“Ən yaxın dostum kamançadır”

Elnur Əhmədov: “Biz musiqiçilər mədəniyyət əsgərləriyik”

Azərbaycan incəsənət tarixində yer almış zəngin musiqi irsi ilə yanaşı, bu musiqiləri səsləndirərək geniş auditoriyaya çatdıran əsrlərdən bəri formalaşaraq bu günümüzə gəlib çatmış bir çox musiqi alətləri mövcuddur. Bu musiqi alətləri içərisində kamança alətinin də özünəməxsus yeri var. Azərbaycanlı musiqiçilər arasında da çox peşəkar və professional kamança ifaçıları var. Belə musiqiçilərdən biri də əməkdar artist Elnur Əhmədovdur. E.Əhmədov ilk olaraq kamança alətinin onun üçün nə qədər doğma və əziz olması haqqında danışaraq bildirdi ki, kamançanı özünə ən yaxın dost hesab edir:” Belə deyərdim ki, kamança mənim sənətimdir, həyatımdır və yoldaşımdır. Ölkə daxilinə və bir sıra xarici ölkələrə səyahətə kamança vasitəsilə getmişik. Bir dəfə hər kəsin yaxşı tanıdığı dostum, istedadlı musiqiçi əməkdar artist Elçin Həşimovla birgə Fransada küçədə gəzərkən, ona dedim ki, heç zaman fikirləşməzdim ki, Avropanın bütün ölkələrində olacağam. Ancaq kamança aləti bizi bu ölkələri gəzdirdi. Ümumiyyətlə, mən özümü kamançadan ayrı təsəvvür edə bilmirəm. Ancaq ola bilər ki, səhhətimlə bağlı nə zamansa məcbur olaraq kamançadan ayrılaram. Ancaq hələ ki hər şey yaxşıdır və kamançada mənim yaxın dostum olaraq qalır”.

Pedaqoji fəaliyyətlə məşğul olduğunu deyən musiqiçi bildirdi ki, hazırda Dövlət Opera və Balet Teatrında solist, eyni zamanda Milli Konservatoriyada baş müəllim vəzifəsində çalışır:” Pedaqoji fəaliyyətlə məşğul olmaqdan zövq alıram. Bu sənəti gənclərə öyrədirəm və onlar arasında təbliğ edirəm. Bu fəaliyyətimlə yanaşı, öz üzərimdə də işləyirəm və çalışıram ki, sənətimlə kimsədən geri qalmayım”.

Sənətdə ona kömək edən insanlardan da danışan E.Əhmədov bildirdi ki, onun bu sənətə gəlməyinə və bu gün bu sahədə çalışmağına səbəbkar ustadı əməkdar artist Elşən Mansurovdur: “Mən həmişə ona minnətdaram. Doğrudan da onun mənim bu gün cəmiyyətdə bir musiqiçi kimi formalaşmağımda, yer tutmağımda xüsusi rolu var.

Burda bir haşiyə çıxmaq istərdim, mənim uşaqlıq illərim elə də xoş keçməyib. Musiqi məktəbində birinci sinifə getdiyim vaxt, atam vəfat etdi. Onu da qeyd edim ki, ilk kamança alətini mənə elə atam almışdı. Atam dünyadan köçəndə 10 yaşım vardı, 6 nəfər uşaq, anam evdar qadın, maddi vəziyyətimiz ağır idi. Atamın ölmündən sonra məndə belə bir fikir yarandı ki, artıq kamança aləti ilə vidalaşmalıyam. Ancaq müəllimim Elşən Mansurov bizə gəldi və mənimlə görüşdü. Dedi ki, səni altıncı gün musiqi məktəbində gözləyirəm, vacib işim var. Qardaşımla birgə musiqi məktəbinə getdik . Mən utana-utana müəllimimə dedim ki, bu alınmayacaq, artıq mənim fikirlərim başqadır. Elşən müəllim mənə dedi ki, “həyatdı, həyat keşmə-keşlidir. Heç kim bilmir əvvəli necə olacaq, axırı necə. Amma Elnur sənə bir müəllim kimi, bir böyük qardaş kimi məsləhət görürəm ki, sən kamança sənətini davam etdirəsən, bu sənətlə öz sözünü deyəsən, öz yerini tutasan”. Müəllimimin bu sözlərindən sonra ruhlandım. 1992-ci ildə “İstedadlılar axtarırıq” adlı müsabiqə keçirilirdi. Həmin müsabiqəyə getdim və özümü sınadım, ancaq orada bəxtim gətirmədi”.

