Azərbaycançılıq
və vahid Azərbaycan ideyası
Müstəqil dövlətin yaranması,
formalaşması üçün zəruri olan amillərdən
biri də həmin dövlətin ərazisində məskunlaşmış
xalqın və ya xalqların vahid ideologiya ətrafında birləşməsi,
bu ideologiyanın əsaslarını özləri
üçün qəbul etmələridir. Vahid, mərkəzləşdirilmiş
dövlətin yaranması üçün bu məqam
xüsusi əhəmiyyət daşıyır. Çünki
hər hansı siyasi-ictimai və ya təbiət hadisəsinin
müəyyən zaman kəsiyində, insanlar bir yerə
toplaşırsa, fərdin enerjisi kütlənin, bəzən
də millətin enerjisinə çevrilə bilirsə, səbəb
kimi ortada olan faktorun aradan qalxması bu birliyin pozulmaması və
ardıcıl inkişaf üçün müəyyən
ideologiyanın mütləqliyini ehtiva edir. Bu baxımdan Heydər
Əliyevin, azərbaycançılığı ümummilli
ideologiya olaraq irəli sürməsi, onun Azərbaycan dövlətçiliyi
naminə göstərdiyi tarixi xidmətdir. Məhz azərbaycançılıq
Azərbaycana qarşı bir çox istiqamətlərdən
yönələn təhdidlərin, ölkəmizi etnik bölücülük əsasında
parçalamaq cəhdlərinin qarşısında
güclü ideoloji və siyasi sipər oldu. Vüqar
Orxanın təbirincə desək, azərbaycançılıq
bizim keçmişimizdən gələn dəyər olaraq
vahid Azərbaycanın ideya əsası, ölkədə
bütün konfessiya və etnosların həmrəylik və
anlaşma içində birgəyaşayışının
tarixi təcrübəsidir.
Akademik Ramiz Mehdiyevin “Bakinski raboçi” qəzetinə
müsahibəsində göstərir ki, ən əsası azərbaycançılıq
müasir dövrdə də müstəqil, güclü Azərbaycan
dövlətini qurmağa kömək edir. Azərbaycançılıq
bir xalqın ideologiyası, bir dil
daşıyıcılarının ideologiyası deyil,
müasirliyin, müasir dövlətin ideologiyasıdır. Bu
gün milliyyətindən, dinindən, siyasi
dünyagörünüşündən asılı olmayaraq,
Azərbaycan dövlətində yaşayan nə qədər
insan varsa, azərbaycançılığın
formalaşmasında iştirak edir, onun yaşamasına dəstək
verirlər. Onun sözlərinə görə, azərbaycançılıq
Azərbaycan dövlətinin tarixi, mədəniyyəti ilə
bugünkü müasir təfəkkürün, inkişaf
ideyalarının birləşməsi deməkdir.
Heydər Əliyev öz
çıxışlarında bir vacib məqamı hər
zaman diqqətə çatdırıb ki, Azərbaycanın
çoxmillətli, tolerant ölkə olması bizim
böyük sərvətimizdir və biz bunu qoruyub
saxlamalı, dünyaya ən yüksək səviyyədə
təbliğ etməliyik.
Milli Məclisin deputatı Rafael Cəbrailovun dediyi
kimi, azərbaycançılıq ideologiyası həm də
xalqın tarixən tapındığı mütərəqqi
ənənələri gələcək nəsillərə
ötürən mənəvi körpüdür. Azərbaycançılığın
gücü, eyni zamanda, fərdi maraq və meyilləri dövlət
siyasəti ilə birləşdirmək, xalqın milli-mədəni
eyniyyətini qoruyub saxlamaq imkanları ilə
ölçülür.
Dövlətçilik hisslərinə
malik olmayan xalq milli dövlətini inkişaf etdirə bilməz. Bu
mənada, azərbaycançılıq ideologiyası milləti,
xalqı, dövləti qəlbən sevməyi, onun naminə yorulmadan
çalışmağı bütün
mahiyyəti ilə təşviq edir. Xalqın milli
varlığını ifadə edən rəmzlərə, adət-ənənələrə,
ali mənəvi dəyərlərə yüksək
sədaqət, ana dilinə məhəbbət,
bəşəri ideallara hörmət azərbaycançılığın
milli mahiyyətini açmaqla
yanaşı, onun humanist
səciyyə daşıdığını göstərir.
