“Yaradıcılığımda sənədli
filmlər çoxluq təşkil edir”
Gənc rejissor, prodüser
Elnur Əliyev:
“Son illərdə
çəkilən filmlər
içərisində “Sahə
“ filmi daha
çox xoşuma gəlib. Yanaşma tərzi başqadır”
Layihə çərçivəsində müsahibimiz gənc rejissor Elnur Əliyevdir:
- Mən 1981-ci ildə Gədəbəy rayonunda anadan olmuşam. 2000-2004-cü illərdə Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və
İncəsənət Universitetində
təhsil alaraq, televiziya rejissoru ixtisasına yiyələndim.
2004- 2006-cı illərdə Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və
İncəsənət Universitetinin
televiziya rejissoru ixtisası üzrə magistr pilləsinə daxil oldum və
fərqləmə diplomi
ilə başa vurdum. Hazırda aspirantura pilləsində
təhsilimi davam etdirərək “Azərbaycan
Teleməkanında kliplərin
mövzu, struktur və janr problemləri”
mövzusunda dissertasiya
işi üzərində
çalışıram. 2003-cü ildən Azərbaycan Professional Kinorejissorlar
Gildiyasının üzvüyəm.
2004- 2005- ci illərdə
“Film” Prodüser mərkəzində
rejissor, 2005-2006-cı illərdə
“Mozalan” Satirik Kinojurnalında rejissor və ssenarist kimi çalışmışam.
2005- 2009-cu illərdə Azərbaycan
Dövlət Mədəniyyət
və İncəsənət
Universitetində montaj
üzrə aparıcı
mütəxəssis kimi
çalışmışam və paralel olaraq “ANS şirkətlər
qrupu”na daxil olan “Bakı” film kinostudiyasında prodüser
kimi fəaliyyət göstərmişəm. 2010- cu
ildə “Əlavə təsir” bədii filmində icraçı prodüserin müavini vəzifəsində, 2003-2013-cü illər ərzində bir çox tanınmış şitkətlər
və firmaların reklam çarxlarında, çoxsaylı musiqili reklam kliplərində çalışmışam. Hazırda
Primyer Cinema kino şirkətində rejissor
kimi çalışıram
və “Lider Tv” də
yayımlanan “Ailəmiz”
serialının quruluşçu
rejissoruyam. Bu yaxınlarda isə Milli qəhrəmanlardan bəhs edən filmin çəkilişlərini
yekunlaşdırdım.
- Ötən müddət ərzində
rejissor kimi hansı filmləri çəkmisiniz?
- Rejissor kimi çəkdiyim
filmlər sırasında
2003-cü ildə çəkdiyim
“Gənclik və Sülh” BMT-nın Beynəlxalq Sülh Gününə həsr olunmuş reklam filminə görə Fəxri fərmana layiq görüldüm.
