XALQIMIZIN MİLLİ QÜRURU VƏ İFTİXARI OLAN ƏBƏDİYAŞAR LİDER

 

 

 Bu gün xalqımızı müstəqil Azərbaycanın tarixini yaratmış, özü də Azərbaycanın tarixinə çevrilmiş dünya şöhrətli siyasətçi ümummilli liderimiz Heydər Əliyevlə 10 illik bir zaman kəsiyi ayırır. Bu zaman kəsiyi uzandıqca, çiçəklənən Azərbaycanı onun iqtisadi, siyasi tərəqqisini, artan beynəlxalq nüfüzunu gördükcə, bu dahi insanın şəxsiyyətinin böyüklüyü, uzaqgörənliyi, müdrikliyi, əvəzedilməzliyi bir daha göz önünə gəlir. İstər-istəməz onun ömür yolunu və siyasi fəaliyyətini xəyalən canlandırmalı olursan.

Hələ Sovet dönəmində, 60-cı illərin sonunda onun dövlət təhlükəsizlik orqanlarının rəhbərliyindən Azərbaycan Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin birinci katibi vəzifəsinə seçilməsi ilə geridə qalmış Azərbaycanın iqtisadiyyatında, sənayesində, kənd təsərrüfatında əmələ gələn dirçəliş, milli-mənəvi dəyərlərimizə, dilimizə, hardasa dinimizə qayıdış, gənclərin tərbiyə və təhsilinə verilən önəm, onların ölkədən kənar ali təhsil ocaqlarına, eyni zamanda ehtiyac olan sahələr üzrə mütəxəssislər yetişdirilməsi üçün göndərilməsi və ayrı-ayrı iri sənaye müəssisələrinin yaradılması, onun dərin zəkası, fitri istedadı, yüksək işgüzarlığı və gərgin əməyinin məhsulu olmuşdur.

Hakimiyyətə gəldiyi ilk gündən respublikada nizam-intizam tərəfdarı olmuş, qanunçuluğun möhkəmləndirilməsi və onun aliliyinin təmin edilməsi, xüsusən bu gün “korrupsiya” adlandırılan rüşvətxorluğa qarşı qəti mübarizə əzmində olmuş və cəmiyyəti bu kimi neqativ hallara qarşı mübariz olmağa səsləmişdir.

Ulu öndərin cinayətkarlığa qarşı mübarizəyə qalxması o dövrdə tərkibində olduğumuz İttifaq rəhbərliyində eyni mənalı qarşılanmamışdır. Bütün bunlara baxmayaraq, ulu öndərin fəaliyyəti respublikanı o zamanki müttəfiq respublikalar arasında öncüllər sırasına çıxarmaq, iqtisadiyyatın bütün sahələrində, eyni zamanda elmi-tədris, mədəniyyət, incəsənət, sosial sahə, ictimai-siyasi həyatın bütün sahələrində əməli yüksəlişə nail olmaq və xalqın güzəranının yaxşılaşdırılmasına istiqamətlənmişdir.

Onun dövlət idarəçiliyi sahəsindəki bacarıq və səriştəsi, uğurlu fəaliyyəti İttifaq rəhbərliyinin diqqətini cəlb etdi. 1982-ci ilin noyabr ayında o İttifaq rəhbərliyinə yeni məsul vəzifəyə dəvət aldı. Moskvaya uçmazdan bir gün qabaq ulu öndər Heydər Əliyevin Mərkəzi Komitənin aparat əməkdaşları ilə vida görüşü keçirildi. Həmin görüş bu gün də mənim yadımdadır. Çox təsirli bir səhnə idi. Nə rəhbər işçilər, nə də sıravilər ondan ayrılmaq istəmirdilər. Zalda ağlayanların sayı-hesabı yox idi. O, özü də çox kövrəlmişdi və bildirdi ki, bu təyinat ürəyincə deyil, onun respublikada hələ başa çatdırmadığı çoxlu işləri qalıb. Amma o çox nikbin idi, görüşün sonunda bildirdi ki, bu partiyanın tələbidir və bu gün orda ona ehtiyac var.

