AzTV lətifələri

Oxuculara təqdim olunan bu lətifələrin müəllifi bu dəfə də Eldar Baxışdır. Məzəli hadisələrin baş verdiyi məkan isə heç vaxt, heç zaman dəyişməz qalan AzTV-dir. Tanrıdan Eldar Baxışa rəhmət diləyərək, lətifələri olduğu kimi Sizlərə təqdim edirik.

Təbliğatçı

Sədrimiz Qurban Yusifzadə Qərbi Almaniya səfərindən sonra qayıdıb gəldi və camaatı akt zalına toplayıb dedi:

- Siz bu almanları tərifləyirdiniz, bunlarda ağıl yoxmuş ki...

- Niyə?

- Niyəsi budur ki, gedib ora çatan kimi məndən soruşdular: "Haralısan?" Dedim: "Bakıdan - Azərbaycandan". Dedilər "Əgər Bakıdansan, Azərbaycandansan, deməli türksən". Dedim: "Azərbaycanlıyam". Dedilər "Yox, türksən". Mən nə qədər çalışdım, vuruşdum, sizin ağıllı bildiyiniz almanları başa sala bilmədim ki, mən türk deyiləm, azərbaycanlıyam.

İdarəmizin həmişə qışqıranları yenə qışqırışdılar:

- Sonra?

Qurban müəllim dedi:

- Bizi bir türk kimi mindirdilər avtobusa, apardılar türklərin yaşadığı şəhərə. Dedilər ki, görün bizim türklər necə yaşayır. Yəni sovet türkləri.

Həmişə soruşan adamlar yerlərdən soruşdular:

- Şəhər necə şəhər idi?

Qurban müəllim dedi:

- Zibil. Bizim Sumqayıt kimi bir yer idi.

Ölü

Kollegiya zalında iclasların birində sədr Qeysər Xəlilov mənim adımı çəkib soruşdu:

- Ha indi, burdadımı Eldar Baxış?

Əyləşdiyim yerdəcə dedim:

- Burdadı.

Həmişə qışqıran adamlar yerlərdən qışqırışdılar:

- Dur ayağa, kişi görsün!

Məcbur olub durdum ayağa. Qurban müəllim... Bağışlayın, Qeysər müəllim soruşdu:

- Siz o ölən Hafiz Baxışsınız?

- Mən ölən Hafiz Baxış deyiləm, diri Eldar Baxışam. Allah ölülərin hamısına rəhmət eləsin, biz də onların içində.

Dedi:

- Allah rəhmət eləsin...

...Bir neçə gündən sonra Qeysər müəllim məni çağırdı ki, yeni il verilişi hazırlamaq lazımdı, ha indi, mən istəyirəm ssenari müəlliflərindən biri olasız.

Dedim:

- Yox.

Dedi:

- Camaat ölür mənim təkliflərimdən yana, amma siz...

Dedim:

- Mən yaza bilmərəm o ssenarini.

Soruşdu:

- Niyə?

Dedim:

- Ona görə ki, mən ölmüşəm.

Topçu günü

Yuxarıdan radioya zəng eləyiblər ki, filan günü topçu günüdür, gərək topçulara həsr olunmuş bir Azərbaycan mahnısı verəsiniz.

Radioçular deyiblər:

- Axı topçular gününə həsr olunmuş Azərbaycan mahnısı yoxdu, biz olmayan şeyi necə verək?

Yuxarıdan deyiblər:

- Verməlisiniz, vəssalam! Göstəriş belədi!

Filan gün - yəni topçular günü radioçular əlacsız qalıb qədim bir mahnı veriblər. O mahnı ki, bu misralarla başlayır:

Qalada yatmış idim,

Top atdılar oyanmadım...

Qrip

Foyedə rəhmətlik Səməndər Rzayevlə qarşılaşdıq, gördüm möhkəm xəstədi, baş-gözünü bürüyüb.

Dedim:

- Noolub?

Dedi:

- Qrip.

Dedim:

- Get evə, kəkotu çayı iç, ayağını qoy isti suya, başını ver buxara.

Dedi:

- Yaxşı.

Biz ayrıldıq. Səməndər getdi və elə mən də getmək istəyirdim ki, diktorlardan biri yapışdı qolumdan. Salamlaşdıq, görüşdük. Gülüb dedi:

- Səməndərə yaman məsləhət verirdin ha!

Dedim:

- Neyləyim, görmürsən nə gündədir?

Dedi:

- Ə, qoy olsun da... Qoy xəstələnsin, biz də bir az oxuyaq, biz də bir az qazanaq.

