Ümummilli Lider Heydər
Əliyev vəTolerantlıq-90
Məlum
olduğu kimi, bir ay sonra Ümummilli Lider Heydər Əliyevin
90 illiyi yüksək səviyyədə qeyd olunacaqdır. Mən
bu qısa məqalə çərçivəsində
Ümummilli Lider Heydər Əliyevin dini-mənəvi dəyərlər
kontekstində tolerantlıq görüşünü bəzi aspektlərdən təhlil
etməyə çalışacam.
Ümumiyyətlə,
din insanlar arasındakı münasibətləri deyil, insanla
Allah arasındakı münasibəti ifadə etdiyindən,
milliliyin fövqündə dayanır. Dində insan özü
ilə təbiət, özü ilə dünya arasında vəhdət
axtarır. Bu kontekstdə qeyd etməliyəm ki, dünyəvi
modern cəmiyyətlə əsas
prinsip, ictimai həyatın dini hökmlərdən
asılı olmadan tənzimlənməsidir. Məhz bu mənada
dünyəvilik dini dəyərlərin ictimai və müəyyən
mənada fərdi həyatdan çıxarılması olaraq
modernləşmə prosesinə paralel olaraq müşahidə
olunur. Modern cəmiyyətin dünyəvi hüquqi prinsiplər
kontekstində dini dəyərlərdən müstəqil
şəkildə formalaşması iki cəhətdən
özünü büruzə verir. İlkin olaraq siyasi hakimiyyət
özünü dini simvol və dəyərlərə istinad
etmədən öz hüquqi-siyasi statusunu təşkil edir.
İkinci olaraq isə ictimai həyatı tənzimləyən
prinsiplər dini hökmlərə istinad etməz. Bu kontekstdə
dinin ictimai həyatda yer alması fərqli bir məsələdir
və dinin ictimai həyatda yer alması demokratik prinsiplə
paradoks təşkil etmir. Demokratik prosesə tərs olan isə
dinin və ya başqa bir dini sektanın təzyiq
ünsürü halına gəlməsidir. Bunun xaricində hər bir etiqad və
düşüncə cəmiyyət həyatında, həm
düşüncə həm də həyat tərzi olaraq
öz yerini ala bilər.Bütün bu mülahizələr əsasında
deyə bilərik ki, tarixə nəzər saldıqda, hakimiyyət
və iqtidar məqsədilə din fərqli görüş
sahiblərinin əlində alətə çevrilə
bilmişdi. Bu kontekstdə Ümummilli Lider Heydər Əliyevin
ifadələri tolerantlıq kontekstində din-dövlət
münasibətləri baxımından çox əhəmiyyətlidir:
"Dinə, dinin mənəvi-əxlaqi dəyərlərinin
təbliğinə, bu dəyərlərin yardımıyla
insanlara vətənsevərlik və dözüm
duyğularının aşılanmasına dövlətin də
ehtiyacı var. Biz milli-mənəvi dəyərlərimizi dini
dəyərlərdən ayrı düşünmürük.
Ancaq dövlət-din münasibətləri şəffaf,
başa düşülən olmalıdır. Azərbaycan
dövlətinin qanunları Azərbaycan xalqının və dövlətinin maraqlarına
uyğun olmalıdır. Dindən siyasi proseslərdə
istifadə olunma cəhdlərinə qarşı ciddi
mübarizə aparılmalıdır. Din siyasi və ideoloji
mübarizələrdən kənarda qalmalıdır. Din hər
bir insanın fərdi mənəvi ehtiyacını ödəyən
bir dəyərlər sistemi kimi qəbul
olunmalıdır".
