Qafqaz İslam Ordusunun Azərbaycanda xilaskarlıq
missiyası
“Səs” qəzeti 15 sentyabr
Bakının işğaldan azad olunmasının 91-ci
ildönümünə həsr olunmuş dəyirmi masa
keçirdi
(Əvvəli ötən sayımızda)
“Səs” qəzetinin
redaksiyasında 15 sentyabr Bakının işğaldan azad
olunmasının 91-ci ildönümünə həsr
olunmuş dəyirmi masa keçirildi. Tarixdən bizə məlumdur
ki, 1918-ci il sentyabrın 15-də ağır döyüşlərdən
sonra Qafqaz İslam Ordusu Azərbaycan xalq könüllü dəstələrinin
köməyi ilə Bakını azad edib. Şəhər
Stepan Şaumyanın bolşevik-daşnak rejimindən sonra
hakimiyyəti ələ keçirmiş menşevik-daşnak
tör-töküntülərindən - “Sentrokaspi
diktaturası”ndan təmizləndi. 1918-ci il sentyabrın 17-də
Fətəli xan Xoyski kabinetinin təşkilindən
üç ay sonra Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti hökuməti
Bakıya köçdü. Bakı paytaxt elan olundu. Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyətinin hakimiyyət dairəsi genişləndi.
Tariximizin ən
şanlı səhifələrindən olan Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyətinin qurulması və sonrakı
mövcudluğunda Bakının azad edilməsi mühüm
rol oynamışdır. Çox böyük strateji mövqeyə
malik olan Bakıya o dövrdə olan maraq və diqqəti nəzərə
alsaq, onun azad edilməsinin də heç də asan
olmadığını anlamaq olar. Belə bir tarixi
yaşamış Azərbaycan mövcud olan zaman kəsiyində
yaşantılarını salnamələr
əsasında diqqətdən keçirib. Bu gün həmin
hadisədən 91 il ötsə də, Azərbaycan tarixinin
müəyyən bir hissəsi olan 15 sentyabrı xatırlamaq
zəruri məqamlardandır.
“Səs” qəzetinin təşkil etdiyi dəyirmi masaya ənənəvi
olaraq respublikanın tanınmış siyasi xadimləri,
politolqları, ziyalıları, o cümlədən, millət
vəkili, politoloq Aydın Mirzəzadə, Azərbaycan
Respublikasının Prezidenti yanında Dövlət İdarəçilik
Akademiyasının şöbə müdiri Musa Quliyev, BDU-nun
professoru, tarix elmləri doktoru Musa Qasımlı, AMEA Nizami adına
Ədəbiyyat İnstitutunun aparıcı elmi
işçisi, dosent Asif Rüstəmli, Azərbaycan
Respublikası Prezidenti yanında Dövlət İdarəçilik
Akademiyasının geostrateji araşdırmalar mərkəzinin
direktor müavini, dosent Elman Nəsirov, ADPU-nun dosenti Nazir Əsədov,
ETM “Təfəkkür” Universitetinin professoru, ekspert
Cümşüd Nuriyev, tarix elmləri namizədi Nəsiman
Yaqublu iştirak edirdilər.
15 SENTYABR OLMASAYDI, NƏ 28 MAY, NƏ DƏ AZƏRBAYCAN
İSTİQLALI REALLAŞA BİLƏRDİ
Asif Rüstəmli:
- İlk
olaraq ordu belə adlandırılmışdır: Qafqaz
Müsəlman Ordusu. Hansısa
bir mətbuat nümayəndəsinin səhvi nəticəsində
bu Qafqaz İslam Ordusu kimi qələmə
verilmişdir. Tərcümə zamanı müsəlman ifadəsi
öz əksinii islam kimi tapmışdır. Çox vaxt belə
bir fikir özünü qabarıq şəkildə büruzə
verir ki, İslam yaxud, Müsəlman ordusu heç bir fərq
etmir. Əslində, bunun kəsb etdiyi mənaya diqqət etsək,
görərik ki, böyük bir fərq var. Belə ki, müsəlman
ifadəsi Qafqazda azərbaycanlı məfhumunun ekvivalentidir. Azərbaycanda
nizami ordunun yaradılması ilə bağlı 1917-ci ildə
Fətəli Xan Xoyski tərəfindən Qafqaz
Komissarlığına müraciət edilmişdir. Həmin ordu Müsəlman Kol (nizami )Ordusu
adlandırılmışdı. Buradan göründüyü
kimi İslam yox, Müsəlman Ordusu təşəkkül
tapmışdır. Fətəli Xan Xoyski o illərdə
Zaqafqafqaz Kommisarlığında Müsəlman
Şurasının sədri vəzifəsində
çalışırdı. 1918-ci ilin iyun ayının 26-da
Müsəlman Korpusunun adı dəyişdirilərək
Azərbaycan Korpusu ilə əvəzləndi. Həmin illərdə
olan sənədlərə diqqət yetirsək, görərik
ki, bütün yazılı mənbələrdə müsəlman
Azərbaycan sözünün ekvivalenti kimi işlədilir.
