“Savadlı tələbə
yetişdirmək üçün savadlı müəllim
olmalıdır”
Layihə çərçivəsində
müsahibimiz AMEA İqtisadiyyat İnstitutunun elmi katibi, iqtisad
üzrə fəlsəfə doktoru, dosent Rəsmiyyə xanım
Abdullayevadır:
-Təhsil sahəsində hansı
problemlər mövcuddur?
- Təhsil çox geniş bir sahədir.
Məlum olduğu kimi, o, məktəbəqədər təhsildən
tutmuş, ali məktəbə kimi bir neçə mərhələdən
ibarətdir. Son illərdə respublikamızda təhsil sahəsində
bir sıra irəliləyişlər əldə olunub.
Yararsız vəziyyətdə olan orta təhsil müəssisələrinin
təmiri, yenilərinin tikilməsi, maddi-texniki təchizatın
yaxşılaşdırılması, çoxlu sayda azərbaycanlı
tələbənin (7500 gənc) xaricdə istər dövlət,
istərsə də öz vəsaitləri hesabına təhsil
almaları və s. buna bariz nümunədir. Dünyanın 40
ölkəsinin 1500 universiteti Bolonya prosesinə qoşulub.
Sevindirici haldır ki, Azərbaycan da bu ölkələr
içərisindədir. Təhsilin bütün mərhələlərində
müsbət dəyişikliklərlə yanaşı, bir
sıra problemlər də mövcuddur. İlk növbədə
qeyd edim ki, bu problemlərin yaranmasına təsir göstərən
əsas amillərdən biri, Azərbaycanın vahid təhsil
modelinin olmamasıdır. Təhsil sahəsində universitetlərə
qeyri-leqal qəbul, bəzi məktəblərin və
universitetlərin maddi-texniki təchizatının və xarici
ölkələrlə tələbə-müəllim
mübadiləsinin zəif olması, imtahanlar zamanı baş
verən xoşagəlməz hallar və s. buna misal ola bilər.
Etiraf etmək lazımdır ki, bəzi təhsil müəssisələrinin
kitabxanalarıyla bağlı vəziyyəti qənaətbəxş
deyil. Belə olduqda hansı keyfiyyətli təhsildən
söhbət gedə bilər? Hər hansı bir təhsil
müəssisəsinin vəziyyəti onun rəhbərindən
də bilavasitə asılıdır. Hər bir rəhbər
işçi millətin inkişafında təhsilin nə qədər
mühüm rol oynamasını dərk etməli, yerinə
yetirdiyi vəzifənin Vətənə xidmət olduğunu
başa düşməlidir.
- Ali məktəblərin tələbələrinin
səviyyəsi sizi qane edirmi?
- Təəssüflər olsun ki, birmənalı
olaraq “bəli” söyləmək mümkün deyil. Bunun da
obyektiv və subyektiv səbəbləri var. Mənim fikrimcə,
burada ilk olaraq səbəbi qeyri-leqal qəbulda axtarmaq
lazımdır. Heç kəsə sirr deyil ki, hazırda
universitetlərə qeyri-leqal yollarla daxil olan tələbələr
də mövcuddur. Bu tələbələrin məqsədi təhsil
yox, diplom almaqdır. Müəllimlərin səviyyəsi də
bu məsələdə mühüm rol oynayır. Bəzi
hallarda müəllimlər tələbələrdən
şikayət edirlər. Tələbələrin sovet dönəmindən
fərqli olaraq indi dərsə səthi yanaşdıqlarından
şikayətlənirlər. Düşünürəm ki, bu
zaman müəllim səhvi özündə
axtarmalıdır. “Nə üçün tələbə
onu dinləmək istəmir?” sualını özünə
verib cavabını taparsa, bu zaman müəllim
qarşısındakı tələbəyə təsir
göstərə biləcək. Mən ali məktəbdə
bir müəllimin bir neçə fənni tədris etməsinə
qarşıyam. Bəzi müəllimlər onlara verilən bir
neçə fənni tələbə ilə eyni zamanda mənimsəməyə
başlayır ki, bu da təhsilin keyfiyyətinə mənfi təsir
göstərir. Xarici ölkələrdə ali məktəb tələbələrinin
müəllimləri seçmək kimi şansları olur.
Savad almaq istəyən tələbə savadlı müəllimi
seçir. Nəticədə savadsız müəllim avtomatik
olaraq təhsildən uzaqlaşır. Yəni Avropa təhsilində
müəllimlərin seçimində subyektiv amillər rol
oynamır ki, bu da təhsilin keyfiyyətinə müsbət təsir
göstərən amillərdən biridir. Yaxşı
olardı ki, ali məktəblərin müəllimləri dərs
dedikləri fənn üzrə həm də tədqiqat
aparsınlar. Bu onların tədris etdikləri fənni daha da
dərindən bilmələrinə gətirib çıxarar.
