Rejissor hər cür filmi çəkməyi, hər cür mövzunu işləməyi bacarmalıdır

Samir Kərimoğlu: ”İndi birinci növbədə öz tamaşaçımız üçün film çəkmək lazımdır”

Gənc və istedadlı rejissor Samir Kərimoğlunun kinoya vəsiqəsi “Sirat körpüsü” kommersiya filmi ilə oldu. Film tamaşaçı sevgisini qazanmaqla yanaşı peşəkarlar tərəfindən də rəğbətlə qarşılandı. Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin gənclərə ünvanladığı “Bu meydan, bu ekran” müsabiqəsi çərçivəsində çəkdiyi “Qanadlarıma sığal çək” qısametrajlı filmin uğuru ona bəslənən ümidləri doğrultdu. Ardınca ilk böyük layihə - “Niyyət” tammetrajlı bədii filmi gəldi və dövlətdən ilk tammetrajlı film layihəsi alan gənc rejissor oldu. Sözügedən ekran əsəri “İlin filmi” nominasiyasında Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin təsis etdiyi “Zirvə” mükafatına layiq görüldü. Və bu yaxınlarda “Niyyət” in daha bir xoş xəbərini eşitdik. Tatarıstan Respublikasının paytaxtı Kazanda VI “Qızıl minbər” kinofestivalında film “Müsəlman kinematoqrafiyasının inkişafına verdiyi töhfəyə görə” nominasiyasında xüsusi mükafatla təltif edilib. Mükafatın maraqlı tərəfi onun festivaldan əvvəl verilməsidir. Azərbaycan kinosunun uğuru olan bu mühüm hadisədən əsas götürərək rejissor Samir Kərimoğluyla həmsöhbət olduq.

Avropa festivalları “Niyyət”i qəbul etməyiblər

-Sizi təbrik edirik. Filminiz həm seçmə turu keçdi, həm də mükafat qazandı. Gözləyirdinizmi?

- Təşəkkür edirəm. Əslində mən özüm də gözləmirdim. İyul ayında filmi festivala göndərdik və sonra “Qızıl minbər” in təşkilat komitəsinin sədri Zaudi Mamuqrovdan məktub aldıq. Təşkilatçılar filmi bu mükafatla festival müddətində də təltif edə bilərdilər amma məktubdan da göründüyü kimi “Niyyət” onlara çox xoş təsir bağışlayıb. Festivalın təşkilat komitəsi mükafatın əvvəlcədən açıqlamasına qərar veriblər. Buna görə festivalın rəhbərliyinə öz təşəkkürümü bildirirəm.

-Festivalda özünüz də iştirak edəcəksinizmi?

- Çalışacağam ki, iştirak edim festivalda. Çünki filmi festivala göndərməklə iş bitmir.

-Filminiz bundan öncə Özbəkistanda keçirilən Azərbaycan kino həftəsində və Qazaxıstanda “Şaken ulduzları” festivalında göstərildi. Film xarici auditoriya tərəfindən necə qarşıladı?

- Özbəkistanda keçirilən Azərbaycan kino həftəsində filmin 2 böyük şəhərdə- Daşkənd və Səmərqəndə-premyerası oldu. İkisi də çox böyük rezonans doğurdu. “Şaken ulduzları” festivalında isə film bağlanışda göstərildi və tamaşaçı 1 saat ərzində məni zaldan buraxmadı. Ən maraqlısı isə tamaşaçıların arasında başqa millətə və dinə məxsus olan insanlardan xoş sözlər eşitməyim idi. Bir gənc qız mənə yaxınlaşaraq dedi ki, “mən neçə vaxt idi ki, özümü tapa bilmirdim, amma bu film mənə kömək oldu, çox sağ olun”.

-Bu gün film çəkmək imkanı əldə edən əksər rejissorlar festivallar üçün film çəkirlər. Sizcə, bu nə dərəcədə doğrudur?

- Mən heç kimin şəxsi işinə qarışmaq istəmirəm necə ki, mənim işimə qarışanda xoşlamıram. Festivallar artıq siyasi rəng alıb, buna görə də bəzi Avropa festivalları “Niyyət”i “İslamı təbliğ edir” bəhanəsi ilə qəbul etmədilər. Amma mənim qarşıma qoyduğum məqsəd Azərbaycan tamaşaçısı üçün film çəkmək idi və bizim tamaşaçılar da filmdən razı qaldılar. Gələn dəfə Avropa festivalları üçün film çəkərəm, onlar da məmnun qalar.

