Ulu öndər

Millət onu səsləyəndə düz yol seçdi,

Çox düşündü, yüz yol ölçdü, bir yol biçdi,

Bol suyundan hamı daddı, hamı içdi,

Daim axan bir bulaqdır Ulu Öndər!

Fəxr elədi, O, qorudu kökü, soyu,

Neçə-neçə ənənəni, yası, toyu,

Qaranlığa qənim oldu ömrü boyu,

işıq saçan bir çıraqdır Ulu Öndər!

İnsan oğlu, ayaq saxla, bir an dayan

O, bu xalqın arzusunu ilkin duyan.

Zirvəsinə səs yetməyən, əl çatmayan

Əzəmətli, uca dağdır Ulu Öndər!

Köksümüzdə döyünürsən, böyük insan,

Məramınla bizimləsən yenə hər an

Könlüm deyir köç etsə də bu dünyadan

O yaşayır, daim sağdır Ulu Öndər!

Onun kimi bu xalq üçün kim yanıbdır ?!

O, qürurla, əzəmətlə dayanıbdır.

Əziz türbən gül-çiçəyə boyanıbdır,

Hər tərəfin bağça-bağdır, Ulu Öndər!

Meydan dardır, təklənibdir şeytan, iblis,

Uğuruma düşmən baxır həris-həris,

Xariqələr yaradıbdır bu gün varis-

Başı dikdir, üzü ağdır, Ulu Öndər!

Hey əssə də dörd bir yandan soyuq külək,

Müstəqillik qüruruyla çarpır ürək.

Yaddaşlarda əbədiyyət yolçusu tək

Həkk olunub qaləcaqdır Ulu Öndər!

Fəxrəddin TEYVUB.

Respublika.- 2010.- 9 may.- S. 11.