2004-cü ildə Xalq
artisti Cənnət Səlimovaya həsr olunmuş sənədli
film “START” Tələbə Film Festivalında “ən yaxşı sənədli
film” olaraq II yer tutdu. 2005-ci ildə
“Kənddə məktəb”
bədii filmi Azərbaycan Mədəniyyət
və Turizim Nazirliyinin ssenari müsabiqəsinin qalibi oldu. 2006-cı ildə
“Dümanın yolu ilə” Açıq Cəmiyyət İnistutunun
layihəsi, 2007-ci ildə
“Tələbə Qəbulu
üzrə Dövlət
Komisiyası” filmi,
2008-ci ildə Ailə,Qadın,Uşaq
Problemləri üzrə
Dövlət Komitəsi,
Birləşmiş Millətlər
Təşkilatı, Qaçqınlar
üzrə Ali Komissarlıq,
Avropa Komissiyası, Rasional İnkişaf uğrunda Qadınlar Cəmiyyətinin dəstəyi
ilə “Satılmış
həyat” filmini çəkdim. 2009-cu ildə
“Günahkarlar yoxsa günahsızlar” film layihəsi
Təmiz Dünya Qadınlara Yardım İcdimayi Birliyi ilə Azərbaycan Respublikasının Prezidenti
yanında Qeyri-Hökumət
Təşkilatlarına Dövlət
Dəstəyi Şurasın
maliyyə dəstəyi
ilə “Uşaq ili” çərçivəsində
çəkildi. 2010-cu ildə Azərbaycanda Qadın Qeyri-Hökumət
Təşkilatlarının və İcma Əsaslı Təşkilatların
Gücləndirilməsi çərçivəsində
Almaniyanın EED Fondu,
Rasional İnkişaf uğrunda Qadınlar Cəmiyyətinin təşkilatçılığı
ilə “Dördbucaq içində” film layihəsi
reallaşdırıldı. 2010-cu ildə “Güllələr
altında” sənədli
- bədii film layihəsi
çəkildi. 2011-ci ildə isə Mədəniyyət və
Turizim Nazirliyi və Vait Medya
kino şirkəti“Qorxma
mən səninləyəm
2”film layihəsi, 2012-ci ildə
Ailə,Qadın,Uşaq Problemləri
üzrə Dövlət
Komitəsi, Counterpart Internationals Azerbaijan,
yUSAID Azerbaijan-ın təşkilatçılığı ilə “Erkən nikah ” bədii-sənədli
film layihəsi, 2013-cü ildə
Gənclərin Maarifləndirilməsi
və Təlimi İctimai Birliyi tərəfindən “Alınmaz
qalanın qəhrəmanları”
sənədli - bədii
film layihəsi, Rabitə
və İnformasiya Texnologiyaları Nazirliyinin
təşkilatçılığı ilə “ RABİTƏÇİ ” sənədli filmi çəkildi.
-Yaradıcılığınızla
tanış olanda daha çox
sənədli filmlər
çəkdiyiniz müşahidə
edilir. Sizcə, sənədli janrda
çəkmək daha
asandır?
-Düzdür, yaradıcılığımda
sənədli filmlər
çoxluq təşkil
edir. Lakin mənim çəkdiyim
filmlərin əksəriyyəti
sənədli, bədii
filmlərdir. Məsələn, insan alveri mövzusunda
çəkdiyim filmlər
əslində sənədli
filmlər hesab olunur. Lakin o filmlər demək
olar ki, bədii filmlərdir.
Çünki baş verən
hadisələr aktyorlar
tərəfindən ifa
olunub. Bunun əsas səbəbi
isə odur ki, insan alverinin
qurbanı olan insanlar özlərini gizlədir, tamaşaçıların
onları tanımalarını
istəmirlər.
-Niyə
Mədəniyyət və
Turizm Nazirliyinin təşkil etdiyi “Bu meydan bu ekran”
müsabiqəsində iştirak
etməmisiniz?
-Bilirsiniz, mən 2009- cu ildə “Bu meydan bu ekran” müsabiqəsinin
qalib rejissorlarından
biri olmuşam. Sadəcə sonra başqa hadisələr baş verdi.
“Cavid ömrü” filminin prodüseri Rasim Həsənov mənim o şansımı
əlimdən aldı
və filmi Yusif Quliyevə verdi. Filmi də
hamı görüb, ona görə bu haqda danışmağa
lüzum yoxdur. Mən çox mübarizə apardım, ancaq mənası olmadı.
Sonradan yenə bir neçə
ssenari “Bu meydan, bu ekran” müsabiqəsinə
versəm də, nəticəsi olmadı.
Vaxt, zaman sübut etdi ki, bəzi
insanlar bu sənətdə müvəqqətidirlər.
-Sizcə, rejissor bütün mövzuda film çəkməyi
bacarmalıdır?
-Bu rejissorun bacarığından asılıdır. Əslində bütün mövzularda çəkməlidir ki, özünü tapsın. Hansı mövzunun ona yaxın olduğunu bilsin.
