Azərbaycan
tarixinin qızıl səhifələrindən biri
- 14 iyul 1969
Xalqın, Vətənin
taleyi hər bir insanın taleyinə çevrilməlidir!
Heydər ƏLİYEV,
Azərbaycan xalqının Ümummilli
Lideri.
Hər bir millətin və dövlətin tarixində
elə günlər var ki, yaddaşlara
əbədi həkk olunur. Azərbaycanlıların
və Azərbaycan dövlətinin tarixinə
qızıl hərflərlə
yazılmış günlərdən
biri də 14 iyul 1969-cu il tarixidir. Məhz bu tarixdə Ümummilli Lider Heydər Əliyev xidməti karyerasında ən böyük irəliləyiş edərək
siyasi hakimiyyətə
gəlmiş, bununla da ölkəmizin və xalqımızın
taleyində böyük
dönüşün başlanğıcı
olmuşdur.
Sirr deyildir ki, Ulu Öndər
Heydər Əliyev hakimiyyətə gələn
dövrdə keçmiş
Azərbaycan SSR-in əksər göstəriciləri
aşağı, həmçinin
sənaye potensialı
zəif olan bir ölkə idi və Sovet
İttifaqında geridə
qalmış kənd təsərrüfatı respublikası
kimi tanınırdı.
"İqtisadiyyatı güclü olan dövlət hər şeyə qadirdir", - deyən böyük şəxsiyyət Heydər
Əliyev ilk günlərdən Azərbaycanı
hərtərəfli və
sürətli inkişaf
etdirməklə böyük
siyasi uzaqgörənlik
nümayiş etdirərək
gələcək perspektivdə
doğma ölkəsini
müstəqil güclü
dövlətə çevirməyi
qarşısına məqsəd
qoydu və bu istiqamətdə misilsiz işlər görməyə başladı.
Dövlətin siyasi müstəqilliyinin özülünü
onun iqtisadi cəhətdən azadlığının
şərtləndirdiyini nəzərə
alan müdrik lider ictimai həyatın
bütün sahələrində,
o cümlədən iqtisadi
sahədə geriləyən,
mənfi meyillərin güclənərək getdikcə
daha dərin kök saldığı Azərbaycanda ilk olaraq iqtisadi potensialın dağılmasının,
ictimai-siyasi həyatda
yaranmış tənəzzülün
qarşısını aldı.
Bundan sonra onun rəhbərliyi ilə hərtərəfli,
çoxşaxəli və
mütərəqqi islahatlar
həyata keçirilməyə
başlandı. Heydər
Əliyevin müstəqil
dövlətçilik strateji
proqramının özünəməxsusluğu
onunla səciyyələnirdi
ki, burada nəzərdə tutulan tədbirlərin icrası
bir sahənin deyil, bütün sahələrin çoxşaxəli
inkişafını və
milliləşdirilməsini təmin edirdi. Heydər Əliyev dühasının, vətənpərvər
rəhbərin gərgin
əməyinin, yorulmaz
fəailiyyətinin və
yüksək idarəçilik
qabiliyyətinin nəticəsində
o illər ictimai və iqtisadi sahədəki köklü
islahatlar, baş verən dəyişikliklər
miqyasına və xalqın rifahının keyfiyyətcə yeni mərhələyə keçməsinə
görə, Azərbaycanın
quruculuq salnaməsində
ən parlaq dövrü təşkil etmişdir.
