Orfoqrafiya qaydaları ilə bağlı təkliflərə əlavə
Əsgər
İlkin.
Müstəqil dil kimi ana dilimizin özünün tarixi ənənələrə söykənən fonetik sistemi, zəngin lüğət tərkibi, orijinal qrammatik strukturu vardır. Müstəqilliyi şərtləndirən zəruri amillərdən biri də yazıdır.
Şifahi nitqə nisbətən dil tarixinin sonrakı
inkişaf mərhələsində
meydana çıxan yazı və onun inkişafı dilimizin yaşaması, inkişaf etməsi, təşəkkül tapması
kimi məsələlərdə
mühüm rola malikdir. Bu baxımdan qədim tarixi köklərə malik olan xalqımızın qədim yazı mədəniyyəti, yazı
ənənələri mövcuddur.
Şübhəsiz ki, yazı mədəniyyətinin inkişaf
edib formalaşması,
bir ənənəyə
çevrilməsi, dildə
sabitləşməsi bilavasitə
orfoqrafiya qaydaları ilə bağlıdır.
Orfoqrafiya qaydaları da
sabit və əsasən dəyişməz
olmalıdır.
“Orfoqrafiya qaydaları
hamının məcburi
surətdə riayət
etməli olduğu qaydalardır. Buna görə
də bu qaydaları elə düzəltmək lazımdır
ki, işlədənlər
könülsüz, şüursuz
məcburiyyət hissi
ilə yox, könüllü məcburiyyət
hissi duyaraq işlətmiş olsunlar.
Yəni dilin düzgün yazı qaydalarını müəyyənləşdirərkən həmin dildə danışan millətin ümumiləşdirilmiş olduğu
ədəbi tələffüz
normalarını, daha
doğrusu, ədəbi
tələffüz zövqünü
nəzərə almaq
zəruridir. Belə olarsa,
verilmiş orfoqrafiya qaydalarının hamı tərəfindən məqbul
sayılıb, bəyənilib
və asanlıqla mənimsənilib işləniləcəyinə
tam əminlik yaranır.
Həm də belə qaydalar tez sabitləşir
və uzun müddət yaşaya bilər”. (Əbdüləzəl
Dəmirçizadə)
Bu mənada orfoqrafiya
lüğətinin VII nəşri
üçün tövsiyə
olunmuş orfoqrafiya qaydalarının çap
olunmazdan əvvəl ictimaiyyətin müzakirəsinə
təqdim olunması çox yaxşı bir haldır. Əlbəttə, bu, dilimizin, xüsusən də yazılı nitqimizin inkişafı istiqamətində
atılmış çoxsaylı
mühüm addımlardan
biri kimi dəyərləndirilməlidir.
Hələlik 69 bənddən ibarət
olan və lüğətdə çapı
üçün tövsiyə
olunan orfoqrafik qaydaların müzakirəyə
verilməsi onu göstərir ki, Azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətinin
VII nəşri öz
tutumuna, elmiliyinə, sanbalına, dəqiqliyinə
görə əvvəlki
nəşrlərdən əsaslı
şəkildə fərqlənəcəkdir.
Bu cəhətdən elmi
arqumentlərlə əsaslandırılmış hər
bir təklifin, hər bir fikrin dəyərləndirilməsinin yazı qaydalarının sabitləşməsində
böyük rol oynayacağını düşünürük.
Məhz buna görə də müzakirəyə
təqdim olunmuş orfoqrafiya qaydaları haqqında əlavə və təkliflərimizi təqdim etməyi zəruri hesab edirik. Orfoqrafiya qaydaları haqqında təkliflərimiz aşağıdakılardan
ibarətdir:
1. Layihənin
1-ci bəndində göstərilir:
“Azərbaycan dilinin lüğət tərkibində
əksəriyyət təşkil
edən milli sözlərin bir çoxu deyildiyi kimi yazılır”. Təklif edirik ki, bu
cümlə “Azərbaycan
dilinin lüğət
tərkibində çoxluq
təşkil edən milli sözlərin böyük əksəriyyəti
deyildiyi kimi yazılır” şəklində
verilsin.
