"Xarici ölkələrdən birində Azərbaycanı
təmsil etmək istəyirəm"
Əvvəllər deputat olmuş, İstanbulda Azərbaycanın baş
konsulu işləmiş,
yazıçı-publisist Xeyrəddin Qoca
uzun müddətdir ki,
işsiz qalıb. Bir
müddət bundan öncə İstanbulun sabiq baş konsulu Səyyad Arana Milli Məclisdə iş verildiyini nəzərə
alaraq, elə bu barədə
Xeyrəddin Qoca ilə də söhbətləşdik.
Onun da vəzifə
arzulayıb-arzulamadığını, hazırda nə
işlə məşğul olduğunu
öyrənməyə çalışdıq. X.Qoca "Şərq"ə müsahibəsində
bu məsələlərlə
yanaşı, ədəbi məkanda cərəyan edən
hadisələrə də fikrini bildirdi. Artıq 9 ildir ki, heç bir yerdə işləmədiyini deyən müsahibimiz qeyd edib ki, diplomatik
müddət başa çatdıqdan sonra 4 ay da
əlavə işləyib...
- Baş konsul vəzifəsindən
geri çağırıldım. Mənə vəzifə təklif
etdilər. Dini Qurumlarla İş üzrə Dövlət
Komitəsində sədrin müavini vəzifəsində
işləməyi məsləhət gördülər.
Doğrusu, mən heç kəlmeyi-şəhadəti bilmirəm.
Həm də o iş qətiyyən mənə uyğun
deyildi. Bacarmadığım, ürəyimcə olmayan işdə
necə çalışa bilərdim axı. Odur ki, imtina
etdim. Sonra da heç bir iş təklif etmədilər. Beləliklə,
52 yaşından bu yanadır ki, işsizəm.
- Bəs niyə vəzifə
istəmirsiz?
- Vəzifəni istəməzlər,
vəzifəyə təyin edərlər.
- Onda sualı belə
qoyaq, hansı vəzifədə işləməyi arzu edərsiniz?
- Hə, bu başqa məsələ.
Hər hansı bir ölkədə Azərbaycanı təmsil
etmək istəyərdim. Çünki mənim 5 il 4 aylıq
diplomatik təcrübəm var. Özümə və qabiliyyətimə
inanıram. Açıq desəm, diplomatik vəzifədə
işləmək mənim üçün qətiyyən
çətin deyil.
- Görünür, sizə
mane olanlar var...
- Əlbəttə,
belələri həmişə
olub, indi də var. Bilirsiniz adam haqqında
pis rəy yaratmağa nə var ki? Bir neçə
dəfə deyirlər,
axırda da kimisə inandırırlar.
- Bəs
necə dolanırsınız?
- Çalışın
bu sualı heç kimə verməyin. Dəb düşüb, indi yaxşı yaşayan da deyir ki, pis
yaşayıram. Guya, kiminsə
buna ürəyi yanacaq. Amma mənim üçün
həqiqətən çətindir.
Çünki ailə üzvlərimin
heç birinin işi yoxdur. Mən millət vəkili olanda da, İstanbulda
baş konsul olanda da ailə
üzvlərimin işi
olmayıb. Heç kimdən
də heç bir xahiş etməmişəm. Kiçik
qızım Azərbaycan
Dövlət İqtisad
Universitetini bitirib, oturub evdə, iş tapmayıb, depressiya ilə yaşayır. O biri qızlarım da ailələri ilə birlikdə çətin həyat tərzi keçirirlər. Minnətdarlığımı hər zaman
bildirmişəm, indi
də bildirirəm ki, prezidentimiz mənə təqaüd ayırıb, mənzillə
təmin edib. Amma 2008-ci ildən bəridir ki, mənzilin təmirinə başlaya bilməmişəm. Təmir olmadığına
görə qızım
kirayədə qalır,
aldığım təqaüdü
də ona verirəm. Bunun adını istəyirlər
"ağlamaq" qoysunlar,
istəyirlər də
başqa ad versinlər.
Fakt budur ki, çətin
şəraitdə yaşayıram.
Axı mənim vəzifə tutanlardan nəyim əskikdir? Savadım, danışığım, yazı-pozum, adım-sanım,
şəxsiyyətim işləməyimə
imkan verir. Diplomatik işlərdə çalışanlar
var ki, ağızlarının
sözünü danışa
bilmirlər. Heç dilimizi
də əməlli-başlı
bilmirlər. Hələ başqa
çatışmazlıqları demirəm.
- Siz
məşhur "91-lər"dənsiz,
YAP-ın yaranmasının
iştirakçılarındansınız.
Hakim partiya yaranandan Siyasi Şuranın üzvüsünüz, "Yeni
Azərbaycan" qəzetinin
yaradıcısı və
uzun müddət baş redaktoru olmusunuz, millət vəkili, baş konsul kimi missiyalarda
olmusuz, tanınmış
yazıçı-publisistsiniz...
- İndi yadıma Heydər Əliyevdən əvvəlki prezidentlərdən
birinin dedikləri düşür. Æurnalist Osman
Mirzəyev danışıb
mənə. Deməli Osman
müəllim Prezident
Administrasiyasının mətbuat
xidmətinin rəhbəri
olanda, mənim Heydər Əliyev haqqında yazdığım
məqalə dərc olunan qəzeti o zamankı prezidentə veriblər. O da diqqətlə oxuyub və axırda deyib ki, "qoy yazsın, axırını görərik".
