Pərvin “Qadın olmaq” üçün
on hədəf seçdi
“Qələm adamlarının narahatlığının həmişə, hər zaman bir əlacı var: yazmaq!”- fikirləri Prezident mükafatçısı və təqaüdçüsü Pərvin Nurullayevaya məxsusdur. O, on qadın və on taledən bəhs edən “Qadın olmaq” kitabına giriş sözünü də özü qələmə alıb. “Niyə məhz bu qadınlar?”- sualının cavabını da esseləri oxuduqca müəyyənləşdirmək olur.
Kitab “Dahi ayaqyalın” essesi ilə başlayır.
Bu esse Amerika rəqqası, 44 yaşlı Aysedora Dunkanın rəqsi qarşısında söz tapmayaraq, ona RƏQSlə cavab verən rus şairi Sergey Yeseninlə münasibətlərinə aydınlıq gətirir. Yeseninin möcüzə kimi baxdığı bu qadına hislərini anlatmaq üçün söz aciz idi, o əsas deyildi ki, onların biri rusdilli, biri ingilisdilli idi. Yesenin üçüncü nikahını onunla bağlayır. Lakin bu evlilik sevgini nəinki adiləşdirir, daha betər münasibətlər ortaya qoyur; şair onu ən yaxın dostlarına da qısqanır. Nə yalan danışım, bu esseylə mənim Yesenin haqqında olan bütün ideal düşüncələrim çiliklənir. “Məktubların peşman olmuş müəllifi onlardan daha tez çatırdı ünvana”- cümləsi Yeseninin iradəsizliyini çılpaqlığıyla ortaya qoyur. Yesenin qadının kölgəsində qalmaqdan, sadəcə həyat yoldaşı olmaqdan qorxdu. Dəfələrlə yarımçıq qalmış ayrılıqlar yaşatdı onu sevən qadına. İkiillik eşq nağılı onun cılızlığını isbatlayan bu sözlərlə yekunlaşır: “Başqasını sevirəm. Evliyəm. Xoşbəxtəm”. Yesenin elə düşünürdü ki, Aysesora onun üçün adiləşib. Əslində isə o, bütün adi kişilərin edə biləcəyi adiliyi etdi...
İkinci yazı isə “Arxadakı qadın”
adı ilə təqdim olunur. Bu esse kinorejissor Federiko Fellini ilə
aktrisa Cülyetta Mazinanın həyatından bəhs edir. Federikonun
arzularının qadınının xüsusi özəlliyinin
onu anlaması olduğu yazının əsas leytmotivini təşkil
edir. İki uşağını itirən Cülyetta ana
ola bilmədiyi kimi, ərini də ata edə
bilmir. Lakin bu qadın ərini hər zaman “Ruhun
Çernobılı”ndan xilas edə bilir. Pərvin
xanım bu özəlliyi belə ifadə edir. “Onun təkcə
özündən ibarət nə karyerası, nə də
şəxsi həyatı ola bilərdi...” Öz məşhurluğunu,
unudulmazlığını qurban verən qadının əri
Federikodan “Dahi Fellini” yarada bildiyi, özünün isə yalnız
ərinin 7 filminə çəkildiyi həmin fikirləri əsaslandırır.
Həyat yoldaşının bütün
“gizlin”lərini bilən xanımın onun qəlbini fəth
etmiş yeganə qadın olmasıyla kifayətlənməsi
bu araşdırmanın məğzini üzə
çıxarır. “Qızıl toy”a
hazırlaşdıqları ərəfədə Fellinini
ölüm aparır və arvadı bundan beş
ay sonra xərçəng xəstəliyindən ölür.
Bu yazının digərlərindən özəlliyi odur ki,
burada bir qadın və bir kişi, həm
də bir evlilikdən söhbət gedir. Müəllifin
yazının sonunda qoyduğu “Sirr nədə idi, görəsən?”
- sualının cavabı da elə bu ola
bilər.
“Kişi kimi” adlanan üçüncü yazı
fransız aktrisası Marina Vladiyə həsr olunub. Göstərilir
ki, 17 yaşında rejissor Andre Mişelin “Cadugər” filmində
baş rola çəkilməklə cadugərlik missiyasına
başlasa da, ona “kişi kimi qadın” statusunu Vladimir Visotski ilə
tanışlıq qazandırıb. Bununla
da Vladinin ilk dahi heyranıyla 13 illik sevgi hekayəsi yaranıb.
Onun ilk nikahı Robert Osseyn, ikinci isə Jan Klod
Brue ilə olub. O, 1973-cü ildə V.Visotski ilə evlənir
və bu ikisinin də üçüncü ailəsi olur.
