Əsl vətəndaş olmanın yolu orta məktəblərdə
düzgün tərbiyədən keçir
Ölkə təhsilinin
aktual problemlərindən biri
də məktəbəqədər təhsil sahəsində nəzərə
çarpır. Bu baxımdan layihə
çərçivəsində bu sahə
ilə bağlı bir sıra məqamlara
nəzər salmağı lazım bildik.
Məktəbəqədər təhsil anlayışı bizdə
birinci növbədə bağçalarla
bağlı işlədilir. Bağça
isə təəssüf ki, bizdə məktəbdən
ayrı, təhsil sistemindən təcrid olunmuş,
sadəcə dayəçilik elementi kimi anlaşılır. Belə bir stereotip
formalaşıb ki, məktəbəqədər qurum, təhsil
və assosiasiya ilə bağça
eyniləşdirilir. Həmçinin belə bir
münasibət forması mövcuddur ki, bağça mərhələsi
o qədər də vacib
deyil. Son on ildə bağçalara
diqqətsizlik nəticəsində onlar daha bərbad vəziyyətə düşüb. Bağçaların özəlləşdirilməsi
proqramı isə çox böyük
ziyana səbəb oldu.
Bununla məktəbəqədər təhsil
tamamilə tənəzzülə uğradı. Yəni
bağçaların özəlləşdirilməsi demək
olar ki, Azərbaycanda
məktəbəqədər təhsilin sonunu
çatdırıb. Bu məsələdə
diqqətsizlik, biganəlik öz sözünü deyir.
Müşahidələr və ekspertlərin rəyi
göstərir ki, məktəbəqədər
təhsildə özəlləşdirmə prosesi
lazımi şəkildə getməyib və effekt
verməyib. Bununla bağlı köhnə
sistem dağılmaq üzrədir, yeni islahatlar isə hələ
də ləng və səmərəsiz aparılır. Bu sahədə
özəlləşdirmə yenə də bahalı və seçilmiş xidmət kimi
xarakterizə edilir və effektli
deyil. Əslində özəl sektor nə qədər təhsil xidmətlərini
öz öhdəsinə
götürürsə, dövlətdə də o qədər boşalan resurslar qalır və onlar
da dövlət tərəfindən
maliyyyələşdirilən müəssisələrə
verilə bilər. Amma bu
səviyyəyə hələ gəlib
çatmamışıq. Məktəbəqədər təhsil
dövlət tərəfindən icbari status almayıb. Bununla
bağlı hazırlıq tələbləri yoxdur.
Burada çox
mübahisəli məsələ yaranır. Əslində
hazırda dünya praktikasında məktəbəqədər
təhsillə ibtidai təhsil pilləsi
bir-birindən ayrılmır. Bizdə isə məktəbəqədər
təhsil erkən yaş qrupu
kimi götürülür.
Ekspertlərin fikrincə, əslində 3 yaşından 10
yaşına qədər olan təhsil bağça və ibtidai
təhsil pillələrinə bölünməmiş, bütöv bir təhsil
xidməti kimi reallaşmalıdır. Digər
bir məqam kimi burada dövlət və özəl təhsil
müəyyənləşdirilməlidir. Burada
indi çox dəqiq bölgü var: özü-özünü maliyyələşdirən
və əsasən müştərilərin ödədikləri
xidmət haqlarından maliyyələşən özəl
müəssisələr və dövlət tərəfindən
maliyyələşənlər. Bu məsələdə
əsas olan nədir? Nə qədər çox əhali keyfiyyətli, yaxşı,
evinə yaxın və onu qane
edən təhsil alsa, bir
o qədər yaxşıdır. Burada özəl və ya
dövlət məktəbi olmasının fərqi yoxdur. Burada kasıb ailələrin
uşaqlarının təhsil hüquqları, onlar
imkanları çatmadıqlarına, ödənişli təhsilə
gedə bilmədiyinə görə pozulmamalıdır.
