Zəlimxan Yaqub daim xalqının, millətinin sevigisini görüb
“Qələmsiz keçməyən ömür” rubrikasının növbəti qonağı tanınmış əməkdar mədəniyyət işçisi, Azərbaycan Aşıqlar Birliyinin katibi, Zəlimxan Yaqub irsinin araşdırıcısı Musa Nəbioğludur. Musa müəllim qələmə sədaqətli, sözə bağlı və Zəlimxan Yaqub irsinə dərindən bələd bir insandır. O, Zəlimxan Yaqubun ən sədaqətli dostu olub.
Musa Nəbioğlu (Musa Nəbi oğlu Çobanov) 1958-ci il dekabrın 26-da Gürcüstanın Bolnisi rayonunun Darvaz kəndində anadan olub. 1975-ci ildə həmin kənddəki orta məktəbi, 1980-ci ildə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunu (indiki ADPU) bitirib. İnstitutu bitirdikdən sonra Gürcüstan Maarif Nazirliyinin sərəncamına göndərilib və bu nazirliyin təyinatı ilə Zalqa rayonundakı Tecis kənd orta məktəbində müəllim, direktor müavini kimi fəaliyyət göstərib. 1986-1997-ci illərdə pedaqoji fəaliyyətini doğulduğu Darvaz kəndində davam etdirib. Otuz ildən çoxdur ki, həm də jurnalistlik fəaliyyəti ilə məşğul olur. O, pedaqoji fəaliyyətlə yanaşı, Gürcüstanda Azərbaycan dilində nəşr olunan qəzetlərlə müntəzəm əməkdaşlıq edib, Gürcüstan radiosunun Azərbaycan dilində verilişlər redaksiyasında çalışıb. 1997-ci ildən Bakıda yaşayıb fəaliyyət göstərən Musa Nəbioğlu bir sıra mətbuat orqanlarında və 2003-cü ildən isə təsisçisi olduğu "Ulu körpü" qəzetinə redaktorluq edib. 2006-cı ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvüdür. Eyni zamanda Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin də üzvüdür. Hazırda Azərbaycan Aşıqlar Birliyinin katibi və "Ozan dünyası" jurnalının baş redaktorudur. 2015-ci ilin fevralından, eyni zamanda Azərbaycan Respublikası Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin nəzdində yaradılmış Qeyri-Hökumət Təşkilatları ilə mədəniyyət sahəsində əməkdaşlıq üzrə komissiyanın üzvüdür. Musa Nəbioğlu Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 30 dekabr 2015-ci il tarixli sərəncamıyla “Əməkdar Mədəniyyət İşçisi” fəxri adına layiq görülüb. M.Nəbioğlu Zəlimxan Yaqubun ən yaxşı tədqiqatçılarındandır. Xalq şairinin yaradıcılığından bəhs edən “Sözün Zəlimxan zirvəsi” kitabını yazıb. Şairin 13 cildlik əsərləri külliyyatının və son illərdə nəşr olunan bütün kitablarının tərtibçisi və redaktorudur. Həmçinin M.Nəbioğlunun indiyədək 17 kitabı işıq üzü görüb.
- Musa müəllim, siz Zəlimxan Yaqubun ən yaxın dostlarından biri idiniz. Sizcə, Zəlimxan Yaqub kimdir?
- Mənim üçün əvəzsiz dost, paxıllıqdan, qeybətdən, dedi-qodudan uzaq olan, hər addımından öyrəniləsi, nümunə götürüləsi, bütün varlığıyla Vətəninə, millətinə, elinə-obasına, dövlətinə və dövlətçiliyinə bağlı böyük şəxsiyyət, əsl türk oğlu türk idi Zəlimxan Yaqub. “Zəlimxan Yaqub yeganə şairdir ki, Azərbaycanda heç bir təbliğata ehtiyacı yoxdur”, - deyən Xalq şairi Xəlil Rza Ulutürk isə onu, sadəcə, şair yox, poeziya hökmdarı, xalqımızın başucalığı adlandırır və deyirdi: “Mən Zəlimxanı şeirimizin, poeziyamızın, Azərbaycan xalqının başucalığı hesab edirəm”.
Millət vəkili, AMEA-nın müxbir üzvü Nizami Cəfərov yazır: “Zəlimxan Yaqub Azərbaycanın, ümumən Türk dünyasının dünyaya bəxş etdiyi böyük şairlərdəndir ki, onun yaradıcılığının cövhərində, mayasında ilahi istedadın enerjisi, Tanrıdan gələn güc, qüdrət var, əgər belə olmasaydı, o, Zəlimxan Yaqub olmazdı”.
AMEA-nın müxbir üzvü, görkəmli filosof Səlahəddin Xəlilov isə Z.Yaqub yaradıcılığını “şeirlə yazılmış poeziya tarixi” adlandırır.