Müəllif yazır ki, “Marina bütün
varlığıyla həyat yoldaşını sevir,
sözü, gitarası, rolları ilə birgə onu xilas etmək
istəsə də, artıq gec idi...” Ərinin
içki düşgünlüyünün və bu zəifliyinin
onu məhv etməsinin qarşısını “kişi kimi
qadın”ın ala bilməməsi bu əsərin yazılma
mahiyyətinə diqqəti yönəldir. Qeyd edilir ki, bu evlilik qəhrəmana 1987-ci ildə
“Vladimir və ya dayandırılmış uçuş” əsərini
yazdırır. Marinanın bu kişini həyatda
yaşamağa məhkum edən qadın olmağını kişi kimi bacardığı ortaya qoyulur. Ölümündən sonra da onu ölümdən
qoruyur.
Dördüncü
esse isə Jorj Sand kimi tanıdığımız Amandina
Avrora Lüsil Düpen adlı yazıçının özəlliyindən
bəhs edir. Pərvin xanım onun bilərəkdən
o cür yaşadığını həyatından təsvir
etdiyi məqamlarla əsaslandırmağa
çalışıb. “Çoxu Jorj
Sandı qayğıkeş ana hesab edirdi, amma iblis qadın
adlandıranlar da az deyildi”. Müəllif
adamı özünə yoluxduran epitetiylə təqdim etdiyi
bu qadının hər bir hərəkətinin sənət
naminə olduğuna bizi inandırmaq istəyir. O,
oğlu Moris və qızı Solanjın atası Kazimir
Dudevadan ayrılıb sevgilisi Jül Sandanın yanına Parisə
gedir və indi tanındığı imzanı da onun
adından götürür. Hər gün 8 saat
əsər yazmaqla məşğul olan Jorj Sandın növbəti
sevgiləri Alfred de Mütse, Frederix Şopen, Prosper Merime və
başqaları olduğu bəlli olur. Pərvin xanım
onun bu “kolleksiyalarını” təsriflənən feillərlə
(nəzərə alaq ki, bu cür feillər şəxsə və
zamana görə dəyişir) belə ifadə edir: “Ov”una
sahib çıxır, alır aparır, qanadlandırır,
uçurdur, yazdırır, qısqandırır, məhv eləyir...”
Yəqin ki, bu onun həyatının
qanunauyğun düsturu idi; özlərini güclülərin
güclüsü sayan kişilərin məhv edilməsi.
Bunu ancaq qadınlığın fövqündə
olmaqla bacarmaq olardı. Merimedən sonra
Aleksandr Morso, Jorj Marşal kimi aşiqlərini də
yarıyolda qoyan yazar növbəti hədəfini seçir.
Müssedən 6 yaş böyük olan Jorj xəstə
sevgilisinin qayğısına qayğıkeş ana kimi
qala-qala, onun həkimi Pyetro Pocelloya vurulur. Nəticədə
Müsse etiraf edir ki, nə ona qədər, nə də ondan
sonra əsl sevgi vəcdləri duymayıb. Əsas detallardan biri budur ki, Şopen ilk təəssüratında
Jorj üçün “Ümumiyyətlə,
qadındırmı?”- şübhəsiylə
yanaşsa da, 6 aydan sonra ona məhz Jorj kimi qadın lazım
olduğu qərarını verir. Sənətə
eyni münasibət onların səadətinin əsl
reallığı olsa da, müasirlərinin İblis
qadının tərbiyəli, alicənab bəstəkarı ələ
keçirdiyini fikirləşdiyinə də münasibət
bildirilir. Hətta yazıçının
qızı Şopenə anasının xəyanətkar
olduğunu inandırmağa çalışır. Jorj
isə bəstəkarın ölümündən sonra 27 il yaşayır. Müəllif təsiredici
anların təsvirinə Şopenin “O mənə söz
vermişdi ki, mən onun qolları arasında öləcəyəm”
- cümləsiylə yer verir. Jorj isə
bu sözü ona görə tuta bilmədi ki, o yalnız
Şopeni dinləyəndə kövrəlirdi. Onun ölümsüzlüyünə
inanmışdı. Müəllif qeyd edir
ki, Jorj həyatına daxil olanları zirvədən
aşağı düşürmür, ordan geriyə yol yoxdu.