-Gənc rejissor kimi kinomuzun
indiki vəziyyətini necə qiymətləndirirsiniz?
-Toplananlar yerini dəyişəndə cəm dəyişmir. Əslində, kinonun vəziyyəti elə əvvəlki kimidir. 2009- cu ildən “Bu meydan, bu ekran” müsabiqəsi başlayıb, lakin filmlər müəyyən qisim gənclərə, təxminən 4- 5 gəncə verilir. Onlar isə heç bir uğur qazana bilmədilər, “ı” kateqoriyalı festivallarda iştirak edib, yer tuturlar. O ki, qaldı tammetrajlı filmlərə, uğur qazanmaq üçün məqsəd olmalıdır. Bizdən yaşda böyük olan rejissorların əksəriyyətini şəxsən tanıyıram, film çəkən və ya çəkməyənləri də. Bilirsiz, onlar hələ də sovet dövrünün nostalji hisslərinə qapılıblar, ancaq köhnə vaxtlardan danışırlar. Onların yanaşmaları da fərqlidir. O ki, qaldı nə çatmır, “düzgün seçim etmək zövqlülük əlamətidir” yaxşı ssenari, uzaqgörən operator, zövqlü rejissor, bir də istedadlı aktyor.
-Çəkilən filmlərə baxırsınızmı? Onlardan hansını bəyənirsiniz? Eləcə də bütün hallarda tamaşaçılar filmlərimizi görmürlər. Belə olan halda çəkilən filmlər kimin üçündür?
- Son illərdə çəkilən filmlər içərsində “Sahə “ filmi daha çox xoşuma gəlib. Yanaşma tərzi başqadır. O ki qaldı tamaşaçıların yeni filmləri görməməsinə, şəxsən mən çəkdiyim filmlərin nümayişi olunması üçün əlimdən gələni edirəm.
-Sizinlə
yaşıd olan gənc rejissorların
filmlərinin səsi hər dəfə bir
festivaldan gəlir. Siz
festivallara film göndərirsinizmı?
-Bilirsiz, mən yerli festivalların hamısında demək olar ki iştirak edirəm. Lakin mən gördüyüm işin keyfiyyətinə bələdəm, digərlərindən fərli olaraq qarışqanı fil etməklə aram yoxdur. Kateqoriya ala bilməyən filmi “Oskar”a göndərirlər, çox gülməlidir...
-Qazax
qəhrəmanlarından film çəkirsiniz.
İdeya necə yarandı?
-Gədəbəy rayonun Milli qəhrəmanlarından bəhs edən “Alınmaz qalanın qəhrəmanları” filminin təqdimetmə mərasimindən sonra Vətəndaşların Sosial Rifahının Gücləndirilməsinə Dəstək İctimai Birliyinin sədri Venera Əsgərova təklif etdi ki, Qazax rayonunun Milli qəhrəmanlarından bəhs edən bir film çəkək. Mən də razılaşdım və “Qartal yuvası” adlı filmin çəkilişinə başladıq. Hər şey çox uğurla başa çatdı.
-Bu
yaxınlarda “İlin ən yaxşı prodüseri” seçildiniz.
Azərbaycan reallığında kinoprodüser
olmağın çətinliyi nədədir?
-Bəli, mənim üçün
çox sevindirici bir hadisə oldu. Təşkilatçılara
öz minnətdarlığımı
bildirirəm. Azərbaycan reallığında kinoprodüser
olmağın çətinliyi, film üçün maliyyə mənbələrinin
az olmasıdır. Bir
sıra iş adamlarının kinoya pul verməyə
pulları çatır, ancaq intellekti çatmır. Çünki
ofislərində Çin istehsalı olan rəsm əsərləri asırlar.
Nigar Abdullayeva
Palitra.-2013.-11 oktyabr.-S.11.