Heydər Əliyev SSRİ Nazirlər Soveti sədrinin birinci müavini təyin edilsə də, ona İttifaq üzrə ən çətin sahələrin kuratorluğu həvalə edilmişdir. Lakin Heydər Əliyev bu vəzifədə də daha əzmlə çalışır, tez bir zamanda İttifaq miqyasında da böyuk nüfuz və etimad qazanır.

Çox keçmir ki, onun malik olduğu bilik, dövlət idarəçilik qabiliyyəti, qazandığı nüfuz və etimad ətrafındakı səriştəsizlərdə qısqanclıq hissi yaradır. Bir tərəfdən də bizə düşmən kəsilmiş erməni məddahlarının təsiri ilə o, 1987-ci ildə xəstəlik adı ilə Sov.İKP MK-nın Büro üzvlüyündən və tutduğu vəzifədən azad edilib istefaya göndərildi. Elə bununla da Azərbaycanın başına gətirilən bəlaların, torpaqlarımıza erməni təcavüzünün təməli goyulmuş olur. Bədnam “qonşular” bilirdilər ki, Heydər Əliyev necə ki hakimiyyətdədir, heç vaxt onların mənfur Qarabağ xülyaları müsbət həll edilə bilməz.

İstefaya göndərildikdən bir müddət sonra ulu öndər Azərbaycanın bir hissəsi olan Naxçıvana pənah gətirmişdir. Naxçıvan əhalisi öz keçmiş rəhbərini böyük məhəbbət və qayğı ilə əhatə etmiş və təkidli tələblə onu Naxçıvan MR-nın Ali Məclisinə sədr seçmişlər. O buna razılıq vermədikdə hətta Ali Məclisin iclasları bir necə dəfə təxirə salınmışdır. Ulu öndərin Ali Məclisə seçilməsi ilə o illərdə bütün ölkəmizdə olduğu kimi, Naxçıvandakı hakimiyyət böhranına son qoyuldu və blokada şəraitində yaşayan Naxçıvan tədricən dirçəlməyə başladı.

Elə bu illərdə ulu öndərin soy kökümüzə, milli dəyərlərimizə bağlılığı və demokratik düşüncə tərzi Naxçıvan Muxtar Sovet Sosialist Respublikası adından “Sovet Sosialist” sözlərinin çıxarılması və Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin dövlət rəmzlərindən biri olan üçrəngli bayrağın Muxtar Respublikanın dövlət rəmzlərindən biri kimi qəbul edilməsi ilə nəticələndi.

1993-cü ilin yayında Azərbaycanın dövlət hakimiyyətində yaranmış böhran və vətəndaş müharibəsi təhlükəsi o dövrdə ulu öndərə düşmən kəsilmiş şəxsləri belə Azərbaycanı düşdüyü bəlalardan qurtarmaq üçün ona üz tutmağa, onu Bakıya rəhbərliyə dəvət etməyə məcbur etdi. Ümummilli Lider Heydər Əliyev xalqın təkidli tələbi ilə Bakıya gəldi.

Onun yenidən hakimiyyətə qayıdışı ölkəmizdə bütün sahələrdə geriləmənin qarşısını aldı, dövlətimizi dağılmaqdan, beynəlxalq təcriddən, anaları oğulsuz qalmaqdan, gəncləri həyatını itirməkdən, hakimiyyəti zorla devrilmək tendensiyasından, cəmiyyəti xaos və anarxiyadan xilas etdi. ulu öndər öz gəlişi ilə Azərbaycanın yeni dövr üçün demokratik inkişaf modelini müdrikliklə irəli sürdü.

