Boloniya prosesi keyfiyyətli
təhsilə təminat verir
Məlum olduğu kimi, dünyada qloballaşma prosesləri
gedir. Bu proses
qlobal olaraq bütün sahələrdə vahid standartların
tətbiqi ilə xarakterizə olunur. Sanki dünyanın idarə
edilməsində “vahid pəncərə“ prinsipi
tətbiq edilir. Bunun yaxşı və ya pis
olmasını gələcək zaman göstərəcək.
Boloniya
prosesi niyə
yarandı?
Hələlik
isə bildiyimiz budur ki, dünyanın bir çox problemləri
(siyasi, iqtisadi, təhsil, ekoloji, mənəvi və s. sahələrdə)
qlobal xarakter daşıyır, bu səbəbdən də bu
problemləri ayrı-ayrı ölkələr təklikdə
həll edə bilməzlər, yəni qlobal problemlər qlobal
şəkildə, hamılıqla (hər halda inkişaf
etmiş ölkələrin liderliyi ilə) həll edilməlidir.
Əmək bazarı da artıq qlobal xarakter
daşıyır. Qlobal əmək
bazarında emiqrantlar yalnız kiçik ticarətlə və
ya tikintidə muzdlu əməklə məşğul olan fəhlələrdən
ibarət deyil. Əmək emiqrantları arasında ali təhsilli insanlar çoxluq təşkil
edir, nəzərə alsaq ki, artıq ali təhsil dünyada
getdikcə kütləvi xarakter daşıyır, deməli,
yaxın gələcəkdə əmək emiqrantları əsasən
ali təhsilli insanlardan ibarət olacaq. Lakin bir çox ölkələrdə
(xüsusən də bəzi MDB ölkələrində) ali təhsil
dedikdə tələbənin 4-5 il universitetdə baş girləməsi
və sonda diplom alıb bilmədiyi ixtisas üzrə “işləməsi”
kimi səhv düşünürlər, belə məzunlar, təbii
ki, heç bir standarta uyğun deyil, onun mühəndis, həkim,
iqtisadçı və ya müəllim işləməsi qəbul
edilə bilməz.
Avropa
İttifaqının yaradılmasına hazırlıq gedərkən,
siyasətçilər bütün bu məsələləri
nəzərə alaraq Vahid Avropa İqtisadi və Təhsil Məkanı
yaratmaq fikrinə gəldilər, çünki vahid təhsil məkanı
olmadan vahid iqtisadi məkan yaratmaq mümkün deyildi (təxminən
keçmiş SSRİ-də olan kimi). Beləliklə,
məlum Boloniya prosesi yarandı. Boloniya prosesinin əsas
məqsədlərindən biri də biliklərə əsaslanan
Avropa qurmaq, Avropa İttifaqı iqtisadi potensialını
yüksəltmək, Avropanın ali təhsil sisteminin keyfiyyətini
daha da artırmaq, Amerika universitetləri ilə rəqabətə
davamlı təhsil sistemi formalaşdırmaq idi. Azərbaycan
Respublikası da bir çox Şərqi Avropa və MDB ölkələri
kimi öz gələcək inkişaf strategiyasını
Avropa və dünya siyasi-iqtisadi sisteminə inteqrasiyada
gördüyü üçün bu məkana daxil olmaq
yönümündə konkret addımlar atdı, ilk
addımlardan biri isə təbii ki, Boloniya prosesinə
qoşulmaq oldu. Təhsil Nazirliyi məlum
olduğu kimi, bu sahədəki müqaviləyə 2005-ci ildə
imza atdı.
Boloniya
prosesi milli
təhsil
sisteminin inkişafına nə verə bilər?
Son vaxtlar bəzi təhsil işçiləri, tələbələrin
müəyyən qismi tez-tez fərdi söhbətlərdə
“Boloniya prosesi bizə lazım deyil” kimi fikirlər söyləyirlər. Amma
yuxarıda qeyd etdiyimiz izahlardan məlum olur ki, “Boloniya prosesi
bizə lazımdır, ya yox” tipli sual qoyulmamalıdır, bu
sualın cavabı aydındır, “bu prosesdən necə
faydalana bilərik?” tipli sual qoyulmalıdır.
