Hüseyn Paşayev: “"Səs" qəzeti bu gün də başladığı işi şərəflə, ləyaqətlə yerinə yetirir”

- "Səs" qəzeti hansı tarixi şəraitdə yaranmışdı və həmin dövrdə Azərbaycanda nələr baş verirdi? Və həmin dövrdə, yəni 1990-cı illərin əvvəllərində cəmiyyətdə hansı ideologiya formalaşdırmaq lazım idi ki, "Səs" qəzeti bu ideyanı təbliğ edirdi?

- Ümumiyyətlə, 1990-1993-cü illər Azərbaycan tarixində çox qalmaqallı dövrdür. Bu gün də həmin dövrlə bağlı ziddiyyətli analizlər verilir. Həmin dövrdə Azərbaycanda dərəbəylik idi, xaos hökm sürürdü və yenicə yaranmış siyasi qüvvələr Azərbaycan xalqının mənafeyindən kənar bütün maraqlara uyğun addımlar atırdılar. Bu gün hər kəsə bəllidir ki, həmin dövrdə Azərbaycan uçurum qarşısına gətirilib çıxarılmışdı, Azərbaycan yox olmaq təhlükəsi ilə üzləşmişdi. Məhz belə bir dövrdə, 1990-cı ildə Ulu Öndər Heydər Əliyevin Moskvadan öz doğma vətəninə, Naxçıvana gəlməsi Azərbaycan siyasi həyatında canlanma yaratdı. Bu da insanları gələcəyə ümidli baxışlarla baxmağa təhrik etdi. 1991-ci ildə "Səs" qəzeti öz imzasını cəmiyyətə təqdim etdi. Bu vaxt Azərbaycanda çox az sayda olsa da, mətbu orqanlar fəaliyyət göstərirdi. Bu mətbu orqanlar adlarını müstəqil qoysalar da, onlar da dövrün ictimai-siyasi hadisələrinə uyğun olaraq müxtəlif klanlara, müxtəlif ictimai-siyasi maraqlara xidmət edirdilər. Yəni həmin dövrdə nəşr olunan az sayda qəzetlərin heç biri nə dövlət, nə də xalq maraqlarına xidmət etmirdilər. Məhz belə bir dövrdə "Səs" qəzeti yarandı. "Səs" qəzeti yaranması ilə Azərbaycan mətbuatına canlanma, yenilik gətirdi. "Səs" qəzeti həmin dövrdə müstəqil qəzet kimi fəaliyyətə başladı.

- Həmin dövrdə "Səs" qəzetində gördüyümüz imzalardan görünür ki, məşhur ictimai-siyasi xadimlər bu qəzetdə öz imzalarını qoyublar. Və həmin dövrdə onlar öz mövqelərini, ideyalarını ortaya qoyublar. Belə demək mümkündürmü ki, Yeni Azərbaycan Partiyasını yaradanların əksəriyyətinin "Səs" qəzetində imzaları olubdur? "Səs"ə məktəb demək mümkündürmü?

- Bəli, elədir. "Səs" qəzeti Ulu Öndər Heydər Əliyevi Azərbaycanda siyasi hakimiyyətə qaytarmaq istəyən və bununla da ölkəni "ölüm, ya olum" vəziyyətindən çıxarmaq istəyən ziyalıların tribunasına çevrilmişdi. Yəni Azərbaycanın gələcəyini düşünən, dövləti bu uçurumdan, bataqlıqdan çıxarmaq istəyən hər bir ziyalı öz sözünü yalnız "Səs" qəzeti vasitəsilə deyə bilirdi. Ona görə də "Səs" qəzeti cəmiyyətin müxtəlif təbəqələrini təmsil edən insanların tribunasına çevrilmişdi. Yəni bu insanlar cəmiyyətə, xalqa, eyni zamanda, digər siyasi qüvvələrə də Azərbaycanı parçalamaq niyyətində olan müxtəlif siyasi təşkilatlara da öz mesajlarını yalnız "Səs" qəzeti vasitəsilə deyirdilər. Mən xatırlayıram ki, həmin dövrdə Ulu Öndər Heydər Əliyev Naxçıvan Ali Məclisinin sədri olduğu dövrdə də tez-tez "Səs" qəzeti ilə əlaqə saxlayırdı. Bu qəzetin redaksiyası Azərbaycanı bəladan qurtarmaq istəyən ziyalıların baş qərargahına çevrilmişdi. Zaman göstərdi ki, həmin ziyalılar fikirlərində yanılmayıblar və Ulu Öndəri Azərbaycana çağırmaqla Azərbaycanın ağır vəziyyətdən çıxmasına böyük kömək ediblər. O cümlədən, mən özüm də 1992-ci ildə "Səs" qəzetində çalışan əməkdaş kimi deyə bilərəm ki, həmin dövrdə yazdıqlarıma bu gün də təəssüf hissi keçirmirəm. Hesab edirəm ki, yazılarımı daha sərt yaza bilərdim. Mən həmin dövrdə bir ildə üç dəfə məhkəmələrə çağrılmışam. "Səs" qəzeti bu gün də başladığı işi şərəflə, ləyaqətlə yerinə yetirir. Məhz bunun nəticəsidir ki, artıq 20 yaşını qeyd etməyə hazırlaşır. Bu gün bütövlükdə Azərbaycan mətbuatında "Səs" qəzetinin öz dəsti-xətti var. Mənim də jurnalist fəaliyyətim "Səs" qəzeti ilə başlayıb. Bu gün də "Səs" qəzetinin qazandığı hər bir uğuru mən öz uğurum hesab edirəm, üzləşdiyi hər hansı problemi öz problemim bilirəm. "Səs" qəzeti Yeni Azərbaycan Partiyasının hər bir üzvünün qəzetidir. Mən bu qəzetə uğurlar nailiyyətlər arzu edirəm. Gün o gün olsun ki, bu qəzetin daha geniş yubileylərini birlikdə qeyd edək. Belə hesab edirəm ki, nə qədər ki, Azərbaycan var bu qəzet də yaşayacaq, öz ideyalarını yayacaq.

Səs.- 2011.- 11 yanvar.- S. 21.