Zəlimxan Yaqub kim idi? - sualına cavabı, həm də onun öz yaradıcılığında tapmaq olar. Şeirlərinin birində yazır:
Dünya mənim idi mən olmamışdan,
Bilirəm dünyaya mən niyə gəldim.
Yazıldı alnıma sözün qisməti,
Sözümü zamana deməyə gəldim.
Sözünü zamana kişi kimi deməyi bacaran, XX əsrin sonları və XXI əsrin əvvəllərində ədəbiyyatımızın sütunlarından biri olan Zəlimxan Yaqub ömrünün son illərində isə belə yazıb:
Daha gecdi, könüllərdə kitabım var,
Qat-qat olan qayaların qaşı qədər.
Daha gecdi, zaman məni
dana bilməz,
Yaşamışam bu dünyanın yaşı qədər.
- Zəlimxan Yaqub
yoxluğu sizə necə təsir edir?
- Bu suala bir kəlmə
ilə cavab vermək çətindir.
İllərlə bir yerdə
olub, sirdaşına çevrildiyin, əsərlərinin
ilk oxucusu olduğun bir böyük şəxsiyyəti, söz
sərkərdəsini, ən
başlıcası isə
səmimi bir dostu itirmək, təbii ki, çox ağrılıdır.
Hər gün görüşdüyün,
təsadüfən görüşə
bilməyəndə isə
gündə azı
3-4 dəfə zəngləşdiyin,
özünə doğma
və əziz bildiyin bir adamın
yoxluğunu qəbul etmək olduqca çətindir. Zaman məsafəsi
uzaqlaşdıqca bu itkinin yeri daha
çox görünür,
adamı daha çox göynədir.
- Siz Zəlimxan Yaqub yaradıcılığının
həm ilk oxucusu, həm də tətdqiqatçısısınız, “Sözün Zəlimxan zirvəsi” adlı kitabınız nəşr
olunub. Bir tətqiqatçı kimi, Zəlimxan Yaqub yaradıcılığını
neçə dəyərləndirərdiniz?
- Zəlimxan Yaqubun
yaradıcılığı başdan-ayağa türk ruhundadır. Təsadüfi deyil ki, onun özü “mən elə türkün ruhuyam”, deyirdi. Onun yaradıcılığını
Türk dünyasından,
türk ruhundan, türkçülükdən kənar
təsəvvür etmək
mümkün deyil.
Təsadüfi deyil ki, professor Tofiq
Hacıyev deyirdi: “Zəlimxan, türklük sənin qanına elə hopub ki, sən “türk”
deməyəndə də
onun dünyasından xəbər verirsən”. Ədəbiyyatşünas alim
Azər Turan isə haqlı olaraq yazır: “Zəlimxan Yaqubun şeirlərində türkün
genetik yaddaşı dipdiridir”.
Zəlimxan Yaqub şeirləri, poemaları ilə Türk dünyasının
xəritəsini cızır,
tarixi keçmişimizi
gözlərimiz önündə
canlandırır. Onun bu mövzudakı
əsərlərini oxuyanda
sanki təkcə böyük şairin yox, eyni zamanda
tarixçi-alimin əsərini
oxuyursan.
- Zəlimxan Yaqubun
vətən və qəhrəmanlıq mövzusunda
hansı əsərlərindən
söz aça bilərsiz?
- Zəlimxan Yaqubun
yaradıcılığı o qədər zəngin və rəngarəngdir ki, ünvanladığınız
hər sual ətrafında saatlarla danışmaq olar. Qəzetə müsahibənin imkanlarını
nəzərə alaraq,
konkret bu sualla bağlı onu deyə bilərəm
ki, Z.Yaqub yaradıcılığının ana xəttini Vətən, vətənpərvərlik
mövzusu, yurdun hər daşının, qayasının, çölünün-çəməninin
tərənnümü və
təbliği təşkil
edir. “Öləndə
də qəbrim qədər Azərbaycan torpağıyam”, - deyən
şair təkcə şeirləri ilə yox, hər çıxışı,
hətta adi danışığı ilə
də Vətənin yorulmaz təbliğatçısı
idi, insanlarda vətənə məhəbbət
hissini artırır, yurd sevgisini daha da alovlandırırdı.
Təsadüfi deyil ki, akademik Xudu Məmmədov
deyirdi ki, Zəlimxan Yaqubun yaradıcılığında Vətən mövzusu mütləq ölçülərlə
təsvir olunmur, ölçüsüzlüyə çevrilir. Şair inanır
və oxucusunu da inandırırdı ki, bədnam qonşularımız tərəfindən
xalqımızın başına
gətirilən bu qovğalar da ötüşəcək, şəhidlərimizin
qanı yerdə qalmayacaq, düşməndən
qisasımız alınacaq,
haqq işimiz qalib gələcək və xaqlımızın
yeni qəhrəmanlıq
dastanları yazılacaq.