Bundan başqa, müəllimlər dərs prosesində
slaydlardan istifadə etməklə daha əyani formada dərs
prosesini təşkil etməlidirlər. Savadlı tələbə
yetişdirmək üçün cəmiyyətdə
savadlı müəllimlər olmalıdır. Əgər
müəllim 10 il bundan əvvəl yazdığı
hazır mühazirə mətnləri ilə auditoriyaya daxil
olub, onu üzündən oxuyursa və tələbələri
də məcbur edirsə ki, onu dinləsinlər bu
mümkün olmayacaq. Çünki 21-ci əsrin tələbəsi
internet deyilən beynəlxalq informasiya şəbəkəsinə
daxil olub oradan keçdiyi fənnlə bağlı yeni şeylər
öyrənir. Əgər müəllim auditoriyada tələbə üçün
yeni olan informasiya verirsə, tələbələr
böyük həvəslə onu dinləyəcək. Söhbət
leqal yolla qəbul olunmuş tələbələrdən
gedir. Ola bilər ki, hər hansı bir abituriyent yüksək
balla universitetə qəbul olunsun, ancaq sonradan oxumasın. Bunun
da obyektiv və subyektiv səbəbləri var. Lakin hər bir
halda mən istərdim ki, bizim tələbələrimiz diplom
üçün deyil, təhsil almaq üçün oxusunlar.
Müəyyən zamandan sonra onlar əmək bazarında
öz biliklərini realizə edən zaman bunun nə qədər
zəruri olduğunu anlayacaqlar.
-
Maddi-texniki təchizatla bağlı fikirlərinizi öyrənmək
istərdik.
- Təhsil sahəsində mövcud olan
problemlərdən biri də maddi-texniki təchizatdır. Əvvəldə
də qeyd etdiyim kimi, son illərdə bəzi təhsil müəssisələrində
əsaslı təmir işləri aparılır. Bir sıra
məktəblər tikilir və yeni avadanlıqlarla təchiz
olunur. Lakin hələ ki, görülən işlər kifayət
etmir. İstər bəzi orta, istərsə də ali məktəblərdə
maddi-texniki təchizat istənilən səviyyədə deyil.
Müəllimlər dərs prosesində interaktiv metodlardan
istifadə etmirlər. Kompyuter təchizatı
aşağı səviyyədədir.
Tələbələr özlərinə lazım olan
informasiyaları əldə etmək üçün internet
klubların fəaliyyətindən istifadə edirlər.
Yaxşı olardı ki, hər bir ali məktəbdə tələbələrin
ixtiyarına kompyuter otaqları verilsin. Onlar dərsdən sonra
bu xidmətlərdən istifadə etsinlər. Bundan başqa,
Azərbaycanın müstəqillik dönəmində ali məktəblərlə
bağlı olan digər ciddi bir problem də mövcuddur. Bu
yataqxana problemidir. Məlum olduğu kimi, Azərbaycan əhalisinin
1 milyonu qaçqındır və bunların əksəriyyəti
tələbə yataqxanalarında məskunlaşıblar.
Doğrudur, ali məktəblərin inkişafını əhatə
edən dövlət proqramında tələbə
yataqxanalarının boşaldılması məsələsi
nəzərdə tutulub. Bunun üçün müəyyən
zaman tələb olunur. Diqqətinizə bir faktı
çatdırım. Biz əvvəldə müəllim-tələbə
mübadiləsindən danışdıq. Xarici ölkələrdən
müəllim-tələbə cəlb etmək
üçün bizim yataqxanalarımız, müəllim evlərimiz
olmalıdır. Məsələn, qonşu Türkiyədə
xaricdən gələnlər üçün müəllim
evləri, o cümlədən öz müəllimləri
üçün “lojmanlar” mövcuddur. Müəllimlər
işə gəlib-getmək üçün çox vaxt
itirməsin deyə, onların ev şəraitini
yaxşılaşdırmaqdan ötrü universitet fəaliyyət
müddətində əməkdaşlarını evlə təchiz
edir. Mənə elə gəlir ki, bu təcrübədən
yararlanmaq lazımdır.
- Magistr hazırlığının
elmi-tədqiqat müəssisələrinə verilməsinə
münasibətiniz necədir?
