Daşa dönməsin insanlar
Yağış yağır
nur kimi,
bir payız gecəsində...
Yadıma
mavi göylərin
qərib ulduzları düşür,
bir ucqar dağ kəndində.
İnsanları görürəm,
hərəsi bir biçimdə -
hərəsi bir rəngdə.
Onsuz da insanların
Taleyi də özləritək
müxtəlifdi əzəldən,
biri bahar rəngində -
biri payız rəngində.
Kaş bircə
istəyim odur,
soyuqqanlı
daşa dönməsin insanlar
Xatirəsi yaşasın
hər insanın
bu dünyada,
başdaşı üstündə deyil,
xoş bir
söhbət şəklində.
Ürəklərin
dili
Bir dənizdi ürəyin,
dalğaları
duyğuların – hisslərin.
Sərhədində durmusan,
bir sevgi dənizinin.
Danışırsan
dalğalarla səhər-axşam,
Məhəbbət dilində -
Sevgi dilində.
Ancaq bircə bilmədiyin,
quşların dilidi sənin.
O dili təkcə dünyada,
Körpələr bilir sanki
böyüyüncə unudurlar,
Mələklərin dilini.
Kaş öyrənə biləydik,
O dili öyrənə-öyrənə
həm məhəbbət
dilini –
həm sevgi dilini.
Onda bəlkə biryolluq,
tapa bilərdik dünyada
Könüllərin dilini –
ürəklərin dilini.
Həqiqətin dilini.
Dünyam
Səhər-axşam yol gedirəm,
Yol üstəyəm
anam dünyam.
Ot üstündə,
kol üstəyəm,
Leyləyimsən sonam dünyam.
Solan deyil yaraşığın,
Məskənisən hər aşığın.
Tükənməyəcək işığın,
Sərvətindi inam dünyam.
Şairlərin söz dastanı,
Aşıqların yüz dastanı,
Ürəklərin göz dastanı,
Məhvərindi iman dünyam.
Söz yazanın çox olubdu,
Hər sözü
bir ox olubdu.
Dərdin
mənə yoluxubdu,
Dərdlərimə həyat dünyam.
Bağçaların gül bitirir,
Uşaqların dil öyrənir.
Birin gedir, yüzün gəlir
Ha çalxalan-dolan dünyam.
Göyə uçan dünya
Yuxudayam
elə bil,
yuxu kimi görürəm
qoca dünyanı.
Dağları özündən
uca dünyanı.
Qorxuram bir quş kimi,
alıb qanadlarına
uça birdən-birə
bu dəniz,
uça dünyanı.
Sirrini
bir sehir kimi
sirdaşına verməyib,
istəyir qanad açıb
uça gözlərimdən
uça inanın...
Ona görə də
çox sevirəm,
sehir dolu-sirr dolu
qoca dünyanı
dərdləri dərdimə
həyatım kimi,
hər gecə yuxularımda
quş olub
göyə uçan dünyanı.
Yox olaydı kədərim
Min il ömür
istəsəm də,
bircə gündü
qədərim.
Bir kəpənək ömrü
qədər,
uzanacaq səfərim.
Olmayacaq
bir gündə
səhərimdən xəbərim.
Çalınacaq geci-tezi
ulduzlarda zəfərim.
Hərəmizin bir yolu var,
bu da mənim qədərim.
Çəməndə bir gül kolu var,
O da mənim gözəlim.
Kaş nəfsimin qədərini,
işlərimin dəyərini,
Nəfsimin əməllərini,
özüm bir gün biləydim.
Texnik olub
bir stəkanı
kipləşdirməyə nə var!?
Çətin olan nəfsinin
qədərini bilməkdi,
O da mənim ilan
kimi
dilimdəki
zəhərimdi-zəhərim.
Dərdi
dərdimdən ağır,
hər insan övladı mənim
həm dostumdu əzəldən,
həm də dərdi betərim.
Dərdi
dərdimdən
betərim.
Allah ona da yar
olsun,
Mənə də bir günlərim
yox olardı ah,
kədərim...
Ålsevər Məsim
Palitra 2019.- 12 mart.- S.15.