Azərbaycanda insan
hüquq və azadlıqlarının
müdafiəsi üzrə müvəkkilliyinin səlahiyyətləri
Demokratik-hüquqi dövlət quruculuğu yolunu tutmuş Azərbaycanda vətəndaş cəmiyyətinin formalaşması şəraitində insan və vətəndaşın hüquq və azadlıqlarının konstitusiya təminatlarının yerinə yetirilməsi mexanizmində insan hüquqları üzrə Müvəkkil (Ombudsman) təsisatı vacib yer tutur və səmərəli dövlətdaxili vasitə kimi çıxış edir.
Azərbaycanda belə bir demokratik təsisatın yaradılması Azərbaycan Respublikasının sabiq Prezidenti Heydər Əliyevin 22 fevral 1998-ci il tarixli Fərmanında mühüm vəzifə kimi müəyyən edilmişdir. Bu istiqamətdə aparılan məqsədyönlü hazırlıq işi baxımından 2001-ci il mayın 14-də Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisi, BMT-nin İnkişaf Proqramı və Azərbaycan EA İnsan Hüquqları İnstitutunun "Azərbaycanda Ombudsman təsisatının yaradılması" mövzusunda birgə keçirdikləri beynəlxalq elmi-praktik seminar, xüsusən əhəmiyyətli olmuşdur. Keçid mərhələsini yaşayan, ictimai həyatın ayrı-ayrı sahələrində islahatlar aparan ölkələrdə Ombudsman təsisatına xüsusi ehtiyac vardır. Artıq postsovet məkanında yaşayan ölkələr bu qurumun ilkin nəticələrini hiss etməkdədirlər ki, onlara misal olaraq Rusiyanı, Ukraynanı, Gürcüstanı və digər ölkələri göstərmək olar.
Demokratik-dünyəvi dövlət quruculuğu yolunu seçmiş hər bir ölkə üçün olduğu kimi insan hüquqlarının qorunması amili olduqca vacib olan Azərbaycan üçün də onları qoruyan yeni təsisatın yaradılması yad olmamalıdır. Z.Məmmədov yazır ki, Azərbaycanın klassik yazıçılarının, şairlərinin, filosoflarının - Nizaminin, Füzulinin, Bəhmanyarın və b. əsərlərindəki ədalət prinsipinin axtarışı humanistliyin ən mühüm təzahürüdür. Təcrübə göstərir ki, insan hüquqlarına hörmət edilən cəmiyyətdə sabitliyin təminatı əsas şərtlərdən birinə çevrilir. Bu hüquqların qorunması inteqrasiya məsələlərində xüsusi əhəmiyyətə malikdir.
Təhlillər göstərir ki, Ombudsman təsisatının milli modeli yaradılarkən onun spesifikasını özündə əks etdirən adın seçilməsi problemi ortaya çıxır və bu zaman metodoloji əsas kimi Ombudsman təsisatının müxtəlif əlamətləri götürülür. A.Həsənli həmin əlamətlər içərisindən nominativ məqsədlərlə istifadə olunan aşağıdakı əlamətləri əsas sayır: Ombudsman səlahiyyətlərinin mənbəyi, aparıcı məqsəd, Ombudsman təsisatının əsas funksiyası və ictimai rolu. Bu dörd əlamətə müvafiq surətdə müəllif dörd nominativ növ seçmişdir: nümayəndəli, məqsədli, funksional və rol nominasiyaları. O, "Ombudsman təsisatının milli modellərinin təsnifatı" cədvəlinə seçdiyi bu növləri daxil etmişdir.
A.Həsənlinin yanaşmasına görə, nümayəndəli nominasiya növünün tərkibinə daxil olan adlar özündə Ombudsman tərəfindən hakimiyyətin hansı qolundan səlahiyyət alıbsa, onun da maraqlarını təmsil etmək faktı əks etdirilir. "Ombudsman" anlayışının mənbəyi "otvid" sözündən götürülmüşdür ki, bu da orta əsrlər İsveç dilində qüvvə və ya nüfuzu, vasitəçi yaxud digər şəxslərin nümayəndəsi olan şəxs mənasını verirdi.
"Azərbaycan Respublikasının İnsan Hüquqları üzrə Müvəkkili (Ombudsman) haqqında", Azərbaycan Respublikasının Konstitusiya Qanunu 28 dekabr 2001-ci il tarixdə qəbul olunmuşdur. Həmin qanunda İnsan Hüquqları üzrə Müvəkkilin fəaliyyətinin əsasları müəyyən edilərək (maddə I), qeyd edilir ki, Azərbaycan Respublikasının İnsan Hüquqları üzrə Müvəkkili vəzifəsi Azərbaycan Konstitusiyasında və Azərbaycan Respublikasının tərəfdar çıxdığı beynəlxalq müqavilələrdə təsbit olunmuş Azərbaycan Respublikasının dövlət və yerli özünüidarə orqanları, vəzifəli şəxsləri tərəfindən pozulan insan hüquqları və azadlıqlarının bərpa edilməsi üçün təsis edilir.