Ulu öndər çox gözəl bilirdi ki, hər bir ölkənin inkişafı, gələcəyi, müqəddəratı və sabitliyi onun qanunvericiliyinin mükəmməlliyi ilə ölçülür. Hələ ötən əsrin 90-cı illərində müstəqillik əldə edildikdən sonra Azərbaycanda yaranan hakimiyyətsizlik, özbaşınalıq bütün sahələrdə olduğu kimi qanunvericilik islahatlarını da arxa plana keçirmişdi.

Ölkəmizin inkişafını təmin etmək üçün mükəmməl və beynəlxalq dəyərlərə söykənən qanunvericilik toplusunun yaradılmasına ehtiyac var idi.

Azərbaycanın tarixinə nəzər salsaq görərik ki, hələ Azərbaycanın müstəqil dövlətçilik tarixinin şanlı səhifəsinin açıldığı 1918-ci il mayın 28-də Xalq Cümhuriyyəti tərəfindən xalqımızın çoxəsirlik müstəqillik və milli dövlətçilik arzularını bircə səhifəlik (preambula və cəmisi 6 bənd) mətndə əks etdirən Azərbaycanın ilk konstitusiya aktı sayılacaq sənəd - İstiqlal Bəyannaməsi qəbul edilmişdi. Gənc cümhuriyyət üçün o dövrdə bu hüquqi sənəd böyük tarixi əhəmiyyət kəsb edirdi.

1920-ci ilin aprel işğalından sonra da Azərbaycanda bir neçə konstitusiyalar qəbul olunmuşdur.

Lakin bu konstitusiyalar sovet recimi dövrünün məhsulu olmaqla İttifaq konstitusiyasından köçürmə idilər. Bu konstitusiyalardan yalnız sonuncu 1978-ci il konstitusiyası mahiyətcə əvvəlkilərdən fərqlənməsədə, həmin sənədin bir tarixi özəlliyi var idi. Belə ki, ilk dəfə olaraq Azərbaycan SSR-nin Əsas Qanunu Azərbaycan dilində yazılmış və Azərbaycan dili dövlət dili elan edimişdi. Sözsüz ki, o dövr üçün bu çox siyasi və tarixi əhəmiyyət kəsb etməklə məhz respublikaya o vaxt rəhbərlik edən ulu öndərimiz Heydər Əliyevin əzmkarlığının, siyası fəhm və üzaqgörənliyinin nəticəsi idi.

Lakin müstəqillik əldə etdikdən sonra artıq bu Konstitusiyada dövrün çağırışlarına, hüquqi dövlət və demokratik cəmiyyət quruculuğunun məqsəd və vəzifələrinə cavab vermirdi. Ona görə də gənc müstəqil Azərbaycanın qarşısında birinci növbədə yeni Konstitusiya layihəsinin hazırlanması dururdu.

Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin 2 may 1995-ci il tarixli qərarı ilə ümummilli liderimiz Heydər Əliyevin sədrliyi ilə yeni Konstitusiya layihəsini hazırlayan komissiyanın 34 nəfər üzvdən ibarət tərkibi təsdiq olundu.

Yeni Konstitusiya layihəsini hazırlayan komissiyanın ilk iclasında ulu öndərimiz geniş nitq söyləmiş və göstərmişdir ki, “Müstəqil Azərbaycanın ilk Konstitusiya layihəsinin hazırlanması ölkəmizin həyatında çox böyük bir hadisədir. Ona görə də konstitusiya yaratmaq üçün tarixi keçmişimizə nəzər salmalıyıq, eyni zamanda ümumbəşəri dəyərlərdən, dünyanın demokratik dövlətlərinin əldə etdiyi nailiyyətlərdən istifadə etməli, bəhrələnməliyik... Konstitusiya birinci növbədə dövlətlə, hakimiyyətlə, xalqın arasında olan münasibətləri özündə əks etdirməlidir. Hakimiyyət bölgüsü qanunvericilik, ali icra, məhkəmə hakimiyyətləri - bunlar hamısı xalqın iradəsinə söykənməli, seçkilər yolu ilə təmin olunmalıdır. Dövlət xalqın işi olmalıdır. Xalq dövlət üçün yox, dövlət xalq üçün olmalıdır və bu prinsiplər konstitusiyamızın əsasını təşkil etməlidir”.

