silahlı dəstələri tərəfindən
xüsusi qəddarlıqla məhv edilib. Qeyd edək ki, həmin
günlərdə Azərbaycan qüvvələri Xocalı
sakinlərinin köməyinə çata bilmədi, hətta
meyitlərin götürülməsi belə mümkün
olmadı. Martın 1-də yerli və xarici jurnalistlərin
iştirakı ilə hadisə yerində dəhşətli vəziyyət
müşahidə olundu. Meyitlərin üzərində
xüsusi qəddarlıq həyata keçirilmiş,
insanların qulaqlarının və digər
orqanlarının kəsilməsi, gözlərinin
çıxardılması, ətrafların kəsilməsi,
çoxsaylı bıçaq və güllə yaraları,
ağır texnika ilə əzilmələr, yandırılma
halları aşkar edilmişdi. Bu cinayət, kütləvi
qırğın 613 nəfərin, o cümlədən 106
qadının, 63 uşağın, 70 qocanın həyatına
son qoydu. Bundan başqa bu qırğında 487 nəfər
yaralandı, 1275 dinc sakin əsir götürüldü, 150 nəfərin
taleyindən isə hələ də xəbər yoxdur. Bu
gün biz Xocalı faciəsindən danışarkən
xüsusilə bildirməliyik ki, Xocalıda törədilmiş
vəhşilikləri heç nə ilə müqayisə etmək
mümkün deyil. Məhz Xocalıda törədilən
soyqırım nəticəsində 8 ailə tamamilə məhv
edilib, mülki əhali görünməmiş qəddarlıqla
qətlə yetirilib, əsir götürülənlərə
amansız işgəncələr verilib.
1905-1906, 1918 və 1992-ci illərdə ermənilər tərəfindən
Azərbaycan xalqına qarşı törədilmiş cinayət
işləri arasında çoxlu uyğunluqlar var
Ermənilərin xalqımıza
qarşı həyata keçirdiyi Xocalı genosidindən və
eləcə də digər terrorçuluq əməllərindən
danışan zaman bir məsələni xüsusilə bildirmək
lazımdır ki, 1905-1906, 1918 və 1992-ci illərdə Azərbaycan
xalqına qarşı törədilmis cinayət işləri
arasında çoxlu uyğunluqlar var. Bu da onu subut edir ki, bu
qırğınlar ermənilər tərəfindən həyata
keçirilib. Belə ki, faktlar subut edir ki, törədilmiş
bütün qətllərdə ermənilərin dəst-xətti
eynidir. Əvvəllər törədilmiş
qırğınlarda da insanları güllələmək, Azərbaycan
türklərini çalalara doldurub diri-diri basdırmaq,
qadınların bellərinə qaynar samovar bağlayıb
işgəncə vermək, hamilə qadınlarıın
qarnına süngü taxaraq onları körpəsi ilə
birlikdə öldürmək, körpə uşaqları
analarının əlindən alıb havaya ataraq süngüyə
keçirtmək, kəndin camaatını məscidə
doldurub yandırmaq və s. əsas cinayət metodları oub. Ermənilərin
bugünkü soyqırım siyasətini əvvəlkilərdən
fərqləndirən isə bu cinayət növlərinin
sırasına yeni metodların əlavə olunması və
Xocalıda azərbaycanlılara daha da amansız işgəncələrin
verilməsidir. Belə ki, bunlar Azərbaycan türklərinin
eyni anda deportasiyaya, təcavüzə, işğala,
soyqırıma və terrorizmə məruz qoyulması,
insanlarımızın girov götürüb sonradan
onların daxili orqanlarının transplantasiya edilərək
satılması, Bakıda metrolarda və digər nəqliyyat
vasitələrində terror hadisələrinin törədilməsi,
azərbaycanlıların deportasiya nəticəsində öz
dədə-baba yurdlarından tamamilə
köçürülməsi və s. bu kimi
metodlardır.