Hər
hansı ölkənin ali təhsil sistemində
səmərəli islahatlar aparılması, dünya ali təhsil
sisteminə inteqrasiyası, bu prosesə nə dərəcədə
hazır olmaqdan, peşəkarlıqdan, səriştəli
kadrların mövcudluğundan, düzgün idarəetmədən
asılıdır. Bu amillərdən asılı olaraq
Boloniya prosesi, ziyanlı və ya xeyirli ola
bilər.
Bu mənada
milli təhsil sistemində Boloniya prosesi müddəalarının
tətbiqinə ciddi hazırlaşmalı, düzgün layihələndirməli,
elmi əsaslarla planlaşdırmalı, prosesin monitorinqini
aparmalı, icrası nəzarətdə saxlanmalı, onu
respublika və qlobal təhsil sistemində həyata keçirilən
digər təhsil islahatı layihələri ilə səmərəli
əlaqələndirməli, ən əsası isə normal
maliyyələşdirilməlidir. Əks halda,
köhnə təhsil modelini uğurla dağıdacaq, əvəzində
isə səmərəli təhsil modeli qura bilməyəcəyik.
Ona görə bu işin çətinliyini və
məsuliyyətini bütün təhsil ictimaiyyəti
düzgün qiymətləndirməli, prosesi taleyüklü məsələ
kimi qəbul etməlidir. Bu gün bütün sivil
dünya bu ideyanı bəyənir, onu düzgün tətbiq
edir, nəticədə ali təhsil
sisteminin keyfiyyəti davamlı olaraq yüksəlir, dünya
ali təhsil məkanına səmərəli inteqrasiya edilir.
Maraqlıdır, görəsən, bizim ayrı-ayrı
universitetlərimiz son 8 ildə bu məqsədlə hansı
layihələr icra ediblər, bu işlərə nə qədər
pul xərcləyiblər, hansı nailiyyətlərə
çatıblar? Nazirlik bu məqsədlə universitetlərə
qrant veribmi, əgər verməyibsə, niyə? Bu sahəyə dair dövlət proqramları qəbul
edilsə də, maliyyə vəsaitləri ayrılsa da,
universitetlərə bu məqsədlə pul ayrılmayıb.
Universitetlər isə bu layihələri öz
daxili imkanları hesabına icra edə bilmirlər,
çünki layihələrin icrası xeyli maliyyə tələb
edir (bu şərt layihənin zəruri atributlarından
biridir). Milli universitetlərimizin büdcəsi
onların cari xərclərinə güclə çatır,
beləliklə, universitetlərin böyük qismi faktiki olaraq
Boloniya prosesi ilə əlaqədar heç bir layihə icra
etməyiblər. Dünya səviyyəli universitetlər,
hətta TOP-500 siyahısına düşməyən
universitetlər belə, Boloniya prosesi ilə əlaqədar
layihələrə, təhsilin informatlaşması məsələlərinə
hər il on milyonlarla dollar həcmində vəsait
xərcləyirlər. Əgər bu məsələlər
pulsuz həll edilə bilsəydi, inan ki, Qərb ölkələrinin
universitetləri bu halda artıq pul xərcləməzdi, onlar
öz pullarının qədrini yaxşı bilirlər.
Nazirliyin
mövqeyi illər ərzində belə olub: universitetlər
öz daxili imkanları hesabına bu tip məsələləri
həll etsinlər. Hətta təhsilin informatlaşması
kimi iri maliyyə tutumlu məsələlər də bu formada
“maliyyələşir”, yəni proseslər universitetlərin
ümidinə buraxılır, iş görmək istəyirsinizsə,
özünüz pul tapın, iş görün.
Azərbaycan
Respublikası 2005-ci ildə Boloniya prosesinə qoşuldu və
2010-cu ildə bu proses tamamlanmalı idi. Amma belə olmadı və
daha 2 il əlavə vaxt verildi. 2012-cu ildə
proses bitməli idi, hələlik isə görüləsi
çox işlər qalıb.
