“Gənc
yazarlarımız siyasi polemikaya
girişiblər, nəsillərarası süni
münasibətlərin gərginləşdirilməsi ilə məşğuldurlar”
“İRƏLİ” Ədəbi Məclisinin
sədri Orxan Muxtarlı: “Enerjini bu cür işlərə sərf
etməkdənsə, həqiqi yaradıcılıqla məşğul
olmaq, və ortaya yaxşı ədəbiyyat nümunərləri
qoymaq ümumi işin xeyrinə olardı”
“Yazarların bir çoxu nəinki
tənqidi, ümumiyyətlə, “sarı” yazılara
üstünlük verir”
Azərbaycanda
ədəbi proseslərlə bağlı baş verən məsələlər
son zamanlar gündəmi daha çox məşğul etməyə
başlayıb. Belə ki, son dövrlərdə Azərbaycan ədəbiyyatında
yaradıcılıq məsələləri yox, daha çox
qalmaqallar, gənc və yaşlı ədəbi nəsil
arasında baş verən qarşıdurmalar,
qarşılıqlı ittihamlar daha çox qabardılır.
Bir çox hallarda ƏDƏBİ sferaya aid olan bu sahənin də
sanki əməlli-başlı
şoulaşdığının şahidi oluruq. Belə ki, bəzi
yazarlar, xüsusilə də gənclər arasında yazar
adına iddia edən bir iqsim insanlar ədəbi
yaradıcılıqla məşğul olmağı, bununla fərqlənməyi,
seçilməyi unudub, qalmaqallara daha çox meyil göstərməyə
başlayıblar. Yaxşı ədəbi əsərlə
yox, qalmaqallı açıqlamalarla gündəmə gəlmək
sanki bu cür “ədiblərimizin” sevimli şakərinə
çevrilib. Bu da ictimaiyyətdə birmənalı
qarşılanmır. Belə ki, onsuz da ölkədə oxucu
mədəniyyəti və mütaliə səviyyəsi
çox aşağıdır. Belə bir zamanda, ədiblərin
bir çoxunun məhz şou əhli kimi qalmaqallarla gündəmə
gəlməsi, real yaradıcılıqla məşğul
olmaması onları oxumaq istəyənlərin də
sayını azaldıb. Yəni indiki vaxtda bir çox
yazarların da əslində ədəbiyyatdan uzaq insanlar olması
mütaliə səviyyəsini bir qədər də
aşağı salmağa zəmin yaradan amillərdəndir.
Necə deyərlər, yazarlarla oxucular bir-birini çox
uyğun bir şəkildə “tamamlayırlar”. Bu isə əslində
cəmiyyətin aktual problemlərindən biri kimi müzakirə
olunmalıdır. Çünki bu məsələ eyni zamanda
cəmiyyətin intellektual səviyyəsinə, mütaliəyə,
insanların zamanın tələbinə uyğun olaraq məlumatlanmasına
mənfi təsir göstərir. Bu göstərici
hazırkı dönəmdə - qloballaşan dünyada və
informasiya əsrində qətiyyən arzuolunan deyil... Beləliklə,
Azərbaycan ədəbiyyatında təmsil olunmaq istəyən
gənclərin iddiası və istəkləri nə dərəcədə
əsaslıdır? Onlar hansı səviyyədə
yaradıcılıqla məşğul ola bilirlər?
Onların problemləri nələrdən ibarətdir? Bu sahədə
vəziyyəti normallaşdırmaq üçün hansı
məsələlərə diqqət yetirməyə ehtiyac
var? Bu mövzuda suallarımızı gənc yazarlardan biri,
“İRƏLİ” Ədəbi Məclisinin sədri Orxan
Muxtarlı cavablandırır.
- Hazırda
Azərbaycandakı gənc ədəbi nəslin fəaliyyəti
ilə bağlı nələri deyə bilərsiniz?