Bu da axırı.
O vaxt da işsiz qalmışdım,
indi də işsizəm.
- Azərbaycanda
işləmək istərdiniz?
- Yox.
Bunun bir sıra səbəbləri
var. Vaxtilə rəhmətlik
prezidentimizə ürəyimi
açıb danışmışam.
- Yazıçılar,
jurnalistlər müxtəlif
tarixi günlərlə
əlaqədar təltif
edilirlər. Sizin adınıza o siyahılarda
rast gəlmirik...
- Rəşid Behbudov adına Mahnı Teatrında 50 illik, Azərbaycan Yazıçılar
Birliyində 60 illik yubileylərim keçirilib.
Həm də bu yubileylər
qəzetlərdə, televiziyalarda
işıqlandırıldı. Haqqımda 2 saatlıq canlı yayımla veriliş oldu, barəmdə kitablar çıxıb.
Hələ yazdığım ədəbi əsərləri,
pyesləri demirəm.
Təltif üçün təqdimat yazılsa da, (surəti məndədir) görünür,
cənab prezidentə çatdırılmayıb. Çünki onun heç
bir təqdimatı diqqətsiz buraxmadığını
bilirəm.
- Eşitmişik
60 illik yubileyinizin doğulduğunuz Ağdaş
rayonunda keçirilməsinə
də mane olublar...
- Doğrusu,
mən istəmirəm
belə məsələlərlə
bağlı danışım.
İndi ki, sual verirsiz,
deyim əhvalat necə olub. Yazıçılar Birliyinin katiblərindən
biri mənə demişdi ki, hazırlaş, Ağdaşda
yubiley tədbirin keçiriləcək. O hər
məni görəndə
deyirdi ki, hazırlaş. Bir gün mən
də ondan xahiş etdim ki, indi ki
bu fikrə düşmüsüz, icra
başçısından soruşun
görək yubiley nə vaxt olacaq.
O da yanımda zəng edib soruşdu. Və həmin dəqiqə
üzünün rəngi
tutuldu. Telefonun dəstəyini qoyub, mənə dedi ki, başçı deyir icazə verilməyib. Mənsə əsəbiləşmək əvəzinə güldüm.
Gör adamlar nə işlərlə məşğuldurlar.
Mənim
yubileyimin doğulduğum
rayonda keçirilməsi
bəzi adamları niyə bu qədər
narahat etdi, bilmədim. Halbuki şair və
yazıçıların Bakıdan
sonra doğulduqları
rayonlarda da yubileylərinin keçirilməsi
artıq ənənə
şəklini alıb.
Yeri gəlmişkən deyim ki, həyatım boyu belə haqsızlıq, ədalətsizliklə
çox rastlaşmışam.
Və 40
ildir ürəyim ağrıya-ağrıya belələrindən
yazıram. Ürəyimdə boş yerə əməliyyat aparılmayıb
ki.
- Sovet
dövrü ədəbiyyatı
ilə müstəqillik
illərinin ədəbiyyatını
necə müqayisə
edirsiz?
- Hər
iki dövrdə dəyərli ədəbi
əsərlər yaranıb.
Ona görə də müqayisə etməyə
ehtiyac görmürəm.
- Gənc
yazıçılar haqqında
fikirləriniz necədir?
- Həm
ağıllı, məntiqli
danışırlar, həm
də istedadlıdırlar.
- Postmodernizmə
necə baxırsız?
Çünki indiki gənc yazarların əksəriyyəti özlərini
postmodernistlər adlandırırlar...
- Bədii
əsər dəyərlidirsə,
heç bir "izm"in mənası yoxdur. Hansı janrda yazırsan yaz, hansı cərəyandan istifadə
edirsən et, gözəl əsərlər
yarat, xalq sevsin, oxusun.
- Bəzi
gənc yazarlar Yazıçılar Birliyinin
rəhbərliyi ilə
barışıq etmək
istəyirlər...
- AYB rəhbərliyi
onlarla vuruşub, dalaşıb ki, barışsınlar da. Özləri
nə istəyib yazıblar, danışıblar,
küsüblər. İndi də
barışmaq istəyirlər?
Hətta
gənc yazıçılardan
birinin fikrinə rast gəldim ki, deyir bu
barışıq ədəbiyyatın
xeyirinə olardı.
Başa düşmürəm, gənclər
gedib AYB-nin rəhbərliyi ilə görüşüb-öpüşsələr,
ədəbiyyat inkişaf
edəcək ki?
Birdəfəlik bilmək lazımdır
ki, hər sahədə olduğu kimi, millətin ədəbiyyatı da özünə oxşayır.
Biz nəyiksə, ədəbiyyatımız da
odur.
- Sizcə,
hazırkı AYB sədri Anar qurultaydan sonra da sədr kimi
postunda qalacaq?
- Onu Anar
müəllimin özü
bilər. Elə bilirsiz AYB-yə
sədr vəzifəsini
daşımaq asandır?
O işi hər kəs öz çiynində daşıya
bilməz.
Anar Bayramoğlu
Şərq.-
2011.- 18 oktyabr.- S. 15.