“Azərbaycan gəncləri həmişə örnək olmağa çalışırlar”

İlahə Hüseynova: “Ölkəmizdə gənclərin mənəvi-fiziki hazırlığı tam ürəkaçan bir formada özünü büruzə verməkdədir”

Layihə çərçivəsində Ukrayna Azərbaycanlı Gənclər Birliyinin Vinniç vilayətinin sədr müavini İlahə Hüseynova ilə müsahibəni təqdim edirik

- Öncə çalışdığınız təşkilat haqda məlumat verərdiniz.

- Çalışdığım Ukrayna Azərbaycanlı Gənclər Birliyi (UAGB) 24 aprel 2010-cu ildə yaradılıb. Bu 4 il o qədər uzun müddət olmasa da, düşünürəm ki, az bir müddət də deyil. Bu müddət ərzində UAGB təşkilatlanaraq Ukraynanın 20 regionunda fəaliyyət göstərən 5 mindən çox gənci ətrafında birləşdirməyi uğurla bacarıb. Azərbaycan həqiqətlərinin Ukrayna ictimaiyyətinə çatdırılması, tariximizin, mədəniyyətimizin təbliğatı, gənclərimizin yaşadığımız ölkənin ictimai-siyasi, mədəni həyatına inteqrasiya olunması istiqamətində saysız-hesabsız tədbirlər və layihələr həyata keçirib. Azərbaycanlı gənclər olaraq çalışdığımız layihələr artıq öz bəhrəsini verməkdədir. Bu, təşkilatımızda olan hər bir azərbaycanlı gənc üçün sevindiricidir, qürurvericidir. Əlbəttə, bu uğurlar UAGB-nın bütün üzvlərinin birlikdə kollektiv olaraq çəkdiyi əziyyətlər hesabına başa gəlib. Amma əsas məqam ondan ibarətdir ki, xaricdə yaşayan və təhsil alan gənclər olaraq bizi gördüyümüz işdə həvəsləndirən Vətənimiz Azərbaycanın günü-gündən inkişafı, müasirləşməsi, lider bir ölkəyə çevrilməsidir. Prezidentimiz tərəfindən aparılan gənclər siyasəti gənclərə olan hörmət, qayğı, sevgidir ki, dünyanın harasında yaşamasından asılı olmayaraq bizlərə ulu öndərimiz Heydər Əliyevin məşhur kəlamını qürurla deməyə imkan verir - Biz fəxr edirik ki, azərbaycanlıyıq! Biz doğrudan da çox şanslı gənclərik .

-Azərbaycan gəncliyi, xüsusən xaricdəkilər bu gün nə dərəcədə dövlətinə bağlıdır?

- Vətən, anadır, sənin milli kimliyindir. Vətəndən kənardasansa, Vətənə olan sevgi, bağlılıq, sadiqlik isə ilk növbədə doğulduğun, boya-başa çatdığın ailəndən asılıdır. Sən özünü dərk edib anlayana kimi düşünürəm ki, Vətəni Vətənində yaşayaraq sevmək başqadır, Vətəndən kənarda olub sevmək isə tamam başqadır. Bunu xaricdə yaşayan, təhsil alan həmyerlilərim təsdiqləyə bilər. Vətən başqa bir aləmdir, bunu yaş ötdükcə insan daha çox anlamağa başlayır. Amma bu sualınız bir az məni düşünməyə vadar edir. Çox təəssüf ki, bəzən öz həmyerlilərimin haradan gəlməsi, kim olmasını, hara, hansı tarixə, hansı mədəniyyətə aid olmasını unutduğunun şahidi oluram. Və bir anlıq düşünürəm ki, biz kimik, hara gedirik, məqsədimiz nədir? Bu məni çox kədərləndirsə də, Vətənimizi sevən, dəyər verən, bir an olsa belə unutmayan, deyərdim ki, Azərbaycanla nəfəs alan o qədər gənc tələbələr var ki ətrafımda. Azərbaycanın illər sonra daha da inkişaf edib daha da yüksəklikdə olacağına əminəm. Vətənsevər gənclərimiz sayəsində kimisi yüksək, uğurlu təhsili, kimisi proyektləri, kimisi mədəniyyəti, kimisi milli musiqisi, kimisi milli mətbəxi ilə zəngin olan Azərbaycanı təmsil edir. Mənim ətrafımda bu tip vətənpərvər gənclər var və bu məni olduqca çox sevindirir, gələcəyə daha inamla baxmağa ümid yaradır.

- Gənclərimiz mənəvi inkişaf baxımdan əsas nəyə diqqət etməlidir?

