Əsl vətənpərvərlik nümunəsi

Altı bacının yeganə qardaşı İbrahim Məmmədovun vətənə olan sevgisi tarixə yazıldı

Öz qəhrəmanlıqlarını, vətənə məhəbbətlərini və əsl azəri övladı olduqlarını əməlləri ilə sübut etdi vətən oğulları. Bir qarış torpağını vəhşi düşmənlərin caynağına verməmək üçün canından belə keçməyə razı oldular. Əsl qəhrəmanlıq simvoluna, əsl vətənpərvərlik nümunəsinə çevrildilər şəhidlərimiz. "Vətən üçün ölmək şərəfdir" şüarını əllərində tutaraq canlarını vətənə sipər etdilər. Bu qəhrəmanların tarixdə unudulmaz və əvəzolunmaz yerləri olduğu kimi də, təkrarolunmayan həyatları və döyüş yolları olub.

Haqqında söhbət açdığımız, həyatını xalqımız və torpağımızın bütövlüyü uğrunda fəda edən Azərbaycanın şəhid Milli Qəhrəmanı Məmmədov İbrahim İsmayıl oğludur.

Qısa tanışlıq:

Məmmədov İbrahim İsmayıl oğlu 20 dekabr 1958-ci ildə Bakı şəhərində ziyalı ailəsində dünyaya gəlib. 1976-cı ildə 3 saylı Naxçıvan şəhər orta məktəbini bitirib. Bir il Su Tikinti İdarəsində işlədikdən sonra 1977-ci ildə hərbi xidmətə çağırılıb. Ordu sıralarında xidmət edərkən PDM hərbi texnikasının birinci dərəcəli tuşlayıcı - operatoru ixtisasına yiyələnib. Ordudan tərxis olunan İbrahim 1988-ci ildə Bakı Dövlət Universitetinin tarix fakültəsinin qiyabi şöbəsinə daxil olur. Moskvada yaşamasına baxmayaraq, Qarabağ müharibəsi başlayanda vətənə qayıdır. Könüllü Batalyonlardan birinin tərkibində döyüşlərə qatılır. 1993-cü ildə Milli Orduda xidmətini davam etdirir, Kəlbəcər uğrunda gedən döyüşlərdə fəal iştirak edir. İ.Məmmədovun komandanlığı altında strateji əhəmiyyətli bir yüksəklik düşməndən azad edilir. 1994-cü il 16 fevralda Kəlbəcər uğrunda gedən qızğın döyüşdə düşmənin 3 tankını və xeyli canlı qüvvəsini sıradan çıxarır və düşmən mərmisinə tuş gəlir. Aldığı yaradan qəhrəmancasına həlak olub.

Ailəli idi. İki övladı yadigar qalıb.

Azərbaycan Respublikası Prezidentinin 20 iyun 1994-cü il tarixli 156 saylı Fərmanı ilə Məmmədov İbrahim İsmayıl oğluna ölümündən sonra "Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı" fəxri adı verilib.

Naxçıvan şəhərinin Şəhidlər Xiyabanında dəfn edilib.

Qəhrəmanımızın anası Zemfira xanımın oğlu ilə bağlı xatirələri insanı kədərləndirməyə bilməz. Ən azı ona görə ki, Milli Qəhrəman 6 bacının tək qardaşı olub. "İbrahim mənim üçün hər şey idi o mənim bu həyatda tək oğlum, 6 bacının tək qardaşı idi. Mən indi balamı düşünəndə və onun haqqında söhbət açılanda, ürəyim sızıldayır, qəhərdən boğuluram. İbrahim həqiqətən də elə uşaqlıqdan ailəyə, dostlara, insanlara və vətənə sevgisi olan bir oğul idi. O həmişə uşaqlardan fərqlənirdi. Onun qeyri-adi düşüncəsi və uzaqgörənliyi vardı. Mənə və rəhmətlik atasına həmişə qayğı göstərərdi. İbrahim Vətənimizə göz dikən düşmənlərə qarşı qalxdı, o, 2 körpə balasını və cavan ailəsini qoyub Qarabağa getdi, əsl qəhrəman kimi döyüşdü, ailəsinin və millətinin şərəfini qorudu, elə bu yolda canını əsirgəmədi, vətən-xalq deyə döyüşdü və şəhid oldu.

İndi oğlum məndən, bacılarından, ailəsindən və iki balasından çox uzaqdadı, amma onun ruhu bizim yanımızda, özü isə ürəyimizdədi. İbrahim böyüdü, Vətən, ana, millət sevgisi onu mübarizəyə sövq etdi.

Artıq onun övladları böyüyüb. Mən İbrahimin qoxusunu nəvələrimdən alıram. İbrahim Bakı Dövlət Univerisitetinin Tarix fakültəsində oxuyurdu. Bu vaxtlar ermənilər Qarabağa hücum etmişdilər, vətənin dar günü idi. İbrahimin bu çətin vaxtda, Vətənin dar günündə ürəyi dözmədi, təhsilini yarımçıq qoyub, 1991-ci ildə könüllü olaraq hərbi xidmətə yollandı. O, Ağdərə, Füzuli, Zəngilan və Kəlbəcər rayonlarında döyüşlərdə oldu. Döyüşlərdə yaxşı iştirak etdiyinə görə onu bölük komandiri təyin etmişdilər.

İbrahim şəhid olandan sonra onun döyüşçü yoldaşları bura gəlmişdilər, onlar həmişə İbrahimin qəhrəmanlıqlarından danışırdılar. İbrahimlə bir səngərdə çiyin-çiyinə vuruşan zabit Arif Tağıyev deyirdi ki, 11 fevral 1994-cü il döyüşlərin birində gecə saatlarında mühasirəyə düşdük. Heç bir kömək almadan, yalnız öz əsgərlərimizin cəsarəti sayəsində ermənilərlə döyüşə-döyüşə mühasirəni yarıb Meydançay istiqamətində əvvəlki mövqeyimizə sarı geri çəkildik. Üç nəfər döyüşçümüz yaralandı. Düşmən mühasirəsinin yarılması zamanı İbrahim Məmmədov 8 əsgərlə birgə ermənilərin yayındırılmasına, taburumuzun itki vermədən mühasirədən sağ-salamat çıxmasına şərait yaratdı. Üstəlik həmən döyüşdə, 5 erməni quldurunu məhv etdi...

Sonuncu döyüş 1994-cü il fevralın 16-da baş verdi. Ermənilər çoxlu canlı qüvvə və zirehli texnika ilə Kəlbəcər istiqamətində hücuma keçmişdilər. Bu ölüm-dirim müharibəsində İbrahim Məmmədov düşmənin 3 tankını qumbaraatan silahla vuraraq məhv etdi. Sonuncu cəhd onun ölümünə səbəb oldu o tanklardan atılan mərmilərin birinə tuş gəldi...

İndi oğlum yaşamasa da, onun adı yaşayır, çünki o, Azərbaycan Respublikasının Milli Qəhrəmanıdır və mən bir ana kimi bununla fəxr edirəm. Allah bütün şəhidlərə rəhmət eləsin, yaxınlarına səbir və güc versin".

Şərq.- 2011.-10 avqust.- S.5.