Azərbaycan Respublikasında
demokratik qanunvericilik söz və məlumat
azadlığının qarantıdır
İnsan
hüquqları və dövlət hakimiyyətinin
məhdudlaşdırılması ideyası bu gün
dünyada ictimai inkişaf prosesinə istiqamət verən
mühüm ideyalardan biridir. Dünyanın əksər
ölkələrində insan haqları insanın
mövcudluğunun və milli inkişafın ən vacib
şərti kimi qəbul olunur. Heç də təsadüfi
deyil ki, insan hüquq və azadlıqlarının təmin
edilməsi, hüquqi, demokratik və dünyəvi
dövlət yaradılması, vətəndaş
cəmiyyətinin qurulması bəşəriyyəti
düşündürən problemlərdən olub.
Tarixə qısa bir ekskurs etsək,
hələ qədim Roma dövründə qanunun aliliyinin
təmin edilməsi ilə yanaşı, hüquqi
dövlətin digər mühüm əlaməti olan
hakimiyyətin bölünməsi prinsipinin ruşeyminə rast
gəlmək olar. Azərbaycan xalqı da əsrlər boyu
milli azadlıq hüququnu təmin etmək, müstəqil
yaşamaq haqqına nail olmaq arzusu ilə yaşayıb. Və
ötən əsrin sonlarında - 1991-ci ildə
xalqımız həqiqi müstəqilliyinə,
azadlığına qovuşdu.
Azərbaycan müstəqillik əldə etdikdən
sonra, xüsusən, 1993-cü ildən sonrakı
dövrlərdə, digər sahələrdə olduğu kimi,
insan hüquqları sahəsində də islahatların
aparılması, zəruri hüquqi bazanın və
institusional əsasların formalaşdırılması
istiqamətində ardıcıl və təxirəsalınmaz
tədbirlər həyata keçirildi. Bunun
nəticəsində isə qısa zaman kəsiyində
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyası layihəsi
hazırlanaraq, 1995-ci il noyabrın 12-də ümumxalq
səsverməsi-referendum yolu ilə qəbul edildi. Təbii ki, konstitusiyanın qəbulu ilk növbədə
insan hüquq və azadlıqlarının daha keyfiyyətli
və effektiv şəkildə müdafiəsini təmin
etmək imkanı yaratdı. 2001-ci ildə Avropa
Konvensiyasına qoşulduqdan sonra Azərbaycan dövləti
öz milli qanunvericiliyində daha da təkmilləşmə
işləri apardı. Hüquq və
dövlətin ən mühüm prinsiplərindən biri olan
insanların təbii, ayrılmaz və demokratik
hüquqlarının geniş kompleksini qanunvericilik yolu ilə
təsbit etmək, onun reallığına hüquqi, maddi,
mənəvi və digər üsullarla təminat vermək,
hər hansı qəsddən hüquqi vasitələrlə
etibarlı şəkildə müdafiə etməkdir ki, bu,
konstitusiyamızda dolğunluğu ilə əksini tapıb.
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasında yer alan maddələrin
təxminən 1/3-i yalnız insan hüquq və
azadlıqlarına aiddir. Daha dəqiq desək,
Konstitusiyanın III fəsli bütövlükdə, digər
fəsillərdə isə bir sıra maddələr insan
hüquqlarının ən yüksək səviyyədə
təmin edilməsinə həsr olunub.
