“Respublika Elmi Tədqiqatların Təşkili və Əlaqələndirilməsi Şurası” işığında

Milli müstəqilliyimizin bərpa edilməsindən ötən iyirmi il ərzində Azərbaycanda bütün sahələrdə misli görünməmiş inkişaf baş vermişdir. Bu gün ölkəmiz dünyada öz uğurları ilə tanınır. Sovet imperiyası dağıldıqdan sonra keçid dövründə yaranmış böhran bir sıra sahələrdə müəyyən anlaşılmazlıqlara səbəb oldu. Bu hadisə Azərbaycan Elmlər Akademiyasının “Dünya ədəbiyyatının inkişaf qanunauyğunluqları problemi üzrə elmi şurası”nın fəaliyyətinə də təsirsiz qalmadı.

1985–2004–cü illərdə Ədəbiyyatşünaslıq üzrə Əlaqələndirmə Şurası tamam unuduldu. Hətta o zaman Akademiyanın ictimai elmlər üzrə elmi katibinə bu barədə müraciət edəndə, güman ki, səriştəsizliyi üzündən sağ əlini havada yelləyib dedi: “koordinasiya öldü”. Amma o, deyən kimi olmadı. Bütün ali məktəblərdə namizədlik və doktorluq müdafiə şuraları, eləcə də Ali Attestasiya Komissiyası fəaliyyətini davam etdirdiyinə görə, Əlaqələndirmə Şurasının elmi katibi kimi institutlardan göndərilən aspirant, dissertant və doktorantların elmi mövzularını qeydə alıb müdafiə etmələri üçün çıxarış vermək məcburiyyətində qaldım. 19 il beləcə davam etdi… Respublikada ədəbiyyatşünaslıq elminin durumu, inkişaf istiqamətlərinin müəyyənləşdirilməsi prosesi və ona nəzarət heç kəsi maraqlandırmadı. Hətta bu dövrdə Akademiyanın Şərqşünaslıq və Ədəbiyyat institutlarında bir neçə şöbə bağlandı.

Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunda Ədəbi əlaqələr şöbəsi, Nizami şöbəsi və Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatı şöbəsi heç bir səbəb olmadan cənab Əbülfəz Elçibəy siyasətinin güdazına getdi.

(Xatırladım ki, Ədəbiyyat İnstitutunda Cənubi Azərbaycan şöbəsi ötən əsrin 70–ci illərində Xalq yazıçısı, akademik Mirzə İbrahimovun təklifi ilə Ümummilli lider Heydər Əliyevin şəxsən göstərişi ilə yaranmışdı. Mirzə İbrahimov şöbə müdiri, mən isə müdirin müavini idim. Müdiriyyət şöbənin bağlanmasını Mirzə İbrahimovdan gizlin saxlayırdı. 1993–cü ilin dekabr ayında Mirzə İbrahimov dünyasını dəyişdi. Əməkdaşlar şöbənin bərpası uğrunda çarpışsalar da, bu, yalnız Heydər Əliyevin hakimiyyətə ikinci gəlişindən sonra onun bilavasitə göstərişi ilə baş tutdu. O vaxtdan şöbə əməkdaşları ulu öndərə minnətdarlıq hissi ilə Mirzə İbrahimovun layihəsi əsasında Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatının tədqiqi ilə məşğuldurlar).

1968–ci ildə Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutuna müsabiqə yolu ilə baş elmi işçi vəzifəsinə seçilmişdim. Mənə ictimai əsaslarla Azərbaycan EA–nın “Dünya ədəbiyyatının inkişaf qanunauyğunluqları problemi üzrə elmi şura”nın elmi katibliyini də tapşırdılar. Bu, çətin, məsuliyyətli, çox vaxtaparan iş idi. O zaman Əlaqələndirmə Şurasına Akademiya prezidentinin müavini, akademik Məmməd Arif Dadaşzadə rəhbərlik edirdi. Məmməd Arif müasir ədəbiyyatşünaslıq və ədəbi–tənqidi fikrin görkəmli xadimi, sözün həqiqi mənasında, milli ədəbiyyatımızın patriarxı, necə deyərlər, “ağır artilleriyası” kimi tanınırdı. Hamı ilə ünsiyyətdə mülayim, səmimi görünən bu ağır təbiətli, ciddi adam iş zamanı son dərəcə tələbkar, intizamlı olduğuna görə əməkdaşları da həmişə səfərbər vəziyyətdə can–dildən çalışırdılar.