-Amma sıravi Azərbaycan tamaşaçısı yeni çəkilən filmlərimizə baxa bilmir.

- Bir-iki ilə filmlərimizin nümayiş olunacağı kinoteatrlar olacaq. Onda tamaşaçı filmlərimizə baxa biləcək. Kinomuzun sıfırdan başladığı məqamda festival sabahın, o biri günün işidir. İndi birinci növbədə öz tamaşaçımız üçün film çəkmək lazımdır.

Artıq qorxudan keçib

-”Niyyət” dən sonra çox dəyişik və maraqlı işə imza atmağa çalışırsınız. “Onun ürəyi” adlı nağıl-müzıklın istehsalına başlamısınız. Ssenarini çoxdan yazmışdınız?

- İdeya bəstəkar Vüqar Camalzadədən gəldi. Mən ssenarini yazdım və nazirliyə təqdim elədik. Bəyəndilər və filmin istehsalına razılıq verdilər.

Çəkilişlərə iyun ayında başladıq. Filmin bəzi çəkilişlərini İsmayıllı və Naxçıvanda apardıq. Artıq filmin musiqiləri hazırdır və paralel olaraq digər işlər də gedir. Premyeranı yanvar ayına planlaşdırırıq.

-Filmdə 3D qrafikasından da istifadə olunacaq. Bu sahə də bizdə hələ yeni- yeni yaranır. Bu risk sizi qorxutmur ki?

- Artıq qorxudan keçib. Çünki filmin yarısını başa vurmuşuq və yetərincə uğurlu da alınıb. Qeyd etmək istərdim ki, filmin qrafikasını öhdəsinə götürən Tural Səfərov öz işini kifayət qədər professional şəkildə yerinə yetirir.

-Filmləriniz biri-birinə heç bənzəmir. Janr müxtəlifliyi, mövzuya yanaşma, rejissor yozumu hər dəfə fərqli Samir Kərimoğlunu bizə tanıdır. Bu yaradıcı axtarışdır, yoxsa hesab edirsiniz ki, rejissor kimi bütün janrlarda, bütün mövzularda işləməyi bacarmalısınız?

- Rejissor hər cür filmi çəkməyi, hər cür mövzunu işləməyi bacarmalıdır. Onun hər çəkdiyi təzə film o birilərindən çətin olmalıdır. Bu iki qat həyəcan və zövq verir. Hər nə qədər də müxtəlif olsa da filmlərimdə məqsəd dəyişməzdi. Tamaşaçı filmi hiss etməlidir, film tamaşaçını tərpətməlidir.

“Prodüser kinosuna ümid var”

-Dediniz ki, nazirliyə müraciət etmisiniz. Amma bu cür layihələrə özünüz maddi dəstək tapa bilərdinizmi?

- Filmə maddi dəstək tapmaq rejissorun işi deyil, mənim işim film çəkməkdir. İnşəallah, prodüserlər yetişər və sizin dediyiniz məsələyə professional yanaşma olar.

-Bir müddət əvvəl prodüser kinosunun yaranmasına çox böyük ümid vardı. Amma dövlət prodüser mərkəzləri ilə iş birliyinə başlayandan sanki bu sahədə geriləmə baş verdi. Bütün prodüser mərkəzləri dövlətə arxayın olub, öz əsas vəzifəsini unutdular. Niyə bizdə prodüser kinosu yarana bilmir?

- Bəziləri film çəkməyin ciddiyyətini, ağırlığını dərk etmədən işə başlamaq istəyir və başlayandan sonra bu ağırlığın altında qalır, amma get-gedə bir neçə prodüser mərkəzi öz məhsulları ilə yaxşı filmlərə imza atıb, bu da o deməkdir ki, ümid var.

Zəif olsaydım, heç kəs belə danışmazdı

-Samir Kərimoğlu kino ictimaiyyətinə qatılanda çoxları etiraz səsini ucaltdı. Bu etiraz hələ də davam edir. Sizcə, buna səbəb nədir?

- Məncə, buna ancaq bir səbəb var. Onlar məni özlərinə rəqib görürlər. Yəni mən zəif olsaydım,heç kəs belə danışmazdı. Hərçənd ki, danışmaqlarından ancaq özlərinə ziyan gəlir. Səmimi deyirəm, əvvəl belə söz-söhbətlərdən hirslənirdim amma artıq onlara əhəmiyyət vermirəm. Mən öz işimlə məşğulam. Necə deyərlər, karvan keçməlidirsə keçər, keçə bilməsə, demək qismət deyil.

GÜNAY

Paritet.- 2010.- 26-27 avqust.- S. 12.