Ulu Öndər
Heydər Əliyevin milli müstəqil dövlət quruculuğuna
gedən yolda gördüyü böyük
işlər, SSRİ-nin
daxili və xarici siyasəti çərçivəsində olsa da, Azərbaycanın
xarici aləmlə iqtisadi, mədəni, elmi və sair
sahədə əlaqələrinin
genişləndirilməsinə və getdikcə beynəlxalq aləmdə tanınmasına xidmət
edirdi. Bu məqsədlə Bakıda
ittifaq və beynəlxalq əhəmiyyətli
tədbirlər təşkil
olunur, eləcə də SSRİ respublikaları
və digər xarici ölkələrdə
Azərbaycan elmi, mədəniyyəti və
incəsənəti günləri
keçirilirdi ki, bütün bunlar xarici ölkələrlə,
orada yaşayan insanlarla əlaqələrin
qurulmasına, azərbaycanlıların
qədim, vahid və mütəşəkkil
xalq olaraq özünəməxsus tarixi,
mədəni ənənələrinin
hər yerdə tanınmasına, Bakının
isə həmin dövrdə dünya miqyasında tanınan mədəniyyət və
elm mərkəzinə
çevrilməsinə, nəticədə
isə Azərbaycan iqtisadiyyatının möhkəmlənməsinə
hesablanmışdı.
Qeyd olunanlarla bərabər, o dövrdə
SSRİ məkanında, böyük
mədəniyyət xadimlərimizin
adlarının əbədiləşdirilməsi,
xatirələrinin əziz
tutulması, gənc nəsil arasında onların təbliğatının
genişləndirilməsi istiqamətində
dəyərli addımlar
atılmışdır. Məhz
Ulu Öndər Heydər Əliyevin ciddi səyi və qətiyyəti nəticəsində böyük
dramaturq Hüseyn Cavidin nəşi 1982-ci ildə öz vətəninə, Azərbaycana
gətirildi. Müdrik
strateq Heydər Əliyevin bütün fəlsəfi konstruksiyası
xalqın milli dirçəlişi, milli
qürur hisslərinin
oyanması ideyasına
əsaslanırdı. Qalan
hər şey, o cümlədən də iqtisadi inkişafın sürətli həyata keçirilməsi taktikası
da milli şüurun yüksəlməsinə
təkan verməli, milli dirçəlişin
əsas təməlinə
çevrilməli idi.
Dahi lider Heydər Əliyev kifayət qədər mürəkkəb bir dövrdə azərbaycançılıq
məfkurəsinin rejimin
ideoloji repressiya maşını ilə boğulmasına imkan verməməklə bərabər,
milli düşüncə
sahibi olan ziyalıları da qorumuşdur. Ümummilli lider hələ ötən əsrin 70-ci illərində Azərbaycan
xalqının görkəmli
şəxsiyyətlərinin, o cümlədən ədiblərinin
və şairlərinin
xatirəsini əbədiləşdirməklə,
onların əsərlərinin
nəşrini təmin
etməklə milli ədəbi düşüncənin
də inkişafına
təkan vermiş, həmçinin azərbaycanlıların
necə zəngin tarixə, qədim soykökünə malik olduğunu dünya səviyyəsində tanıtdıra
bilmişdi. Qətiyyətli
rəhbər Heydər
Əliyev dünya şeiriyyətinin zirvəsi
olan ulu Nizami Gəncəvinin və İmadəddin Nəsiminin yubileylərinin
beynəlxalq miqyasda qeyd olunması ilə bağlı ali siyasi qərarların
verilməsinə də
nail olmuşdu.
Azərbaycan inkişaf
edib qüdrətləndikcə,
onun rəhbərinin də nüfuzu artırdı. Ümummilli
Lider Heydər Əliyevin "Sosialist Əməyi Qəhrəmanı"
fəxri adını alması, Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası Mərkəzi Komitəsinin Siyasi Bürosu üzvlüyünə
namizəd seçilməsi
xalqımızı nə
qədər qürurlandırırdısa,
tarixi düşmənlərimizi
bir o qədər məyus edirdi. XIX əsrin əvvəllərindən
etibarən xarici İmperiya gücləri tərəfindən Böyük
Türk dünyasının
içərisinə "yad
bədən" kimi yerləşdirilməklə, Qafqaza
köçürülərək burada əzəli Azərbaycan torpaqları hesabına "Ermənistan"
adı ilə süni dövlət atributları yaradılmasına
müvəffəq olmuş
düşmənlərimizin Kremldə olan nümayəndələri bu
Böyük azərbaycanlının
- bütövlükdə Türk
dünyasının dahi
oğlu Heydər Əliyevin, zamanında dünyanın ən böyük və qüdrətli dövləti
olan SSRİ siyasi hakimiyyətində çox
yüksək pillələr
fəth etməsini heç cür həzm edə bilmirdilər.