Azərbaycan Elmlər Akademiyasının prezident müavini, akademik Məmməd Arif gərgin iş rejiminə baxmayaraq, Əlaqələndirmə Şurasına sədrlik vəzifəsini ləyaqətlə yerinə yetirir, elmi və təşkilatçılıq bacarığı ilə hamının diqqətini bu taleyüklü problemin yüksək həllinə doğru yönəldirdi.

Respublikanın ali məktəblərinin ədəbiyyat kafedralarında, Ədəbiyyat İnstitutunda, Ədəbiyyat Muzeyində tədqiqat işləri, elmi mövzular, namizədlik və doktorluq dissertasiya mövzularının vaxtında müzakirə və təsdiqi, hesabatların vaxtında hazırlanması akademik Məmməd Arifin diqqət mərkəzində idi. Hər il 3–4 dəfədən az olmayaraq Əlaqələndirmə Şurasının bütün üzvləri (ali məktəblərin ədəbiyyat kafedralarının müdirləri, Ədəbiyyat İnstitutunun şöbə müdirləri və s.) Azərbaycan Elmlər Akademiyası Rəyasət Heyətinin binasında akademik Məmməd Arifin iş otağına toplaşırdılar.

Əlaqələndirmə Şurasına doktorluq və ya namizədlik mövzularını təsdiq etdirmək üçün sənədləri göndərilənləri də iclasa dəvət edirdik. İlk növbədə kafedra və şöbə müdirləri görülən elmi işlərin vəziyyəti barədə iclasda məlumat verir, öz hesabatlarını təqdim edirdilər.

Sonra dissertant, aspirant və doktorantlar iclasa bir–bir dəvət olunurdular. Mən onların qovluğunu açıb dissertant, onun elmi mövzusu, elmi rəhbəri barədə məlumat verirdim, bundan sonra mövzunun planı, hətta adı və fəsilləri müzakirə edilirdi.

Müzakirə zamanı mövzu təsdiq olunur və ya dəyişdirilir, bəzi hallarda təkmilləşdirilməsi üçün saxlanırdı. Mən elmi katib kimi bunları ayrıca qeyd edirdim. Kimin mövzusu təsdiq olunurdusa, bir həftə ərzində xüsusi rəsmi blankda mənim imzamla protokoldan çıxarış verirdim. Bu sənəd onların müdafiəyə buraxılması üçün vacib idi.

İclaslarda akademik Məmməd Arif çıxışları diqqətlə dinləyir, ümumi rəy əsasında qəti fikrini deyirdi. O, öz çıxışlarında elmi qüvvələri milli ədəbiyyatşünaslıq elminin ən vacib problemlərinin dərindən öyrənilməsinə yönəldərdi.

Akademik Məmməd Arifin təkidli tələbinə görə hər həftənin birinci günü saat 10–da onunla kabinetində görüşməli idim. Elmi işlər, növbəti iclasda müzakirə ediləcək məsələlərə hazırlıq barədə söhbətimiz olurdu. O tapşırmışdı ki, hansı vaxt ümumi iclas nəzərdə tutulursa, mənə vaxtından bir neçə gün əvvəldən xəbər ver. Bir də deyirdi: ümumi Akademiya üzrə Əlaqələndirmə Şurasının elmi katibi Raya xanım İmanzadəyə öz hesabatımızı yubatmayaq. “Hazırla, hesabatı birlikdə baxaq, vaxtında təhvil verək, inciməsin”.

Cari məsələlər isə Ədəbiyyatşünaslıq üzrə Əlaqələndirmə Şurasının bürosunda müzakirə olunurdu.

Akademik Məmməd Arifin vəfatından sonra AEA–nın Rəyasət Heyəti Əlaqələndirmə Şurasının sədrliyini Nizami adına Ədəbiyyat İnstitutunun direktoru akademik Məmməd Cəfərə tapşırdı. Akademik Məmməd Cəfər görkəmli ədəbiyyatşünas alim və tənqidçi olmaqla yanaşı, milli ədəbi irsin kamil bilicisi idi. Ona görə də Əlaqələndirmə Şurasında icraçı elmi katib kimi onunla işləməyim çətin olmadı. Xaraktercə səmimi, qayğıkeş olan Məmməd Cəfər müəllim də elmi mövzuların təsdiqində son dərəcə diqqətli idi, çalışırdı ki, aspirant, doktorant və dissertantlara tədqiqat xarakterli, elmə yenilik gətirə bilən mövzular verilsin. İşlənmiş mövzuların yeni adla təsdiqinə imkan verməzdi.

