“Heç kim uşaqlar üçün ekran əsəri, bədii film , serial çəkməyi düşünmür”

Rövşən İsak: "Bizdə bu sahəyə heç kim müraciət etmir. Çünki biz sifarişlə film, serial çəkirik"

"Sevgililər biri-birini öldürdü, varlı ailə kasıb qızı oğluna almır, oğru dünyasına qoşulan gənclər filan. Çünki bu mövzularda seriallara, filmlərə baxan çoxdu. Sponsor da öz marağını güdür"

Uşaqlar, yeniyetmələr, gələcəyimizdir! Bu sözdən yeri gəldi, gəlmədi tez-tez istifadə etməyə aludə olmuşuq. Doğrudanmı uşaqlar bizim gələcəyimizdir? Əgər gələcəyimiz sayırıqsa, niyə onların gələcəyini qurmaq üçün maraqlı deyilik. Bu gün sosial həyatımızın çətinlikləri, ailə-məişət problemləri valideynləri uşaqlarla ünsiyyətdən az qala uzaq salıb. Bir evdə valideynlə övlad az qala qonşu kimi salamlaşıb, üzləşir. Çörək qazanmağın arxasınca düşüb, hamı evinə bir tikə gətirməyə çalışır. Çalışır ki, evində böyütdüyü uşağının maddi tələbatını imkan qədər ödəsin.

Kasıb ailə kasıb qədər, varlısı da varlının gücü yetdikcə övladlarının yaxşı qidalanmasına, geyinməsinə, təhsil almasına can atır. Yəni övladlarımızın maddi ehtiyaclarını ödəməyə çalışırıq. Bəs mənəvi ehtiyaclar? Gələcəyimiz saydığımız balalarımızın, uşaqların, yeniyetmələrin mənəvi dünyalarını doldurmaq üçün nə edirik. Bu gün cəmiyyətimizin ən böyük problemlərindən biri də odur ki, biz uşaqların, yeniyetmə yaşına çatan balalarımızın sabahı barədə düşünəndə, onların mənəvi dünyası ilə maraqlanmırıq. Bəli, hər bir valideyn çalışmalıdır ki, ara-sıra övladını muzeyə, konsert salonuna və ya hər hansı bir sərgi salonuna aparsın ki, onların mənəvi estetik zövqləri formalaşsın. Cəmiyyətin inkişafında mədəniyyətin payı böyükdür. Biz bu gün sivil cəmiyyətdə mədəni, intellektual təfəkkürə sahib uşaqlar yetişdirməyə borcluyuq.

Bu sahədə efirlərin, mədəniyyət və incəsənət sahəsində çalışanların, kino sahəsində olanların da payına böyük məsuliyyət düşür.

Avropa ölkələrində yeniyetmələr üçün xüsusi filmlər çəkilir, seriallar hazırlanır ki, bu da cəmiyyətin bir parçası olan uşaqların, yeniyetməlik dövrünü yaşayan balalarımızın dünyagörüşünə, onların intellekt səviyyəsinə, mədəni təfəkkürünə psixoloji təsir edə bilsin. Bu filmlər, ekran əsərləri çəkilərkən uşaqlarla çalışan sosioloqlarla, psixoloqlarla məsləhətlər aparılır, mütəxxəssislər həmin ekran əsərlərinin çəkilişlərinə cəlb edilir. Nə yazıq ki, bizdə son 10-15 ildə çəkilən bir uşaq filminin, yeniyetmələrin həyatını əks etdirə bilən ekran əsərinin adını çəkə bilmirik.

Axı onlar cəmiyyətmizin bir parçasıdır. Həm də gələcəyimizi etibar edəcəyimiz bir vacib parça. Bu qədər onların həyatına laqeyd yanaşmaq olarmı? Son illər Azərbaycanda serialların çəkilişlərinə start verildi. Bəzi seriallar maraqla qarşılanmağa da başlayır. Bu seriallar az qala biri-birini təkrarlayan, biri-birini xatırladan ailə məişət zəminində olan senarilərdən ibarətdir. Fərqli bir yanaşma yoxdu. Niyə senaristlər, rejissorlarımız yeniyetmələr üçün nəzərdə tutulan seriallara, ekran əsərlərinə müraciət etmirlər?

Suallarımıza rejissor Rövşən İsak cavab verdi: «Əslində bu barədə danışmaq istəmirəm. Soruşacaqsız ki, niyə? Sadə bir cavabım var. Mənim bu mövzu ilə bağlı danışmağımın bir mənası yoxdu. Mənasız danışığı da sevmirəm. Əslində çox ciddi bir mövzunu müzakirə etmiş oldunuz.

Bəli, bu gün Azərbaycanda uşaqlar, yeniyetmələr üçün filmlər çəkilmir. Cizgi filmlərimiz yoxdu. Bu bizim mədəniyyət sahəsində olan kasıblığımızın göstəricisidir. Avropa ölkələrində ildə bir neçə dəfə uşaqlar, yeniyetmələr üçün ekran əsərləri, bədii filmlər, seriallar çəkilir. Bizdə bu sahəyə heç kim müraciət etmir. Çünki biz sifarişlə film, serial çəkirik. Mən bir serialı çəkmək üçün 10 sponsor qapısı döyürəm ki, 5-dən razılıq ala bilim. Razılıq verən sponsorlar da bu gün ekranlarda gördüyünüz mövzularda filmləri maliyyələşdirməyə razı olurlar. Sevgililər biri-birini öldürdü, varlı ailə kasıb qızı oğluna almır, oğru dünyasına qoşulan gənclər filan. Çünki bu mövzularda seriallara, filmlərə baxan çoxdu. Sponsor da öz marağını güdür.

Uşaqlarımızın marağını isə düşünməyə onlar özlərini borclu hesab etmirlər. Mən belə mövzuda film çəkmək istəsəm belə ona maliyyə tapa bilməyəcəm. Ona görə də o mövzuda film, serial çəkmirəm. Hə, başqa sualdır ki, sizin imkanınız olsa uşaqlar üçün film çəkirdinizmi? Çox istərdim belə filmlərin rejissoru olum. Amma mən absurd fikirlərdən uzağam, xəyal qurmağı sevmirəm. Bu gün kino sahəsində bu sahə həqiqətən boşdur. Azərbaycanda son illər normal bədii film çəkilir ki? Uşaqlar üçün də film, serial çəkməyə imkan yaransın? Bu bizim acı həqiqətimizdir. Dövlət səviyyəsində bu sahəyə xüsusi bir diqqət yaranmalıdır. Dövlət sifarişi ilə belə serialların çəkilməsinə şərait yaradılsa bəlkə bu problem həllini tapmış olar».

Tahirə Məmmədqızı

Şərq.- 2019.- 25 yanvar.- S.13.