- Düşünürəm ki, istənilən güclü dövlətin arxasında onun güclü siyasətçisi və sağlam gələcəyi olan gəncləri dayanır. İlk növbədə ən önəmli olan gənclərin fiziki və mənəvi inkişafıdır ki, dövlətimiz tərəfindən gənclərə bu diqqət və qayğı yetərincə göstərilir. Bu gün ölkəmizdə gənclərin mənəvi-fiziki hazırlığı tam ürəkaçan bir formada özünü büruzə verməkdədir. Lakin ilk olaraq yuxarıda qeyd etdiyim kimi hər şey ailədən qaynaqlanır. Valideynlər də bu istiqamətdə məsuliyyətli olmalıdırlar. Düşünürəm ki, böyüyüb başa çatandan sonra gənc özü öz üzərində işləməlidir. Ölkəmizin güclü olması, yüksək inkişaf etməsi sağlam ruhda böyüyən gənclərdən asılıdır. Düşünən və savadlı gənc hər bir dövlətin tərəqqisində mühüm şərtdir və nə xoşbəxt Azərbaycan xalqına ki, belə düşünə bilən gənclik yetişdirir. Reallıqdan danışsaq, ola bilər ki, bizim gənc nəsil digər ölkələrin gəncləri ilə müqayisədə nisbətən zəifdir. Lakin ən önəmli şərt inkişaf və yenə də inkişafdır. Bir prosesdə olduğu kimi, gəncliyimizdə də mənfi cəhətlər var. Təəssüf ki, çox sayda gənclərimiz məsuliyyət hissini dərk etməməkdədir. Bir gənci uğura aparan yol, dövlətin uğur yolunda mühüm əhəmiyyət kəsb edir. İlk növbədə, gənc özünü, öz gücünü dərk etməlidir, nəyə qadir ola biləcəyini əvvəlcədən müəyyənləşdirməlidir. Daha sonra qarşısına məqsəd qoymalıdır və özünə bu sualları verməlidir: Məqsədimə çatmaq üçün mən nə etməliyəm? Mən hal-hazırda haradayam və hansı istiqamətə getməliyəm? Bu yolla gənc özünü inkişaf etdirə bilər. Bir gəncin inkişafı isə dövlətin inkişafı deməkdir və bu yolla gənc bilavasitə özünün və dövlətinin tərəqqisinə yol açmış olur.

-Azərbaycan gəncliyi bu gün hansı mənəvi keyfiyyəti ilə Ukrayna gənclərinə örnəkdir?

- Azərbaycan gəncləri həmişə imkan daxilində hansı ölkədə olurlarsa olsunlar həmin o ölkəyə, xalqa örnək olmağa çalışırlar. Fikrimcə, Azərbaycan xalqına, mədəniyyətinə bu qədər sevgi, hörmət, maraq da elə bundan irəli gəlir. Deməli, biz bacarırıq, gördüyümüz işlər bəhrəsini verir. Hər birimiz tariximiz, mədəniyyətimiz, təhsilimiz, böyüyə, kiçiyə olan hörmətimizlə Azərbaycanı təmsil edirik. Azərbaycan xalqına marağı, sevgini, hörməti görəndə Ukrayna xalqı tərəfindən hər bir gənc kimi mən də fəxr, fərəh hissi keçirirəm. Bilirsiniz, insan Vətənini sevirsə, inanın ki, elə də çox bir zəhmət çəkməyə ehtiyac qalmır. Elə, sənin Vətənini necə sevib dəyərləndirdiyini görən Ukrayna vətəndaşı, əgər Vətənini sevmirdisə sevməyə başlayır.

-Siz əslən Qarabağdansınız. Lakin Qarabağı görmədən qarabağlı olmaq, bu torpağın ab-havasını, canında-qanında yaşatmaq nə dərəcədə asandır?