Gediş

Soruşdular:

- Sədr Məmməd İsmayıl nə vaxt gedir? Doğrudanmı gedir? Sən şair, o şair, yəqin bilərsən.

Dedim:

- Gedir, hər gün gedir.

Soruşdular:

- Hər gün, yəni nə vaxt?

Dedim:

Hər gün səhər və axşam...

Dedilər:

Başa düşmədik.

Dedim:

Burda başa düşməməli nə var ki,.. hər gün səhər Məmməd İsmayıl evdən çıxıb gedir işə. Hər gün axşam işdən çıxıb gedir evə. Gedir, vallah, gedir!

Başı kəsik

Bir gün toplantıların (letuçkaların) birində Qaçay Köçərli haqlı olaraq bir cümlədən yapışıb dedi:

- Ə, qardaş, bu nə cümlədi? Bu nə xəbərdi? Bu nə mübtədadı belə?

Cümlə yiyəsi soruşdu:

- Necə xəbərdi? Necə mübtədadı?

Qaçay dedi:

- Belədi ki, elə bil toyuğun başını kəsib atmısan bir yana, bədənini o biri yana.

Qaçay bunu deyib, üz tutdu Rafiq Savalana:

- Düzdümü, Rafiq Savalan?

Rafiq dedi:

- Düz olmağına düzdü, amma bir şey var ki, toyuq elə başıkəsik yaxşıdı.

Yoxsulluq

Radionun ədəbiyyat redaksiyasında işləyəndə məndən də kasıb bir şair mənə zəng eləyib dedi:

- Bir şüşə konyak bağışlayıblar mənə. Yeməyini al, gedək yeyək, içək, dərdləşək.

Dedim:

- Məndə pul yoxdu, qoy İbrahim Göyçaylıya deyim, görək neyləyir? Sən də bir azdan yenə zəng elə.

Dedi:

- Yaxşı.

Dəstəyi qoyub, məsələni necə var, eləcə İbrahimə danışdım. İbrahim çox düşünüb, daşınıb, axırda dedi:

- Saxlayaq sabaha.

Soruşdum:

- Niyə?

Dedi:

- Bu gün içkisini təşkil eləyib, sabah da yeməyini təşkil eləsin, gedək, yeyək, içək, dərdləşək.

Bebe

Sədr İmran Mirzəyev rus və erməni redaksiyalarını birləşdirib, adını da qoyub "Dostluq" redaksiyası. Buna etiraz əlaməti olaraq rus redaksiyasının baş redaktoru Natan Zorin gəlib İmran müəllimin yanına, deyib:

- İki redaksiyanı niyə bir redaksiya eləmisiz?

İmran müəllim başını qaldırıb, diqqətlə baxıb Natan Zorinin üzünə və deyib:

- Bilirsiniz nə var, be-be!

Natan Zorin soruşub:

- Nə?

Sədr deyib:

- Be-be!

Natan Zorin deyib:

- Başa düşmədim.

İmran müəllim deyib:

- Yəni, bas bayıra!

Xəbərlər

Qəzetçi Nizami Təhməzov gəlib "Xəbərlər" redaksiyasının baş redaktoru Valid Sənaninin yanına:

- M-m-məni də i-şə götür.

Valid Sənani deyib:

- Götürərdim, heyif ki, dilində bir balaca qüsur var.

Nizami deyib:

- "Xəbərlər"də nə d-dil, nə d-danışıq?.. Bir cümlə ilə d-deyirsən: "Söz verilir f-filan kolxozun, ya s-sovxozun d-direktoru Filankəsov Filankəs Filankəs oğluna və...

Valid Sənani soruşub:

- Sonra?

Nizami deyib:

- Sonra da qoy k-kolxozun sədri, ya s-sovxoz direktoru nə deyir desin.

Bethoven əhvalatı

Sovetlər birliyinin xarici dövlətlərlə münasibətlərinin kəskinləşdiyi bir dövrdə sədr Qurban Yusifzadə Təbliğat Baş Redaksiyasından tutmuş, Musiqi Baş Redaksiyasına qədər bütün redaksiyalara tapşırıb ki, xariclə bağlı nə verəcəksinizsə əvvəlcədən gətirin mənə göstərin. Tapşırığın səhəri günü Musiqi Baş Redaksiyasının baş redaktoru cəld tərpənib ay ərzində efirdə gedəcək xarici bəstəkarların adlarının siyahısını gətirib qoyub Qurban müəllimin stolunun üstünə.

