“Pəri - cadu” əsərində öz Pərisini yaradan aktrisa

Kəmalə Hüseynova: ”Qadın problemini göstərən rolları oynamağı sevirəm”

Dövlət Gənc Tamaşaçılar Teatrının (DGTT) səhnəsində 20 ildir bir-birindən fərqli obrazlar yaradan istedadlı aktrisa Kəmalə Hüseynova ilə görüşməyimizə səbəb onun Əbdürəhim bəy Haqverdiyevin “Pəri -cadu” əsərindəki inandırıcı və dinamik oyunu oldu. Özünün dediyi kimi, bu tamaşada aktrisa daxilindəki “Pəri-cadu”nu yaradıb. Aktrisa bizimlə söhbətdə bu tamaşa ilə yanaşı, ümumi yaradıcılıq yolundan da danışdı:

-İncəsənətə kiçik yaşlardan marağım olub, məktəbi bitirib sənədlərimi Azərbaycan Dövlət Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinə verdim və qəbul oldum. Sonra Dövlət Gənc Tamaşaçılar Teatrından dəvət aldım və artıq 20 ildir ki, bu teatrda işləyirəm. Onu qeyd edim ki, bir vaxtlar arzulayırdım ki, 20 il sonra sənətdə hansı pillədə olardım, hələki o zirvədə deyiləm. Bu dediklərim iddia kimi səslənməsin, sadəcə demək istəyirəm ki, sənətdə arzuladıqlarıma hələ tam olaraq nail olmamışam.

-Siz artıq 20 ildir DGTT-nın səhnəsində çalışırsınız. Bu illərdə başqa teatra keçmək və ya rol oynamaq arzusunda olmusunuzmu?

-Başqa teatrdan dəvət alaraq, orda oynamağı özüm üçün yaxşı hesab etmirəm.O səbəbdən ki, başqa teatrın ab-havasına, yaradıcı mühitinə öyrəşənədək , mənə çətin olar. İndi çalışdığım teatrda daha çox gənclərə və uşaqlara aid olan əsərlər səhnələşdirilir. Amma uzun illərdən bir klassik əsər də oynanılır. Bu zaman da hər dəfə o tamaşada mənə rol verilməyəcək, çünki başqa aktrisa və aktyorlarda var. Lakin başqa teatrdan dəvət alsam, ciddi rol oynamaq istərdim.

-Deyirlər, aktyorlar klassik əsərdə istedad və yaradıcı imkanlarını tam göstərə bilirlər. Siz bu fikirlə razısınızmı?

-Klassik əsəri hər bir aktyor sevir. Sənətdə tam olaraq özünü təsdiq etmək üçün klassik əsərdə oynamaq vacibdir. Belə deyərdim ki, belə əsərdə oynamaq bir növ yaradıcı sınaqdır, klassik əsərdə aktyor üçün bir yaradıcı qida var.Oynamağa gəldikdə güclü aktyor hər zaman klassikaya üstünlük verir, zəif aktyor isə klassik əsərdə oynamaqdan qaçır: bilir ki, bütün mənfi tərəfləri açılacaq. Klassik əsər illərin sınağından keçərək formalaşır.

“Ən böyük arzum C.Cabbarlının “Aydın” əsərində Gültəkini oynamaqdır”

- Siz Azərbaycan klassikasında hansı obrazı oynamaq istərdiniz?

- Ümumiyyətlə, ciddi əsərlərdə oynamağı sevirəm.Ən böyük arzum görkəmli dramaturq Cəfər Cabbarlının “ Aydın” əsərində Gültəkini oynamaqdır. Bu rolu -Gültəkini bir neçə aktrisanın ifasında görmüşəm. Amma mən bu obrazı tamamilə fərqli oynardım. Bəlkə də məni daxilimdə olan fərqli Gültəkini yaratmaqda suçlardılar və ya əksinə deyərdilər ki, ən yaxşısı budur. Yəni mən bugünkü Gültəkini oynamaq istəyirəm. Burda bir haşiyə çıxım; hələ özümü yaxşı aktrisa hesab etmirəm və həmişə deyirəm ki, bu yolda hələ piyadayam və irəliyə gedirəm. Hər zaman “nələr edəcəyəm?” sözü və sualı qarşımda durur.