Ümumiyyətlə, Qafqaz müsəlmanları dedikdə,
qeyri-ixtiyari azərbaycanlılar nəzərdə tutulur. Fikirlərimi
mövcud olan sənəd əsasında davam etdirmək istərdim.
1918-ci il sentyabr ayının 15-də dərc olunmuş “Azərbaycan”
qəzetində Bakının işğaldan azad olunması ilə
bağlı məqalə dərc olunmuşdur. Nəzərinizə
çatdırım ki, həmin qəzetin dörd nömrəsi
nəşr olunmuşdur. Qəzetdə yer alan məqalələrin
birində Nuru Paşanın vəzifəsi belə göstərilir:
“Komanduşi Kafkasskiy Müsəlmanskiy armiy general leytenant
Nuri”. Bu adın islama çevrilməsi məhz qəzetdəki
yazı ilə bağlıdır. Qəzetin səhifələri
rus və azərbaycan dilində işıq üzü
görürdü. Şəfi bəy Rüstəmbəyli,
Ceyhun bəy Hacıbəyli rustəhsilli idilər. Ümumiyyətlə,
“Azərbaycan” qəzetində rus dilli, rus təhsilli əməkdaşlar
üstünlük təşkil edirdi. Digər bir faktı da
diqqətinizə çatdırmaq istərdim ki, Nuru Paşa
Bakıya gələndə, hansı statusla gəlmişdir? Azərbaycanda
onun fəaliyyətinin statusu nədən ibarət idi?
Bakının alınmasında 20 nəfərlik türk
zabitinin, eləcə də azərbaycanlılardan ibarət
olan və Əliağa Şıxlınskinin rəhbərlik
etdiyi 600 nəfərə qədər müsəlman korpusunun
mübarizəsi, təbii ki, Bakının alınmasında
çox az bir qüvvə iştirak edirdi. Şaumyanın rəhbərlik
etdiyi ermənilərdən və daşnaklardan ibarət olan
ordunun Gəncədə yerləşən Milli Hökumətə
hücum planı sürətləndi. Mürsəl bəyin rəhbərlik
etdiyi beşinci diviziya Qazax, Ağstafa, ümumiyyətlə, Gəncə
ordusu kömək məqsədi ilə Nuru Paşanın
ixtiyarına verildi. Status məsələsinə gəldikdə
isə, qeyd edim ki, bu məsələdə Nuru Paşanın
Gəncəyə göndərdiyi iki teleqramı var. Birinci
teleqram Bakının alınması ilə bağlıdır,
ikinci teleqramda isə, göstərilir ki, o, Azərbaycan rəhbərliyini
Bakıya dəvət edir. Bildiyiniz kimi, bu dəvət həmin
ilin sentyabrının 17-də gerçəkləşmişdir.
Bu nazirlərin, hökumətin Bakıya gəlməsi, vəziyyətlə
tanış olmaq məqsədi daşıyırdı. Fətəli
Xan Xoyskinin ikinci teleqramında onun vəzifəsi bu şəkildə göstərilir: Yavərani-Həzrəti-Şəhriyaridən
Fariq Nuru. Fariq sözünün leksik mənası Azərbaycan
Xalq Cümhuriyyətinin ensiklopediyasında Fərrux kimi oxunur. Bu söz, əslində,
türk dilində çerik - general-leytenanta deyilir. Xalq
Cümhuriyyəti o, Fərrux Nuri imzası ilə
tanınıb. Yavərani-Həzrəti-Şəhriyari ifadəsinə
gəldikdə isə, Şəhriyar - hökmdar mənasını
ifadə edir. Yəni, hakimiyyətin başçısı,
Yavərani isə onun müavini deməkdir. “Azərbaycan” qəzetində
Nuru Paşanın dərc olunan statusu ən dəqiq terminlə
ifadə olunub. Buradan belə qənaətə gəlmək
olar ki, söhbət osmanlı türklərinin
Azərbaycanı işğal etməsindən getmir. Azərbaycan
hökumətinə hərbi köməkdən və mütəxəssislərin
göndərilməsindən gedir. Status o deməkdir ki, Nuru
Paşa özünü Fətəli Xan Xoyskinin müavini elan
edir və rəsmi teleqramda da bunu göstərir. Bir maraqlı
cəhəti də oxumaq istərdim ki, Nuru Paşa Mürsəl
bəyin komandanlığı ilə həmin hərbi hissələri
alandan sonra Azərbaycan zabitlərinin yetişməsi
üçün Gəncədə kiçik zabitlər məktəbi
yaradılır, həmin məktəbin ilk
buraxılışı oktyabr ayının 26-da oldu. Gəncədə
yaşayan bütün erməniləri bu hərbi hissələri
tərksilah edirlər. “Azərbaycan” qəzetinin ikinci nömrəsində
dərc olunan məqalədə göstərilir ki, Gəncədə
və Bakıda yaşayan ermənilərin kilsə rəhbəri
altı nəfərlik heyətlə Nuru Paşaya teleqram
göndəribdir. Bakının alınması, qələbə
münasibəti ilə təbrik edib, onu
alqışlamışlar. Bu faktın özü bir daha erməni
ikiüzlüyünün, məkrliliyinin çox maraqlı məqamıdır.