Xocalı soyqırımı haqqında dünyanın
demək olar ki, bütün aparıcı kütləvi
informasiya vasitələri yazıb
Qeyd edək ki, Xocalıda baş verənlər, soyqırımın miqyası va bu soyqırım zamanı ermənilərin törətdiyi vəhşiliklər haqqında dünyanın demək olar ki, bütün aparıcı kütləvi informasiya vasitələri yazıb. Məsələn, “The Times” qəzeti (London), “Channel 4 News” televiziyası (Böyük Britaniya), “Boston Sunday Globe” qəzeti (ABŞ), “The Age, Melbourne” qəzeti (Avstraliya), “The Washington Post” qəzeti (ABŞ), “The Washington Times” qəzeti (ABŞ), “The İndependent” (London), “Nie” qəzeti, (Bolqarıstan), “BBC Morning News”, “Le Mond” qəzeti (Paris), “Krua l'Eveneman” jurnalı (Paris) və s. Hadisəni görənlər isə bu barədə dəhşətli məqamları qeyd edirlər. Məsələn, R.Patrik - İngiltərənin “Fant men nyus” teleşirkətinin jurnalisti hadisə ilə bağlı bildirib: “Xocalıdakı vəhşiliklərə dünya ictimaiyyətinin gözündə heç nə ilə haqq qazandırmaq olmaz”. İngiltərənin “Financial Times” qəzeti, 4 mart 1992-ci il: “General Polyakov bildirmişdir ki, 366-cı alayın 103 nəfər erməni hərbçisi Dağlıq Qarabağda qalmışdır”. Fransanın “Le Mond” qəzeti, 14 mart 1992-ci il: “Ağdamda olan xarici jurnalistlər Xocalıda öldürülmüş qadın və uşaqlar arasında skalpları götürülmüş, dırnaqları çıxarılmış 3 nəfəri görmüşlər. Bu azərbaycanlıların təbliğatı deyil, bu, reallıqdır”. Rusiyanın “İzvestiya” qəzeti,13 mart 1992-ci il: “Mayor Leonid Kravets: “Mən şəxsən təpədə yüzə yaxın meyit gördüm. Bir oğlanın başı yox idi. Hər tərəfdə xüsusi qəddarlıqla öldürülmüş qadın, uşaq, qocalar görünürdü”. ABŞ -ın məşhur “Newsweek” jurnalı soyqırım haqqında bunları yazıb: “Ötən həftə Azərbaycan yenidən məzarlığa çevrilmişdir: qaçqınlar və kəsilmiş cəsədlər məscidin arxasında meyitxana kimi uzanırdı. Bunlar erməni hərbi birləşmələri tərəfindən 25-26 fevralda ələ keçirilmiş Dağlıq Qarabağın kiçik Xocalı yaşayış məntəqəsinin sadə azərbaycanlı kişiləri, qadınları və uşaqları idi. Bir çoxları qaçmağa çalışarkən yaxından atılan güllə ilə öldürülmüş, bəzilərinin üzləri qəddarcasına əzilmiş, digərlərinin isə skalpı çıxarılmışdır. Şəhidlərin ailələri gözyaşı axıdırlar”. “Reuters” agentliyinin fotoqrafı Frederix Lenqeyn isə bildirir: “Birinci maşında mən 35 meyit saydım, ikincidə isə meyitlərin sayı bundan çox idi. Bəzilərinin başları kəsilmiş, çoxları isə yanmışdı …”. İngiltərənin “The Sunday Times” qəzetinin müxbiri Tomas Qolts isə yazır: “Erməni əsgərləri 450-dən çox azərbaycanlını güllələyib, süngüdən keçiriblər. Onların əksəriyyəti qadın və uşaqlar olub, yüzlərlə, bəlkə də minlərlə insan itkin düşüb və ya həlak olub. Dünən axşam Ağdamın meyitxanasında 579 ölü qeydə alındı. 29 meyit qəbiristanlıqda basdırılmışdı. Ağdam xəstəxanasında dəhşətli mənzərə yaranmışdı. Həkimlər qırğından qaçan 140 xəstənin əksəriyyətinin güllə yarası aldığını bildirirdilər... Ötən həftə bu yer xəritədən silindi. Meyitxanalar meyitlərlə dolurdu. Mən Qarabağa baş çəkən sonuncu qərb adamı idim. Yanvar ayı idi və insanlar uğursuz talelərini əvvəlcədən görürdülər. Azərbaycanlı müdafiəçilər bir-bir həlak olurdular. Sağ qalanlar bildirirdilər ki, erməni qüvvələri amansız qırğına başladılar, tərpənən hər şeyə atəş açırdılar. Bəziləri qəzəblərini xaricilərə bildirirdilər: “Hanı mənim qızım, hanı mənim oğlum?” deyə analar ah-nalə edirdilər. Zorlanmışdır. Doğranmışdır. İtkin düşmüşdür”. Göründüyü kimi, baş verənlər insanlığa sıgmayan hadisələrdir və bu baş verənləri təkcə ruslar deyil, eləcə də Avropa, Amerika və Astraliyadan gələn jurnalistlər görüblər.
