Bəstəkarın həyatının bir anı...

Sevinc Tofiqqızı: “İlk işıq üzü görəcək musiqi albomumun adı “Həyatın bir anı” olacaq”

Musiqi- insanı keçmişə və gələcəyə aparan möcüzə dolu bir aləmdi. Qəribədir ki, insan həm sevincli və həm də kədərli anlarında həmişə musiqiyə müraciət edir və daxilində bir rahatlıq tapır. Buna əsasəndə demək olar ki, insanın ən yaxın dostu və sirdaşı gözəl yazılmış musiqidir. Bu gün bizim sizə haqqında danışacağımız bəstəkarın musiqilərindəki həzinlik, gözəllik insanı başqa bir aləmə, yəni xəyal aləminə aparır.”Hər bir bəstəkar ifaçıya yeni nəfəs gətirməlidir, hər yazılan musiqi isə tamaşaçının qəlbinə təsir etməli və həyəcanlandırmalıdır”deyən istedadlı bəstəkar Sevinc Tofiqqızı bizə sirli -sehrli sənət dünyasından danışdı.

Musiqinin, poeziyanın və rənglərin qovuşduğu sirli dünya

-İlk olaraq onu qeyd edim ki, valideynlərim incəsənətə çox bağlı insanlardır. Atam hazırda inşaat sahəsində çalışmasına baxmayaraq, çox gözəl rəssamlıq qabiliyyəti var. Anam isə ixtisasca həkimdir. O, musiqi təhsili alıb, ancaq sonradan bu fəaliyyətini təkmilləşdirməyib. Valideynlərimin incəsənətə sonsuz həvəsini illər boyunca görmək, eyni zamanda daxilimdə musiqiyə olan sevgi məni bu sənətə gətirib. Bir maraqlı faktı da qeyd edim, anam deyir ki, uşaq vaxtı şıltaqlıq və dəcəllik edəndə belə məni musiqi ilə sakitləşdirərmişlər. Orta məktəbin birinci sinfinə gedəndə pianoda çalmaq istəyinə düşdüm. Bu istəyimi görən valideynlərim, məni musiqi məktəbinə qoydular. Doğum günümdə isə mənə fortepiano hədiyyə etdilər.Altı yaşımdan rəsm çəkməyə başladım. Rəssamlığa meylim atamdan gəlib. Atam evin divarında iki rənglə anasının portretini yaradıb. Atam anasının portretini yaradanda bildim ki, o, çox istedadlıdır. Həmin rəsmə baxanda elə hiss edirdim ki, sanki canlı bir insanla ünsiyyətdəyəm.

İlk çəkdiyim rəsm atamın portreti olub. Düzdür, o zaman çəkdiyim həmin şəkil atama az oxşayırdı. Getdikcə öz üzərimdə işləyərək daha orijinal şəkillər çəkdim. Cizgi filmlərinə baxırdım, ordakı qəhrəmanların rəsmini də çəkirdim.Qaldı ki toxumaq, hörmək işimə- bu mənə anamdan keçib. İkinci sinifdən anamdan aldığım dərslər nəticəsində toxuculuqla məşğul oluram. İlk dəfə şal toxumuşam. Bu gün də bu sənəti davam etdirirəm.

-Həm gözəl rəsmlərin, həm də gözəl əl işlərinin müəllifisiniz nə üçün sərginiz olmayıb?

- Çünki rəssamlıq sadəcə mənim hobbimdir. Yəni heç zaman fikirləşməmişəm ki, mən rəssam olacağam. Onu qeyd edim ki, dizayn işi də məndə yaxşı alınır. Özüm üçün hər hansı bir geyim alanda onun üzərində işləyib, qeyri-adi bir forma verirəm.

-Bildiyimizə görə, müəllifi olduğunuz şeirlər də var..

- (Gülür) Ara-sıra şeirlərdə yazıram. Yəni qəlbimdən gələn hissləri ağ kağız üzərinə köçürürəm. Ancaq şeirlərimin nəşr edilməsini və oxuculara təqdim olunmasını hələ istəmirəm. İndi əsas istəyim odur ki, bəstələrimi yetərincə xalqa çatdırım. Gələcəkdə sözlərimə musiqi bəstələnməsini istərdim və bəlkə elə özüm bəstələdim.

-Sizin musiqilərinizi hansı müğənnilər ifa edir?