- Çox
gözəl haldır ki, bəzi nəşriyyatlar son zamanlar
satış xeyrini nəzərə almaqla bir çox gənc
yazarların kitablarını nəşr etdirirlər. Bu da gənc
yazarların çap olunmamaq problemini aradan qaldırmaqda keyfiyyətli
vasitələrdən biridir. Bundan başqa çap olunmaq, oxunmaq
imkanı qazanmaq vasitələri arasında virtual məkanı
da nəzərdən qaçırmaq lazım deyil.
Çünki hazırda gənc yazarlar virtual məkanda
müxtəlif üsullarla yazılarını yayaraq
tanınmaq imkanı əldə edirlər. Amma onu da qeyd etməliyəm
ki, burada artıq kəmiyyət
məsələsi ortaya çıxır və keyfiyyət
itmiş olur. Yazıları gələcəkdə müəyyən
qədər ümidli ola biləcək gənc
yazarlarımız getdikcə yaradıcılıqdan daha
çox siyasi polemikaya və ədəbi polemikaya girişiblər,
nəsillərarası süni münasibətlərin gərginləşdirilməsi
ilə məşğuldurlar. Bunlar da hardasa
yaradıcılığa əks olan məsələlərdir.
Çünki enerjini bu cür işlərə sərf etməkdənsə həqiqi yaradıcılıqla məşğul
olmaq, axtarışlar aparmaq və ortaya yaxşı ədəbiyyat
nümunərləri qoymaq ümumi işin xeyrinə
olardı. Bu, çox faydalı bir iş olardı.
Yazarların bir çoxu nəinki tənqidi, ümumiyyətlə,
“sarı” yazılara üstünlük verir. Onların bu
cür yazıları heç bir elmi əsası olmayan və
ədəbi çalar daşımayan yazılardır. Bu
cür yazılar sadəcə təhqirlərdən və
bulvar ifadələrindən ibarət olan bir yazıdır. Bu
cür cəhətlər gənclərimizin
yaradıcılığında çatışmayan cəhətlər
kimi qeyd olunmalıdır.
- Bəzən iddia edirlər ki, gənclərin
bu cür yaradıcılığı müasir dünya ədəbiyyatı
və dünyada baş verən ədəbi proseslərlə
uyuşur. Bu, nə dərəcədə doğrudur?
-Dünyada
yeni ədəbi janrlar yetişir, dramaturqlar ortaya gəlir. Onlar
müəyyən dərəcədə öz işlərini
ortaya qoyurlar. Bizdə isə bu proses ləng gedir. Müasir gənclər
arasında dramaturqlar demək olar ki yox səviyyəsindədir.
Bununla bağlı işlər ortaya qoyulmalıdır. Bizim ədəbiyyatımızda
hələ olmayan janrlar var. Onları formalaşdırmaq,
inkişaf etdirmək lazımdır. Bu gün biz Azərbaycan
seriallarına baxırıq. Əlbəttə ki, bu,
böyük zövq verir ki, milli seriallarımız yaranır.
Amma təəssüf ki, bu sahədə də böyük
boşluqlar var. Çünki bu sahədə ssenari yazan
yazarlarımız çox azdır. Ssenari yazmağa gənc
yazarlarımız meyilli deyillər. Bilmirəm ki, bu, nə ilə
bağlıdır. Amma fakt budur ki, yazarlar bu barədə
yazılarını ortaya qoymağa həvəs göstərmirlər.
Bu da müəyyən qədər Azərbaycan izləyicisiniin
teleseriallarımıza maraq göstərməməsinə səbəb
olur.
- Gənc yazarların əsərləri
bu gün lazımınca oxunurmu?
- Bizim
dahi yazarlarımız həmişə oxucu problemindən əziyyət
çəkdikləri barədə şikayətləniblər.
Onlar millətin intellektual səviyyəsindən gileyləniblər.