Azərbaycançılığın əsasında yer alan ünsiyyət birliyi isə vahid ana dilimiz vasitəsilə
həyata keçirilir. Azərbaycan dili milliliyin ifadə vasitəsi
olduğu üçün
azərbaycançılıq ideologiyasının komponenti kimi
çıxış edir.
Ulu
Öndər Heydər Əliyevin
Vətən və xalq
qarşısında göstərdiyi böyük
xidmətlərdən biri də milli dövlətçiliyimizin möhkəmləndirilməsi
baxımından çox əhəmiyyətli
olan azərbaycançılıq
ideyasını irəli sürməsi, onu ümummilli ideoloji təmələ
çevirməsidir.
Bu
gün siyasi
baxışlarından asılı olmayaraq,
hamı etiraf edir ki, Heydər Əliyevin 1993-cü ildə
xalqın istəyi ilə hakimiyyətə
qayıdışından sonra Azərbaycanda
əldə edilmiş milli
birlik respublikamızın ən qiymətli
mənəvi-ideoloji sərvətlərindən biridir. Xalqın nəzərində
bütöv, milli
şəxsiyyət kimi təcəssüm
olunan Heydər Əliyev dühası Azərbaycana
ikinci rəhbərliyi dövründə vətəndaş
sülhü və ümumxalq
həmrəyliyinin möhkəmləndirilməsi xəttini davam etdirmiş, bu siyasi xətti özünün konkret
addımları ilə kamil elmi-nəzəri
konsepsiya səviyyəsinə
qaldırmışdır.
Ulu
Öndər özünəməxsus uzaqgörənlik və
müdrikliklə ilk gündən xarici siyasətdə strateji
hədəfləri düzgün müəyyənləşdirərək
demişdir ki, müasir dövrdə hər bir
dövlətin qüdrəti yalnız iqtisadi
resurslarla deyil, həm
də onun xaricdə
formalaşdırdığı diaspor və
lobbinin gücü ilə
ölçülür. Bu
sahəyə xüsusi diqqət yetirmədən
xarici siyasətdə ciddi
nailiyyətlər qazanmaq, habelə, milli məsələlərin beynəlxalq
müstəvidə qaldırılmasına nail
olmaq mümkün deyil. Məhz bu
səbəbdən də, Azərbaycan hakimiyyəti son 10 ildə dünya azərbaycanlılarının
həmrəyliyinə nail olmaq
üçün üzərinə
düşən tarixi missiyanı məsuliyyətlə
yerinə yetirməyə, bu sahədə sistemli və ardıcıl siyasət yeritməyə
çalışmışdır. Xarici ölkələrdə
yaşayan soydaşlarımızla
çoxşaxəli münasibətlər qurmaq,
onları ideoloji-siyasi müstəvidə
silahlandırmaq və ümummilli mənafelər
naminə səfərbər etmək Azərbaycanın xarici siyasətində prioritet
istiqamətlərdən birinə çevrilmişdir.
Bu sahədə
dövlət siyasətinin məqsədi xaricdə yaşayan soydaşlarımızın milli özünəməxsusluğunu qorumaq və inkişaf
etdirmək, Azərbaycanla əlaqələrini genişləndirmək,
habelə, digər hüquqlarını reallaşdırmaqdan
ibarətdir.
Azərbaycançılıq
ideologiyası, bir tərəfdən, Azərbaycan
türklərinin ölkədəki digər etnik
qruplara tolerant
münasibətinin, sülh içində
yaşamaq istəyinin bariz
göstəricisidirsə, digər tərəfdən, Azərbaycanın
türk dünyasının ayrımaz
parçası olduğunun təsdiqidir. Odur ki, azərbaycançılığı realist milli inkişaf
modeli olaraq qəbul edən
Azərbaycan türk dövlətləri
arasında da bəlağət və pafosdan uzaq, səmimi və
qarşılıqlı - faydalı tərəfdaşlıqdan
yana olduğunu daima nümayiş etdirir.