1981–ci ildə akademik Məmməd Cəfər səhhətinə görə institutun direktorluğu vəzifəsini tərk etdi. Əlaqələndirmə Şurası sədrliyinə institutun yeni direktoru, AEA–nın müxbir üzvü, professor Əziz Mirəhmədov təyin olundu. Görkəmli tədqiqatçı, mətnşünas alim Əziz Mirəhmədov institutda direktorluq etdiyi beş il onunla işlədik. Əziz Mirəhmədov düşünürdü ki, bəlkə elmi mövzular kafedralarda, elmi müəssisələrdə deyil, yalnız Ədəbiyyat İnstitutunda verilsin, sonra təsdiq üçün Əlaqələndirmə Şurasında baxılsın. Əlbəttə, bu, onun özünəməxsus tələbkarlığından irəli gəlirdi. Lakin məsələyə subyektiv yanaşma qeyri–mümkün idi. Əziz Mirəhmədov sonra etiraf etdi ki, Ədəbiyyatşünaslıq üzrə Əlaqələndirmə Şurasının məhz Ədəbiyyat İnstitutuna tapşırılması bu elm ocağına böyük etimad deməkdi.

Ümummilli lider Heydər Əliyevin Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının statusu və Nizamnaməsi haqqında 2003–cü il yanvarın 4–də imzaladığı fərmanlar “Akademiyaya ölkəmizdə elmin inkişafını təşkil və təmin edən, müstəqil ölkəmizin elmi və elmi–texniki siyasətini həyata keçirən, Azərbaycan Respublikasındakı bütün elmi müəssisə və ali məktəblərin elmi tədqiqat fəaliyyətini əlaqələndirən və istiqamətləndirən, Azərbaycanı xarici ölkələrdə elmi fəaliyyət sahəsində təmsil edən ali dövlət təşkilatı statusu vermişdir. Beləliklə, Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyası dövlətin elmi–texniki siyasətini həyata keçirən mərkəzi icra hakimiyyəti orqanına çevrilmişdir” (Bax: “Elm” qəzeti, 23 dekabr 2004–cü il, səh. 6).

Məhz bundan sonra AMEA–nın Rəyasət Heyəti elmi müəssisə və ali məktəblərin elmi tədqiqatlarının fəaliyyətini əlaqələndirmək və istiqamətləndirmək məqsədilə 2004–cü il fevralın 11–də “Respublika Elmi Tədqiqatların Təşkili və Əlaqələndirilməsi Şurası” yaradılmasını qərara almış, təxminən səkkiz aydan sonra (6 oktyabr 2004–cü ildə) şuranın əsasnaməsi təsdiq edilmişdir.

Bu əsasnamədə “Respublika Elmi Tədqiqatların Təşkili və Əlaqələndirilməsi Şurası”nın əsas vəzifələri, funksiyaları, hüquqları və idarə olunması əksini tapmışdır. Buradan göründüyü kimi, Əlaqələndirmə Şurası ölkəmizin elmi tədqiqat və təhsil müəssisələrində, bütün elm sahələrində, həmçinin humanitar və ictimai elmlər sahəsində aparılan fundamental tədqiqatların istiqamətlərini və əsas problemlərini müəyyənləşdirir.

Eyni zamanda, elmi tədqiqat işlərinin cari və uzunmüddətli planlarının hazırlanmasına, onların icra edilməsinə, istiqamətlər və problemlər üzrə müəyyən edilməsinə nəzarət edir; dünya təcrübələrini öyrənir, yayır və tətbiq edir, problem şuralarına elmi–metodiki rəhbərliyi həyata keçirir; elmin mühüm istiqamətləri üzrə ali təhsilli mütəxəssislərin və elmi kadrlarının hazırlığına diqqət yetirir, onların simpozium, konfrans, seminar və sessiyaların həyata keçirilməsini təşkil edir.

Əlaqələndirmə Şurası aktual olmayan tədqiqatları plandan çıxarmaq hüququna da malikdir; Əlaqələndirmə Şurası çevik idarəetməni həyata keçirmək üçün büro təşkil edir.