Beşinci yazı filosof Luiza Salomedən söz açır. Pərvin xanımın fateh qadın kimi xarakterizə etdiyi bu qadın üçün sevgi ideal harmoniyaydı, onun sevmək də, sevdirmək də istedadı vardı. Lakin sevənlərini məsafədən idarə etməyin mexanizminin sirrini gizlin saxlayırdı. Onun aşiqləri sadəcə məhkəmə icraatçısı kimi bir şey idilər. Filosofun bənzərsiz tarixçəsi 17 yaşında holland keşiş Henrix Qiyoya vurulmasıyla başlayır. Sonra 32 yaşlı filosof Paul Re ona eşq elan edir, lakin dost kimi bərabər yaşayırlar. Paul onu filosof Fridrix Nitşe ilə tanış edir. Bizə qeyri-adi görünən həmin üçbucağın əsas məqamı da burada yaranır. Nitşenin evlilik təklifini rədd edən qadın üçlükdə yaşamaq alternativini ortaya qoyur və Nitşe Paulun evinə köçür. Yazının ağırlıq yükünü Lunun filosofları bir daha “filosof” etməsi daşıyır. Növbəti aşiq qafazlı qanı daşıyan şərqşünas Fridrix Andreasdır. O da evlilik təklifinə “yox” cavabı alsa da, özünü öldürəcəyini deyir və bu evlilik 40 il davam edir. Lakin o ailə də Lunun dəmir prinsipləriylə qurulur və nəticədə F.Andreasanın qulluqçudan övladı olur. Siyasətçi Qeorq Ledebur onu ərini əlindən almaq istəsə də, baş tutmur. 40 yaşlı qadının növbəti hədəfi 22 yaşlı şair Rayner Mariya Rilke olur. Digər bir heyranı İsveç psixiatrı Paul Byer onu Ziqmud Freyd ilə tanış edir. Bütün kişiləri “yox”uyla cəlb edən bu qadın bir dəfə ana olmaq şansı qazansa da, uşağını itirir. Tarixə isə “psixoanalizin anası” kimi düşür, “Nəyinsə anasıyam!”- deyir. “Şahzadə Qreys” adlanan növbəti yazıda Qreys Kellinin həyatından bəhs edilir. Müəllif yazır ki, “gözəl qadının həyatını, taleyini, xarici görünüşü diqtə edir...” Məlumat verilir ki, onun ilk “qurbanı” müəllimi Don Riçardson olsa da, Klark Qeybllı da özünə aşiq edə bilir. “Oskar” və iki dəfə “Qızıl qlobus” mükafatlarına sahib olan bu aktrisa 11 filmdə rol alıb. Essedə onun aktrisa və şahzadəlik məharəti nümunəvilik fonunda nəzərə çatdırılır. O, Monako knyazı III Renyenin evlənmək təklifinə “hə” deyir. Onların iki qızı və bir oğlu olur. Bu qadının sirrinin özünəinamı olması, xüsusilə vurğulanır. Gözəl qadınlar isə həm də “sahibkar” olurlar.
Yeddinci yazı “Dalinin dəlisi” başlığıyla təqdim olunur. Anasının məsləhəti ilə Yelena Dyankovanın fransızcadan tərcümədən “bayram” mənasını verən “Qala” sözünü özünə ləqəb götürməsi bildirilir. Onun ilk öncə fransız şairi Pol Eluarı çılğın aşiqə çevirməyi bacardığının şahidi oluruq. Onların nikahlarından bir qızları da olur. Müəllifin “ilham mühərriki” kimi təqdim etdiyi Yelenaya “Qala” möhürünü Pol vurur. Əsas nəzərəçarpan cəhət odur ki, “Qalanın Salvador Dali ilə tanışlığının səbəbkarı da Elüar oldu və onların arasında alovlanan məhəbbəti görüb sakitcə kənara çəkildi”. Pərvin xanım Qalanın özündən 11 yaş kiçik rəssam Dali ilə görüşünü sənət hadisəsi kimi xarakterizə edir.