Söz və məlumat
azadlığı demokratik idarəetmənin qaydaya
salınmasında cəmiyyətə kömək edir
Fikir, söz və məlumat azadlığı,
sərbəst düşüncənin ifadə olunması
üçün hüquqların təmin olunması
kütləvi informasiya vasitələrinin və
bütövlükdə, müasir informasiya cəmiyyətinin
söykəndiyi əsas dəyər və məqsədlər
olmaqla bərabər, ölkənin demokratik inkişaf
səviyyəsini müəyyənləşdirməyə imkan
verən əsas elementlərdən biri kimi, insan
hüquqları sferasının ən mühüm
elementlərindən birini təşkil edir. Heç
də təsadüfi deyil ki, bir çox ekspertlər də
müxtəlif cəmiyyətlərdə
aşkarlığın və demokratik prinsiplərin
bərqərar olunmasında KİV-in aparıcı rol
oynadığını bildirir, bir çox hallarda
demokratiyanın vəziyyətini də KİV-in azadlıq
səviyyəsi ilə ölçürlər. Bu zaman informasiya resurslarının
formalaşdırılması, yayılması və
istifadəsi sistemləri, informasiyanın azad
dövriyyəsinin təmin olunması, məlumatın azad
şəkildə axtarılması, əldə edilməsi,
istehsalı və yayılması kimi bir-biri ilə sıx
bağlı olan ardıcıl mərhələlərin
təmin olunması kimi məsələlər icra
strukturlarının başlıca vəzifələri
sırasındadır. Bütün bunların cəmiyyətin
demokratikləşməsində çox böyük rol
oynadığını dərk edərək mətbuatın
hüquqi tənzimlənməsinə xüsusi diqqət
yetirilir. Bu hüquqi tənzimlənmənin
yüksək effektivliklə həyata keçirilməsi
məqsədilə yeni qanunların yaradılması və
möcvud qanunvericilik bazasının sivil cəmiyyətlərin
tələblərinə uyğunlaşdırılması
prosesi bu gün də aktuallığını qorumaqdadır.
Bu da təsadüfi deyil. Çünki söz və məlumat
azadlığı hər şeydən öncə obyektiv
həqiqətin üzə çıxarılmasında və
tam demokratik idarəetmənin qaydaya salınmasında
cəmiyyətə kömək edir. Bütün bunların
cəmiyyətin demokratikləşməsində çox
böyük rol oynadığını dərk edən
dövlətlər, demokratik təsisatlar isə
mətbuatın hüquqi tənzimlənməsinə xüsusi
diqqət yetirir. Ona görə də, müasir dövrün
nəzəriyyəçiləri söz və mətbuat
azadlığının əsaslarının məhz konstitusiyanın
cəmiyyətə verdiyi azadlığın
səviyyəsindən asılılığı fikrini
müdafiə edirlər. Azərbaycan da demkoratik məkanın
ən sadiq üzvlərindən biri kimi bu
məsələlərə böyük diqqət yetirir.
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasında həm söz
və məlumat azadlığı, fikir plüralizminin
təmin olunması təsbit edilib, həm də onların
müdafiəsi və təminatı mexanizmləri
müəyyənləşdirilib. Ulu öndər Heydər
Əliyev xalqın azad şəkildə
özünüifadəsinin yalnız inkişafa,
tərəqqiyyə, demokratiyaya xidmət etdiyini bildiyi
üçün məhz bu məsələnin ölkənin
ən ali qanununda əksini tapması məsələsinə
xüsusi diqqət yetirib. Konstitusiyanın 47-ci maddəsi
isə ölkəmizdə fikir və söz
azadlığının təminatı məsələsini
özündə ehtiva edir. Həmin maddədə
göstərilir ki, "hər kəsin fikir və söz azadlığı
var. Heç kəs öz fikir və əqidəsini
açıqlamağa və ya fikir və əqidəsindən
dönməyə məcbur edilə bilməz. İrqi, milli,
dini, sosial ədavət və düşmənçilik oyadan
təşviqata və təbliğata yol verilmir".
Həmçinin,
Ana Yasanın 50-ci maddəsi məlumat azadlığına
həsr olunub. Həmin maddədə deyilir ki, hər kəsin
istədiyi məlumatı qanuni yolla axtarmaq, əldə etmək,
ötürmək, hazırlamaq və yaymaq azadlığı
var. Kütləvi informasiyanın azadlığına
təminat verilir. Kütləvi informasiya
vasitələrində, o cümlədən, mətbuatda
dövlət senzurası qadağandır.