Beynəlxalq ictimaiyyət hələ də ikili
standartlardan çıxış edərək soyqırım
faktını qəbul etmək istəmir
Xocalı genosidindən
danışarkən həm də bildirmək lazımdır
ki, bu cinayətin törədilməsində bilavasitə əli
olan şəxslər bu gün Ermənistan hakimiyyətində
təmsil olunurlar. Ermənistanda hakimiyyətdə olan Sərkisyanın
başçılıq etdiyi terror şəbəkəsi və
eləcə də ondan əvvəl hakimiyyətdə olan
Köçəryan dünya tarixində, xüsusilə də
XX əsrdə dünyanın ən dəhşətli faciəsini
törədərək bir gecənin içində Xocalı
şəhərini yerlə-yeksan ediblər. Genosid nəticəsində
8 ailə tamamilə məhv edilib, 56 nəfər xüsusi qəddarlıqla
öldürülüb, 25 uşaq hər iki valideynini, 130
uşaq bir valideyinini itirib, 76 azyaşlı körpə
şikəst edilib. 10 yaşayış məntəqəsi
dağıdılaraq talan edilib və 2 tarixi abidə məhv
edilib. Faktlarla danışsaq, bu faciənin törədilməsinə
Ermənistanın eks-prezidenti Robert Köçəryanın
bilavasitə rəhbərlik etdiyini görə bilərik. Bu
gün təəssüfverici məqam ondan ibarətdir ki, beynəlxalq
ictimaiyyət bu soyqırım, genosid və eləcə də
etnosid (hər hansı bir xalqa məxsus olan maddi mədəniyyət
abidələrinin kütləvi şəkildə başqa xalq
tərəfindən dağıdılması) qırgın
haqqında faktlarını və sübutları görə-görə
susur. Halbuki baş verməmiş və uydurma olan erməni
genosidini Avropa dövlətləri va eləcə də
özünü demokratiyanın beşiyi hesab edən və
dünyaya demokratiya dərsi keçən ABŞ-ın əksər
ştatları tanıyıb. Ermənilərin Xocalıda
törətdikləri qırğın soyqırım kimi
tanınarsa, beynəlxalq təşkilatlar qarşısında
bu qırğına rəhbərlik edən və Xocalı əhalisinin
kütləvi şəkildə qırılmasında
iştirak edənlər Beynəlxalq Hərbi Tribunal tərəfindən
məhkum edilər və cəzasını alar. Xocalı
soyqırımından danışarkən, xüsusilə də
bu soyqırıma beynəlxalq hüquqi qiymət verilməsindən
danışarkən qeyd etməliyik ki, bu soyqırım nəticəsində
bəzi ailələr bütünlüklə məhv edilib,
mülki əhali görünməmiş vəhşiliklə
qətlə yetirilib, insanların təməl hüquqları
və ən əsas da insanların yaşamaq hüququ pozulub.
Beynəlxalq hüquqa görə genosid sülh və bəşəriyyət
əleyhinə yönələn əməldir və beynəlxalq
cinayət hesab olunur. BMT Baş Məclisinin 1946-cı il 11
dekabr tarixli 96 saylı qətnaməsində göstərilir
ki, genosid insan qruplarının yaşamaq hüququnu
tanımamaqla insan mənliyini təhqir edir, bəşəriyyəti
insanlar tərəfindən yaradılan maddi və mənəvi
dayaqlardan məhrum edir. Belə bədnam əməllər
BMT-nin məqsəd və vəzifələrinə ziddir.
Bundan başqa BMT-nin 1948-ci il tarixli 260 saylı qətnaməsi
ilə qəbul edilən və 1951-ci ildə qüvvəyə
minən “Genosid cinayətlərinin qarşısının
alınması və cəzalandırılması haqqında
Konvensiya”da genosid cinayətinin hüquqi əsası təsbit
olunub. Konvensiyaya qoşulan dövlətlər isə sülh və
yaxud müharibə dövründə törədilməsindən
asılı olmayaraq genosidin beynəlxalq hüququn
normalarını pozan cinayət olduğunu təsdiq edərək
onun qarşısının alınması və səbəbkarlarının
cəzalandırılması üçün tədbirlər
görməyi öhdələrinə götürüblər.
Qeyd edək ki, Ermənistanın Azərbaycana qarşı təcavüzü
zamanı adıçəkilən Konvensiyada təsbit olunan
genosid cinayətlərinin əsasını təşkil edən
bütün əməllər təsdiq olunub.
Xocalı genosidi ilə baglı bütün faktlar
toplanmalı və cinayəti törədənlər beynəlxalq
məhkəməyə verilməlidir
Məhz indiki şəraitdə
əsas məsələlərdən biri də Xocalı ilə
baglı bütün faktların toplanması və bu cinayəti
birbaşa və ya dolayı yolla törədən ermənilərin
beynəlxalq məhkəməyə verilməsidir. Real
tarixi faktlara əsaslanan və ən əsası uzaq tarixdə
deyil, 18 il əvvəl baş verən bu cinayət lazımi səviyyədə
araşdırılmalı və öz siyasi və hüquqi
qiymətini almalıdır.
Sultanov Əlimərdan
Palitra. -2010. – 29 yanvar. – S.6.