Şairin bu inamını
gücləndirən, qələminin
gücünü, sözünün
kəsərini artıran
xalqımızın qeyrətli
oğulları, müstəqil
dövlətimizin qüdrətli
ordusudur.
- Zəlimxan Yaquba
olan ümumxalq sevgisi haqda nə
deyə bilərsiniz?
- Zəlimxan Yaqub
qısa bir ömür yaşasa da, xoşbəxt taleli sənətkarlardan olub ki, daim
xalqının, millətinin
sevigisini görüb. Dövlətin qayğısı ilə xalqın sevgisi üst-üstə düşüb,
çünki o, xalqını
sevdiyi qədər də dövlətinə,
dövlətçiliyinə bağlı olub. Mən hələ sağlığında
ikən haqqında ədəbi-tənqidin və
geniş ictimaiyyətin
bu qədər fikir bildirdiyi, kitablar, məqalələr
yazılan ikinci bir şair tanımıram.
Görkəmli ictimai-siyasi
xadimlərin, ədəbiyyatşünas
alimlərin, şair və yazıçıların
onun haqqında yazdıqlarından ibarət
“Zəlimxan Yaqub ədəbi düşüncədə”
adlı üçcildlik
bir neçə il bundan
əvvəl işıq
üzü görüb.
Artıq
dördüncü cild
də nəşrə
hazırdır. Ona
ithaf olunmuş şeirlərdən ibarət
“Zaman bu kəsiri bitirməliydi” adlı irihəcmli kitab da üç
il əvvəl
çap olunub. Yəni demək istəyirəm ki, Zəlimxan Yaqub hamı tərəfindən sevilib
və hər kəs də ona olan sevgisini
bacardığı şəkildə
ifadə edib. Təbii ki, bütün bunları onun özü yazdığı
əsərlərlə yanaşı,
həm də sadəliyi və səmimiliyi, insanlara olan sevgisi və
xeyirxahlığı ilə
qazanmışdı. Fəxri xiyabanda
dəfn olunan gün yaşanan izdiham da bunun
sübutudur. Onun ölümü
ümumxalq hüzürünə
çevrildi.
Daim eldən güc alan, elinə-obasına,
xalqına güvənən
şair xalqdan gördüyü sevgini şeirlərindən birində
belə qiymətləndirirdi:
Elin qəlbi bir dünyadır, bir cahan,
Şair üçün cahan sirdi, sirr cahan.
El sevgisi qoymadı ki, bircə an
Yalqız qalım, yasa batım, yaslanım.
Zəlimxan Yaqubun vəfatından sonra da ölkə
mətbuatında onun haqqında çoxlu sayda məqalələr, xatirə yazıları və şeirlər çap olundu. Bunların hamısını
toplayıb kitab halında nəşr etdirəcəyik.
- Sonda Zəlimxan
Yaqubla bağlı nə deyərdiz?
- Zəlimxan Yaqub
haqqında ən yaxşı, ən dəqiq və düzgün sözü sağlığında özü
deyib. O, hara getdiyini bilən şair idi, çünki hardan gəldiyini bilirdi:
Hara getdiyini çox gözəl bilir,
Hardan gəldiyini
bilən şairlər.
Bu dünyaya “söz
kimi gərək” olduğuna inanan şair haqlı olaraq deyirdi ki, “boynumda heç
kəsin minnəti yoxdur, mənə nə verilib haqdan almışam”.
Bu gün Zəlimxan
Yaqub, sadəcə, cismən bizimlə deyil. Şeirlərinin birində
yazırdı:
Məni
öldürən həyat,
nifrət edirəm sənə,
Məni
yaşadan ölüm,
hardasan,
tez gəlsənə!
Bəli, vaxtsız gələn ölüm onu cismən aramızdan apardısa, onu əbədi ölməzliyə
qovuşdurdu. Nə qədər ki,
qədirbilən xalqımız
var, müstəqil dövlətimiz var, Zəlimxan Yaqub da yaşayacaq, əsərləri təkrar-təkrar
nəşr olunacaq, haqqında cild-cild kitablar yazılacaq. Necə ki, özü
deyirdi:
Mənim
yazdıqlarım yerdə
qalarmı,
Hamısı düşəcək kitaba
bir-bir.
Böyük mətləbləri, böyük dərdləri
Düzənlər düzəcək hesaba bir-bir.
Söhbəti apardı:
Mahmud Sadıqov
Palitra.-2016.-30 noyabr.-S.13.