“Bir həqiqəti dəyişə bilmərik ”
Azərbaycan kinosu bu günə
qədər bu qədər acınacaqlı
dönəmini yaşamayıb.
Bir çox kino xadimləri məhz belə düşünür. "Şərq”in
budəfəki qonağı,
ssenarist Eldəniz Quliyev bu günün
kinosundan danışdı.
- Son bir
neçə ildə Azərbaycan kinosunun yeni bir dönəmi
başladı. Seriallar,
filmlər çəkilməyə
başladı. Filmlərin
qala gecələrinə
dəvət alırsızsmı?
Ümumiyyətlə, son
vaxtlar çəkilənlərə
münasibətiniz yəqin
ki var.
- Çəkilən filmlərin qala gecələrinə əslində
çox vaxt dəvət alıram. Amma düzünü desəm, getmirəm. Çünki Azərbaycan
kinosunu son vaxtlar elə vəziyyətə salıblar
ki, adamın ürəyi ağrıyır.
Belə qala gecələrinə getməyə
xəcalət çəkirəm.
Əslində bu təkcə mənim fikrim deyil, bir
çox kino sahəsində olan insanlar bu gün
çəkilən Azərbaycan
filmləri barədə
danışmağa xəcalət
çəkir. O cümlədən
elə seriallar da eyni acınacaqlı
vəziyyətdədi.
- Seriallar barədə də eyni fikirdəsiz?
- Seriallar barədə
də çox təəssüf ki, eyni sözləri demək olar. Çəkilən yerli serialları Azərbaycan kino və bədii
filmlər tarixində
utandırıcı bir
mərhələ hesab
edirəm. Bunun bir neçə il sonra ağır
nəticələrini də
indidən görə
bilirəm deyə, narahat olmaya bilmirəm. Baxın, kino incəsənətin ən vacib sahələrindən
biridir. Eyni zamanda ən gəlirli, kapitalı böyük olan qoludu. Dünya kinosu bu baxımdan
böyük tamaşaçı
toplaya bilir. Əgər dünya kinosu bu qədər
tamaşaçı toplaya
bilirsə, bununla paralel olaraq yerli filmimiz nümayiş edilirsə, bizim filmlərə baxan yoxdusa, maraq yarada bilmiriksə,
bu filmləri niyə çəkirlər?
- Film sahəsində ideoloji baxış vacibdimi?
- Təbii ki, kino həm də
ideoloji məsələdir.
Bizdə
ideoloji sahə ilə məşğul olanlar, kino sahəsinə
nəzarət edənlər
bu günə qədər anlamadılar ki, kütlənin ardınca qaçmaq lazım deyil. Kütləni arxamızca aparmalıyıq.
Bizdə
ideoloji baxış qalmayıb. Tamaşaçı zövqünü incəsənət sahəsində
olanlar, film çəkənlər,
ədəbi mühit formalaşdırmalıdır. Bizdə əksinə, kütlə ədəbi mühitimizə də, kinomuza da, musiqimizə də təsir gücünə sahib ola bilib. Ona görə də bu gün Azərbaycan
kinosu bərbad durumdadı. Bu, faciədən xəbər
verir.
- Niyə son vaxtlar filmlərin böyük hissəsi komediya janrında çəkilir?
Komediya çəkmək
asandı deyə, ya kütlə bu gün bunu
tələb edir deyə...
- Film çəkmək hələ
sənət əsəri
meydana gətirmək demək deyil. Bilirsiz, bir həqiqəti
dəyişə bilmərik
ki, bu gün
çəkilən filmlərimizə
özümüzdən başqa
kim baxır? Kimə nümayiş etdirə bilərik? Bizim filmlər niyə "Oskar” ala bilmir? Bu
sualı kino çəkənlər görən
özlərinə ünvanlaya
bilirlər? Axı son illər bizdə film çəkilmir. Komediya əslində yetərincə
ağır janr sayılır. Çarli Çaplinin filmlərini bu gün çəkə
bilən rejissor varmı Azərbaycanda? Bilirsiz, kamera götürüb iki nəfəri kamera qarşısında oynatmaq
hələ film çəkmək demək
deyil. Komediya da düşündürməyi
bacarmalıdı. Əgər
yalandan gülmək üçün film çəkilirsə, bunun
sonu inanın, faciəyə gətirib çıxaracaq.
- Azərbaycan kinosu doğrudanmı ən ağır dönəmini yaşayır
bu gün?
- Bəli, mən
bu fikirlə tam razıyam. Azərbaycan kinosu bu gün utanc
dönəmini yaşayır.
Əslində illər
əvvəldən bunun
sindromları görünürdü.
Sos siqnalı verilirdi. Sadəcə buna önəm verilmədi. Kinomuzda əxlaq, mənəvi dəyərlərimiz qalmayıb.
Mən bu dönəmə ad belə qoya bilmirəm.
- Bu gün
film çəkənlərin
isə bir bəhanəsi var, - bu günün tamaşaçısı bunu
istəyir, bunu tələb edir...
- Bu fikirlə
qətiyyən razılaşa
bilmirəm və kökündən qəbul
etmirəm. Hesab edirəm ki, sənət əgər sənətdisə öndə
olmalıdır. Sənət
qatarın lokomotivi sayılır. Qatarı məhz bu lokomotiv
idarə etməlidir, arxasınca aparmalıdır.
Bizdə əksinə,
biz vaqon arxasınca istiqaməti bəlli olmayan yolla gedirik. Bilirsiz, faciəmiz nədi? Əvvəllər
şadlıq saraylarında
operator olanlar bu gün kino
çəkməyə başlayıblar.
200 bölümlü ekran
əsərini restoran operatoruna həvalə etmək nə qədər doğrudur? Azərbaycanın ideoloji doktrinasına məsuliyyət
daşıyan adamlar korluq nümayiş etdirirlər. Bizim bu qədər kor olmağımız düzgün deyil.
Tahirə
Şərq.-
2017.- 19 aprel.- S.13