Bakı
Xalq Komissarları Sovetinin fəaliyyətini diqqət
önünə çəkmək, mənə elə gəlir
ki, lazımlı məsələlərdən biridir. Belə ki, burada iştirak edən
azərbaycanlıların, xüsusilə də, Məşədi
Əzizbəyovun fəaliyyətini qeyd etməliyik. “Azərbaycan”
qəzetində Şebuldayev imzasının Məşədi Əzizbəyova
məxsus olduğunu göstərən məqalə dərc
olunub. “Hümmət” qəzetində Şebuldayev imzası ilə
dərc olunan məqalələrə də təsadüf
edilir. Qəzetdə yer alan məqalələrdə Milli
Orduya, Qafqaz Müsəlman Ordusuna qarşı səfərbərlikdə
və daşnak Bakı Soveti ordusunun tərkibində Nuru
Paşaya qarşı vuruşa göndərilən dəstələr
içərisində Əzizbəyovun rolu olduğu göstərilir.
Bu, nə qədər acı da olsa, bir faktdır. Bir məsələni
də qeyd etmək istərdim ki, 15 sentyabr tarixinin rəsmi
adı dövrü mətbuatda Qurtuluş Günü kimi qeyd
olunub. O illərdə dərc olunan bütün mətbuat
orqanlarında bu, belə göstərilir. 1919-cu il
sentyabrın 15-də bu, geniş şəkildə qeyd olunub. Məmmədəmin
Rəsulzadənin çıxışlarında göstərilir
ki, 15 sentyabr olmasaydı, nə 28 may, nə də Azərbaycan
istiqlalı reallaşa bilməzdi. Hesab edirəm ki, bu fikrin
özündə də böyük bir həqiqət var.
BU TARİX XX ƏSR AZƏRBAYCAN İSTİQLAL
MÜBARİZƏSİNİN ƏN YÜKSƏK ZİRVƏSİNDƏ
DURAN HADİSƏDİR
Nəsiman Yaqublu:
- Məndən əvvəl
çıxış edənlər 15 sentyabr Bakının
işğaldan azad olması ilə bağlı kifayət qədər
dəlillərə əsaslanıb, məlumat verdilər.
İstərdim ki, bir qədər vizual olan məqamları diqqətinizə
çatdırım. Biz ötən il məhz bu tarixlə əlaqədar
“Bakının qurtuluşu” kitabını nəşr etdirdik.
Bu kitabda daha çox diqqət yetirdiyim məqamları nəzərinizə
çatdırmaq istərdim. Bakının qurtuluşu ilə
bağlı əyani təsəvvür yaratmaq məqsədilə
diqqətinizi kitabda yer alan sənədlərə cəlb etmək
istərdim. Bakının xilaskarı Nuru Paşanın o illərdə
29 yaşı var idi. Həmin ilin fotosu kitabda əksini
tapıb. Digər maraqlı bir
şəkil Bakı azad olduqdan sonra Nuru Paşa və atası
Ənvər Paşanın Şəkidə olduğu zamanı
göstərən görüntüdür. Çünki bu ərazidə
bir qədər sakitlik hökm sürürdü. Kitaba
Bakının azad olunmamışdan əvvəlki
dövrünün tanınmış adamlarının fotosunu
daxil etmişəm.
Nuru Paşanın Bakını
azad etməsi ilə yanaşı, bir faktı da önə
çəkmək vacib məsələlərdəndir ki,
burada azərbaycanlıların rolu, vətənpərvərliyi
məhz mühüm rol oynamışdır. Bu faktor
olmasaydı, təbii ki, Nuru Paşa qalib gələ bilməzdi.
O illər Şəkidə yeni bir kitab çap olundu. “Ya
ölüm, ya Türkiyə”. Bu o deməkdir ki, xalq Azərbaycanın,
Bakının azadlığı uğrunda vuruşmağa
hazır idi. Bu, kitab Əbdül Əfəndizadəyə məxsusdur.