Boloniya prosesinin məzmunu haqda ətraflı məlumat
vermək istəmirik, bu haqda çox yazılıb, sadəcə
bəzi nüansları bir daha yada salmaq istəyirik. Boloniya prosesi
bir formadır, onu məzmunla doldurmaq lazımdır. Əsas məqsədlərindən biri vahid kredit
sisteminin yaradılması, yəni Avropa vahid Kredit Transferi
sistemi bazasında dərslər keçməkdir. Bu bakalavr, magistratura və doktorantura
proqramlarını özündə birləşdirən
üç mərhələli sistem, qarşılıqlı
anlaşmadır. Diplomların və digər
sənədləşmələrin
standartlaşdırılması lazımdır. Digər
mühüm məqsəd ali təhsilin
keyfiyyətini artırmaq, bu məqsədlə hər bir
universitetdə keyfiyyətin idarə edilməsi sisteminin
yaradılması, tələbə və müəllim
mobilliyini təmin etməkdir. Ali təhsilinin keyfiyyətinin
artırılması, Avropa Birliyinə aid olmayan ölkələrdə
universitet diplomlarının Avropa bazarında tanınması
üçün ilk növbədə, hər bir üzv
ölkədə təhsilin keyfiyyətinə qiymət verən
müstəqil milli agentliklər yaradılmalıdır.
Bu gün, həqiqətən, Boloniya prosesinin alternativi
yoxdur. Boloniya
prosesindən imtina və ya bu işdə ləngimə gələcəkdə
Avropaya inteqrasiya etməyə problem yarada bilər, milli
iqtisadiyyatın qlobal proseslərdən kənarda qalmasına səbəb
ola bilər. Boloniya prosesindən
kənarda qalma ilk mərhələdə milli universitetlərin
əcnəbi tələbələrini itirməsinə, daha
sonra isə yerli tələbələrin də böyük
qismini itirməsinə, beləliklə də, milli universitetlərin
bazar iqtisadiyyatı şəraitində ciddi maliyyə problemləri
ilə üzləşməsinə səbəb olacaq. Çünki yerli tələbələr tədricən
virtual formada əcnəbi universitetlərdə təhsil
almağa üstünlük verəcəklər, məsələn,
distant təhsil texnologiyaları əsasında, çünki
həmin universitetlərin diplomu dünyada tanınır.
Bununla belə, elə ölkələr var ki, hələlik
Boloniya prosesinə qoşulmaq niyyətləri yoxdur. Məsələn,
son iyirmi ildə ən dinamik inkişaf edən ölkə-Çin
Xalq Respublikası bu prosesləri kənardan müşahidə
edir. Bu ölkədə aparılan uzun müzakirələrdən
sonra belə qənaətə gəlmişlər ki, XXI əsrdə
öz ali təhsil sistemini sovet ali təhsil
modelinə uyğun qursunlar. Bu ölkənin
iqtisadi, siyasi, hərbi və digər potensialını nəzərə
alsaq, görərik ki, bu ölkə qloballaşmaya təsir
gücündə olan dövlətdir. Çin Boloniya
prosesinə qoşulmadan da dünyada öz siyasi, iqtisadi və
elmi mövqeyini, inkişaf tempini qoruyacaq, Avropa ali
təhsil modelinə alternativ mükəmməl milli ali təhsil
modeli yaradaraq, özlərinə xas məsuliyyət, intizam, mədəniyyət
və peşəkarlıqla milli ali təhsil məkanı
formalaşdıracaqlar. Futuroloqlar bildirirlər
ki, Çin yaxın gələcəkdə iqtisadi cəhətdən
dünyanın ən qüdrətli ölkəsi olacaq.
Bu halda bəlkə də onların ali təhsil modeli Boloniya
prosesini üstələyəcək, ola bilsin, nə vaxtsa
dünya universitetləri Boloniya prosesi əvəzinə
“Çin prosesini” səmərəli model kimi qəbul edəcəklər,
axı “hər şey axır, hər şey dəyişir”. Hələlik isə beynəlxalq standart Boloniya
prosesidir və əksər inkişaf etmiş Avropa və
Amerika universitetləri Boloniya prosesinin
iştirakçısıdır. Bu gün
dünya universitetlərinin reytinq cədvəlində Top-200-də
olan universitetlərin 95 faizi Boloniya prosesinin
iştirakçısıdır, bu model üzrə işləyirlər.