- Bəli, mənim əslim Qarabağın gözəl guşələrindən olan Qubadlı rayonunun Həkəri kəndindəndir. Əslində, Qarabağı heç görməmişəm, amma bir dəfə havası dəyib üzümə, bir dəfə suyunu içmişəm. Bəlkə də bu sevgi bundan irəli gəlir, bəlkə də atamın (Ağamir bəyin) və Hüseynovlar ailəsinin həmişə Qarabağı xatırlamasından, danışdıqları xatirələrdən irəli gəlir. Bu sevgi, bu bağlılıqdandır ki, görməsəm də, xatırlamasam da mənim üçün çox doğma bir yerdir Qarabağ. Söhbətimizin əvvəlində sizə hər şey olmasa da uşağın formalaşmasında ailəsinə, dövlətinə layiqli bir şəxsiyyət olmasında əsasən valideynin rol oynadığını dedim. Böyüklərim o qədər bizim yanımızda söhbət ediblər ki, Həkəri kəndindən, mən yaşamasam da bilirəm kimin evi harada yerləşib. Sanki, o eldə yaşamışam. Sanki, o eldə gəzmişəm. Düşünürəm ki, hər kəs haradan gəldiyini, kim olduğunu heç vaxt unutmamalıdır. Və bunun üçün valideynlərimə minnətdarlığımı bildirirəm. Onların Vətənlərinə olan sevgisidir, mənə verilən tərbiyədir bu gün mənə bu qədər Vətənimi sevdirən. İndi isə sizin sualınıza tam cavab vermək istəyirəm. Xeyir, mənim üçün heç çətin deyil və hətta deyərdim ki, çox asandır bu ab-havanı qanımda, canımda yaşatmaq. Çünki mən atamın və həmçinin doğmalarımın üzünə baxanda Qarabağ elimi görürəm. Hər söhbətlərdə, hər yığıncaqlarda, hər xatirələrdə bizim evimizdə Qarabağ yaşayır. Belə bir ailədə yaşamaq hər gün Qarabağı xatırlamağa, sevməyə, unutmamağa bir dəlildir. Hər birimiz azərbaycanlıyıq və Vətənimizi sevirik. Amma yenə də Qarabağ yaralı yerimizdir, hətta Qarabağdan olmayanlar üçün belə. Onda düşünün elini-obasını, uşaqlıq xatirələrini, dostlarını, yaxınlarını sevdiklərinin böyük bir hissəsini itirmiş bir insan, ailə necədir? Belə bir ailədə yaşamaq və Qarabağı görmədən qarabağlı olmaq, bu torpağın ab-havasını, canında-qanında yaşatmaq nə dərəcədə çətindir? Düşünürəm ki, yaxın bir zamanda Qarabağı geri alacağıq və bu gözəl torpaqlarda yaşayacağıq. Mən fəxr edirəm ki, azərbaycanlıyam və ən əsası məhz qarabağlıyam !!!

-Vətəndən uzaqda yaşayan gənclərimizin üzərinə əsas hansı məsuliyyət düşür?

- Dövlətinə yararlı olmaq istəyən gənc, ilk öncə özündən başlamalıdır. Hər bir gənc ictimai məsuliyyət hissini dərk etməlidir. Gənclərimizdə bu təfəkkürü formalaşdırmalıyıq: “Bu dövlətin hər bir uğuru bizim uğurumuzdur”. Sadə bir misal gətirmək istəyirəm: gənc yolla gedir və əlindəki tullantını yerə atır. Lakin heç kim öz evində bu hərəkəti etməz, ona görə ki, bu mənim evimdir, niyə mən evimi-mənim olanı bu hala salmalıyam. Deməli, problemin qaynağı məlum olur. Bizim yaşadığımız torpağın hər bir qarışı, yaşadığımız dövlətin hər bir uğuru bizə məxsusdur,-deyə düşünməliyik. Bizimdir! Mənimdir! Məhz bu təfəkkürü özümüzdə formalaşdırmalıyıq. Yalnız bu halda, biz Vətənimizə, millətimizə daha yararlı ola bilərik. “Mən” təfəkkürünü özümüzdə yaratmalıyıq. Əgər bu mənimdirsə, niyə pis olmalıdır və ya niyə uğursuz olmalıdır, deyə düşünərək, böyük uğurlara imza atmış olarıq.

- Ukraynadakı gənclərimiz Azərbaycanın təbliği baxımdan aktivdirlərmi?

- Bəli, aktivdirlər. Biz Azərbaycan gəncləri Vətəndən uzaqda olsaq da, milli bayramlarımızı, matəm günlərimizi, milli mədəniyyətimizi, tariximizi dünyaya çatdırmağa çalışırıq. Və elə çalışdığım təşkilat əgər 5 mindən çox azərbaycanlını ətrafında toplayıbsa, düşünürəm ki, bu heç də az bir say deyil. Deməli, Azərbaycan gəncləri bacarır, Vətənini sevir və yetərincə təmsil etməyə çalışır. Çünki hər tədbirlərimizdə istənilən, hər bir layihəmizdə yüzlərlə, hətta minlərlə azərbaycanlı gənc bizi dəstəkləyir və iştirak edərək bizə köməkliklərini göstərməyə çalışır. Hər bir tədbirdən, layihədən sonra yüzlərlə gənc bizimlə çalışmaq istəyir. Əsas Vətəni sevməkdir, yaşatmaqdır, adını uca etməkdir, layiqincə təmsil etməkdir. Bunu bacarsan, harada olursan ol, dünyanın hansı nöqtəsində olmağından asılı olmayaraq nələrisə etmək istəyəcəksən. Bizdə gənclərdə alınır. Arzum budur ki, hər bir azərbaycanlı gənc hər bir yerdə Vətənini layiqincə təmsil etsin və Azərbaycanın adını ucaltsın. Bundan gözəl bir hiss, sevgi yoxdur. Mən Vətənimi çox sevirəm !!!

Fuad Hüseynzadə`

Palitra.-2014.-24 oktyabr.-S.11.