“Mədəniyyətimizi
yenidən öyrənməyə, tədqiq etməyə çox böyük ehtiyac var”
Layihə çərçivəsində növbəti müsahibimiz
Azərbaycan Turizm İnstitutunun İctimai fənlər kafedrasının
müəllimi, sənətşünaslıq
üzrə fəlsəfə
doktoru, dosent Minaxanım Əsədovadır:
- Ölkəmizdə mədəniyyətin
inkişafını yüksək
qiymətləndirirəm. Uzun illərdən
bəri intizarında olduğumuz milli mədəniyyətimiz dünya
səviyyəsinə yüksəlir.
Bu gün mədəniyyət
siyasəti dövlət
siyasətinin böyük
bir hissəsinə çevrilib ki, bu da müsbət
haldır. Milli adət-ənənələrimizin,
muğamın, Novruz bayramı kimi tədbirlərin dünya səviyyəsinə çıxması,
YUNESKO-nun sıyahısına salınması ölkəmiz
üçün çox
yüksək səviyyəli
bir addımdır.
Eyni zamanda bu, qloballaşmanın
mənfi tərəflərinin
qarşısında dayanmaq
deməkdir. Yəni qloballaşmanın
müsbət tərəfləri
ilə yanaşı müəyyən mənada
milli mədəniyyətləri
nisbətən sonuncu planda qoymaq məsələsi
də var. Bununla Azərbaycan həm dünyaya inteqrasiya olunur, həm də milli mədəniyyətini
qloballaşdıra bilir.
Eyni zamanda son illər ölkə başçısı
tərəfindən mədəniyyətimizin
inkişafı istiqamətində
bir sıra fərman və sərəncamlar imzalanıb,
eləcə də yeni mədəniyyət obyektlərinin inşası,
bərpası bu sahədə həyata keçirilən tədbirlərdəndir.
Həmçinin ölkəmizdə son vaxtlar mədəniyyət
sahəsində müxtəlif
beynəlxalq tədbirlər
reallaşdırılır. Bütün bunlar mədəniyyətimizin
inkişafı istiqamətində
atılan mühüm
addımlardır.
- Bu gün mədəniyyət
tarixi, kulturologiya ilə bağlı gənclər kifayət qədər ədəbiyyat
əldə edə bilirmi?
- Müsbət tərəflərlə
yanaşı bəzi zəif tərəflər
də var. Bu əsasən
nəzəriyyə ilə
bağlıdır. Məsələn, kulturologiyanın termin olaraq elmi dövriyyəyə
daxil olmasını göstərmək olar.
Bu gün mədəniyyətşünaslar
arasında mədəniyyət
tarixi nəzəriyyəsi,
kulturologiya və bir çox terminlər işlənir ki, əslində bunların hamısı məna etibarilə eyni mahiyyət daşıyır. Mədəniyyətşünaslar bir termin üzərində düşünməlidirlər
ki, bu gün
Azərbaycan mədəniyyətşünaslığının
elmi dövriyyəsində
hansı termini önəmli
hesab edirlər. Məsələn, builki tədris
ilində kulturologiya fənninin proqramı ilə mədəniyyət
tarixi və nəzəriyyəsinin proqramı
eynidir. Ona görə də
gənc nəsil, yaxud bunu bilməyən
başqa digər ixtisas sahibləri iki termin arasında
çaşbaş qalırlar.
Dərslik məsələsində müsbət addımlarla yanaşı bəzi çatışmazlıqlar var. Bunun üçün konsepsiya işlənib hazırlanmalıdır. Məsələn, uzun müddət sovet dövründə rus dili geniş
mövcud olduğuna görə ailmlərimiz daha çox rus təhsil sistemini əsas götürürlər və
rus mədəniyyət
tarixi ilə bağlı əsərləri
tərcümə edirlər.