Komissiyanın iclaslarında Konstitusiya layihəsinin hər bir maddəsi ayrı-ayrılıqda müzakirə edilirdi, ancaq dillə bağlı maddə xüsusi müzakirəyə səbəb oldu.

Konstitusiya komissiyasındakı müzakirələrdən əlavə ulu öndərin göstərişi ilə dövlət dili ilə bağlı maddə Elmlər Akademiyasında alimlərin, yazıçıların, şairlərin, jurnalistlərin və dil sahəsi mütəxəssislərinin iştirakı ilə geniş müzakirə olundu və son nəticədə konstitusiya layihəsində dövlət dilinin Azərbaycan dili yazılması qərara alındı.

Hazırlanmış layihə mətbuatda dərc edilməklə ümumxalq müzakirəsinə çıxarıldı. Konstitusiya layihəsi ilə yanaşı, “Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisinə seçkilər haqqında” Qanun layihəsidə hazırlanıb qəbul edildi və elə referendum günü ilk dəfə Milli Məclisə demokratik prinsiplərə uyğun çoxpartiyalı sistem əsasında həmin dövr üçün məqbul sayılan mojaritar və proporsional qaydada seçkilər keçirildi. Azərbaycan vətəndaşlarının 86 faizi seçkilərdə iştirak etməklə onların 91,9 faizi Konstitusiya layihəsinin qəbul olunmasına tərəfdar çıxmışlar.

Azərbaycanın bu Konstitusiyası fundamental bir sənəd kimi demokratik inkişaf, hüquqi dövlətçilik və insan hüquqları sahəsində mütərəqqi dünya təcrübəsinin başlıca nailiyyətlərini özündə ehtiva edən və Azərbaycanın müstəqil dövlətçilik tarixinin şanlı səhifəsi sayılan, 1918-ci ildə qəbul olunmuş İstiqlal Bəyannaməsini özündə yaşadan, tarixi varisliyi təmin edən bir sənəd olmuşdur.

Əgər nəzərə alsaq ki, “konstitusiya” sözü təsis etmək, qurmaq, yaratmaq anlamını verir, bu müdrik insanın Konstitusiyanın qəbuluna niyə belə yüksək qiymət verməsi, onun hər cümləsini zərgər dəqiqliyi ilə ölçüb-biçməsi başa düşülən olur. Axı müstəqil Azərbaycanı qurmaq yaratmaq, nəsə təsis etmək üçün birinci növbədə onun hüquqi əsaslarını yaratmaq lazım idi.

Əsas Qanunumuzun preabulasında dövlətin müstəqilliyinin və suverenliyinin qorunması ilə yanaşı demokratik quruluşa təminat vermək, vətəndaş cəmiyyətinin bərqərar edilməsinə nail olmaq, qanunların aliliyini təmin edən hüquqi, dünyəvi dövlət qurmaq, hamının layiqli həyat səviyyəsini təmin etmək, ümümbəşəri dəyərlərə sadiq olaraq bütün dünya xalqları ilə dostluq, sülh və əmin-amanlıq şəraitində yaşamaq və bu məqsədlə qarşılıqlı fəaliyyət göstərmək kimi ülvi niyyətlər bəyan edilmişdir.

İlk dəfə olaraq Konstitusiyada hakimiyyətin yeganə mənbəyinin xalq olması prinsipi deklarativ şəkildə bəyan edilmişdir. Hakimiyyət bölgüsü- qanunverici, icra və məhkəmə hakimiyyətləri kimi öz təsbitini taparaq onların səlahiyyətləri, hüquq və vəzifələri dəqiq müəyyən edilmişdir.

Konstitusiyada insan hüquq və azadlıqlarının təminatına geniş yer verilmişdir. Onun üçdən bir hissəsi insan hüquq və azadlıqlarına həsr edilmişdir.