Əlbəttə ki, indiki dönəmdə də bu barədə
keyfiyyət dəyişikliyi bir o qədər nəzərə
çarpmır. İnsanlarımız oxumağa bir qədər
az meyil göstərir. Bəlkə də bunun genetik səbəbləri
var. İnsanlarımız, xüsusilə gənclərimiz tərəfdən
kitablardan, mütaliədən daha çox yüngül əyləncələrə
fikir verilir. Bizdə sənət növlərindən daha
çox toxuculuğa, musiqiyə və sair sənət
növlərinə tarixən meyil olub. Ümumiyyətlə,
dünyaya əslində bir çox sənət növləri,
eləcə də ədəbiyyat baxımından da çox
böyük incilər bəxş etmişik. Amma buna baxmayaraq
oxumağa meyil və maraq
kütləvi olmayıb. Bu baxımdan insanlarımızın
mütaliəyə kütləvi marağını
artırmaq üçün çox ciddi tədbirlər həyata
keçirilməldir və bu tədbirlər ardıcıl
olmalıdır. Bizdəki ədəbiyyat və əsər
nümunələri, ədəbiyyata maraq cəmiyyət,
toplum halında deyil, fərdlərin bilik və
bacarıqları nəticəsində meydana
çıxır. Halbuki toplum ümumilikdə biliklidirsə,
o topluma təsir etmək və onu idarə etmək,
parçalamaq o qədər də çətindir. Bu gün
artıq “informasiya bombaları”
yağdırılan bir zamanda yaşayırıq.
Dünyada informasiyası çox olmayan, mütaliəyə həvəs
göstərməyən cəmiyyətlər daha tez informasiya
müharibəsinin təsiri altına düşür və
yanılmalara məruz qalırlar, zərər çəkirlər.
Bizim insanlarımızın bu təsirlərdən kənar
qalması üçün ciddi ədəbi nümunələri
çox oxumaları lazımdır. Ümumiyyətlə, kitab
oxumağa, mütaliəyə həvəs göstərməliyik.
Eyni zamanda müəyyən qədər milli düşüncəni,
əqidəni formalaşdıran əsərlər
yazılmalıdır, bu əsərlər yüksək səviyyədə
olmalıdır. Eyni zamanda da həmin əsərlər
kütləvi şəkildə oxunmalıdır,
insanlarımız bu cür mövzularda müzakirələr
aparmalıdırlar. Biz öz tariximizdən, kimliyimizdən,
qonşularımızdan və nəhayət, dünyadan
yaxşı xəbərdar olmalıyıq. “Babaların
düşdüyü quyulara bir daha düşməməyimiz”
üçün biz daha çox mütaliəli, savadlı və
məlumatlı olmalıyıq. Biz gənclər informasiya,
savad, ədəbi zövq baxımından müasir dövrə
uyğun olaraq daxilən cilalanmış, saf, eyni zamanda da
öz milli kimliyini qoruyan səviyyədə
formalaşmalıyıq. Məsələn, bu gün
dünyada məşhur olan Yaponiya, Almaniya, Böyük
Britaniya, Fransa və sair cəmiyyətlərin nümayəndələri
dünyada ən inkşaf etmiş insanlardır. Amma adi bir
kino, serial və yaxud ədəbiyyat
nümunəsi kimi vasitələrdən istifadə edərək
onlar özlərini dünyada daha da tanıdırlar. Bununla
onlar digərlərinə də təsir edirlər. Bizim
oxucular və eləcə də yazarların hamısı bu səviyyədə
olmalıdır ki, biz də digər cəmiyyətlərə
bu baxımdan təsir göstərək. Yaxud biz əlimizdə
olan potensialdan, zəngin nümunələrdən çox
mahir bir şəkildə yararlanaraq, irsimizi daha da z\nginləşdirməli,
eyni zamanda bunları dünyaya nadir və orijinal nümunələr
olaraq daha geniş miqyasda təqdim etməliyik.
İlkin AĞAYEV
Palitra.-2012.-2 may.-S.11.