Məlumdur ki, dünyada universitetlər arasında ciddi rəqabət
var, əgər Boloniya sistemi səmərəli olmasa, təhsildə
keyfiyyətə təminat verməsə idi, yəqin ki, bu
günə qədər dünya səviyyəli universitetlər
daha mükəmməl model yaradardılar. Amma hələlik
daha yaxşı model tapılmayıb.
Hər hansı bir ölkədə bu modeli məqbul
saymırlarsa, onda əvəzində daha
yaxşısını təklif etsinlər. Amma hər hansı ölkədə
Boloniya prosesini yarı-yarımçıq, sistemsiz,
qeyri-peşəkar formada icra edirlərsə, bu zaman
“yaxşı ideyanın pis icrası” nəticəsində təhsilin
keyfiyyəti, təbii ki, aşağı enəcək, təhsilin
düzəni pozulacaq.
Bu gün Boloniya prosesinə qoşulan ölkənin təhsil
sisteminin dinamik olması zəruridir. Avropa ölkələrinin
təhsil sistemində indi dinamik inkişaf mövcuddur. Deməli, Boloniya sisteminə qoşulan digər
ölkələrin də çevik təhsil sistemi
olmalıdır ki, bu inkişafla ayaqlaşa bilsinlər. Boloniya prosesinin tələbləri daim artır, təkmilləşır.
Bu konvensiya əgər 14 il əvvəl cəmi
beş tələbdən ibarət idisə, indi bu tələblərin
sayı xeyli artıb və bu tendensiya davam edir.
Bu prosesə yeni qoşulan dövlətlər öz milli
təhsil sistemlərini yenidən qurmaqla, bu istiqamətdə
islahatlar aparmaqla paralel, Boloniya prosesinin daim artan tələblərini
də öyrənməli və nəzərə
almalıdır. Bu prosesə nəzarət edən
xüsusi beynəlxalq qurumlar mövcuddur (məsələn,
Avropa Təhsilin Keyfiyyətinə Nəzarət
Assosiasiyası). Bu qurumlar konvensiyaya yeni
qoşulan ölkələrin təhsil sistemində mütəmadi
monitorinqlər aparırlar. Bu qurumun
universitetlər qarşısında qoyduğu mühüm tələblərdən
biri yuxarıda qeyd etdiyimiz “Universitetdaxili keyfiyyətin
menecmenti sisteminin” qurulmasıdır.
Göründüyü
kimi, ali təhsil sistemində xeyli problemlər
var. Bu problemlər təhsil siyasəti sahəsində strateji
qərarların mükəmməl olmaması, dünyanın
müasir inkişaf tendensiyalarından geri qalması, kadr
problemləri, maliyyələşmənin zəif olması və
s. ilə əlaqədardır. Məqalənin sonunda ali təhsil sisteminin təkmilləşdirilməsi
üçün bəzi təkliflər vermək istərdim.
Təbii ki, bu təkliflər ali təhsil sahəsində
olan bütün problemləri həll edə bilməz, lakin
ilkin mərhələdə vəziyyəti qismən
yaxşılaşdıra bilər.
1. Ölkə
üzrə milli təhsil doktrinası hazırlansın. Universitetlərdə strateji idarəetmə mədəniyyətini
formalaşdırmaq məqsədi ilə hər bir universitetin
“5 illik inkişaf strategiyası və müvafiq icra planı”
hazırlansın, proseslər bu plana müvafiq olaraq idarə
edilsin, mütəmadi monitorinqlər aparılsın. Universitetlərin strateji idarəedilməsi və bu
prosesdə layihə idarəedilməsi praktikası tətbiq
edilsin. Gələcək 10 il ərzində
TOP-500 universitet sırasında heç olmasa, bir
universitetimizin mövqe tutmasına nail olmaq.