Qanuna görə Müvəkkilin fəaliyyəti insan hüquqlarının müdafiəsini, pozulmuş insan hüquq və azadlıqlarının bərpasını təmin edən digər dövlət orqanlarının səlahiyyətlərini məhdudlaşdırmır və əvəz etmir. Müvəkkilin səlahiyyətlərinə Azərbaycan Respublikası hakimlərinin fəaliyyətinin yoxlanılması aid deyil.
Qanun İnsan Hüquqları üzrə Müvəkkilin səlahiyyətlərinə bir sıra məsələlərlə bağlı təkliflərin verilməsini daxil edir:
- Əfv, vətəndaşlıq, siyasi sığınacaq verilməsi barədə Azərbaycan Respublikası Prezidentinə təkliflərin verilməsi;
- insan hüquq və azadlıqlarının təmin edilməsi məqsədilə qanunların qəbul edilməsinə və ya yenidən baxılmasına dair Azərbaycan Respublikasının Milli Məclisinə təkliflərin verilməsi;
- amnistiya elan edilməsi barədə Milli Məclisə təklifin verilməsi.
Azərbaycan Respublikasında İnsan
Hüquqları üzrə Müvəkkilin (Ombudsmanın)
seçilməsi bir sıra postsovet ölkələrindən fərqlənir.
Belə ki, məsələn, qonşu Gürcüstanda
həmin vəzifəyə ölkə Prezidenti
ilə yanaşı, parlament
fraksiyaları və müstəqil deputat
qrupları da namizəd irəli sürə
bilirlər. Azərbaycan parlamentinin isə Ombudsman postuna namizəd irəli sürmək hüququ yoxdur. Həmin vəzifəyə
namizədləri Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti
təqdim edir. Milli Məclis yalnız Prezident tərəfindən
təqdim olunmuş üç namizəddən
birini seçmək səlahiyyətinə malikdir.
Əlbəttə, Milli Məclis
Prezidentin təqdim etdiyi namizədlərin heç birinə səs verməyə bilər. Belə halda həmin
prosedura yenidən keçirilir, 15 gün müddətində Prezident
digər üç namizədi Milli Məclisə təqdim edir. Təqdim olunan üç
namizəd arasından
Müvəkkil 83 səs
çoxluğu ilə
(2/3) seçilir (maddə
2).
Qanunda Azərbaycan
Respublikasının İnsan
Hüquqları üzrə
Müvəkkili (Ombudsman) seçilmək
üçün bir sıra ciddi tələblər qoyulur və bu da,
bizim fikrimizcə, müsbət hal kimi qiymətləndirilməlidir. Belə
ki, Qanunun 3-cü maddəsinə görə,
yaşı 30-dan aşağı
olmayan, ali
təhsilli, insan hüquqlarının müdafiəsi
sahəsində təcrübəyə
və yüksək əxlaqi keyfiyyətlərə
malik olan Azərbaycan Respublikasının
vətəndaşı Müvəkkil
vəzifəsinə seçilə
bilər. Göründüyü kimi, Müvəkkil
olmaq üçün
təkcə hüquqi
deyil, həm də mənəvi tələblər də qoyulur. Bundan başqa burada kimlərin Müvəkkil ola bilməməsi də konkret göstərilir: "İkili
vətəndaşlığı olan, başqa dövlətlər qarşısında
öhdəliyi olan, qanunvericilik, icra və məhkəmə hakimiyyətlərində qulluq
edən, elmi-pedaqoji və yaradıcılıq
fəaliyyəti istisna
olmaqla başqa ödənişli fəaliyyətlə
məşğul olan,
fəaliyyət qabiliyyətsizliyi
məhkəmə tərəfindən
təsdiq edilən, ağır və xüsusilə ağır
cinayətlərə görə
məhkum olunmuş şəxs Müvəkkil
seçilə bilməz".
Eyni zamanda, Müvəkkil siyasi fəaliyyətlə
məşğul olmamalı
və heç bir siyasi partiyanın
üzvü və qeyri-hökumət təşkilatının
rəhbərliyində təmsil
olunmamalıdır. Belə bir
tələb də qoyulur ki, Müvəkkil
vəzifəyə seçildiyi
vaxtdan 5 gün ərzində onun statusuna uyğun gəlməyən fəaliyyətlərə
xitam verməlidir.