Nəzərə alsaq ki, Konstitusiya insan və vətəndaş hüquq və azadlıqlarının, cəmiyyətin ictimai, siyasi institutlarının fəaliyyətini, dövlətin özünü idarə sistemini tənzimləyir, vətəndaş cəmiyyətinin formalaşmasının və inkişafının hüquqi təminatçısıdır, bu konstitusiyanın qəbulu çağdaş tariximizin ən mötəbər hadisələrindən biri olmaqla, ulu öndərimiz Heydər Əliyevin Azərbaycan dövlətçiliyi qarşısındakı ən mühüm xidmətlərindən biri sayılır. Çünki, əminliklə demək olar, Konstitusiya layihəsi komissiya tərəfindən hazırlansada onun banisi və baş memarı ulu öndər özü olmuşdur.

Ümumbəşəri, demokratik dəyərlərə əsaslanan Konstitusiyanın qəbulu ilə ulu öndərimizin bilavasitə sədrliyi ilə yaradılmış hüquq islahat komissiyası intensiv işləyərək öz əsas qayəsini Konstitusiyadan götürən və beynəlxalq təcrübəyə əsaslanan yeni milli qanunvericiliyimizi yaratmağa başladı. İlk növbədə hüquq-mühafizə orqanlarının və məhkəmələrin bilavasitə fəaliyyətini tənzimləyən qanunlar, maddi və prosessual məcəllələr, ölkəmizin iqtisadiyyatının inkişafına təminat verən iqtisadi qanunlar, torpaq islahatı və özəlləşməni tənzimləyən qanunlar hazırlanıb qəbul edildi və bundan sonra ardıcıl olaraq demokratik təsisatların yaradılmasına başlandı.

İlk dəfə olaraq Azərbaycan Konstitusiyasının “məhkəmə hakimiyyəti” fəslində demokratik təsisat olan Azərbaycan Respublikasının Konstitusiya Məhkəməsi öz əksini tapdı, onun say tərkibi, formalaşdırılması qaydası, vəzifələri və səlahiyyətlərinin əsas prinsipləri qeyd olundu.

14 iyul 1998-ci ildə isəmuasir hüquqi dövlətin ən vacib institutlarından biri sayılan ali konstitusiya nəzarəti orqanı kimi Azərbaycan Respublikasının Konstitusiya Məhkəməsi yaradıldı.

Qadınların dövlət quruculuğunda və siyasətdə daha geniş iştirakını təmin etmək, gələcəyimiz olan uşaqların tərbiyəsi, sağlamlığı, təhsilində ailənin rolu önə çəkilərək ilk dəfə Qadın Problemləri üzrə Dövlət Komitəsi və dünya azərbaycanlılarının birliyinin, həmrəyliyinin möhkəmlənməsini, onların beynəlxalq konvensiyalarda təsbit olunmuş hüquq və azadlıqlarının azərbaycan dövləti tərəfindən qorunması məqsədi ilə Xarici Ölkələrdə Yaşayan Azərbaycanlılarla iş üzrə Dövlət Komitəsi yaradıldı və digər iqdisadi qurumların strukturları təkmilləşdirildi.

1998-ci ildə ulu öndərin rəhbərliyi ilə Azərbaycan qadınlarının birinci və müəlimlər qurultaylarının, gənclər forumlarının keçirilməsi, 2001-ci ildə isə Bakı şəhərində Dünya Azərbaycanlılarının 1-ci Qurultayının keçirilməsi bu sahədə konstitusyon vəzifələrin yerinə yetiriilməsinin təntənəsinə çevrildi.

1998-ci ildə keçmiş possovet məkanında ilk dəfə Azərbaycanda ölüm cəzası ləğv edildi, mətbuatda senzuraya son qoyuldu. 1999-cu ildə beynəlxalq standartlara uyğun olaraq istintaq təcridxanaları Daxili İşlər Nazirliyinin tabeliyindən çıxarılıb Ədliyyə Nazirliyinə verildi.

