Maestro Niyazinin
anadan olmasından 108 il ötür
O, Azərbaycan bəstəkarlarının
bir çox simfonik və musiqili səhnə əsərlərinin kantata
və oratoriyalarının
ilk ifaçısı olmaqla
yanaşı, bu əsərlərin təqdimatında
özünəməxsus orijinal
ifaçılıq üslubu
yaradıb. Azərbaycan milli dirijorluq
məktəbinin formalaşması
onun adı ilə bağlıdır.
Bəli,
maestro Niyazinin traktirovkasında
milli bəstəkarların
bir çox əsərləri, o cümlədən
Üzeyir Hacıbəylinin
“Koroğlu” operası
Azərbaycan musiqisinin
qızıl fonduna daxil edilib.
NUHÇIXAN
İnformasiya Agentliyi xəbər verir ki, bu gün
dünya şöhrətli
dirijor, bəstəkar,
ictimai xadim, SSRİ Xalq artisti, Sosialist
Əməyi Qəhrəmanı
Niyazi Tağızadə
-Hacıbəyovun anadan
olmasından 108 il ötür. İllər keçsə, zaman
dəyişsə də
Niyazi ürəklərdə
yaşayır, yeri hər zaman görünür.
Maestronun
Azərbaycan Opera və
Balet Teatrının səhnəsində hazırladığı
Müslüm Maqomayevin
“Nərgiz”, Qara Qarayevin “Vətən”, Fikrət Əmirovun “Sevil” operaları, eləcə də, Qara Qarayevin “Yeddi gözəl” və “İldırımlı
yollarla” baletləri böyük uğur qazanıb. 1961-ci ildə Leninqrad Opera və Balet Teatrında Arif Məlikovun “Məhəbbət əfsanəsi”
baletinin ilk tamaşasını
hazırlayan maestro, həmçinin
Ankara Opera və Balet Teatrında Pyotr Çaykovskinin “Qaratoxmaq qadın”, Cüzeppe Verdinin “Aida” operalarına,
İstanbul Opera və Balet
Teatrında türk bəstəkarı Ə.Sayqunun
“Koroğlu” operasının
ilk tamaşasına və
“Yunis Əmrə” oratoriyasına dirijorluq edib.
Tağızadə-Hacıbəyov Niyazi Zülfüqar oğlu
(Maestro Niyazi) 1912-ci il avqustun 20-də böyük musiqiçimiz
Zülfüqar Hacıbəyovun
ailəsində dünyaya
gəlmişdir. O, bu soyadın davamçısı
kimi özünü yeni bir istiqamətdə
təsdiq edə bilib. Niyazinin yeniyetməlik illəri
Azərbaycanın səfalı
guşələrindən olan
Şuşada keçib.
O, Azərbaycanın ikinci
konservatoriyası, musiqi
məktəbi kimi hallanan bu diyarın
ab-havasında sənətə
ilk addımlarını atıb.
Uşaqlıq illərindən
Üzeyir Hacıbəyov,
Müslüm Maqomayev,
Əbdürrəhim bəy
Haqverdiyev, Cəlil Məmmədquluzadə, Nəcəf
bəy Vəzirov, Hüseyn Cavid, Süleyman Sani Axundov, Abdulla Şaiq, Hüseyn Ərəblinski,
Cahangir Zeynalov, Abbas Mirzə Şərifzadə,
Mirzağa Əliyev, Sidqi Ruhulla kimi
Azərbaycan incəsənətinin
yaradıcıları arasında
böyüyüb, onlardan
çox mətləblər
əxz edib.
Kiçik yaşlarından musiqi ilə məşğul olmasına baxmayaraq, hərbçi olmaq arzusunda idi. İlk musiqi
təhsilini Y.A.Şefferlinq
adına məktəbdə skripka sinfində almışdı.
Sonradan atası Zülfüqar Hacıbəyov və əmisi Üzeyir Hacıbəyovun tövsiyəsi
ilə təhsilini Moskvada Mixail Fabianoviç Qnessinin bəstəkarlıq sinfində
davam etdirdi. Q.Popov, P.Ryazanov, L.Rudolf, S.Ştrasserin bəstəkarlıq
məşğələlərində də iştirak edən Niyazi dirijorluq fəaliyyətinə
1934-35-ci illərdə başlayıb.
