“Dopdolu bu
dünya kəmdi gözümdə ... “
Bu dəfə şeirlərini təqdim etdiyimiz şair Etibar Vəliyevdir. Etibar Vəliyev 1963-cü il may ayının 16-da Lənkəran rayonunun Ləj kəndində anadan olub. Burada səkkizillik kənd məktəbini bitirdikdən sonra 1978-1981-ci illərdə Bakı Plan-Uçot Texnikumunda təhsil alıb. 1981-ci ildən Lənkəran rayonunun “Lənkəran çay” sovxozunda fəhlə işləyib. Hərbi xidməti borcunu 1981-1983-cü illərdə yerinə yetirib. Tərxis edildikdən sonra yenə sovxozda fəhləlik edib. Lənkəran rayonunun “Puşkin”, “Oktyabrın 60 illiyi” sovxozlarında iqtisadçı və 1988-1998-ci illərdə Lənkəran “5 ¹-li çay fabriki”ndə baş mühasib işləyib. Bu müddət ərzində Azərbaycan Kənd Təsərrüfatı Akademiyasında qiyabi təhsil alıb. Hazırda Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyi yanında Dövlət Əmək Müfəttişliyi Xidmətinin 9 saylı region üzrə Dövlət Əmək Müfəttişliyində baş məsləhətçi-baş əmək müfəttişi işləyir. Ədəbi fəaliyyətlə XX əsrin 70-ci illərindən məşğul olur. Dövri mətbuatda və almanaxlarda şeirləri vaxtaşırı dərc edilir. İlk şeiri indiki “Lənkəran” qəzetində çap olunub. “Görüşə gəl”, “Baxmağa dəyər”, “Mənim Duyğum” adlı şeirlər kitabının müəllifidir. “Məşəl” ədəbi-bədii, elmi-publisistik jurnalın məsul katibidir. “Qızıl Qələm” və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin “Həsən bəy Zərdabi” fəxri media mükafatlarına layiq görülüb. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin və Azərbaycan Jurnalistlər Birliyinin üzvüdür.
KÖNLÜNÜ
ALIB GEDƏSƏN
Qarşından bir gözəl keçə,
Xəyala dalıb gedəsən.
Sonra da gül camalına,
Könlünü salıb gedəsən.
Talehinlə barışasan,
Söhbətinə qarışasan.
Şirin-şəkər danışasan,
Könlünü alıb gedəsən.
Bəxtin açılsın, ay lələ,
Belə məqam düşməz ələ.
Söhbətin ona xoş gələ,
Yadında qalıb gedəsən.
Gəlib yanında qalasan,
Onun qadasın
alasan.
İlləri yola salasan,
Sonra qocalıb
gedəsən.
30.12.2017
DÜNYA GÖZÜM BOYDADI
İçimdə bir mən yatır,
O mən özüm boydadı.
Dünya
gördüyüm boyda,
Dünya gözüm boydadı.
Tarda muğam, şur yanır,
İçimdə bir nur yanır.
Baxma odum gur yanır,
Yaram közüm
boydadı.
Dağlar
düzdən yuxarı,
Şaxta buzdən yuxarı.
Səbir
üzdən yuxarı,
Səbrim dözüm boydadı.
Bu dünya özü
boyda.
Ocağı közü boyda.
Hər adam sözü
boyda,
Boyum sözüm
boydadı.
25.12.2017
GEDƏSƏN
Dərd
əlindən bulud kimi
Boşalıb, dolub gedəsən.
Özün özünə ağlayıb,
Saçını yolub gedəsən.
Bir gün düzələsən
yola,
Yaşın ötə, ömür dola.
Nə ağrı, nə acı ola,
Gül kimi solub gedəsən.
Cütlüklər verə qol-qala,
Qonaq gələ, mağar dola,
Ölüm də toy kimi ola,
Sən hazır
olub gedəsən.
Məclis
ola, yas
olmaya,
Göz ağlaya, yaş olmaya,
Qalası
miras olmaya,
Varını bölüb gedəsən.
Halını pozma, ay lələ.
Son qonağın gələr
hələ.
Qapına
Əzrail gələ,
Üzünə gülüb gedəsən.
Hər gün Xuda günü
gələ,
Bir gün vida günü
gələ,
Ruhun cuda günü gələ,
Sonra da ölüb gedəsən.
11.12.2017
GÖZÜMDƏN DÜŞÜR
Gözüm hər şeydən
uca,
Göydə, asimandadı.
Ən uca dağ başında,
Çəndədi, dumandadı.
Gözlərimdə hər nə var,
Düşə bilər bir anda.
Göylərdə topa-topa,
Buludlar toqquşanda,
Şimşək gözümdə çaxır,
Yağış gözümdən düşür.
Gözlərim ürəyimin,
Görünən aynasıdı.
Mənim
qəlbimi didən,
Məzlumun göz yaşıdı.
Yuxum ərşə çəkilir,
Onu qəmli
görəndə.
Eşqi
nakam olanı,
Gözü nəmli görəndə.
Gözlərimə yaş gəlir,
Damla gözümdən
düşür.