Göründüyü kimi, Azərbaycanda söz və
məlumat azadlığına ölkənin ən ali qanunu
ilə təminat verilir.
Azərbaycanda söz və
məlumat azadlığının inkişafında yeni
mərhələ...
Heç
kəsə sirr deyil ki, milli qanunvericilik ölkənin ən
ali qanununa - konstitusiyaya söykənir. Bu
mənada, 1995-ci ildə Azərbaycan Konstitusiyasının
qəbul olunması həm də milli qanunvericiliyimizin daha da
zənginləşdirilməsi üçün münbit
zəmin yaratdı. Bu vaxta qədər qanunlarda mövcud olan
boşluqların aradan qaldırılması,
vətəndaşların daha yaxşı səviyyədə
hüquqlarının qorunması istiqamətində yeni
qanunların qəbulu intensivləşdi. Bu
sırada qəbul olunmuş ən mühüm qərarlardan
biri, şübhəsiz ki, 1998-ci il avqustun 6-da Ulu Öndər
Heydər Əliyev tərəifndən "Ölkədə
söz, fikir və məlumat azadlığının təmin
edilməsi sahəsində əlavə tədbirlər haqqında"
Fərmandır. Həmin Fərmanda
kütləvi informasiya vasitələrinin maddi-texniki durumunun
yaxşılaşdırılmasını, onlara dövlət
qayğısının aparılmasını
nəzərdə tutan, söz, fikir və məlumat
azadlığının qorunmasını, siyasi plüralizm
prinsiplərinin dönmədən həyata keçirilməsini
təmin edən tədbirlər
proqramının hazırlanması, müvafiq qanun
layihələri hazırlanarkən və qanunların qəbul
edilməsi zamanı Azərbaycanın qoşulduğu
beynəlxalq konvensiya və sazişlərdə, Azərbaycan
Konstitusiyasında təsbit olunmuş
vətəndaşların fikir, söz və məlumat azadlığı
müddəalarının əsas prinsiplər kimi
rəhbər tutulması öz əksini tapırdı. Bu
Fərmanın bir bəndilə mətbuatda dövlət
sirlərini mühafizə edən baş idarə ləğv
olundu. Bu, senzuranın ləğvi demək idi. Həmin vaxtdan
etibarən, sözsüz ki, Azərbaycan mətbuatında yeni
bir mərhələ başlandı. Daha sonra isə
"Kütləvi informasiya vasitələri haqqında"
Qanun qəbul olundu. Bu Qanun KİV təmsilçilərinin
azad və müstəqil şəkildə
fəaliyyətinə təminat verməklə bərabər,
bu fəaliyyətin sərhədlərini də müəyyənləşdirməyə
imkan verdi. Bundan başqa, 2000-ci il iyulun 30-da
"Kütləvi informasiya vasitələrinə
dövlət qayğısının artırılması sahəsində
əlavə tədbirlər haqqında" Sərəncamla
KİV-in maddi-texniki təchizatı, söz və məlumat
azadlığı sahəsində qarşıya çıxan
bir sıra problemlərin qısa zaman kəsiyində
aradan qaldırılması ilə bağlı fəaliyyət
proqramı hazırlandı. 2001-ci il dekabrın 27-də və
2003-cü il yanvarın 9-da imzalanmış ardıcıl
sərəncamlarla qəzetlərin borcları donduruldu.
Görülən bu işlərlə isə Azərbaycanda
söz və məlumat azadlığının
inkişafı, KİV-in inkişafını
şərtləndirən demokratik mühitin formalaşması
istiqamətində yeni bir mərhələnin
başlanğıcı qoyuldu.