1998-ci ilin dekabrında ilk dəfə olaraq hakimiyyətin bir qolu olan məhkəmələrin beynəlxalq meyarlara uyğun olaraq seçimini təmin etmək üçün Azərbaycan Respublikası Prezidentinin yanında Məhkəmə-Hüquq Şurası yaradıldı və 2000-ci ilin yayında ilk dəfə olaraq məhkəmələr yazılı test imtahanı və şifahi müsahibədən keçmə yolu ilə seçilmiş hakimlərdən formalaşdırıldı. Məhkəmə sisteminin üçpilləliyinin və müstəqilliyinin təmin edilməsi, bu prosesin şəffaf və ictimaiyyətin nümayəndələrinin nəzarəti altında keçirilməsi, yeni yaradılmış məhkəmələrə ədalət mühakiməsinin yüksək səviyyədə həyata keçirilməsini təmin edəcək binaların ayrılması, hakimlərin sosial müdafiəsinin gücləndirilməsi üçün zəruri tədbirlər görüldü.

Vətəndaş cəmiyyətinin və xalq idarəçiliyinin atributlarından biri olan yerli özünüidarə təsisatlarına - bələdiyyələrə seçkilərin keçirilməsi 1999-cu ildən başlayaraq ardıcıl olaraq təmin edildi.

Ölkəmizdə demokratik təsisatlar olan İnsan Hüqları üzrə Elmi-Tədqiqat və İnsan Hüquqları üzrə Müvəkkil (Ombudsman) İnstitutları yaradıldı.

Ulu öndərin rəhbərliyi ilə həyata keçirilən demokratik proseslər ölkəmizi hərtərəfli inkişafa apararaq nəinki onun iqdisadi cəhətdən qüdrətlənməsinə, eyni zamanda nüfuzlu beynəlxalq qurumların bərabər hüquqlu üzvlüyünə qəbul edilməsinə təminat yaratdı.

Bu gün qürurla deyə bilərik ki, ulu öndərimizin banisi, memarı və müəllifi olduğu müstəqil Azərbaycanın ilk demokratik Konstitusiyası yaşayır və ölkəmizi daha yüksək inkişafa aparır. Ümummilli liderimizin siyasi kursunun layiqli davamçısı dövlət başçımız cənab İlham Əliyev öz gündəlik fəaliyyətində daim Konstitusiyaya istinad edərək dövlətçiliyimizi, iqdisadiyatimizi və cəmiyyətimizi daha mütərəqqi inkişafa aparır, daha yüksək və qlobal uğurlara imzalar atır. Bunu hazırda ölkəmizdə həyata keçirilən, xalq tərəfindən dəsdəklənən və müsbət nəticələri beynəlxalq qurumlar tərəfindən etiraf olunan genişmiqiyaslı dövlət proqramlarının reallaşması, iqdisadi, sosisal və mədəni siyasətin nəticələri təsdiq edir.

Azərbaycan hazırda dünya dövlətləri arasında söz sahibinə, Cənubi Qafqazın isə ən qüdrətli dövlətinə çevrilmişdi. 2010-cu ilin sentyabrın 1-dən paytaxtımızın möhtəşəm Dövlət Bayrağı Meydanında müstəqilliyimizin, xalqımızın mili mənsubiyyətinin, tarixinin, mənəvi dünyasının rəmzi olan dünyada ən hündür və böyük ölçülü üçrəngli bayrağımızın vüqarla dalğalanması, eləcə də Azərbaycanın Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Təhlükəsizllik Şurasının üzvlüyünə qəbul edilməsi bir daha deyilənlərin sübütu və ulu öndər Heydər Əliyevin əsasını qoyduğu siyasi xəttin, dövlət başçımız İlham Əliyevin isə müdrik diplomatiyasının uğurlu nəticəsidir.