-Gültəkin obrazından Kəmalə Hüseynovada nəsə var ki, onu oynamaq istəyir?

-Əvvəla onu qeyd edim ki, rejissor Mehriban Ələkbərzadənin “Məhkumlar” filmindən sonra bir jurnalist mənə sual verdi ki, bu filmdə Əzizə obrazını yaratmısınız, bu obrazla daxilən hansısa bağlılığınız varmı? Ona dedim ki, bir insan -qadın olaraq mən xoşbəxtəm ailəm və üç övladım var. Yəni Kəmalə Hüseynova kimi özümü xoşbəxt sayıram, amma Əzizə, Gültəkin, Pəri-cadu kimi məhv olmuş, taleyi sönmüş minlərlə qadın içimdə yaşayır. Ümumiyyətlə, bu tipli ümumilləşdirilmiş qadın problemini göstərən rolları oynamağı sevirəm.

Sənətdə istəklərimdən biri də , bu gün yazılan elə bir əsərdə qadın obrazını oynamaqdı ki, gələcəkdə o klassikaya çevrilsin. Həmin rolun ilk ifaçısı da mən olum.

-Qadın problemindən danışdınız, qadınların problemi nədən yaranır?

-Cəmiyyət içində yaşayan və ictimai proseslərdə iştirak edən hər bir kəsin problemi olur. Qadının probleminə gəldikdə isə deyə bilərəm ki, nə qədər ki, cəmiyyətdə kişi problemi var, qadının problemi cəmiyyətdə həll olunmamış qalacaq. Məsələn, Ə. Haqverdiyevin “Pəri -cadu” əsərindəki Pəri- cadunun sonda məhv olmasına səbəb kişinin ona problem yaratmasıdır. Bundan başqa Mehriban Ələkbərzadənin “Məhkumlar” filmində Əzizə obrazı kişilər tərəfindən sevilən, atılan və sonda isə məhv olmuş bir xanım. Deyərdim ki, kişilərin problemi cəmiyyətdən gəlir və onlarda problemini qadına ötürür. Qadınlarda problemini övladlarına ötürür. Zəncirvari bir problem yaranır.

- “Pəri- cadu” əsərindəki rolunuzdan danışmağınız maraqlı olardı.

“Aktrisanın plastikası olmalıdır, bu onun sənətinin tərkib hissəsidir”

-Bir müddət əvvəl “Pəri- cadu” əsəri əsasında hazırlanmış tamaşanı təhvil verdik. Mən bilirdim ki, bu əsər bir sıra teatrlarda tamaşaya qoyulub və Pəri-cadu obrazını oynayan aktrisaları da tanıyırdım, amma onların oyununu görməmişdim. Bilmirəm o aktrisaların oyununu görsəydim, bu rolu necə oynardım. Yəni konkret olaraq hansı Pəri- cadunu oynayacağımı bilmirdim. Bu səbəbdən də DGTT səhnəsində qoyulan ”Pəri-cadu” əsərini məşq edərkən öz Pəri-cadumu canlandırırdım. Həyatda heç nəyi özümünküləşdirmirəm sadəcə sevirəm. Oynadığım bütün obrazlar özümündür, ona görə ki, daxilimdə yüzlərlə belə obrazlar var. Rol oynayanda da o obrazlardan birini seçirəm və qarşıma məqsəd qoyuram ki, bu cür oynamalıyam. Tamaşada rol alanda əsəri oxuyuram və diqqətlə yazıçının demək istədiyi fikri seçirəm. O cümlədən də “Pəri-cadu” rolunu . Cəmiyyətə nəzər saldıqda qadınların çoxusunun ah-naləsi olduğunu görmək olur.

-Bu tamaşada səhnədə böyük bir hörümçək toru vardı, siz çox dinamik olaraq o tor üzərində hərəkət etdiniz. Bunun üçün xüsusi bir məşq keçmişdinizmi?