İnsan hüquq və
azadlıqlarının təminatı Azərbaycan
hökumətinin əsas məqsədlərindəndir
Sevindirici
haldır ki, Ulu Öndər Heydər Əliyevin
ölkəmizdə söz və məlumat
azadlığının təmin olunması
istiqamətində yürütdüyü siyasət Prezident
İlham Əliyev tərəfindən də uğurla davam
etdirilir. Bu gün demokratik, hüquqi
dövlət quruculuğu, insan hüquq və
azadlıqlarının fundamental prinsiplərinin qərar
tutmasına zəmin yaradan ardıcıl,
məqsədyönlü tədbirlərin həyata
keçirilməsi yoluna doğru aparan islahatlar Azərbaycan
hökumətinin həyata keçirdiyi siyasətin
əsasını təşkil edir. Prezident
İlham Əliyevin Fərman və Sərəncamlarına
uyğun olaraq, qəzetlərin "Azərbaycan"
Nəşriyyatına borcları dövlət büdcəsi
hesabına ödənilib, ölkənin onlarla jurnalisti ali
dövlət mükafatları ilə təltif olunub,
kütləvi informasiya vasitələrinə maddi yardımlar
edilib. Prezident İlham Əliyev tərəfindən
2008-ci il iyul ayının 31-də Kütləvi İnformasiya
Vasitələrinin İnkişafına Dövlət
Dəstəyi Konsepsiyası imzalanıb. Bu sənəd mətbuat
- dövlət münasibətlərinin tənzimlənməsi
istiqamətlərini və dövlətin mətbuat
siyasətini tam mənada ifadə edən təkmil baza rolunu
oynayır. Bu konsepsiyadan irəli
gələrək, 2009-cu ilin aprel ayının 3-də Prezident
İlham Əliyev Azərbaycan Respublikasının Prezidenti
yanında Kütləvi İnformasiya Vasitələrinin
İnkişafına Dövlət Dəstəyi Fondunun
(KİVDF) yaradılması haqqında Fərman imzaladı.
Dövlət başçısının Fərmanına
əsasən, hər il dövlət büdcəsinin
layihəsi tərtib edilərkən, kütləvi informasiya
vasitələrinə dövlət dəstəyi
məqsədi ilə müvafiq vəsait nəzərdə
tutulur. Birmənalı olaraq, qeyd edilməlidir ki, fondun
fəaliyyətə başlaması illərdir ki, mətbuatın
inkişafına əngəl olan bir sıra
məsələlərin həlli baxımından əsil
"inqilab" idi. Fondun yaradılmasının
başlıca üstünlüklərindən biri də odur
ki, mətbuat dövlətin dəstəyindən
bəhrələnərək, müstəqil
maliyyələşmə sistemini yaradır və bu yolla da,
həqiqi mənada, maliyyə müstəqilliyini təmin edir.
Eyni zamanda, fondun fəaliyyəti mətbuat orqanlarını
müxtəlif siyasi dairələrin
asılılığından azad edərək,
mətbuatın ifrat siyasiləşməsinin
qarşısını alır. Fondun həyata keçirdiyi
layihələrlə mətbuatdakı
qeyri-peşəkarların sıralarının
seyrəlməsinə də nail olmaq mümkündür.
Beləliklə, həm bu, həm də yuxarıda
sadalanan digər bütün faktlardan da aydın olur ki, bu
gün Azərbaycanda söz və məlumat
azadlığının, fikir plüralizminin, insan hüquq
və azadlıqlarının təmin olunması
istiqamətində bütün zəruri addımlar atılıb,
ölkənin ən ali qanunlarında belə bu
məsələ fundamental prinsiplər kimi öz əksini
tapmaqdadır. Ən nəhayət isə, Azərbaycan
Respublikasında mövcud olan demokratik qanunvericilik söz
və məlumat azadlığının qarantı kimi
çıxış edir.
RƏFİQƏ KAMALQIZI
Səs.- 2010.- 8 iyun.- S. 11.