Azərbaycanda
vətəndaş sülhünü, ümumxalq vəhdətini, milli
və dini tolerantlığı təmin
edən ideologiya olaraq
azərbaycançılığın digər tarixi missiyası dünya
azərbaycanlılarının, müxtəlif ölkələrdə
yaşayan soydaşlarımızın birlik və həmrəyliyinin təmin
olunmasından ibarətdir. Heydər Əliyev
hələ sovet Azərbaycanına rəhbərlik
etdiyi zaman dövrün mövcud
reallıqları çərçivəsində xaricdəki
(təbii ki, ilk
növbədə, SSRİ məkanında) azərbaycanlı diasporunun təşəkkül tapmasına mümkün dəstəyi göstərirdi.
Ulu Öndər müstəqil Azərbaycanın
Prezidenti olduqdan sonra bu fəaliyyəti
dövlətimizin xarici siyasətinin prioritet istiqamətlərindən birinə çevirdi.
Əminliklə qeyd
etmək olar ki, bu nəcib arzu bu gün uğurla
həyata keçməkdədir. Prezident İlham Əliyevin rəhbərliyi altında,
dövlət siyasətinin bütün sahələrində
olduğu kimi, azərbaycanlıq,
azərbaycançılığın ümummilli
ideologiya olaraq möhkəmlənməsi
istiqamətində ardıcıl addımlar atılır.
Prezident İlham Əliyev demişdir:
“Biz hər istiqamətdə çox sürətlə, düşünülmüş
proqram və konsepsiya əsasında
irəliləyirik. Çalışmalıyıq ki, doğma Vətənimizi
möhkəmləndirək, zənginləşdirək,
qüdrətli dövlətə çevirək”.
Əlamətdar haldır ki, bu istiqamətdə
dövlət qurumları ilə yanaşı, qeyri-dövlət
xəttilə də mühüm işlər
görülür. Azərbaycanın birinci xanımı, Heydər Əliyev Fondunun prezidenti, UNESCO və
İSESCO-nun xoşməramlı səfiri
Mehriban Əliyevanın bu
sahədə gördüyü işlər
Azərbaycan mədəniyyətinin, tarixinin
təbliğinə böyük töhfədir.
Azərbaycanın zəngin mədəni irsinin
beynəlxalq səviyyədə layiqincə təqdim
olunması nəticə etibarilə ölkəmizin beynəlxalq
nüfuzuna xidmət edir.
Dünyada
qloballaşmanın yayıldığı zamanda
bu prosesə öz
milli-mənəvi irsi ilə qoşulmaq hər bir xalq üçün böyük önəm daşıyır. Azərbaycançılıq
ideyası da məhz bu
qlobal çağırışlara cavab verir.
Bu nöqteyi-nəzərdən
azərbaycançılıq Azərbaycanın dünya birliyinə inteqrasiyasının ideya əsasını təşkil edir. Biz bu
ideya ilə özümüzü
dünyaya tanıdır, onu
mütərəqqi dünya dəyərlərini
(tolerantlıq, etnik müxtəliflik)
özündə birləşdirən ideologiya
kimi təbliğ edirik.
Avropa ilə Asiyanın qovuşuğunda
yerləşən Azərbaycan üçün
bu ideologiya mədəniyyətlərarası
dialoqa mühüm bir körpüdür.
Prezident İlham Əliyevin haqlı olaraq
qeyd etdiyi kimi, bu gün
“Azərbaycanın əsas prioritetlərindən biri milli adət-ənənələrimizin
təmin olunması şərtilə dünya
birliyinə inteqrasiya etməsidir”. Bu interqrasiyada Azərbaycanın
öz yerini
tapması, eyni zamanda,
milli eyniyyətini, milli
identifikasiyasını qoruyub saxlamaq müstəsna əhəmiyyət kəsb
edir ki, onu da da
azərbaycançılıq fəlsəfəsi təmin edir: “Azərbaycan xalqı əsrlər boyu müstəqillik həsrətində idi. Biz müxtəlif
dövrlərdə başqa-başqa
dövlətlərin tərkibində yaşamışıq. Amma öz milli
xüsusiyyətlərimizi itirməmişik. Nəyin
hesabına? Onun hesabına ki,
öz ana dilimizi, mədəniyyətimizi saxlaya bilmişik, ədəbiyyatımız
inkişaf edib, milli ənənələrimiz qorunub
saxlanılıbdır. Budur, hər bir xalqın milli
identifikasiyasını şərtləndirən əsas məsələlər”.
Vahid
Ömərov,
fəlsəfə
üzrə fəlsəfə doktoru
Səs.- 2012.- 3 fevral.- S. 10.