“Şeytan Liliya” adlanan səkkizinci essedə heykəltəraş Liliya Brikdən bəhs olunur. İlk öncə doğma dayısı ona evlənmək təklif etdiyi, sonra musiqi müəllimindən hamilə qaldığı haqqında məlumat verilir. Həmin uşaqdan xilas olmaqla ana olmaqdan ömürlük məhrum olur. Sevilmək üçün “ölüm”dən də istifadə edən bu qadın heykəltəraş Osip Briki ilə 1912-ci ildə evlənir. Lakin o, bacısı Elzanın sevgilisi rus şairi Vladimir Mayakovskini özünə aşiq edir. Bunu ərinə də, bacısına da həzm etdirə bilən insan olması essenin ideyasının dərk edilməsinə yardım edir. Ər və bacı da bu sevgini xəyanət saymırlar. Çünki Mayakovskinin bu kifir qadını bütün nəzəriyyələrin fövqündə sevdiyinə oxucunu inandıra bilir. O qadının ömürlük “sevimlilik” sığortasını qazandığı nəzərə çatdırılır. Mayakovski ona həsr etdiyi ən gözəl sevgi əsəri olan “Pro eto”nu da iki aylıq sevgi blokadası zamanı qələmə alır. Lakin 1924-cü ildə Nyu-Yorka gedən Mayakovskinin Elli Consdan qızı dünyaya gəlir. Ana ola bilməmək Liliyanın qalib gələ bilməyəcəyi rəqabət olduğu da nəzərdən qaçmır. O, belə vaxtlarda yeni rəqiblər axtarmaq fəndini sınayırdı. Şairi uşağının anasından ayırmaq üçün ona modelyer Tatyana Yakovlena, aktrisa Veronika Polonskaya kimi müvəqqəti olacağına əmin olduğu məşuqələr tapır. Bununla belə, şairi depresiyaya salaraq əvvəlki əri ilə Avropa səyahətinə çıxdığı yazılır. Veronikadan da etiraz cavabı alan şair 36 illik həyatına bir güllə ilə son qoyur. Şairin ölümündən sonra Liliya ərindən boşanıb hərbçi Primakovla ailə qurur. Bu əri xalq düşməni elan edilib öldürüldükdən sonra Liliya Mayakovskişünas Vasili Katanyanla evlənir. Pərvin xanım həmin qadının həyatını bir neçə feillə belə ifadə edir: “Evində ədəbiyyat klubu açır, istedadlı adamlarla dostlaşır, film çəkir, aktrisalıq edir, heykəllər yonur, əsərlər yazır, aşiq olur, özünü sevdirir, ərə gedir, ayrılır, “intihar” edir”.
Doqquzuncu
esse “Frida... Dieqo... və əzablar!” adlanır.
Bu əsər meksikalı rəssam Frida Kalodan bəhs
edir. Onun ən gözəl avtoportret müəllifi
olaraq tarixə düşməsi xatırlanır. Bu qadın doğulmamış itirdiyi
övladının da rəsmini çəkmişdi. Çoxlu qəzalar keçirən, 32 əməliyyat
keçirmiş həmin qadın rəssam Dieqo Riveraya ərə
getmək məqsədinə nail olur. Lakin
bildirilir ki, “ona oğlan doğacam” arzusuna avtoqəza imkan
vermir. Bir ildən çox yataqdan qalxa bilməyən
rəssam qızı sevgilisi Alexandro tərk edir. Pərvin xanım “sınıq-salxaq” qız
adlandırdığı qəhrəmanını məqsədinin
qalibi kimi sevdirə bilir. İki dəfə
ailəli olmuş Dieqonun vəfasız xarakterinə
qarşı o, qalibiyyət mübarizəsi aparır. Dieqonun xəyanətlərini müəllif “mənəvi
terrorizm” kəlməsiylə ehtiva edir. Fridanın
sevgisini isə yalnız əndrəbadi sözüylə ifadə
etmək mümkün olur. O hətta Dieqonun əlindən
aldığı qadınları özünə aşiq
edirmiş. Dieqo ona kiçik bacısı Kristina ilə xəyanət
edəndə Frida bu dəfə onu bağışlamır və
boşanırlar, lakin bir neçə il
sonra yenidən evlənirlər. Rəssam qadın da ayrılan
kimi ilk olaraq saçlarını kəs, kişi
kostyumu geyin. Amma o, ərinin dostu Lev Trotskini
özünə aşiq edə bilir.
Sonuncu
“Ledi Di... Qəlblərin kraliçası”
adlanan esse Diana Frensis Spenserin həyat tarixçəsini əks
etdirir. Diananın şahzadə
Çarlzı ilk dəfə Eltop hausda görməsi və həmin
vaxtlar Çarlzın Diananın bacısı Saradan
xoşlanması süjetin düyününü vurur. Sara ilə münasibətin qarşısını
isə şahzadənin anası Yelizaveta alır. Ana oğlunun ərli qadın Kamilla Parker Boulzla
münasibətlərinin qarşısını almaq məqsədilə
ələ düşmüş Diana kimi fürsətdən
yararlandığı üçün müəllifin diqqətini
çəkib.
Yazılarda qəhrəmanların real
yaşantılarına üstünlük verilməklə
yanaşı, həmin talelərə gənc bir qadının
bədii-fəlsəfi münasibəti də öz əksini
tapıb. Pərvin xanım qəhrəmanlarının
yaxşılığa yozumlanan üstünlüyünü
ibrət kimi təqdim etməklə bərabər,
çatışmazlıqlarından da dərs götürməyi
aşılaya bilmişdir.
Gülnar Səma
Palitra.-2016.-6 yanvar.-S.13.