-Əvvəla onu deyim ki, çox sevinirəm ki, “Biz ikimiz” adlı bəstəmi böyük sənətkar Flora Kərimova istedadlı müğənni Aslan Hüseynovla birgə duet şəkilində ifa ediblər. Eləcə də Nadir Qafarzadə, “Yeni ulduz” müsabiqəsinin qalibi Vüqar Muradov və gənc müğənni Əfsanə bəstələrimin ifaçılarıdır. Şairlərdən isə, Xanım İsmayılqızının və Asifin yaradıcılığına müraciət edirəm.

-Xarici ölkələrdən dəvət almısınızmı?

-Moskva şou-biznesinə qatılmaq üçün təkliflər çox olub. Hətta qızım Nərgizi də seriala çəkmək istəyirdilər. Lakin mən razılıq vermədim.

“Hər bir bəstəkar ifaçılığa yeni nəfəs gətirmlidir”

-Sizcə əsl bəstəkar necə olmalıdır?

-Hər bir bəstəkarın öz iş üslubu olmalıdır. Musiqi gərək insanı həyəcanlandırsın, düşündürsün. Hər bir bəstəkar ifaçılığa yeni nəfəs gətirməlidir.

-Nə üçün siz daha çox instrumental əsərlər yazırsınız?

-İlk nota aldığım peşəkar musiqi “Həsrətindəyəm” instrumental kompozisiyam olub. Bu əsərin belə adlandırılması təsadüfi deyil. Çünki bu kompozisiya qürbətdə yaşadığım illərin bəhrəsidir.Musiqilərim daha çox instrumental üzərində qurulur. İnstrumentala daha çox meylliyəm. Çox sevirəm bu janrda işləməyi, bu mənim daxilimdən gəlir. Ümumiyyətlə, bəstələrim mənim həyatımdı. Dənizin kənarına gedəndə və ya təbiətlə ünsiyyətdə olanda fikrimə gələn yeni ideyanı mütləq nota alıram. Sonra gəlib evdə yazıram və əlavələr edirəm. İnstrumental musiqilərimi istedadlı və gözəl bəstəkarımız Ruhəngiz Qasımovaya təqdim etdikdə, o dedi ki, bu əsərlərdən gözəl musiqilər alınar. Bundan sonra instrumental musiqilərimi mahnılara çevirdim. Və Xanım İsmayılqızının şeirlərinə gözəl musiqilər bəstələdim. Mənim ən çox sevdiyim instrumentalım, “Atv 106”, “Atv international”da Bakının görüntüləri ilə səslənən “Həsrətindəyəm” əsəridir. “Ümid körpüləri” instrumental musiqimi də çox sevirəm və ona klip çəkdirmək istəyirəm. Sözləri şair Asifin, musiqisi isə mənim olan, Nadir Qafarzadənin ifa etdiyi “Doymadım bu sevgidən” mahnıma klip çəkilib. Sözügedən klipdə məndə çəkilmişəm. Hazırda “Can” qrupunun keçmiş üzvü Şəbnəmlə işləyirəm. “ Sevgi deyil, bəs nədir” musiqimə bu yaxınlarda klip çəkiləcək. Əfsanə adlı gənc müğənni ilə də işləyirəm, o mənim “ Dön” adlı mahnıma klip çəkdirir. Aslan Hüseynovla sözləri Xanım İsmayılqızına, musiqisi isə mənə məxsus olan “Çağır məni” mahnıma klip çəkdirmək fikrimiz var.

-Əvvəl musiqini bəstələyirsiniz, sonra ona uyğun sözləri seçirsiniz yoxsa, əksinə?

-Musiqini yazıram, sonra şeiri seçirəm. Ya da elə olur ki, şeir xoşuma gəlir və ona uyğun musiqi yazıram. Çalışıram ki, mənim bəstələdiyim musiqilərdə bir tamlıq və bütövlük olsun

“Musiqi sevilsə, müəllifi ilə maraqlanacaqlar”

-Həyatda çox optimist görünən Sevinc xanımın nədən musiqilərində gizli bir kədər duyulur?

- Ola bilsin ki, mənim üz cizgilərim məni həmişə şən göstərir. Amma bəstələrimdə hardasa az da olsa qəm, kədər var. Bu səbəbdən də mən söylədim ki, bəstələrim mənim həyatımdır.

-Efirdə çox görünmürsünüz. Buna səbəb nədir?