Tolerantlıq və dialoq
Ümumiyyətlə,
hüquqla mili-mənəvi və dini-mənəvi dəyərlər
arasında balans yaratmaq, hüquqi sanksiyaların yerini tədricən
ictimai nəzarətin açdığı yeni imkanlarla
tutmaqdan ibarətdir.Yeri gəlmişkən qeyd etməliyəm
ki, möhtərəm Prezident İlham Əliyev də cəmiyyətimizdə
etnik-mədəni müxtəlifliyin qorunub saxlanmasının,
multikulturalizmin dəstəklənməsinin və təşviq
edilməsinin müasir mərhələdə həyata
keçirilən dövlət siyasətinin başlıca məqsədlərindən
biri olduğunu özünün müxtəlif
çıxışlarında ifadə etmişdir. Bu mənada,
Prezident İlham Əliyev hazırda ölkədə
tolerantlığın və dini etiqad
azadlığının təminatçısıdır. Onun
böyük tarixə malik dini məbədlərimizin bərpası
və xalqımızın istifadəsinə verilməsi sahəsində
ardıcıl, operativ tədbirlər həyata keçirməsi
dövlətimizin məqsədyönlü siyasətinin tərkib
hissəsidir: "Azərbaycan burada yaşayan bütün
xalqların doğma vətənidir. Hər bir xalqın
nümayəndəsi bizim dəyərli vətəndaşımızdır.
Biz bütün dinlərin nümayəndələrinə
böyük hörmətlə və rəğbətlə
yanaşırıq. Bu gün Azərbaycanda məscidlərlə
xristian kilsələri, katolik kilsəsi, yəhudi sinaqoqları
yanbayan dayanır. Budur Azərbaycanın
reallıqları və bizim dünya xəzinəsinə
verdiyimiz töhfələr".Milli kimliklə bərabər
dini kimlik də fərqli təzahürləri olan bir fenomendir.
Belə ki, dinlərarası dialoq,tolerantlıq, multikulturalizm,
din və etiqad azadlığı XX əsrin ikinci
yarısından etibarən qlobal arenada aktuallıq kəsb etməkdədir.
İnsanın mənəvi dünyası, onun
formalaşmasında
mühüm rola malikdir. Məhz dövlət də bu
kontekstdə xüsusi qayğı ilə mənəvi dünyası
inkişaf etmiş, ədalətli və ictimai şüura
malik insanın yetişdirilməsini əsas məqsəd hesab
edir. Hal hazırda milli-mənəvi dəyərlər
informasiya mübadiləsi və qloballaşma prosesində
mühüm aktuallıq kəsb edir. Bu mənada dinlərarası
dialoq məfhumunu bir çox aspektdən başa düşmək
lazımdır. Birincisi, bütün dinlər mütləqlik
ideyasından və iddiasından yola çıxaraq özlərinin
haqq olduğunu hesab edirlər. Bu baxımdan hər hansı bir
dinin başqa bir dindən üstün olma fikri qəbuledilməzdir.
Məhz bu rakursdan dinlərarasında dialoq məfhumu
aktuallıq kəsb edir. Dinlərarası dialoq dinlər
arasında deyil, hər hansı bir dinə inanan şəxslər
və dindarlar arasında etik və sosial münasibətlərin
yaranması deməkdir.Din və etiqad azadlığı məsələsinə
gəldikdə isə beynəlxalq bəyannamələrdə
də qeyd olunduğu kimi, hər bir şəxs dini
dünyagörüşü, vicdan və etiqad
azadlığı baxımından sərbəstdir. Əlbəttə
ki, müsair cəmiyyətin inkişafında bunun əksini
düşünmək belə absurddur. Ümumiyyətlə,
müasir dünyada başqasını anlama, dini tolerantlıq
ciddi siyasi və humanitar məsələlərdən hesab olunur.
Bu baxımdan Azərbaycan dini tolerantlıq mövzusunda da model
olma prespektivini gostərməkdədir. Məhz ölkəmizdə
mövcud olan dinlər, təriqətlər və məzhəblərin
müxtəlifliyi bunu təsdiq edir. Bütün bu dini icmalar
arasında koordinasiyanı isə, əlbəttə ki, uğurlu
siyasətə əsaslanan siyasi iradə həyata keçirir.
Məhz Ümummilli Lider Heydər Əliyevin siyasi irsi və
İlham Əliyevin layiqli şəkildə bu irsi tətbiq etmə
bacarığı nəticəsində, Azərbaycanda din və
tolerantlıq məsələlərində model olma istiqamətində
ciddi addımlar atılmaqdadır.
Rəşad
İlyasov,
fəlsəfə
doktoru
Səs.- 2013.- 4
aprel.- S.3.