Əyin kəndinin
ilk şəhidi
Birinci Qarabağ müharibəsində polis əməkdaşları da torpaqlarımızın müdafiəsində igidliklə vuruşmuşlar. Onlardan biri də Qubadlı rayon Əyin kənd sakini Əhmədov Mahir Humay oğludur.
Mahir Əhmədov 1970-ci ilin aprel ayının 28-də
Qubadlı rayonunun Ermənistanla sərhəddə
yerləşən Əyin kəndində anadan
olub. 1987-ci ildə orta
məktəbi bitirib. 1988-1990-cı illərdə
sovet ordusu sıralarında xidmət edib. Vətənə
qayıtdıqdan sonra Qarabağ
hadisələri, ermənilərin təcavüzkar hərəkətləri,
iddiaları onu bir an belə rahat buraxmır,
son dərəcə hiddətləndirirdi.
1990-cı ilin may
ayında Daxili İşlər Nazirliyində
xidmətə qəbul olunaraq Qubadlı
Rayon Polis
Şöbəsində xidmətə göndərilir. Hər
dəfə döyüşə gedəndə Mahir
Əhmədovun ondan nigaran
qalan ailə üzvlərinə dediyi bir söz
var idi: “Öncə Vətən!”.
Polis əməkdaşı
olandan sonra sərhəd
kəndlərimizin erməni təcavüzündən
qorunması naminə əlindən gələni əsirgəmirdi.
O, ən ağır məsul əməliyyatların uğurla başa çatdırılması üçün
var qüvvəsi ilə
çalışır, bütün tapşırıqları ləyaqətlə yerinə yetirirdi.
1992-ci il sentyabrın 20-də ermənilər Əyin kəndinin tacı Səngər dağına hücuma keçirlər. Onların məqsədi Azərbaycanın ən yüksək zirvələrindən biri hesab edilən Səngər dağını tutmaq və bununla da rayon mərkəzini və bütövlükdə rayon ərazisini real təhlükədə qoymaq idi. Yüksəkliyi Mahir Əhmədov və onun yoldaşları qoruyurdular. Ermənilər hücuma keçəndə polis şöbəsinə xəbər verilir. Kömək gələnə qədər yüksəkliyi mərdliklə qoruyurlar. Əlavə qüvvələr döyüş yerinə vaxtında çatdırıldı. Bir neçə saat şiddətli döyüşdən sonra xeyli hərbi texnika və canlı qüvvə itkisi verən düşmən geri çəkilməli olur. “Səngər" əməliyyatında polis işçilərindən İlqar Bayramov, Ziyəddin Paşayev, Vasili Əliyev, Bəhmən Novruzov və Kamal İsayev xüsusilə fərqlənirlər. Həmçinin, Mahir "Laləzar", "Yuxarı Çibikli", "Səfiyan" və başqa əməliyyatlarda da əsl igidlik nümunələri göstərir.
Mahir Qubadlı rayonunun sərhəd kəndlərinin
düşmən hücumundan qorunması
istiqamətində həyata keçirilən hərbi əməliyyatlarda
aktiv iştirak edir. Döyüşlərdə böyük şücaət göstərib.
1992-ci ilin oktyabr
ayının 20-si isə hər zaman
Əhmədovlar ailəsinin yaddaşında faciəli gün kimi yadda
qalır. Mahirin son döyüşü 1992-ci il
oktyabrın 20-də Başarat kəndi
yaxınlığındakı Topağac
yüksəkliyində olmuşdu. Həmin
gün mərdliklə vuruşaraq
Topağacı quldurlardan təmizləmiş,
düşmənin xeyli hərbi
texnikası və canlı qüvvəsini məhv etmişdilər.
Yaralanmış dostlarını döyüş
meydanından çıxarmağa can atan Mahir qəhrəmancasına həlak olur. Mahir doğulduğu
təbiətin dilbər guşələrindən biri olan Əyin kəndinin
ilk şəhidi oldu.
Məzarı doğma kəndlərindəki
qəbiristanlıqdadır.
22 yaşında şəhid olan
oğlunun yoxluğuna
dözə bilməyən anası isə 1993-cü il mart ayının 18-də
vəfat edib. O da oğlunun yanında dəfn edilib.
Atası Humay Əhmədov isə
Qubadlı rayon Əyin kənd məktəbinin
direktoru işləyib. O, 2014-cü ildə
Sumqayıt şəhərində vəfat edib.
Əhmədovlar
ailəsi Mahirin qəhrəmanlığı, onun döyüşlərdə göstərdiyi
şücaətlə fəxr edirlər. Prezident İlham Əliyevin 30 iyun
2006-cı il tarixli Sərəncamı
ilə Azərbaycan Respublikasının ərazi bütövlüyü uğrunda
döyüşlərdə cəsarət və igidlik göstərdiyinə görə Mahir
Humay oğlu Əhmədov ölümündən sonra “Vətən
uğrunda” medalı ilə təltif edilmişdir.
2020-ci il sentyabrın 27-də başlanan Vətən müharibəsində Azərbaycan Prezidenti, Ali Baş Komandanın rəhbərliyi ilə qüdrətli ordumuz işğal altında olan torpaqlarımızı azad etdi, ölkəmizin ərazi bütövlüyü və tarixi ədalət bərpa olundu. Bu gün Mahirin uğrunda şəhid olduğu torpaqlar öz sahibinə qovuşub. 30 ilə yaxın həsrətində olduğumuz Qubadlı rayonu 25 oktyabr 2020-ci ildə şəhidlərimizin qanı və canı bahasına işğaldan azad olundu. Mahirin bu gün ruhu şaddır. Onun azad görmək istədiyi Qarabağımızda üçrəngli Azərbaycan bayrağı vüqarla dalğalanır.
M.MİRZƏ
Respublika .- 2022.- 29 oktyabr.- S.10.