Müvəkkil vəzifəyə seçildiyi
gün Azərbaycan Respublikası Milli Məclisinin iclasında həmin vəzifədə
səlahiyyətlərini şərəf
və ləyaqətlə
yerinə yetirəcəyinə,
Azərbaycan Respublikası
Konstitusiyasına və
qanunlarına əməl
edəcəyinə, müstəqil
və qərəzsiz fəaliyyət göstərəcəyinə
and içir. Müvəkkilin səlahiyyət müddəti
qanunla 7 ildir və həmin vəzifəyə eyni şəxs yalnız bir dəfə seçilə bilər.
Qanunun ikinci fəslində insan hüquqlarının pozulmasına
dair şikayətlərə
baxılması mexanizmi
müəyyən olunmuşdur. Belə
ki, 8-ci maddədə Müvəkkilə şikayətlərlə
kimlərin müraciət
edə biləcəyi
müəyyən olunur
və onlara Azərbaycan Respublikasının
vətəndaşları, əcnəbilər,
vətəndaşlığı olmayan şəxslər və hüquqi şəxslər aid edilir.
Şikayətləri, həmçinin hüquqları pozulmuş
şəxsin razılığı
ilə üçüncü
şəxslər, o cümlədən,
qeyri-hökumət təşkilatları
da verə bilər. İnsan hüquqları pozulmuş
şəxsin razılığını
almaq mümkün olmadıqda (həmin şəxs vəfat etdikdə, fəaliyyət
qabiliyyətini itirdikdə
və s.) şikayəti
üçüncü şəxslər
və ya qeyri-hökumət təşkilatları
razılıq olmadan da verə bilərlər.
Dövlət orqanlarına isə
Müvəkkilə şikayət
vermək hüququ verilmir.
Qanuna görə,
Müvəkkil öz təşəbbüsü ilə
də araşdırma
apara bilər. Əgər araşdırma
zamanı Müvəkkil
müəyyən etsə
ki, araşdırma onun səlahiyyətinə
daxil olmayan məsələlərə aiddir,
onda o, materialları araşdırmaq üçün
digər dövlət
orqanlarına göndərir.
Qanunda şikayətin
baxılma müddəti
30 gün müəyyən
edilmiş, onun nəticələri ilə
bağlı məlumatın
isə ərizəçiyə
5 gün müddətində
yazılı surətdə
verilməsi nəzərdə
tutulur. Müvəkkil şikayətin araşdırılması
zamanı insan hüquqlarının pozulması
hallarını aşkar
etdikdə, aşağıdakı
tədbirləri həyata
keçirə bilər:
- qərar və
ya hərəkəti
(hərəkətsizliyi) nəticəsində
insan hüquqlarını
pozmuş, dövlət
və yerli özünüidarə orqanlarından,
vəzifəli şəxslərdən
həmin hüquqların
bərpasını tələb
etmək;
- cinayət əlamətləri
aşkar edildikdə, müvafiq orqanlara cinayət işinin başlanması barədə
müraciət etmək;
- əlavə kassasiya qaydasında şikayət etmək hüququna malik olan subyektlərə müraciət etmək;
- qərar və
ya hərəkəti
(hərəkətsizliyi) nəticəsində
insan hüquqlarını
pozmuş vəzifəli
şəxslərin intizam
məsuliyyətinə cəlb
edilməsi barəsində
müvafiq orqanlara təkliflər vermək;
- insan hüquqlarının
pozulması ilə əlaqədar aparılmış
yoxlamaların nəticələri
ilə kütləvi informasiya vasitələrini
tanış etmək;
- insan hüquqlarının
pozulması xüsusi ictimai əhəmiyyət kəsb edən hallarda onların bərpası üçün
Müvəkkilin səlahiyyətində
olan təsir imkanları kifayət etmədikdə, Azərbaycan
Respublikası Prezidentinə
müraciət etmək,
Azərbaycan Respublikasının
Milli Məclisi qarşısında məruzə
ilə çıxış
etmək;
- dövlət və ya özünüidarə
orqanlarının, vəzifəli
şəxsin qərarı
və ya hərəkəti (hərəkətsizliyi)
nəticəsində pozulmuş
hüquqların bərpası
üçün məhkəməyə
müraciət etmək;
- şəxsin hüquqları qüvvədə
olan normativ aktlarla pozulduqda, Azərbaycan Respublikasının
Konstitusiya Məhkəməsinə
sorğu ilə müraciət etmək.
Bütün bunlarla yanaşı, Müvəkkil öz fəaliyyətində bir təsir vasitəsindən
də istifadə edə bilər ki, bu da
onun Azərbaycan Respublikası Prezidentinə
təqdim etmək üçün hazırladığı
illik məruzəsidir. O, həmin
məruzə ilə, həmçinin Milli Məclisdə çıxış
etməlidir.
Vahid ÖMƏROV
Səs.-
2015.- 9 dekabr.- S.15