İki ruhun daşıyıcısı

Ulu öndərlə bağlı xatirələr

Respublikamızın elə bir guşəsi yoxdur ki, orada bağlar, parklar və yaşıllıqlar salınmasın. Bu nəcib və xeyirxah işləri insanlar heç kimdən, heç bir göstəriş, əmr gözləmədən öz təşəbbüsləri, qəlblərinin hökmü ilə görürlər. Ölkəmizdə ulu öndərimiz Heydər Əliyevə xalq məhəbbətini ifadə edən ilk "Heydər bulağı"nın yaradılması təşəbbüsü sadə zəhmətkeş xalq tərəfindən irəli sürülüb. İlk dəfə bulaq və park paytaxtımızda deyil, Qazaxda salınıb. Onun yaradıcısı xalq adamı olan və ocağı ilə tanınan Balaxanım ana olub. Balaxanım ana, bir neçə ildir ki, dünyasını dəyişib. Ancaq onun böyük və gərgin əməyi sayəsində ərsəyə gələn bağ insanlara ədəbi olaraq yadigar qalıb.

İndi bu bağda dincələnlər, bulağından soyuq su içənlər fiziki və mənəvi dinclik, zövq alanlar bu ananın ruhuna dualar oxuyurlar. Bağın salınması tarixçəsi də yaddaqalandır.

1990-cı illərin əvvəllərində ölkəmizdə xaos, dərəbəylik və hərc-mərclik hökm sürürdü. İnsanlarda gələcəyə, sabaha inam yox idi. Belə bir ağır şəraitdə Balaxanım ana qollarını çırmayıb, Ağstafa çayının sahilindəki daş-kəsəkli, ot-alaq basmış, nəzarətdən kənar böyük bir sahədə öz təşəbbüsü ilə abadlıq, təmizlik-quruculuq işləri aparmış, orada yeni ağaclar əkmiş, bulaq açmış, böyük bir ərazini gözəl bir yaşıllığa, gülüstana, bağa çevirmişdir. Bəzi bədxahlar onu bu işlərdən əl çəkməyə çalışırdılar. Lakin o, heç kəsə qulaq asmayaraq, öz nəcib əməlləri ilə bədxahların niyyətlərini ürəklərində qoydu. Belə bir gərgin zəhmət və vaxt tələb edən işdə ona övladları Gülarə, İmamirə, Dilənçi və Arzu köməklik etmişlər. Balaxanım ana sahəni heç bir texnikanın köməyi olmadan əli ilə təmizləmişdir. Bəd niyyətli adamların çirkin niyyətləri baş tutmadı. Ədalət, mənəvi saflıq, təmizlik, şər qüvvələrə qalib gəldi. İndi həmin yer sanki cənnət məkanıdır. Bu, 1990-cı ildə sadə xalq adamlarının böyük şəxsiyyətə İlahi məhəbbətlərinin ifadəsi idi. Hələ o vaxt Balaxanım ana ölkəmizi bürüyən xaosdan, hərc-mərclikdən, dərəbəylikdən, yalnız Heydər Əliyev siyasi iradəsinin xilas edəcəyini demişdi.

Bu, belə də oldu. Balaxanım ananın ruhunu özündə gəzdirən qızı İmamirə Novruzova o illəri belə xatırlayır: "1991-ci ildə Azərbaycanın məhv olduğu bir vaxtda Heydər Əliyevlə bağlı Tanrıdan bizə vəhy gəldi. Ana-bala Bakıya yollandıq. Cənnətlik Heydər Əliyevi tapmaq üçün yollar axtardıq. Amma o dövrdə heç kim bizə kömək edə bilmədi. Allahı tanımayana lənət. Yola çıxdıq. Elə yüz addım getmişdik ki, bulvarın qabağında birdən bacımın qızı Şəlalə dedi ki, xala, bir dön geri bax, gör kim gəlir? Möcüzə, nə möcüzə! Bir də gördüm ki, Heydər Əliyev ətrafında səhv etmirəmsə, on nəfər adamla gəlir. Allah-Allah, möcüzə buradan başladı. Yüyürdüm qabağına. Qucaqlayıb, üzündən öpdüm. Anam da dedi, ay Heydər Əliyev, Səni axtara-axtara Tanrı məni Sənə rast gətirdi. Azərbaycanı yaratdın, yaşatdın, qurdun, bütün dünyalara tanıtdın. Ayaz Mütəllibov və Bayram Bayramov kimi xalq düşmənlərinin sözü Sizi sarsıtmasın. Siz yenə də Azərbaycanın Prezidenti olacaqsınız. Xalqımızın düşdüyü bu ağır bəladan xilas edəcəksiniz: "O, iki əllərini səmayə qaldırdı: "Yox, daha gecdir, mənimki getdi". Mən isə ona bildirdim ki, Siz istərsinizmi ki, Heydər kimi dahilər-dahisinin yurdu ağlar qala, vətənsiz qala, ay Heydər Əliyev. Millətin, vətənin harayına biganə qala bilərsinizmi? Şəhidlər fəryad edir. Kor olsun Səni Heydər kimi görməyənlərin gözü. Möhkəm dayan! Vaxt var idi bu murdarlar Sənin ayaqqabının tozunu silirdilər. İndi qoç döyüşünə, aslan pəncəsi gələr. Sən Moskvada olanda, sənin haqqında yazdılar, yazdılar. Amma Ermənilər Ter-Petrosyan kimi bir dığanı ən əziz töhfə kimi əzizləyib, gözlərinin üstündə saxlayırlar. Allah Səni mənlə görüşdürdü. Sən dünyaya sülh gətirəcəksən. Bu vəfasızlardan kömək gözləmə. Köməyin Allahdan gəldi. Səni bu dünyaya Tanrı xilaskar göndərib. Onunla görüşüb-öpüşdük. Bundan böyük möcüzə olarmı?

İkinci möcüzə Heydər Əliyevin Türkiyədən müalicədən qayıtdığı gün baş vermişdi. Xalq onu qarşılamağa çıxmışdı. Mən də Bağırov körpüsü deyilən yerdə dayanan müəllim və tələbələr arasında idim. Onlar körpünün eniş yerində dayanmışdılar və belə bir yerdə Prezident maşını dayana bilməzdi. Lakin mən "ana, ay ana. Mənim köməyim ol, deyirdim. Qəflətən Azərbaycan bayrağı sancılmış Prezident avtomobili düz mənim iki addımlığımda dayandı. Hamı heyrət və təəccüb içərisində idi. Pəncərənin şüşəsi endi və Heydər Əliyev təbəssümlə insanlara əl etdi.

Gələcəkdən xəbər vermək, insanlara şəfa bəxş etmək, insan taleyini oxumaq və s. bu günün məsələsi deyil. Tarixini dəqiq demək, söyləmək çətin olsa da, bilirik ki, insan özünü dərk edəndən aralarında qeyri-adilikləri ilə seçilənlər olub. Bu gün dünya Nostradmus, Vanqa fenomenlərini qəbul edir və onların möcüzələrinə münasibət bildirir. Düşünürsən ki, bu gün də mövcud olan belə insanlara, din xadimləri, mütəxəssislər öz münasibətini vaxtında bildirməli, onları zamanın ixtiyarına buraxmalıdır. Bu gün İmamirə xanım gücü və onun ətrafında baş verən möcüzələr dediklərimizi sübut edir.

ZÜMRÜD

Səs.- 2010.- 20 may.- S. 3.