Qurban müəllim siyahını başdan ayağa, ayaqdan başa nəzərdən keçirib və Bethovenin üstündə dayanıb:

- Bu kimdi?

Baş redaktor çaşıb deyib:

- Bethovendi...

Qurban müəllim soruşub:

- Haralıdı?

Baş redaktor deyib:

- Almandı...

Qurban müəllim deyib:

- Alman olduğunu bilirəm. De görüm Almaniya Demokratik Respublikasındandı, yoxsa Almaniya Federativ Respublikasından?

Qoçaqlıq pis şeydi

Sədrin radio üzrə müavini Cəmil Əlibəyov "Ədəbiyyat və İncəsənət" Redaksiyasının baş redaktoru rəhmətlik Rauf İsmayılovu cavan bir jurnalistlə tanış eləyib deyib:

- Bu cavan oğlanın qələmi var, sizin redaksiyada da yer var. Ancaq mən istəyirəm, bu cavan oğlanı sizin o redaksiyadakı yerə götürməmişdən əvvəl yoxlayaq.

Rauf müəllim o yerə ayrı adam götürmək istədiyindən, könülsüz-könülsüz deyib:

- Nə deyirəm, yoxlayaq deyirsən, yoxlayaq.

Rauf müəllim oğlanı götürüb, otaqdan çıxıb və elə qapının dalındaca oğlana elə bir iş tapşırıb ki, bu işi on günə görmək olmazmış.

Oğlan on günə görülə biləcək bu işi bir gündəcə görüb və səhər tezdən kəsdirib Rauf müəllimin qapısının ağzını. Rauf müəllim deyib:

- A, bala bu nədi belə? Mən sənə iş tapşırmışam, sən də o işin dalınca getmək əvəzinə, səhər-səhər gəlib kəsdirmisən mənim qapımın ağzını. Yox, belə getsə, biz səni işə götürə bilməyəcəyik.

Oğlan deyib:

- Rauf müəllim, mən elə-belə gəlməmişəm ey, siz deyən işi görüb gəlmişəm.

Rauf müəllim görüb doğrudan da oğlan onun tapşırığını yerinə yetirib, özü də əməlli-başlı.

Bu dəfə Rauf müəllim götürüb oğlana daha ağır tapşırıq verib, elə bir tapşırıq ki, bu işin öhdəsindən azı bir aya gəlmək olarmış.

Oğlan bu tapşırığı da bir günə yerinə yetirib və əvvəlki qaydada səhər tezdən yenə kəsdirib Rauf müəllimin qapısını deyib:

- Buyurun, bu da sizin istədiyiniz yazı.

Rauf müəllim bir oğlana baxıb, bir yazıya baxıb, bilməyib neyləsin.

Elə bu vaxt Allahdan olan kimi Cəmil müəllim böyürdən çıxıb, soruşub:

- Hə, Rauf müəllim, necə oğlandı bu oğlan?

Rauf müəllim bir az duruxub deyib:

- Yaxşı olmağına yaxşıdı, istedadlı olmağına istedadlıdı, qələmli olmağına qələmlidi, amma...

Cəmil müəllim soruşub:

- Ammasını de.

Rauf müəllim deyib:

- Amma çox qoçaqdı ey, həddən artıq qoçaqdı.

Vaxt

Gözəl rejissor Kərim Kərimov gözəl televerilişlər çəkdiyi kimi, gözəl də araq içir.

Günün hansı vaxtı olur-olsun, Kərim Kərimovdan soruşanda ki, saat neçədi, Kərim bəy arağa işarə vurub deyir:

- Vaxtdı, qədeş!..

Ovçarka

Şirkətdə kaset oğurluğu başladı, nə başladı. Bir gün bizim otaqdan kaset oğurlandı, başqa gün başqa otaqdan, o biri gün o biri otaqdan, belə-belə iş böyüdü.

Günlərin bir günü sədr Məmməd İsmayıl toplantıda (letuçka) dedi:

- Kaset oğurluğu bu cür davam eləsə, mən məcbur olub, ovçarka gətizdirəcəyəm oğrunu tapsın. Yoxsa, bu cür olmaz...

Bu cür oldu, bundan da betər oldu, oğrular kiçik kaset oğurluğundan keçdilər böyük kaset oğurluğuna.

Növbəti toplantıda Məmməd İsmayıl daha acıqlı, daha əsəbi halda camaata üz tutub dedi:

(Davamı gələn şənbə sayımızda)

Şərq.- 2012.- 21 aprel.- S.19.