Onların dövlət məktəbində də keyfiyyətli
təhsil almaları təmin edilməlidir. Dünyada
özəl məktəblərin dövlət tərəfindən
maliyyələşdirilməsi modeli də
tətbiq olunur. Yəni özəl məktəblərdə
dövlətin subsidiyalarına görə xüsusi
pulsuz yerlər olur. Amma bizdə dövlət universitetlərində
özəlləşdirilmiş qruplar fəaliyyət
göstərir. Bu məqamla bağlı bir sıra neqativ faktlar müşahidə edilir
ki, onlara konkret halda toxunmağı
lazım bilirik. Məsələn,
adını çəkmədiyimiz bir ali məktəbin liseyi kimi fəaliyyət göstərməyə başlayan məktəbdə məktəbəqədər
hazırlıq adı altında həftədə iki dəfə olmaqla
beş-altı yaşlı uşaqların
hazırlığı aparılır. Amma bunu
tam və normal məktəbəqədər
hazırlıq adlandırmaq olmaz. Çünki həftədə iki dəfə ötəri hazırlıq kifayət
etmədiyi kimi, bu hazırlıq
zamanı müəllimlər bir sıra xətalara
da yol vermiş
olurlar. Bununla
bağlı konkret faktlara
diqqət edək. Belə ki,
qabaqcıl orta məktəb və liseylərdən
biri kimi qələmə
verilən bu məktəbin hazırlıq
sinfi müəlliməsinin verdiyi tapşırığa diqqət verək.”O”
hərfini uşaqlara öyrətmək üçün müəllimə “özfəaliyyətlə”
məşğul olaraq bir
şeir tapşırığı verir və orada belə
qeyd edilir:
“O” ordudur, oğullar
Vətəni qoruyacaq,
Oğuz eli
düşməni
ORAQLA doğrayacaq...
“Düşməni doğramaq”
məqbul sayıla bilərdi, amma oraqdan - adi məişət
əşyasından qətl
üçün yararlanmağı
aşılamaq nə dərəcədə məqbuldur? Bu,
altı yaşlı uşaqların təhtəlşüurunda
məişət zorakılığından tutmuş,
məişətdə cinayətkarlıq, qətl üçün yer eləmirmi?
İstənilən uşaq psixoloqları bu barədə qeyd etdiklərimizi
bölüşə bilər. Elə bu
barədə həmin şeiri əzbərləməli
olan uşağın təəccübü
və bununla bağlı verdiyi
sual da uşaqların
beynində bu haqda
artıq indidən təzadın
formalaşdığını büruzə verir.
Bu cür “şeirlər” əslində çoxdur və dərhal görünür
ki, belə məsələlərə məktəb
rəhbərliyinin diqqətlə yanaşması, lazım gələrsə,
məktəb psixoloqlarının bu işə
cəlb edilməsi təmin edilməlidir. Başqa
bir misal. Azərbaycan
bayrağındakı rənglər müəllimə tərəfindən
uşaqlara belə təlqin edilir: “Göy rəng - hava, qırmızı - od,
yaşıl - torpaq deməkdir”. Belə
çıxır ki,
bayrağımızda dördüncü rəng
də olsaydı, müəllimə onu yəqin
ki, Novruz çərşənbələrinə
uyğun olaraq, “su” kimi yozardı... Yaxud məktəbəqədər
hazırlıq mərhələsində uşaqlara
verilən məntiqi təfəkkürə aid
tapşırıqlar barədə bildirmək yerinə
düşər. Belə ki,
həmin hazırlıq mərhələlərində olan uşaqlara onlar üçün çox çətin olan
məntiqi tapşırıqlar verilir.
Ən acınacaqlısı odur ki, bu
tapşırığı verən müəllimin özü həmin tapşırıqların
öhdəsindən gələ bilmir.
Dəfələrlə şahidi olmuşuq ki, valideynlər
bu məqamdan çox
ciddi gileylənir, şikayət edirlər.
Əlbəttə, övladlarının təhsilindən yana narahat olan
valideynlərin bu narazılığı
haqlıdır. Məsələ burasındadır ki, Bakının öncül
məktəblərində belə, həmin məntiqi
tapşırıqlardan baş
çıxarmayan müəllimlərlə rastlaşmaq
olur. Zatən, elə bu
məsələdən şikayətlənən valideynlərin
uşaqları da elə Bakı məktəblərində
hazırlığa gedir. Bəs niyə
belə bir problem
yaranıb? Qəribə burasındadır ki,
həmin məntiqi tapşırıqların çoxu
magistraturaya qəbul imtahanlarına salınan
məntiqi təfəkkürə aid suallarla eyni xarakterdədir.