2. Layihənin “Mürəkkəb sözlərin
yazılışı” bölməsində
göstərilir ki
(42-ci bənd), tərkibində
-anti hissəciyi olan “mürəkkəb sözlər”
bitişik yazılır.
Əslində, -anti qoşulduğu sözdə əksilik, ziddiyyət məzmunu yaradan rus-avropa mənşəli ön şəkilçidir. Yəni qoşulduğu
söz mürəkkəb
deyil, düzəltmə
olur. Məs.: antifaşist, antidemokrat və s.
3. Bitişik yazılan mürəkkəb
sözlər bölməsində
(“b” bəndində) belə
bir qayda verilib: “eyni feil kökünün təkrarı və a, ha bitişdiricilərinin vasitəsilə
yaranan mürəkkəb
isimlər: gəlhagəl,
qaçaqaç, tutatut,
vurhavur və s. (bitişik yazılır—İ.Ə.)
Qeyd: Sözün
kökü kar samitlə bitdikdə a, cingiltili samitlə bitdikdə isə ha bitişdiricisi yazılır”. Lakin lüğətdə öz
əksini tapmış
“gethaget” (səhifə
258) sözü bu qayda ilə ziddiyyət təşkil edir. Ona görə də
qayda üzərində
müəyyən düzəlişlər
aparılsa, daha uğurlu olar.
4. Layihənin
45-ci bəndində yazılır
ki, “birhecalı qoşmalar ( -can, -cən, -dək, -tək ) aid olduqları sözə bitişik yazılır: dağacan, evəcən, küçəyədək,
quştək”. Yaxşı
olardı ki, qayda “şəkilçiləşmiş
birhecalı qoşmalar
( -can, - cən, -dək,) aid olduqları sözə bitişik yazılır” formasında verilsin. “Xas”, “tək”
kimi birhecalı qoşmalar isə ayrı yazılsın.
Məs.:
şirə xas, quş tək və s.
5. Təkliflərimizdən
biri də ondan ibarətdir ki,
ay adlarının düzgün yazılışı
haqqında bir bənd də əlavə olunsun. Düzdür, 58-ci bənddə
belə bir qayda verilib: Aşağıdakı mürəkkəb
adların tərkibində
olan sözlərin ancaq birincisi böyük hərflə yazılır:
a) məşhur tarixi gün və bayram adlarında: İyirmi yanvar (20 Yanvar), Qurban bayramı, Səkkiz mart ( 8 Mart ), Novruz
bayramı və s.
Lakin bu qayda düzgün olsa da, dəqiq
deyil. Orfoqrafiya qaydaları sabit
olmalı, bir sözün bir neçə formada yazılışına imkan
verməməlidir. Təsəvvür
edin ki, “21 Fevral Beynəlxalq Ana dili Günü”, “9 Noyabr Bayraq Günü”,
“18 Oktyabr Müstəqillik
Günü” kimi mürəkkəb adlarda
ay adları böyük
yazıldığı halda,
“27 dekabr 2017-ci il”, “15
mart 2017-ci il” kimi birləşmələrdə kiçik
yazılır. Bir neçə cümləyə
nəzər salaq: 1)
18 Oktyabr xalqımızın
tarixində əlamətdar
günlərdən biridir.
2) 18 oktyabr tarixində
məktəbimizə yoxlama
gəlmişdir. 3) 18 oktyabr
2017-ci il və s. Göründüyü
kimi, bir sözün iki yazılış forması
meydana çıxır
ki, bu da
orfoqrafiya qaydalarına
ziddir. Buna görə
də orta məktəbdə şagirdlər
yoxlama imla, yoxlama inşa yazanda ay adlarınının
ilk hərfini gah
böyük, gah da kiçik yazırlar. Təklifimiz ondan ibarətdir
ki, ay adlarının hamısının ilk hərfi
ya böyük, ya da kiçik
hərflə yazılsın.