Bununla belə, onlar ilk vaxtlar bunu
büruzə vermir, təfəkkür tərzlərinə
xas olan yaltaqlıqla vəziyyətdən
çıxmağa çalışırdılar.
1982-ci ildə böyük
öndərimizin İttifaq
rəhbərliyinin ən
yüksək pillələrindən
birinə - Sovet İttifaqı Nazirlər Soveti sədrinin birinci müavini vəzifəsinə irəli
çəkilməsi isə
ermənilər üçün
qorxulu yuxuya çevrildi. Böyük şəxsiyyət Heydər
Əliyevin Mərkəzi
Komitənin Siyasi Bürosuna üzv seçilməsi və ikinci dəfə "Sosialist Əməyi Qəhrəmanı" fəxri
adına layiq görülməsi onlara daha bir ağır
zərbə oldu. Ümummilli Liderimiz ona həvalə edilən bütün vəzifələrin öhdəsindən
layiqincə gəlirdi.
Dahi lider Heydər Əliyevin şöhrəti artdıqca,
ölkə rəhbərliyinin
yüksək eşalonunda
əyləşənlərin də ona qarşı
qısqanclıq hissləri
güclənir və bu ermənipərəst Qorbaçovun hakimiyyətə
gəlişindən sonra
açıq-aşkar nəzərə
çarpırdı. Bu
fürsətdən istifadə
edən ermənilər
onun vəzifədən
uzaqlaşdırılması planını işə saldı. Bu prosesə dünyada böyük nüfuza və əlaqələrə
malik olan erməni lobbisi də qoşulmuşdu. Öz əli ilə qurub-yaratdığı
Azərbaycanda da bəzi qüvvələrin
ona qarşı çıxması Heydər
Əliyevi mənən
ağrıdırdı. Bu
səbəbdən 1987-ci ilin
oktyabrında vəzifədən
istefa verdi. Həmin dövrdə ölkədə yenidənqurma
pərdəsi altında
bir-birindən mürəkkəb
proseslər baş verirdi. Azərbaycanın əzəli torpağı
olan Qarabağın dağlıq hissəsində
vaxtilə sovet hakimiyyəti tərəfindən
gələcəkdə partlamalı
olan bir bomba kimi qurulmuş
"Dağlıq Qarabağ
muxtar vilayəti"ni
Ermənistana birləşdirmək
ideyası da ortaya atıldı. Buna qədər Heydər Əliyev amili, onun gücü,
dəmir iradəsi və qüdrəti erməni millətçilərini
bu kimi çirkin
fikirlərdən çəkindirirdi.
Təsadüfi deyildir
ki, erməni millətçiləri Dağlıq
Qarabağ məsələsini
1987-ci ildə onun siyasi rəhbərlikdən
getməsindən heç
iki həftə keçməmiş qaldırdı.
Bununla əlaqədar Xankəndidə və Ermənistanda fasiləsiz mitinqlər başlandı.
Əlbəttə, ovaxtkı
Azərbaycan rəhbərliyi
bu təxribatların qarşısında aciz olduğundan öz qətiyyətli mövqeyini
ortaya qoya bilməzdi. Beləliklə
də, həmin məsələ böyük
bir problemə çevrildi, beynəlxalq səviyyəyədək yüksəldi
və Azərbaycanın
məşəqqətli illəri
başladı. Bir tərəfdən ölkədə
yaranmış özbaşınalıq,
anarxiya, xaos, hakimiyyət zəifliyi, xalq ilə iqtidar
arasında yaranmış
uçurum, digər tərəfdən isə Ermənistanın Azərbaycana
qarşı əsassız
iddiaları Azərbaycan
üçün böyük
problemlər yaradırdı.