- Dünyada ali təhsilin bakalavr və
magistr pillələri ayrı olur. İndiyə kimi bizdə hər
iki pillə birlikdə ali məktəblərdə həyata
keçirilirdi. Fikrimcə, magistraturanın elmi-tədqiqat
müəssisələrinə verilməsi təqdirəlayiq
haldır. Çünki ali təhsilin
bakalavr pilləsini bitirib əmək fəaliyyəti ilə məşğul
olmaq istəyənlər əmək bazarına, elmlə məşğul
olmaq istəyənlər isə magistraturaya daxil olacaqlar.
Sonradan onlar doktoranturada öz təhsillərini davam etdirəcəklər.
Hazırda bizim universitetlərimizin magistratura pilləsində
təhsil alanların əksəriyyətinin səviyyəsi gələcəkdə
onların yaxşı tədqiqatçı kimi
formalaşmasına imkan vermir. Elmi-tədqiqat müəssisəsində
mütəxəssis magistratura dönəmində gələcəyin
yaxşı doktorantı kimi formalaşır.
-Təhsil sahəsinin inkişafı
üçün nələr zəruridir?
- İlk növbədə Azərbaycanın
vahid təhsil modeli formalaşdırılmalı, Bolonya
prosesinin komponentləri tətbiq olunmalıdır. Avropada
universitetlər qəbulu özü təşkil edir. Bu
onların səlahiyyətindədir. Bolonya prosesinə
qoşulduğumuz üçün Azərbaycanda da qəbulu
universitetlərə vermək lazımdır. Təbii ki, bu proses şəffaf şəkildə
həyata keçirilməlidir. Xarici ölkələrlə təhsil
sahəsində müəllim-tələbə mübadiləsini
gücləndirmək lazımdır. Azərbaycan universitetlərinin
istər maddi-texniki təchizatını, istərsə də
təhsilinin səviyyəsini elə dərəcəyə
çatdırmaq lazımdır ki, təkcə biz xaricə
müəllim və tələbələrimizi göndərməyək,
eyni zamanda xarici ölkələrin müəllim-tələbələri
də bizim universitetlərə gəlsinlər. Bu həm də
ali təhsil müəssisələrinin maliyyə təminatının
yaxşılaşmasına təsir göstərər. Təhsil
sahəsində həllini gözləyən mühüm
problemlərdən biri də əməkhaqları məsələsidir.
Bu problemin həlli təhsil sahəsində bir sıra mənfi
halların aradan qalxmasına səbəb olacaq.
Respublikamızda universitetlərin reytinq cədvəli
formalaşdırılmalıdır. Doğrudur, hər il Tələbə
Qəbulu üzrə Dövlət Komissiyası ali məktəblərə
sənəd verən şəxslərin seçimi əsasında
reytinq cədvəli müəyyənləşdirir, lakin
fikrimizcə bu kifayət deyil. Hər il dünya üzrə
top 100-lüyə düşən universitetlərin
siyahısı açıqlanır. Dünyada universitetlərin
reytinqini müəyyənləşdirən kriteriyalar var və
bu kriteriyaların ölkəmiz üçün də müəyyənləşdirilməsi
zəruridir. Bazar iqtisadiyyatı sistemində bütün sahələrdə
olduğu kimi, təhsil sahəsində də
üçüncü sektorun fəaliyyəti olduqca vacibdir.
Bolonya prosesinin təşkilinə qeyri-hökumət təşkilatlarını
cəlb etmək lazımdır. Məsələn, monitorinqlərin
keçirilməsində qeyri-hökumət təşkilatları
mühüm rol oynaya bilərlər. Təəssüfləndirici
haldır ki, bizdə qiymətləndirmə komissiyası Təhsil
Nazirliyinin nəzdində yaradılıb. Bu monitorinqin nəticələrinə
vətəndaşlarda şübhə yarada bilər. Təhsil
sahəsində qanunvericilik bazası təkmilləşdirilməlidir.
“Təhsil haqında” qanunla yanaşı, “Ali təhsil
haqqında” qanun da qəbul edilməlidir. Minilliyin qlobal
çağırışlarına uyğun olaraq “hamı
üçün təhsil”, “sərhədsiz təhsil”
ideyaları reallaşdırılmalıdır. Universitetlər
elm və innovativ inkişaf mərkəzlərinə
çevrilməlidirlər. Universitetlərin innovativ fəaliyyəti
nəticəsində əmək bazarındakı tələbə
uyğun rəqabətqabiliyyətli kadrlar
hazırlanmalıdır.
Anar Miriyev
Palitra.- 2011.- 8
mart.- S. 6.