Amma bizim bir çox
alimlərimiz var ki, mədəniyyət haqqında çox
fundamental əsərləri var. Onlar bizim tədqiqatımızdan
nisbətən kənarda
qalıb. Məsələn, Ədməd Ağaoğlunun
böyük mədəniyyət
konsepsiyası var. Eləcə
də çox yüksək səviyyəli
əsərləri var
ki, tərcümə olunsa da, yayımı
o qədər geniş
deyil. Həmçinin Əli bəy
Hüseynzadənin mədəniyyət
konsepsiyası var. Mədəniyyətə
aid çox yüksək
səviyyəli əsərləri
var ki, onları
bizim gənc oxucularımız hələ
qismən tanıyır.
Eləcə də islamşünas
alim, dramaturq, tərcüməçi olan
Yusif Ziya Talıbzadə adlı çox böyük bir şəxsiyyət olub ki, sovet
dövründə onun
adının çəkilməsi
qadağan edilib.
Bu gün gənc
oxucularımız onu tanımır. Azərbaycanın
1918-20-ci illər ərzində
cümhuriyyət dövrü
mədəniyyəti nisbətən
az tədqiq
olunub ki, bu da təbiidir.
Ona görə ki, cəmi 20 ildir ölkəmiz müstəqilliyini
bərpa edib və bu müddətdə
21 əsrlik mədəniyyəti
yenidən təhlil etmək çətindir.
Ümumiyyətlə, bu günə
qədər olan mədəniyyətimizi yenidən
öyrənməyə, tədqiq
etməyə, müstəqillik
nəzəri ilə baxmağa çox böyük ehtiyac var. Müasir mədəniyyət
tarixindən, irsimizə
münasibətdən danışdıqda
mən tədqiqatçıların
zəhmətini kənar
etmək istəmirəm.
Həmin dövrün
kulturoloji təhlili ilə məşğul olan yaxşı alimlərimiz var. Buraya
BDU-nun professoru Vaqif
Sultan, Azərbaycan Dövlət
Mədəniyyət və
İncəsənət Universitetinin
dosenti Mübariz Süleymanlı, ATİ-nin
Turizmin təşkili və idarə edilməsi fakültəsinin
dekanı Nəsir Nəsirlinin, eləcə də professor Fuad Məmmədovun tədqiqatlarını
qeyd etmək olar. O dövr mədəniyyət tarixi ilə bağlı M.Rəsulzadə, Ə.Hüseynzadə
və Ə.Ağaoğlunun
mədəniyyət konsepsiyaları
qismən tədqiq olunub, onlar haqda
məqalə, kitablar,
monoqrafiyalar çıxıb.
Amma Yusif Ziya Talıbzadə
tədqiqatdan tam kənarda
qalıb. O, böyük
şair, publisist, tərcüməçi, uşaq
ədəbiyyatının yaradıcısı
olan A.Şaiqin böyük qardaşı
olub. Çox önəmli mədəniyyət
konsepsiyasına malik olan Y.Z.Talıbzadənin hətta qadın problemləri ilə bağlı çox maraqlı əsərləri
olub. Bu yaxınlarda
mənim tərəfimdən
onun haqqında bir monoqrafiya çıxdı. Əsərlərini
mən əski əlifbadan Azərbaycan dilinə tərcümə
edirəm və çətinlik ondadır
ki, onun kiril və latın əlifbası
ilə əsərləri
yox dərəcəsindədir.
İndi həmin yazılar çapa hazırlanır.
Onun yaradıcılığında mövcud istiqamətlərdən
biri onun İslam tarixi ilə bağlı yazdığı əsərlər,
etdiyi tərcümələrdir
ki, bizdə alimlər əsasən İslamla bağlı onun tarixinə üstünlük veriblər.
Amma Y.Z.Talıbzadə isə İslamı sırf elm mənasında təqdim edir. Yəni islamşünaslıq elminin əsasını qoyanlardan biri kimi onun əsərləri
ortaya çıxır.