Onların içində
ən ağrılıları
isə Qanlı Yanvar faciəsi və xalqımızın
soyqırımı ilə
müşayiət olunan
torpaqlarımızın işğal
olunması idi.
20 Yanvar faciəsi
baş verənədək
Heydər Əliyevin fəal siyasətlə məşğul olmaq niyyəti olmamışdı.
Ancaq Ulu Öndər bu hadisəyə biganə qala bilməzdi və qalmadı da. Onun 1990-cı ilin sərt qış günlərində
Azərbaycanın Moskvadakı
Daimi Nümayəndəliyinə
gələrək Respublikada
20 Yanvar faciəsini törətmiş Sovet İttifaqı rəhbərliyini
kəskin şəkildə
ittiham edən qətiyyətli bəyanatla
Azərbaycan xalqının
yanında olduğunu bildirməsi, vətənpərvər
şəxsiyyətin xalqa
olan misilsiz sevgisinin təzahürü
idi.
Təbii olaraq bundan sonra ona
qarşı təzyiqlər
və təxribatlar kampaniyası geniş vüsət aldı. Buna baxmayaraq o, heç nədən və heç kimdən çəkinməyərək
Azərbaycana üz tutsa da, ona
Bakıda yaşamağa
imkan vermədikləri
üçün doğulub
boya-başa çatdığı
Naxçıvana qayıtdı.
Naxçıvanda xalq
onu, o, isə xalqı müdafiə etdi. Qeyd olunmalıdır
ki, həmin vaxt ermənilərin məkrli niyyəti Naxçıvana da yönəlmişdi, onların
planlarında buranın
işğalı da nəzərdə tutulmuşdu.
Ulu Öndər buna imkan vermədi.
Məhz onun təşəbbüsü ilə
ilk dəfə olaraq Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin bayrağı dövlət
bayrağı elan edildi və Azərbaycanın Ali Məclisinə bu bayrağın Dövlət
Bayrağı kimi qəbul edilməsi barədə vəsatət
göndərildi. Bununla
yanaşı, Naxçıvan
Muxtar Sovet Sosialist Respublikasının
adı dəyişdirilərək
"Sovet Sosialist"
sözlərinin çıxarılması
da müstəqilliyə
doğru gedən yolda atılan çox ciddi addımlardan biri idi. Göründüyü
kimi, Azərbaycanın
dövlət müstəqilliyinə
gedən yol dahi öndərin təşəbbüsü, uzaqgörən
təfəkkürü, gərgin
əməyi, dərin
düşüncəsi, iti
zəkası, cəsarəti
və qətiyyəti
hesabına Naxçıvandan
başlamışdır.
Hadisələrin məntiqi
davamı olaraq, 1992-ci
ilin noyabrında siyasi platforması Azərbaycanın parlaq gələcəyindən xəbər
verən Yeni Azərbaycan Partiyası yaradıldı. Müxalifət
partiyası kimi yaradılmış Yeni Azərbaycan Partiyası Azərbaycanda siyasi məsələlərin demokratik
və sivil qaydada həll edilməsi üçün
xüsusi əhəmiyyətə
malik olan mühüm bir hadisə idi.
Ulu Öndər
1994-cü ilin sentyabr ayında Azərbaycanın
müstəqillik tarixində
mühüm əhəmiyyəti
olan "Əsrin müqaviləsi" kimi bir müqavilənin bağlanılmasına nail
oldu. Azərbaycan neftinin dünya bazarlarına çıxmasında
gərgin əməyi
olan Ulu Öndər Heydər Əliyev Bakı-Tbilisi-Ceyhan
neft kəmərinin təməlini öz əlləri ilə qoymuşdur. Bundan sonra, bu gün
Azərbaycanı dünyada
böyük qaz potensialına malik olan bir dövlət
kimi tanıdan "Şahdəniz" layihəsi
reallaşdı.