Kamança ifaçısı qeyd etdi ki, bundan başqa bir çox müsabiqələrdə iştirak edib və birinci yerə layiq görülüb, eyni zamanda görkəmli incəsənət xadimlərinin xoş sözlərini eşidib. Bir sıra xarici ölkələrdə də milli musiqimizi layiqincə təbliğ edib. E.Əhmədov qeyd etdi ki, dövlətimiz tərəfindən milli musiqimizin təbliğinə xüsusi diqqət göstərilir: ”Müstəqilliyimiz əldə olunandan sonra ulu öndər Heydər Əliyev, ölkə Prezidenti cənab İlham Əliyev və Heydər Əliyev Fondunun prezidenti, YUNESKO-nun və İSESKO-nun xoşməramlı səfiri Mehriban Əliyeva tərəfindən milli musiqimizə, muğamımıza dəstək böyükdür. Bu da əlbəttə, həm bir musiqiçi kimi və həm də pedaqoq kimi məni çox sevindirir. Bu gün mədəniyyətimizin dünyaya inteqrasiya etməsi hər birimiz üçün fərəhləndirici haldır. Bəli, dəfələrlə xarici qastrol səfərlərində olmuşam və musiqimizə böyük məhəbbət görmüşəm. Məsələn, London şəhərində Azərbaycan mədəniyyəti günləri keçirilirdi və biz orda Vasif Adıgözəlovun “Qarabağ şikəstəsi” aratoriyasını ifa etdik. Təvazökarlıqdan uzaq olmasın, inandırım sizi onlar qeyri-adi dünyaya düşdülər və biz musiqini qurtaranda bütün tamaşaçılar ayağa qalxmışdılar. Bir anlıq özümü Şuşada, Cıdır düzündə qələbə marşını ifa edən kimi hiss etdim”.

Ölkəmizdə keçirilən muğam festivalının da əhəmiyyətindən danışan musiqiçi qeyd etdi ki, bu cür tədbirlər musiqimizin beynəlxalq aləmdə tanınmasına səbəb olur:” Azərbaycanda ilk dəfə keçirilən həm respublika muğam festivalında, həm Beynəlxalq muğam festivalında biz birinci yerə layiq görüldük və Qran-pri mükafatı aldıq. Bu böyük və fərəhləndirici haldır ki, belə bir möhtəşəm mükafat Azərbaycanda qaldı. Heydər Əliyev Fondu tərəfindən, şəxsən Mehriban xanımın təşəbbüsü ilə gənc xanəndələrin ifasında muğam dəsgahları və ritmik muğamlar diskinin yazılmasında yaxından iştirak etdim və bununla fəxr edirəm. Həm də internet sayt versiyası işıq üzü gördü. Növbəti illərdə də çalışacağıq ki, Azərbaycan musiqisini xaricdə layiqincə təmsil edək və hər zaman zirvələrdə saxlayaq”.

Sonda isə E.Əhmədov qısaca olaraq özü haqqında məlumat verdi:

-Zəngilan rayonunda anadan olmuşam. Dünyaya göz açdığım ilk vaxtlardan evdə xalq musiqisinə, milli musiqiyə böyük maraq görmüşəm. Babamın çox gözəl səsi olub. İncəsənətə maraq mənə gendən keçmədir. Qardaşım Nəsimi tar sinfini bitirib və sonra isə Dövlət İncəsənət Universitetində təhsilini davam etdirib. Hazırda o da incəsənətlə məşğul olur. Mən də gözümü açıb tar musiqisinin sədalarını dinlədiyimə görə daxilimdə musiqiyə böyük həvəs yarandı. 6 yaşımdan qarmon ifa edirdim. Nəsimi evdə tarı dinləndirəndə, köhnə qrammafonlarda böyük sənətkar Habil Əliyevin vallarına qulaq asanda, Əlibaba Məmmədovu, Arif Babayevi dinləyəndə musiqiyə olan sevgim daha da artırdı və qəlbimdə xalq musiqisinə məhəbbət kökləri inkişaf edirdi. Bu da səbəb oldu ki, orta məktəbin üçüncü sinfini bitirəndən sonra musiqi məktəbinə, kamança sinfinə daxil oldum. Bu gün də bu sənətlə məşğul olduğum üçün özümü xoşbəxt hiss edirəm.

GÜNAY

Paritet.- 2011.- 18-19 yanvar.- S.16.