Ancaq biz
ay adlarınınilk hərfinin
böyük yazılmasının
tərəfdarıyıq. Məs.:
Yanvar, Fevral, Mart, Aprel, May, İyun, İyul, Avqust, Sentyabr, Oktyabr, Noyabr, Dekabr.
6. Təkliflərimizdən
biri də abraviatura qaydaları ilə bağlıdır.
Hesab edirik ki, ixtisarlarla
bağlı qaydalar yenilənməli, müəyyən
əlavə və düzəlişlər aparılmalıdır.
Demək
olar ki, orfoqrafiya lüğətinin
çap olunmuş bütün nəşrlərində
bu məsələyə
münasibət eyniyyət
təşkil edir.
Hətta
misallar belə eynidir. İxtisarların növləri haqqında
məlumat aydın verildiyindən izahata ehtiyac duymuruq. Bu məsələ ilə bağlı təkliflərimiz bunlardan
ibarətdir.
a) təklif edirik ki, qısaltmalar zamanı istifadə olunan qrafik işarələrin
sırasına drop — əyri
xətt (/) də əlavə olunsun.Drobun funksiyası, texniki cəhətdən işlənmə
arealı və məqamları daha çoxdur. Bu işarədən
Azərbaycan dilində, xüsusən
də sözlərin ixtisarı zamanı geniş istifadə olunur. Abreviatura qaydalarından bəhs edən dilçilik ədəbiyyatında, demək
olar ki, drobun (əyri xəttin) qısaltmalardakı rolu haqqında heç nə deyilmir. Adətən tərkibində
"kiçik", "baş"
və s. kimi sözlər olub rütbə,
dərəcə, vəzifə
bildirən söz birləşmələrinin ixtisarı
zamanı drobdan istifadə olunur.
Məsələn:
kiçik çavuş
- k/çavuş
kiçik gizir -
k/gizir
baş çavuş -
b/çavuş
baş əsgər - b/əsgər
baş leytenant - b/leytenant
baş gizir - b/gizir
baş laborant - b/laborant
baş müəllim -
b/ müəllim
baş mühasib - b/mühasib və s.
b) bənddə verilir ki, “sözün orta hissəsinin düşməsi ilə yaranan ixtisarlar defislə yazılır: d-r (doktor), z-d (zavod) və s.” Lakin dil faktları göstərir ki, bu qaydadan təkcə sözdə yox, həm də II və III növ təyini söz birləşmələrinin yazılışında tətbiq olunur. Xüsusən də ödəmə terminallarının, kassa aparatlarının, poçtların verdiyi qəbzdə bu daha çox müşahidə olunur. Məs.: Nərimanov rayonu —Nərimanov r-nu, Xəzər rayonu—Xəzər r-nu, Bakı şəhəri—Bakı ş-ri və s. Layihədə ixtisarların bu formalarına münasibət bildirilib qaydalarda müvaviq düzəlişlər aparılsa, daha yaxşı olar. Bundan başqa, əməli yazı növlərinin bəzi növlərində də söz birləşmələrinin göstərilən şəkildə yazılışına təsadüf olunur.
7. Layihənin
68-ci maddəsində belə bir bənd var: “Durğu işarələri
(tire, defis, mötərizə,
dırnaq işarələri və s.) yeni sətrə keçirilmir”.
Burda durğu işarələri
adı altında verilmiş “defis” durğu işarəsi
deyil, orfoqrafik işarədir.
Bundan başqa, durğu işarələri sintaktik
kateqoriya olduğu halda, defis morfoloji
kateqoriyadır.
Palitra 2018.- 17 yanvar.- S.6.