Ümummilli Liderin
təşəbbüsü və rəhbərliyi ilə həyata keçirilmiş iqtisadi islahatlar, ölkəmizdə
paralel olaraq digər sahələrdə
də əsaslı islahatların aparılmasına
zəmin yaratdı və beləliklə də Azərbaycan sürətlə inkişaf
edərək regionda və beynəlxalq aləmdə qüdrətli
bir dövlətə çevrildi.
Sevindirici və
qürurvericidir ki, bu gün Azərbaycana
Ulu Öndərin zəngin dövlət idarəçiliyi təcrübəsinin
əsaslarını dərindən
mənimsəmiş, xalqına
xidməti həyat amalına çevirmiş
İlham Əliyev kimi dünyaşöhrətli
müdrik bir siyasətçi rəhbərlik
edir və Heydər Əliyev siyasətinə sadiqliyini öz müstəsna xidmətləri ilə əyani şəkildə
sübuta yetirir. Xalqa bağlılığın
və xalqla iqtidar arasında olan sıx birliyin
və bu birliyin 2003-cü ildən bəri getdikcə daha da möhkəmləndirilməsinin
nəticəsidir ki, məhz İlham Əliyevin müdrik və qətiyyətli siyasəti ilə Azərbaycan xalqının
və dövlətinin
ən ağrılı
problemi olan, 30 ilə yaxın müddət ərzində
Ermənistan tərəfindən
işğalda saxlanılmış
20 faiz ərazilərimiz
öz azadlığına
qovuşdu. Hazırda həmin ərazilərin yenidən qurulması işləri uğurla davam etdirilir, respublikamızın dinamik
inkişafını təmin
edən fundamental layihələr sürətlə
reallaşır, ölkəmizdə
bütün sahələrdə
köklü islahatlar həyata keçirilir, nəhəng işlər görülür, regionlarımız
cənnətə çevrilir,
bir sözlə, misli görünməmiş
uğurlar əldə
olunur və dövlətimiz daha da qüdrətlənir.
Bu gün Azərbaycanın yüksək
templə hərtərəfli
qüdrətlənməsindən danışarkən, xalqına
olan sədaqəti, vətənpərvərliyi, xeyirxah
əməlləri və
digər bu kimi əsl Azərbaycan
xanımına xas müsbət cəhətləri
ilə bütün dünya qadınlarına örnək olan Mehriban xanım Əliyevanın dövlət
və millət qarşısında çoxşaxəli
fəaliyyəti haqqında
söz açmamaq mümkün deyildir. Onun Birinci vitse-prezidenti
kimi mühüm dövlət postuna gəlişi hazırkı
inkişafımızın daha
da sürətlənməsinə
və uğurlarımızın
davamlılığına, həmçinin milli maraqlara hesablanmış bir qərar idi. Hamıya məlumdur ki, xalqımızın qəlbində
Mehriban xanıma dərin inam və etimad vardır. İnsanların
öz dərd-səri
ilə dolu olan müraciətlərinin
çox böyük bir hissəsinin ona ünvanlanması bunun aşkar göstəricisidir. Prezidentin
sosialyönümlü siyasətinin
gerçəkləşməsində də Mehriban xanımın zəhməti
və fəaliyyəti
danılmazdır. Təbiidir
ki, vaxtilə onun xarici və
daxili siyasətdə apardığı və bütün dünyada etiraf olunan fəaliyyəti
hazırda yeni statusda daha yüksək
səmərəliliklə davam
edir, bu da öz növbəsində
növbəti uğurlarımıza
töhfə verir.
Göründüyü kimi, Azərbaycan tarixinin parlaq səhifələrindən biri
olan 14 iyul 1969-cu il tarixindən bu günədək Ulu Öndər Heydər Əliyev dühası millətimizin
və dövlətimizin
uğurlarını şərtləndirmişdir.
Odur ki, bu gün xalqımızın
tarixi günlərindən
biri kimi yaddaşlarda əbədi olaraq qalacaqdır.
Mehdi HÜSEYNZADƏ,
Azərbaycan Respublikası Hərbi
Prokurorunun müavini,
ədliyyə polkovniki.
Respublika.- 2023.- 14 iyul.-
S.1; 6.