Bir məqamı da diqqətə çatdıraq ki,
Bakının qurtuluşunu yaşadan sonrakı illərdə
böyük şəxsiyyətlərimiz, eləcə də mətbuatımız
oldu. Mühacir dövrünü yaşayan
ziyalılarımız da bununla bağlı məqalələrlə
çıxış edirdi. “Yeni Qafqaz” jurnalı İstanbulda
çap olunurdu. 1928-ci ildə nəşr olunan jurnaldakı
fotolar maraq doğurur. Bakının azad olunması ilə
bağlı jurnalda maraqlı bir türbə öz əksini
tapır. “Odlu yurd” jurnalı da Azərbaycanın qurtuluşunu
yaşadan nümunələrdir. Jurnalda Azərbaycanın xəritələri
öz əksini tapmışdır. 1918-ci il Azərbaycan xəritəsi
çap olunmuşdur. Digər jurnal isə “Azərbaycan yurd
bilgisi” və Almaniyada çap olunan “Qurtuluş”
jurnalıdır. “Qurtuluş”da maraq doğuran “Bir zəfərin
ildönümü” məqaləsidir. O dövrün mətbuatına
diqqət yetirsək, görərik ki, yalnız zəfər,
qalibiyyət, qurtuluş ifadələri işlədilir. Hər
bir problemin, məsələnin açılışında məqaləyə
qoyulan adlar da maraq yaradır. “Bakı məsələsi”,
“İstiqlal zəfərinin dastanı” və s. məqalələrdə
baş verən hadisələr çox əhəmiyyətli
bir şəkildə öz həllini tapmışdır. Məsələnin
məqalədə qoyulması əhəmiyyət kəsb edir.
Bakının işğal edilməsi ilə bağlı
çox şeirlər, məqalələr yazılıb. Amma
deyərdim ki, o illərdə mətbuatda çap olunan Əhməd
Cavadın “Qalx” əsəri qədər daha təsirli, nəzmə
çəkən olmayıb. Bakının qurtuluşu
böyük bir hadisədir. Bu tarix bizim XX əsr Azərbaycanın
istiqlal mübarizəsi tarixinin ən yüksək zirvəsində
duran hadisədir. Məmmədəmin Rəsulzadə
yazırdı ki, 1918-ci il mayın 28-də Azərbaycan
istiqlalını sülh ilə elan etmişdiksə, 1918-ci il
sentyabrın 15-də əməl ilə həyata keçirdik.
Yeri gəlmişkən, bir məqama
da toxunmaq istəyirəm ki, Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin
diplomatik bacarığını qətiyyən inkar edə
bilmərik. Birinci xətt ondan ibarət oldu ki, 1918-ci ilin iyun
ayının 4-də Batumda sülh müqaviləsi
imzalandı. Kitabda müqavilənin bütün şərtləri
də özünü göstərir. Müqavilənin
4-cü maddəsində göstərilir ki, Azərbaycan
dövləti Türkiyədən hərbi qüvvə istəmək
haqqına malikdir. Bu maddə bizə imkan verirdi ki, Nuru Paşa
və Qafqaz İslam Ordusunu Bakıya dəvət edək.
“Səs” qəzetinin əməkdaşı:
- Aydın müəllim, son
günlərdə Türkiyə-Ermənistan münasibətlərinin
normallaşdırılması gündəmdə olan məsələlərdəndir.
Azərbaycanla tarixi və ənənəvi dostluq əlaqələrinə
malik olan Türkiyənin belə bir siyasət yeritməsi onun Azərbaycanla münasibətlərinə
necə təsir göstərə bilər?
TÜRKİYƏ DAĞLIQ QARABAĞ MƏSƏLƏSİ
HƏLL EDİLMƏYƏNƏ QƏDƏR SƏRHƏDLƏRİ
AÇMAYACAQ
Aydın Mirzəzadə:
- Bu gün Türkiyə ilə
Azərbaycan arasındakı dostluq münasibətləri
qarşılıqlı şəkildədir. Azərbaycan
olmadan Türkiyənin Qafqazda yeri yoxdur. Eyni zamanda, Türkiyə
ilə əməkdaşlıq olmadan Azərbaycanın bu
gün dövlət kimi püxtələşməsində
bir çox uğurlarının əsasları yoxdur. Dövlətlərarası
qardaşlıq münasibətləri iki dövlətin
problemlərini həll edir. Son dövrlərdə protokol məsələsi
ortalığa çıxdıqdan sonra Türkiyənin rəsmi
nümayəndələrinin bəyanatları göstərir
ki, protokollar layihəsi olmasına baxmayaraq, Türkiyə Azərbaycanın
Dağlıq Qarabağ məsələsi həll edilməyənə
qədər sərhədləri açmayacaq. Türkiyə
verdiyi bəyanatına bu günə qədər sadiq
qalır.
Nəzakət ƏLƏDDİNQIZI,
Murad İSMAYILZADƏ
Səs.- 2009.- 15 sentyabr.- S. 8.