Sevgi başımın tacı,
Ürəyin cövhəridi.
Ömrümün gecələri,
Açılan səhəridi.
Sevginin işiğından,
Gözümə nur saçılır.
Yumuram gözlərimi,
Bəzən gözüm açılır.
Xəyanəti görəndə,
Sevgi gözümdən
düşür.
Biz Adəm övladıyıq,
Dost olaq, qardaş
olaq.
Dərdimizi bölüşək,
Qoruyaq sirdaş
olaq.
İnsanı tanımadım,
Hələ mən bu yaşımda.
Kəm görmək istəmədim,
Dostumda, tanışımda.
Hiylə,
kələk görəndə,
İnsan
gözümdən
Elə bil ki, bu
dünya,
Bir gözünü
bağlayıb.
Ədaləti, haqqı da,
Bağlı gözdə saxlayıb.
Bu səbəbdən dünyada,
Nahaq qanlar tökülür.
Gözümüzün önündə,
Haqqın evi sökülür.
Ədalət pozulanda,
Dünya gözümdən düşür.
12.02.2016
MƏNİ SEVƏ
BİLƏRSƏNMİ?
Əyər sənə könül
versəm,
Məni sevə bilərsənmi?
Gah ağlasam, gah da gülsəm,
Məni sevə bilərsənmi?
Qışa bənzər yazım
olsa,
Kökdən düşən sazım
olsa,
Bir ədalı nazım olsa,
Məni sevə bilərsənmi?
Üzüyümə qaş bağlasam,
Gözlərimi yaş bağlasam,
Ürəyimə daş bağlasam,
Məni sevə bilərsənmi?
Mən sözə məftun adamam,
Qururlu, mətin adamam,
Bir az da çətin adamam,
Məni sevə bilərsənmi?
Əhdim,
ilqarım düz olsa,
Yaşım əlli, ya yüz olsa,
Əlim,
ürəyim buz olsa,
Məni sevə bilərsənmi?
07.11.2017
MƏNDƏ QALIB
Hara getdin, a zalım?
Yarağın məndə qalıb.
Saçlarına çəkdiyin,
Darağın məndə qalıb.
Ağlayıram, gülürəm,
Göz yaşımı
silirəm.
Deməsən də bilirəm,
Marağın məndə qalıb.
Kor olmuşam tüstümə,
Qayıt, məni küsdürmə.
Yetən
gəlir üstümə,
Sorağın məndə qalıb.
Sənsən məni qandıran,
Qələmimi sındıran,
Sən gecələr yandıran,
Çırağın məndə qalıb.
27.10.2017
YARAŞMIR
İçim qəm ağlayır, üzüm də gülmür.
Bizə bu ayrılıq yaraşmır, gülüm.
Sənsiz
çıxan günəş
gözümə düşmür,
Bizə bu ayrılıq yaraşmır, gülüm.
Dopdolu bu dünya kəmdi gözümdə.
İçmişəm, sərxoşam,
qəmdi gözümdə,
Bir az ağlamışam
nəmdi gözümdə,
Bizə bu ayrılıq yaraşmır, gülüm.
Bağban
vurulubdu bağ çiçəyinə,
Mahnı
qoşulubdu ağ
çiçəyinə,
Yenə
qovuşubdu dağ çiçəyinə,
Bizə bu ayrılıq yaraşmır, gülüm.
Babamın babası Vəli
gedibdi,
Atamın
babası Əli gedibdi,
Ömrümə nə qaldı,
əlli gedibdi,
Bizə bu ayrılıq yaraşmır, gülüm.
10.10.2017
BƏHANƏ
Dünya
yalan dünyadı, burda adəm oğlunun
Ölümü həqiqətdir, doğuşu
bəhanədir.
Hər xəstəlik, hər mərəz ölümə
səbəb deyil,
Əcəl tamam olubsa, naxoşu
bəhanədir.
Ağacın barı yoxsa, bağın günahı yoxdu.
Ağa qara düşübsə, ağın
günahı yoxdu.
Çətin zirvə yolunda dağın günahı yoxdu.
Enişdə büdrəyənə yoxuşu
bəhanədir.
Ömür telə bağlıdı,
kəsildı, el apardı,
Yerdə qasırğa oldu, deyirlər, yel apardı.
Nə bilim, yağış yağdı, nə bilim, sel apardı,
Göydən yağan leysanı, yağışı bəhanədir.
Deyirlər, yanğın olub,
oduna köz dəyibdi,
Ürəyi qırılıbsa, qəlbinə
söz dəyibdi.
Nə bilim, gözə gəlib, nə bilim, göz dəyibdi.
Göygözün, bədnəzərin baxışı
bəhanədir.
Bu dünyanın əvvəli,
həm də sonu yazılıb.
İnsanın hər əməli, səsi, ünü yazılıb.
İnsan doğulan günü, gedən günü yazılıb.
Bu taleyin, bu bəxtin naxışı
bəhanədir.
12.10.2017
Şeirləri toplayıb təqdim
etdi:
Mahmud Əyyublu
AAB-nin üzvü
Palitra.-2018.-25 sentyabr.-S.15.