Bu gün gender məsələləri, qadın
hüquqları ilə
bağlı yazan tədqiqatçılar bu
mövzunun tarixini çox müasir dövrə aid edirlər.
Amma XIX əsrin sonu XX əsrin əvvəllərində
qadınla bağlı
çox maraqlı tədqiqatlar var idi ki, bunun
önündə məhz
Y.Z.Talıbzadə gedirdi.
Hətta
1905-ci ildə onun “Qadınlara hədiyyə”
adlı kitabı çıxıb ki, burada gigiyena, uşağın necə tərbiyə edilməsi ilə bağlı mövzular öz əksini tapıb. Bu gün gənc
bir ana əgər
kitab dükanlarında
Azərbaycan dilində
uşağın tərbiyəsi
haqqında bir kitab axtarsa, yəqin ki, tapmayacaq. Amma həmin dövrdə
bu tərtib olunub və ona görə “Qadınlara hədiyyə”
adlanırdı ki, pulsuz olaraq qadınlara
paylanırdı. Əsas o idi
ki, qadınlar oxusun və maariflənsinlər. Y.Z.Talıbzadə həm də hərbçi olub. Beləliklə, bu gün Azərbaycan mədəniyyət
tarixində islamşünas
alim, dramaturq, tərcüməçi, hərbçi
və ictmasi-siyasi xadim kimi onun
adı çəkilir.
Onun kimi bir çox
yazıçılarımız, alimlərimiz var ki, onların yaradıcılığını öyrənmədən Azərbaycan
mədəniyyətini tam şəkildə
öyrənmək qeyri-mümkündür.
Bu, mədəniyyətimizin
inkişafına öz
töhfələrini verə
bilər. Mən inanıram
ki, bu olacaq.
Əgər bu gün ölkəmizdə dövlət
siyasətinin əsasında
mədəniyyət siyasətinin
təbliği durursa, mən inanıram ki, tədqiqatçıların
əsərləri də
o səviyyədə yayımlanacaq.
- Turizmin inkişafında
mədəniyyətin mühüm
rolu var. Hazırda
ATİ-də bu istiqamətdə tədrisi
necə qiymətləndirirsiniz?
- Mədəniyyət tarixi və nəzəriyyəsi fənləri
ATİ üçün çox
önəmli bir məsələdir. Hazırda ATİ-də bu fənlər
çox yüksək
səviyyədə tədris
olunur. Bu gün digər ali
təhsil ocaqları ilə müqayisədə
ATİ-də yüksək
səviyyəli kadrlar
yetişir. Burada ingilis, alman,
fransız və digər xarici dillərdə danışan
tələbələr yetişir.
Hər bir ixtisasın öz milli mədəniyyətini
bilməsinə böyük
tələbat var və bu da
həyata keçir.
Bu ali təhsil
ocağında çox
yüksək səviyyəli
kulturoloq müəllimlər
dərs keçirlər.
Proqramlar
müasir tələblərə
uyğun qurulur.
Bu gün ATİ-nin məzunu ölkəmizin mədəniyyətinin
tarixini, kulturologiyanı
yaxşı bilir. Bunu da bilmədən həmin məzun turizm sahəsində yüksək səviyyədə
işləyə bilməz.
Bizim hər bir məzunumuzun
məqsədi Azərbaycanın
mədəniyyətini turizm
vasitəsilə dünyaya
çatdırmaqdır. Dövlət imtahanlarında
tələbələrimiz elə
yüksək səviyyədə
cavab verir, diplom, kurs işləri
yazırlar ki, bu məzunların sabah Azərbaycan
mədəniyyətini turizm
vasitəsilə yaya biləcəyinə əmin
olursan. Bu gün
ATİ-də kulturologiya,mədəniyyət tarixi
dərslərinin keçirilməsi
məni qane edir.
Nigar Abdullayeva
Həftə içi.- 2012.- 13 yanvar.- S. 6.