-Bilirsiniz , efirlərdə çox görünməyi xoşlamıram. Mənim üçün əsas odur ki, musiqilərimi ürəyim istədiyi kimi xalqıma çatdırım. Əgər musiqi sevilsə, istər istəməz onun müəllifi ilə maraqlanacaqlar. Ancaq bu yaxınlarda bir neçə maraqlı layihələrlə efirlərdə görünəcəyəm.

-CD-niz nə vaxt işıq üzü görəcək?

-Artıq bir neçə instrumental əsər yazmışam. İstedadlı aranjimançı Osman müəllim hazırda onları aranjiman edir. Sözügedən musiqilər hazır olan kimi ilk diskim işıq üzü görəcək.Albomda 15 mahnı yer alacaq və adı isə “Həyatın bir anı” olacaqdır.

-Hazırda hansı kompozisiya üzərində işləyirsiniz?

- Mənim ilhamverici qüvvəm təbiətdir, dənizdir. Sonuncu əsərim elə dəniz kənarında yazdığım “Həyatın bir anı” instrumental əsərimdir.

-İnstrumental musiqilərinizin ifa olunmasını istərdinizmi?

-Əlbəttə, istərdim. Hələ gələcəkdə istəyim var ki, yazdığım instrumental əsərlərdən ibarət konsert proqramı ilə çıxış edim.

“Ailəm mənim səadətim, bəstələrim isə həyatımdı”

-Ailəniz haqqında nə deyə bilərsiniz?

-Qızlarımın ikisi də çox istedadlıdır. Belə ki, Nərgiz çox gözəl rəqs edir, dekerativ tətbiqi sənətlə məşğul olur, maraqlı əl işləri olan gəlinciklər hazırlayır. Ancaq o həkim olmaq istəyir. İkinci qızım Lalə isə rəsm çəkməyə meyllidir. Çox gözəl rəsmləri var. Bu istedad Laləyə məndən keçib. Amma o da başqa peşənin arxasınca gedəcək. Həkim olmaq istəyir. Bilirsiniz ailəm mənim səadətimdir, bəstələrim isə həyatım.

-Pedaqoji fəaliyyətlə məşğulsunuzmu?

-Bəli , çox istedadlı 6-7 tələbəm var. Bu tələbələrim arasında çox istedadlısı, üçüncü sinif şagirdi olan Səməndər Seyidovdur. Əminəm ki, o gələcəkdə qəlbindəki güclü musiqi duyumu ilə çox gözəl və möhtəşəm əsərlər yaradaraq istedadlı bəstəkar olacaq. Bir məqamı sizə xatırladım ki, Səməndərin valideynləri də musiqini çox sevdiklərindən onların arzusu idi ki, övladları pianoda ifa etsin. Bu uşaqla ilk tanışlıqda gördüm ki, Səməndərin daxilində bir musiqi qığılcımı var. Sadəcə bu qığılcımı alovlandırmaq lazımdır. Həqiqətən də, qısa bir zaman da Səməndər pianoda çalmağı öyrəndi və istedadını daha gözəl şəkildə nümayiş etdirdi. O, artıq müstəqil bir neçə kompozisiya ifa edib. Onun “Ümid körpüləri“ kompozisiyamı ifa etməsi məni çox sevindirdi. Hətta Səməndər hazırda musiqi bəstələməyə hazırlaşır. Digər istedadlı tələbəlim də var, onlar notu bilmədən ifa edirlər. Hazırda isə tələbələrə not öyrədirəm.

Biz Sevinc xanımın çox istetdadlı və azyaşlı tələbəsi Səməndər Seyidovla məşq zamanı görüşdük. O musiqiyə hədsiz sevgisi olduğunu dedi və gözəl ifası ilə bizi təəccübləndirdi. Bir neçə dəqiqə müddətində Səməndər müstəqil olaraq, pianoda çox gözəl musiqilər ifa etdi. Bizimlə söhbətində balaca bəstəkar bunları dedi: “ Musiqini kiçik yaşlarımdan sevirəm. Hazırda musiqinin sirlərini Sevinc müəllimədən öyrənirəm. Müəllimi çox sevirəm və onunla işləməkdən zövq alıram. Arzum istedadlı musiqiçi- bəstəkar olmaqdır. Musiqi bəstələmək istəyirəm”.

Günay

Paritet.- 2010.- 2-3 sentyabr.- S. 12.