“Respublika Elmi Tədqiqatların Təşkili və Əlaqələndirilməsi Şurası” Azərbaycan MEA–nın elmi bölmələri nəzdində elmin istiqamətləri üzrə problem şuraları yaratdığı zaman (23 noyabr 2004–cü il) qərara alındı ki, Problem şuraları “Fundamental və tətbiqi tədqiqatların mühüm istiqamətlərinin müəyyənləşdirilməsi, elmi tədqiqat planlarının işlənməsi, elmi tədqiqatların yekunlarına dair hesabatların müzakirəsi, yüksək kadrların hazırlanması və Əlaqələndirmə Şurasının əsasnaməsində nəzərdə tutulmuş digər vəzifələrin həyata keçirilməsində yaxından iştirak etsinlər”.

Ölkəmizin ictimai–siyasi və sosial həyatında ciddi dönüş baş verdiyi indiki dövrdə elmi tərəqqinin ahəngdar inkişafı son dərəcə vacib olmuşdur. Texnikanın, təhsilin, mədəniyyətin və incəsənətin müasir tələblərə uyğun ahəngdar inkişafı elmi–texniki mədəniyyətin qorunub saxlanması və dünya təcrübəsindən faydalanmaqla yanaşı, daha çox elmi tərəqqiyə əsaslanır. Ona görədir ki, ölkə başçısı yüksək ixtisaslı elmi və elmi–pedaqoji kadrların hazırlanması məsələsinə xüsusi diqqətlə yanaşırdı. Dövlət müstəqilliyimizin bərpa edilməsinin ilk illərindən Ali Attestasiya Komissiyası (AAK) kimi qurumun yaradılması da bu qayğının nəticəsi idi.

“Özünəməxsus müdriklik və uzaqgörənliklə AAK–ın müstəqil dövlətimizdəki rolunu dərindən və hərtərəfli dərk edən ümummilli liderimiz Heydər Əliyev bu qurumun statusunu yüksəltmək məqsədilə 6 yanvar 1994–cü il tarixdə xüsusi fərman imzaladı və bu qurum Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Ali Attestasiya Komissiyası adlanmağa başladı” (Bax: “Respublika” qəzeti, 18 noyabr 2011–ci il).

Bu qurumun fəaliyyətini tənzimləmək məqsədilə 2003–cü il fevralın 21–də ümummilli lider Heydər Əliyev “Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Ali Attestasiya Komissiyası haqqında” və “Alimlik dərəcələrinin və elmi adların” verilməsi qaydaları haqqında” əsasnamələri təsdiq etdi.

Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyev Ulu öndər Heydər Əliyevin bu istiqamətdə apardığı ardıcıl, məqsədyönlü və müdrik siyasəti uzaqgörənlik və qayğıkeşliklə davam etdirdi.

2011–ci il aprelin 26–da möhtərəm İlham Əliyevin Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının illik ümumi yığıncağında geniş və dərin məzmunlu nitq söyləməsi, mövcud problemlərin tezliklə həll olunmasına və dövlət büdcəsindən maliyyələşdirilən elmi tədqiqat müəssisələrində çalışan işçilərin əməkhaqlarının artırılmasına köməyi elm sahəsində böyük canlanmaya səbəb oldu. Prezident İlham Əliyevin ardıcıl diqqət və qayğısını göstərən sərəncamları Akademiyada elmin bütün sahələrində davamlı inkişafa, böyük nailiyyətlərə yol açdı.

Milli Elmlər Akademiyasının Şəki, Lənkəran regional elmi mərkəzlərinin, Gəncə, Naxçıvan şəhərində Elmi bölmələrinin, eləcə də bir sıra təşkilatların yaradılması ölkəmizdə elmi tədqiqatlara yüksək qayğı və diqqətin göstəricisidir.