Bu gün ulu öndərin adını daşıyan Fondun və onun rəhbəri, Milli Məclisin deputatı, bir necə nüfuzlu beynəlxalq qurumların üzvü olan xanım Mehriban Əliyevanın rəhbərliyi ilə həyata keçirilən ölkəmizdə təhsilin, səhiyyənin, incəsənətin, mədəniyyətin inkaşıfına yönəlmiş uğurlu layihələr xalqımız tərəfindən yüksək dəyərləndirilir və təqdir edlir.

Min təssüf ki, bu gün ulu öndər cismani olaraq aramızda yoxdur. O, hamı üçün müvəqqəti olan, dünyasını dəyişərək əbədiyyətə qovuşmuşdur. Lakin ulu öndər bizim üçün cicəklənən Azərbaycan, bütün dünyanın nəzər diqqətinin yönəldiyi müstəqil milli dövlət və öz sözünü istənilən səviyyədə deyə bilən İlham Əliyev kimi dövlət başçısı qoyub getmişdir. Bu, ulu öndərin Azərbaycan xalqı qarşısında ən böyük xidmətlərindən biridir. Ulu öndərin ölkəmiz, xalqımız üçün gördüyü işləri, Azərbaycanı və millətimizi dünyada tanıtdırmasını yüksək qiymətləndirən xalqımız möhtərəm Prezidentimiz İlham Əliyevin ətrafında sıx birləşərək ulu öndərin qoyduğu siyasi, iqtisadi, beynəlxalq xəttin daha yüksək səviyyədə həyata keçirilməsində ona yardımçı olur və olacaqdır.

Bu gün yeni məzmun və keyfiyyətdə inkişaf edən Azərbaycanı səviyyəsinə görə 10 il bundan əvvəlki Azərbaycanla müqayisə etmək, əlbəttə ki, insafsızlıq olar. Əbəs yerə demirlər ki, hər şeyin zamana ehtiyaci var. Zaman ən ədalətli hakimdir. Bu gün müstəqilliyimizin 22-ci il dönümünü yaşayırıq. Amma bu qısa müddətdə bir əsrdə görülə biləcək inkişaf prosesi keçmişik və bu proses həyatımızın bütün sahələrini iqtisadiyyat,elm, təhsil, incəsənət, mədəniyyət, texnologiya və sair əhatə etmişdir. Əminik ki, müstəqilliyimizin üçüncü onilliyinin uğurları bundan qat-qat artıq olacaq. Elə bugünkü inkişafın maddi təminatının əsası da demək olar ki, ulu öndərimiz tərəfindən hələ 1994-cü ildə bağlanmış “Əsrin Müqaviləsi” və digər neft konraktları ilə qoyulmuşdur.

Ulu öndərimizin gördüyü titanik işləri və onların əhəmiyyətini bir yazıda əhatə etmək qeyri mümkündür. Bu gün xalqımızın əfsanəvi qəhrəmanına çevrilən o dahi insanın kəlamları gənclərimizin dilinin əzbərinə çevrilib. Onun heykəlləri təkçə mərmər, bürünc, daşdan deyil, öz vətənini, xalqını, dövlətini və dövlətçiliyini sevən hər bir insanın qəlbində qurulub, bu sevgi və ehtiram isə əbədidir. Azərbaycan var olduqca, yaşadıqca Heydər Əliyev fenomeni xalqımızın milli qüruru və iftixarı olaraq əbədi yaşayacaqdır.

Bu gün ulu öndərin əbədiyyət məkanı olan məzarı xalqımızın and yerinə çevrilib. Mən də bu kiçik yazımla son günlər onun əziz xatirəsinə deyilənlərə qoşulub “əbədiyyət məkanın nurla dolsun, ULU ÖNDƏR”, deyirəm.

 

Südabə Həsənova,

Konstitusiya Məhkəməsinin Hakimi.

 

Respublika.-2013.- 12 dekabr.- S.1;3.