Bu sahədə xüsusi təhsili olmayan gənc bəstəkar ilk illər
Neftçilər İttifaqı
Dram Teatrının, Radio Komitəsinin
orkestrində çalışmağa
başladı. 1935-37-ci
illərdə Azərbaycan
Dövlət Estrada Orkestrinə
rəhbərlik edən
Niyazi 26 yaşında
artıq keçmiş
SSRİ məkanında məşhur
insanların siyahısına
adını daxil edə bildi.
Milli musiqi sənətində “qızıl mərhələ”nin simvolu
1937-ci ildə Mirzə Fətəli Axundzadə adına Opera və Balet Teatrında
dirijorluq vəzifəsinə
dəvət olunan
maestro 1938-ci ildə Moskva
şəhərində keçirilən
Azərbaycan incəsənəti
ongünlüyündə Müslüm
Maqomayevin “Nərgiz” operasına dirijorluq edib. 1938-ci ildə
Azərbaycan İncəsənətinin
birinci Moskva dekadasından sonra Niyazi simfonik orkestrin baş dirijoru və bədii rəhbəri təyin olunub.
1948-ci ildən həyatının
son gününə qədər
simfonik orkestrin baş dirijoru və bədii rəhbəri olan sənətkarın yaradıcılığı
ölkəmizin baş
orkestrinin tarixində şanlı mərhələdir. Niyazinin rəhbərliyi
ilə orkestr ən yüksək peşəkarlıq zirvələrinə
qalxmış, neçə-neçə
musiqiçilər nəslini
yetişdirən əsl
sənət məktəbi
olmuşdur. Neçə-neçə
musiqiçi Niyazini özünün ustadı
və himayədarı
hesab edir, onun adını milli musiqi sənətində
“qızıl mərhələ”nin simvolu kimi xatırlayırlar.
O, daha çox dirijor pultu arxasında
dursa da, bəstəkarlıq
fəaliyyətini də
unutmadı. 30-cu illərin
əvvəllərində ilk əsəri olan “Od içində” fortepiano poemasını,
daha sonra “Talış xalq mahnıları” mövzusunda
fortepiano pyeslərini, Azərbaycanın
ilk simfonik əsərlərindən
olan “Zaqatala suitası”nı yazdı. Korifey sənətkar Azərbaycan mahnılarından
“Kəklik”, “Qaragilə”,
“Xumar oldum”, “Ay bəri bax” və digər simfonik orkestr üçün işləmiş,
1935-ci ildə “Rast” və “Şur” muğamlarını nota köçürmüşdür.
Azərbaycan kinosu səsli filmlərə keçid aldığı dövrlərdə
Niyazi bu sahəyə də öz töhfəsini verə bilib. O, bir sıra film və teatr tamaşaları üçün musiqi bəstələyib. Bunların arasında
“Kəndlilər”, “Mənsur”,
“Ceyhun və Ülkər” filmlərinin
adını qeyd etmək olar. O, “Almaz” filminin musiqisini atası Zülfüqar Hacıbəyovla
birgə işləyərək
40-cı illərdə Süleyman
Rüstəmin “Təbrizim”
şerinə mahnı
bəstələyib. Az sonra isə ilk dəfə “Xosrov və Şirin” operasını yazıb.
Gənclikdə qazanılan şöhrət...
Dirijorluq fəaliyyəti Niyaziyə
elə gənc yaşlarından şöhrət
gətirməyə başladı. 1946-cı ildə gənc dirijorların baxış
müsabiqəsinin laureatı
adını qazanan
maestro 1949-cu ildə ən
məşhur əsərini
- “Rast” simfonik muğamını nota aldı.
İlk dəfə xarici ölkəyə
1951-ci ildə “Praqa baharı” festivalında iştirak etmək məqsədilə gedən
Niyazi ömrünün
sonunadək 23 ölkədə
qastrol səfərində
olub.