2. Təhsil
islahatlarının elmi təminatı və praktik tətbiqini
səmərəli həyata keçirmək üçün
illər ərzində yığılmış maliyyə
problemləri təcili həll edilməlidir. Bu məqsədlə:
a)
Hökumət xüsusi qrantlar ayırmalı, “Təhsil
üzrə tədqiqatlar fondu” yaratmalıdır.
b) Təhsilin
inkişafı üzrə müvafiq dövlət
proqramlarında nəzərdə tutulan layihələrin
icrasına universitetlər fəal şəkildə cəlb
edilməli, müvafiq dövlət proqramlarında nəzərdə
tutulan layihələrin əhəmiyyətli hissəsi və
müvafiq olaraq maliyyəsi universitetlərə yönəldilməlidir.
c)
Universitetlər öz büdcəsinin 10 faizi həcmində vəsaiti
tədris-metodik bazanın inkişafına yönəltməlidir.
Belə olarsa, ölkədaxili və universitetdaxili
qrantlar universitet kollektivlərinin layihə təcrübəsi
qazanmasına imkan yaradar, onlar gələcəkdə beynəlxalq
layihələrə qoşula bilər, beynəlxalq qrantlar ala
bilərlər. Hələlik isə, qonşu dövlətlərin
universitetlərindən fərqli olaraq milli universitetlərimiz
bu imkanlardan çox zəif istifadə edirlər.
3. Təhsil
islahatlarının səmərəsi rəhbər
kadrların təhsil üzrə beynəlxalq təcrübəni
bilməsindən, müasir təhsil innovasiyalarına
yaxından bələd olmasından çox
asılıdır. Bu məqsədlə sistematik olaraq:
a)
Rektorlar, prorekrotlar, dekanlar və professor-müəllim heyəti
üçün ildə bir dəfə xüsusi treninqlər
təşkil edilməlidir.
b) Ali məktəb müəllimlərinin ixtisasartırma və təkmilləşdirmə kursları məzmun və texnoloji baxımdan müasirləşdirilməli, bu prosesdə internetin və distant təhsilin imkanlarından geniş istifadə edilməlidir.
c) Hər bir universitet azı ildə bir dəfə “Universitet təhsilinin modernləşdirilməsi” adlı konfrans keçirməli (milli və ya beynəlxalq), yerli və xarici ekspertlərin iştirakı ilə konkret universitetdə islahatların reallaşması barədə müzakirələr aparılmalı, ictimaiyyət ətraflı məlumatlandırılmalıdır
d) İldə 1-2 dəfə ölkə səviyyəsində “Milli universitetlərdə təhsilinin modernləşdirilməsi” adlı beynəlxalq konfrans keçirilməli, yerli və xarici ekspertlərin iştirakı ilə ali təhsildə islahatların reallaşması barədə müzakirələr aparılmalıdır.
e) Beynəlxalq təcrübəni öyrənmək məqsədi ilə universitetlərin qabaqcıl müəllimlərinin təhsilin modernləşdirilməsi problemlərinə dair xarici ölkələrdə keçirilən beynəlxalq konfranslarda iştirakı təmin edilməli, xarici universitetlərlə əlaqələr genişləndirilməlidir.
4. Ali məktəblərdə informatlaşma prosesinin səmərəsini artırmaq, elektron təhsil və idarəetmə səviyyəsini yüksəltmək üçün universitetlərdə müvafiq struktur yaradılmalı, bu prosesə mütəmadi olaraq maliyyə dəstəyi verilməlidir. Universitetlərin təhsil məqsədli portalları yaradılmalı, tədris prosesində portallardan səmərəli istifadə edilməlidir. Universitetlərdə distant təhsil sistemi inkişaf etdirilməlidir.
Təhsil millətin gələcəyidir. Bu gələcəyi
biz-təhsil ictimaiyyəti modelləşdirməli və
yaratmalıyıq. Bunun yolu isə mükəmməl
təhsil islahatından keçir. Ümid edirəm ki, gec də
olsa, bu həqiqəti dərk edərək, gələcəyimizi
daha məsuliyyətlə quracağıq, çünki
dünyada rəqabətədavamlı xalq olmağın
başqa yolu yoxdur.
Dos. İlham
ƏHMƏDOV
(ADPU)
ilhamahmed@mail.ru
Palitra.-2013.-30 aprel.-S.11.