Bütün bu kompleks tədbirlər Azərbaycan elminin beynəlxalq elm məkanına inteqrasiyasını sürətləndirməyə, dünyada onun nüfuzunun yüksəlməsinə, eyni zamanda, davamlı inkişafına zəmin yaradır. Perspektivlər üçün yaranan şərait elmi müəssisələr və ali təhsil müəssisələri qarşısında ciddi vəzifələr qoyur. Bu elm ocaqlarında, ilk növbədə, zəkalı, saf, bacarıqlı elmi kadrların hazırlanmasına vicdanla yanaşılmalıdır. Elm müqəddəsdir, murdarlıq sevmir. Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında Ali Attestasiya Komissiyasının sədri, AMEA–nın həqiqi üzvü Arif Mehdiyev “Müstəqil Azərbaycanda yüksək ixtisaslı elmi kadrların hazırlanması” adlı dərin məzmunlu proqram məqaləsində gənc tədqiqatçının alimlik dərəcəsi alanadək keçdiyi yolda şəffaflığın vacibliyini önə çəkir, mövcud qüsurların aradan qaldırılmasını tələb edir, məsuliyyətli və çətin prosesin ümumi mənzərəsini, attestasiya işinin mexanizmini təsvir etməklə alimlər ordusunu öz mövqeyində obyektiv, təmkinli olmağa çağırır. O yazır: “…alimlər ordusu bu və ya başqa şəkildə elmi prosesdə iştirak edir: kimi elmi rəhbər və ya elmi məsləhətçi kimi, kimi mövzunu elmi şuranın üzvü kimi, kimi mövzunu qeydiyyatdan keçirən Problem şurasının üzvü kimi, kimi doktorantların və dissertantların illik attestasiya prosesində bir iştirakçı və ya komissiya üzvü kimi, kimi jurnal redaksiyalarının üzvü kimi, kimi doktorluq imtahanlarını götürən komissiyaların üzvü kimi, kimi dissertasiya şurasının üzvü kimi, kimi opponent kimi və s.

Buradan göründüyü kimi, elmi və elmi–pedaqoji kadrların attestasiya işləri hələ AAK–a gəlib çıxana qədər çoxsaylı iclaslardan, alimlər ordusunun uzun müzakirələrindən və yazılı rəylərdən keçir. Bu məsələlərdə biz respublika alimlərinin fədakar və gərgin əməyini yüksək dəyərləndiririk. Elmi və elmi–pedaqoji kadrların attestasiyasına gətirib çıxaran yolda şəffaflığın təmin olunması artıq yüksək vətənpərvərlik, dövlətə sədaqət, məsuliyyət, vicdan, obyektivlik, ədalət kimi mənəvi dəyərlərlə müəyyən edilir”.

İqtibası bütöv yazmaqda məqsədim elmi işçinin ərsəyə gəlməsi, elmi dərəcə alması üçün elmi ictimaiyyətin etibar etdiyi nə qədər elm xadiminin iştirak etməsi barədə oxucuda tam təsəvvür yaratmaqdır.

Mötəbər alimlərin arasında “yüksək insani dəyərlərdən uzaq olan və çirkin əməllərlə məşğul olan”ları bağışlamaq olmaz. Elmi dəyərləri “bazara çevirən”, plagiat, özgəsinin tədqiqat əsərinin cümlələrini dəyişdirməklə mənimsəyən üzdəniraq “elmi işçilərə” və onlara himayədarlıq edənlərə haqlı olaraq cəza, ictimai tənbeh tətbiq edilir.

Akademik Arif Mehdiyev haqlı olaraq yazır: “…yüksək ixtisaslı elmi və elmi–pedaqoji kadrların attestasiyasına gətirib çıxaran prosesin keyfiyyəti və şəffaflığı respublika elmi ictimaiyyətinin və onun alimlər ordusunun hər bir nümayəndəsinin bu ümumdövlət və ümumxalq işinə nə dərəcədə ciddi yanaşmasından asılıdır” (Orada, səh. 10).

Yeri gəlmişkən, xatırlatmağı özümə borc bilirəm ki, hər bir elmi rəhbər və ya elmi məsləhətçi, elmi şuranın problem şurasının və müdafiə şurasının üzvləri, opponentlər akademik Arif Mehdiyevin dərin məzmunlu məqaləsini oxusunlar, bu, ümumi işin xeyrinə olardı, onlar öz işlərində, güman ki, ənənəvi hala, problemə çevrilən qüsurlara yol verməzlər. Çünki bu alimlərin elmi və elmi–pedaqoji kadrların attestasiyasına (AAK–a) qədər dissertant və ya doktorantla əlaqəli işi bir–biri ilə bağlıdır.

Məlumdur ki, bu elmi prosesin ayrılmaz, mən deyərdim ki, ən vacib mərhələlərindən biri də Problem şurasıdır.