Bu cür
tapşırıqları ciddi izah etmədən, onları sadə,
anlaşıqlı bir dildə anlatmadan, azyaşlı uşaqların
onları qavraması çox çətin
məsələdir. Bundan başqa isə həmin məntiqi
tapşırıqlarla bağlı ibtidai sinif müəllimləri çox
ciddi bir şəkildə
kurs keçməli,
hazırlaşmalıdırlar. Əgər bu
tapşırıqlar dünya təhsil
standartlarına uyğun olaraq
azyaşlılara tədris edilirsə, onları imitasiya xatirinə yox, çox ciddi bir şəkildə öyrətmək
lazımdır. Onsuz da
ibtidai məktəblərdə dərs yükünün çox
ağır və çətin olması ciddi
müzakirə mövzusudur. Dübarə,
həmin tapşırıqların balaca məktəblilər
üçün anlaşılmaz
olması, onların üstündən ötülməsi ibtidai təhsilin nəzərdə tutulmuş proqrama əsasən
reallaşmadığını deməyə əsas verir. Digər problem
ümumiyyətlə, məktəblərdə qadın müəllimələrin
sayının əksəriyyət təşkil etməsi, bununla da məktəb
şagirdlərinin daha çox
qadın psixologiyasına uyğun
formalaşmasıının fəsadları barəsindədir.
Bu barədə çox
bildirilir. Yuxarıdakı iki
fakt isə həm bu fəsadın
əlamətlərini, həm savadsızlığı, eyni zamanda da
vətənpərvərliklə bağlı düzgün
tərbiyələndirməməni açıq qabardır. Unutmaq lazım deyil ki, əsl vətəndaş olmanın yolu əsasən orta məktəblərdə
düzgün tədris-tərbiyədən
keçir. Bu baxımdan əsgərin hərbi hissədə nə
cür davranmasında da
komandir heyətindən daha
çox orta məktəb
təhsilinin, daha doğrusu,
bu təhsil prosesini təşkil
edənlərin üzərinə məsuliyyət düşür.Başqa bir
problem həmin məktəbəqədər
hazırlıq pillələrində dərs deyən
müəllimlərin repetitor qismində əlavə
qruplarla məşğul olması, buna görə də məktəbdəki qanuni hazırlıq qrupunu
yaxşı hazırlaşdıra bilməməsidir. Belə ki, çox vaxt həmin uşaqların valideynləri də
bu məqamdan xeyli
şikayətlənir. Məsələn, artıq bu tədris ilinin sonunun çatmasına baxmayaraq,
həmin hazırlıq qrupunun
uşaqlarına hələ də hərflərin üçdəbir
hissəsi belə keçilməyib. Bu uşaqlara ondan, yaxud iyirmidən
yuxarı saymaq belə, öyrədilməyib... Göründüyü
kimi, sözügedən təhsil pilləsi
ilə bağlı xeyli misallar
çəkmək olar. Bütün
bunlar məktəbəqədər təhsilin
çox bərbad vəziyyətdə olduğunu göstərir. Ona görə də bu barədə
fikirləşməyə və lazım gələrsə, ciddi sərmayələr qoymağa
dəyər. Çünki tədqiqatlar
göstərir ki uşağa
erkən yaşından nə qədər çox
sərmayə qoyulursa, bir
o qədər də o,
sosial-siyasi, şəxsi inkişafda
uğur qazanacaq. Bununla
bağlı uzunmüddətli tədqiqatlar aparılıb və
belə bir nəticəyə gəlinib.
Bütövlükdə erkən yaşlarından daha yaxşı təhsilə cəlb olunan uşaqlar
karyeralarında daha irəlidə olur və uğurlara imza atır. Buna görə
də ekspertlər hesab edirlər ki, məktəbəqədər təhsili əsas
məcburi pillə kimi təhsil prosesinə
daxil etmək məqsədəuyğun və
vacibdir.
İlkin AĞAYEV
Palitra. -2011. -26
aprel. –S. 7.