1961-ci ildə Leninqrad
Opera və Balet Teatrının baş dirijoru təyin olunan Niyazinin SSRİ-nin ən məşhur
teatrlarından birinə
rəhbərlik etməyi
o dövrdə onun bir musiqiçi kimi böyük nüfuzundan xəbər verirdi. O, burada A.Məlikovun
“Məhəbbət əfsanəsi”
baletinin ilk tamaşasını
hazırlamaqla yanaşı,
P.Çaykovskinin “Yatmış
gözəl” və S.Prokofyevin “Daş çiçək” baletlərinin
yeni quruluşuna dirijorluq etmiş, həmin baletlərlə Parisin “Qrand-Opera”, Londonun “Kovent-Qarden” teatrlarında qastrol tamaşaları vermiş və böyük uğur qazanmışdır.
Həmin vaxt maestro Niyazi dünyanın məşhur
kollektivlərindən biri
olan Londonun Kral Teatrının orkestri ilə çıxış etməli
olur. Niyazi bu orkestrlə
çıxış edərkən,
əlbəttə, öz
ustalığına tam arxayın
idi. Onu bu sənət
səfərinə göndərənlər
də bunu yaxşı bilirdi. Maestro Niyazinin ustalığına,
musiqi duyumuna bələd idilər.
London Kral orkestrinin
ifaçılarının, deyirlər, qəribə bir xüsusiyyəti var. Onlar orkestrə gələn bütün dirijorları, necə deyərlər, “dişlərinə
vururlar”, yoxlayırlar.
Hansısa zarafatsevər musiqiçi
bu dəfə maestro Niyazini yoxlamaq fikrinə düşür.
Maestro Niyazi orkestrlə
məşq edəndə
həmin ifaçı
əsərin ifa tərzi ilə uyuşmayan yad notlar vurur. Niyazi o saat həmin uyarsızlığı duyur
və orkestri saxlayır. Sakitcə
həmin musiqiçiyə
yanaşıb qulağına
pıçıldayır: “Bəlkə...”
Hər şey
o ifaçıya aydın
olur. Orkestrin qalan üzvləri
Niyazinin musiqi duyumunu görüb özlərini yığışdırırlar.
Niyazi 1961-ci ilin
ayağı sayalı
günlərindən birində
Londona səfər etmişdi. O zaman maestronun konsert proqramında Baxın, Bethovenin, Çaykovskinin və neçə-neçə
dünya sənətkarlarının
əsərləri vardı.
Onun bütün konsertləri uğurla keçdi. London qəzetləri Niyazinin ustalığını,
ifaçılığını dəfələrlə təriflədilər.
Onun haqqında məqalələr
yazdılar. Bir gecədə
üslubca kəskin fərqlənən musiqi əsərlərinə dirijorluq
edəndə də Niyazi ifaçılığına,
ustalığına həmişə
sadiq qaldı.
1965-ci ildə maestro Niyazi
Türkiyə səfərinə
gedib. O həmin məmləkətin ən
böyük konsert birliklərindən biri olan prezident orkestri ilə çıxış etməli
olub. Böyük sənətkar Çaykovskinin
“Qaratoxmaq qadın” operasına dirijorluq edib. Sonra yenə də
həmin orkestrlə dünya sənətkarlarının,
Azərbaycan bəstəkarlarının
əsərlərini səsləndirib.
Türkiyənin mərkəzi qəzetləri
bu böyük sənətkarın uğurlu
sənət səfəri
haqda geniş məqalələr dərc
ediblər.
Onun əbədiyaşar
sənət naminə
çəkdiyi zəhmətlər
layiqincə qiymətləndirilib. Maestro ən yüksək mükafatlara layiq görülüb. O, müxtəlif
vaxtlarda Dövlət mükafatlarına, SSRİ Xalq
artisti, Sosialist Əməyi Qəhrəmanı
adlarına layiq görülmüş, bir
çox orden və medallarla təltif olunub, Tbilisinin fəxri vətəndaşı seçilib.
Bu gün Niyazinin
adı dünya şöhrətli dirijorlarla,
bəstəkarlarla qoşa
çəkilir. Onun yaradıcılığı
əsl örnəkdir.
Hələ neçə-neçə nəsillər Niyazi məktəbindən bəhrələnəcək.
Hamının da ürəyindən bu fikir keçəcək-ruhun
şad olsun, ustad!
Səs.- 21 avqust.-
2020.- S.11.