Ədəbiyyatşünaslıq üzrə Problem Şurası bir qurum kimi ədəbi irsin tədqiqi, ədəbiyyatşünaslığın və tənqidi fikrin dərindən araşdırılması ilə məşğul olan elmi müəssisələrin, ali məktəblərin bu sahədə gördükləri işləri əlaqələndirir və istiqamətləndirir. Ona görə belə bir qurumun rəhbərinin və onun üzvlərinin elmi təfəkkürlü və təcrübəli mütəxəssis olması zəruridir. Azərbaycan Milli Elmlər Akademiyasının Rəyasət Heyəti bu qurumun tərkibinə (vəzifəsi, elmi dərəcəsi olmasına baxmayaraq) səriştəsiz elmi işçilərin daxil olmasına yol verməməlidir.

Humanitar və ictimai elmlər bölməsi nəzdində ədəbiyyatşünaslıq üzrə problem şurası yarananda Ədəbiyyat İnstitutunun direktoru, akademik Bəkir Nəbiyev sədr, BDU filologiya fakültəsinin dekanı, filologiya elmləri doktoru, professor Qara Namazov sədr müavini, Ədəbiyyat İnstitutunun şöbə müdiri, filologiya elmləri doktoru, professor Teymur Əhmədov elmi katib (31 nəfər üzv) təsdiq olundu.

2004–2011–ci illərdə ədəbiyyatşünaslıq üzrə Problem şurasında işlər düzgün aparılmadı. Problem şurası Əlaqələndirmə Şurasının qarşıya qoyduğu vəzifələri layiqincə yerinə yetirmək iqtidarında olmadı. Sədr şura üzvlərinin tam tərkibdə toplaşmadığı iclaslarında institutlardan və elmi müəssisələrdən göndərilən mövzuları başdansovdu təsdiq etməklə öz işini bitmiş hesab etdi. Ona görə də elmi katib kimi iclaslara getməkdən imtina etdim.

Təəccüblüdür ki, Əlaqələndirmə Şurası, eləcə də Humanitar və ictimai elmlər bölməsi Ədəbiyyatşünaslıq üzrə Problem şurasında qayda–qanun yaratmaq əvəzinə uzun müddətdən sonra onu AMEA Rəyasət Heyətinin tabeliyinə aparmaq əvəzinə Ədəbiyyat Muzeyinə köçürdü.

Zənnimcə, bu, yanlış qərar idi. Ədəbiyyatşünaslıq üzrə Problem şurasının elmi potensialı, güclü bazası olan 80 yaşlı Ədəbiyyat İnstitutunda saxlanılması daha məqsədəuyğun olardı.

Ədəbiyyat İnstitutunda milli ədəbiyyatın, qədimdən bugünədək, bütün dövrünü əhatə edən şöbələrdə görkəmli alimlər çalışırlar. Bir nəfərin bacarıqsızlığı ucbatından Əlaqələndirmə Şurasının Ədəbiyyatşünaslıq üzrə Problem şurasına bu münasibəti anlaşılmazdır.

Əgər Əlaqələndirmə Şurası ədəbiyyatşünaslıq üzrə Problem şurasının əsasnamə və qərarında qarşıya qoyulan vəzifələri layiqincə yerinə yetirməsini istəyirsə, onun Ədəbiyyat İnstitutuna qaytarılması qayğısına qalmalıdır.

Oxucuların nəzərinə çatdırmaq istərdim ki, akademiklərin – Məmməd Arif, Məmməd Cəfər, Əziz Mirəhmədov kimi elm xadimlərinin sədrlik etdikləri illər (40 ildən artıq müddətdə) “Dünya ədəbiyyatının inkişaf qanunauyğunluqları problemi şurası”nın elmi katibi olmuşam. Müstəqillik dövründə ədəbiyyatşünaslıq üzrə Problem şurasının vəziyyəti məni narahat etdiyinə görə AMEA–nın Əlaqələndirmə Şurasının sədri, prezident Mahmud Kərimova və sədr müavini akademik Asəf Nadirova müraciət etməyi özümə vətəndaşlıq borcu bilirəm. İnanıram ki, onlar bu taleyüklü məsələni ədalətlə həll edib Ədəbiyyatşünaslıq üzrə Problem şurasını Əlaqələndirmə Şurasının əsasnamə və qərarlarından irəli gələn vəzifələri tam yerinə yetirməyə yönəldə biləcək qüdrətinə malik olan Ədəbiyyat İnstitutuna qaytaracaqlar.

Teymur ƏhmƏdov,

professor.

Respublika.- 2012.- 27 dekabr.- S. 5.