- Məşq zamanı rejissor Nicat Kazımov o tora çıxmağı mənə təklif etdi. İnanın, ilk dəfədən rahat çıxdım. Aktrisanın plastikası olmalıdır bu onun sənətinin tərkib hissəsidir. Rəqslə,idmanla məşğul oluram. Ancaq bu tamaşa zamanı heç bir məşq keçməmişdim.

-”Pəri- cadu” dan özünüz üçün nələri əxz etdiniz?

-Onu deyim ki, həyatda insan nə edirsə, zaman keçdikcə də onun nəticəsini görür. Bu əsərində ideyasında əsas bu fikir durur. Əsərdə reallıqla mistikanın birləşməsi var. Bu tamaşada yer almış cinlər, iblis və pərilər haqqında məlumatlandım. Başqa bir çox məqamları öyrəndim.

-Yaradıcılığınızın bir hissəsi də kino ilə bağlıdır.Bu barədə nə deyə bilərsiniz?

“Kamera qarşısında suda balıq kimi oluram”

- Bəli, mən kino aktrisası olmaq arzusunda idim. Teatr aktrisası olmaqdan da peşman deyiləm. Daha çox filmlərə çəkilmək arzusundayam. Çünki tarix özü kinodur, kino tarixdir. Kino hər bir millətin vizit kartıdır. Deyirlər ki, teatr canlıdır, bu fikirlə razıyam, amma kinonun üstünlükləri var. Kino— sənət adamının tanınmasına və yaddaşlarda qalmasına səbəb olur. Ancaq məni cəlb edən tanınmaq deyil, sadəcə kinoya çəkiləndə yaradıcı potensialımı daha çox təcəssüm etdirirəm. Belə deyərdim ki, kamera qarşısında suda balıq kimi oluram. Ancaq bir məqamda var ki, filmlərə baxanda səhvlərimi görürəm, təəssüf ki, düzəltmək mümkün deyil. Teatrda isə tamaşadan tamaşaya daha yaxşı oynamaq imkanın var. Filmlərə çəkilmişəm, bu mənim kino aktrisası olmağım demək deyil. Sənətdə ilk addımları kino ilə başlamışam. Hazırda teatrda işləyirəm, amma buna baxmayaraq desələr ki, sən üç ildən sonra filmə çəkiləcəksən çox sevinərəm.

“Hazırda “ Romeo və Cülyetta” əsərində rol almışam”

-İlk kino rolunuzu necə xatırlayırsınız?

-İlk dəfə mən televiziya üçün hazırlanan sənədli filmdə çəkilmişəm. Ancaq bədii filmə gəldikdə isə paralel olaraq iki filmə çəkilmişəm.Bunlarda biri Cahangir Mehdiyevin “Kişi sözü”, o biri isə Yefim Abramovun “Araqarışdıran” filmi olub. Bu obrazlarım həmin dövrdəki təbiətimə uyğun idi. Filmdəki rollardan biri məktəbi yenicə qurtaran şagird idi, o zaman mən də məktəbi yenicə qurtarmışdım. Digər rolum isə kəndli qız idi.Bundan sonra başqa filmlərə çəkilmək təklifi aldım, eyni zamanda “Məhkumlar”, “Ölüm növbəsi ”filmində rol aldım.

-Rejissorlarla iş birliyiniz necədir?

-İlk olaraq qeyd edim ki, teatrımızda təmirdən sonra çox gözəl şərait yaradılıb. O ki qaldı iş birliyimizə, hazırda gənc rejissor Nicat Kazımovla işləməyə üstünlük verirəm. Çünki o, zövqlü və istedadlıdır və onunla işləməkdən yorulmuram. Bəhrəm Osmanovla, Rafiq Əliyevlə yaradıcı əməkdaşlığımız yaxşı alınır. Hazırda Şeksprin “ Romeo və Cülyetta” əsrində rol almışam.

Günay

Paritet.- 2010.- 30 oktyabr-1 noyabr.- S. 11.