“Tural Gəncəliyev
daha təcrübəli, müasir,
həm də təmkinli kadrdır”
"Mən həmsədrləri görən kimi dərhal əsəbiləşirəm,
içimdəki nifrəti kəskin büruzə verirəm"
"Hesab edirəm ki, təkcə İcma rəhbəri
olmaq kifayət etmir. Paralel olaraq deputatlıq statusunun olması, yəni parlamentdə təmsilçilik
də önəmlidir"
“Şərq”in budəfəki müsahibi sabiq millət vəkili, Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı Şirin Mirzəyevin həyat yoldaşı Flora Qasımovadır. F.Qasımova 2010-cu ildən 2019-cu ilə qədər 122 saylı Xankəndi seçki dairəsinin deputatı olub. Lakin növbədənkənar seçkilərdə namizədliyini irəli sürməyib. Sözügedən dairədən deputatlığa lider namizəd Dağlıq Qarabağın Azərbaycanlı İcmasının rəhbəri Tural Gəncəliyevdir.
Flora Qasımova ilə gənc
İcma sədrinin aktiv
fəaliyyəti, deputat seçilməsi və
ümumilikdə Dağlıq Qarabağ
münaqişəsinin həlli barədə söhbətləşdik...
- Flora xanım,
Dağlıq Qarabağın Azərbaycanlı
İcmasının rəhbəri Tural Gəncəliyevin
kifayət qədər aktiv fəaliyyətini
necə dəyərləndirirsiniz?
- Tural
Gəncəliyev gəncdir, enerjilidir. Həm
də təcrübəlidir, uzun müddət
Azərbaycan Xarici İşlər
Nazirliyində çalışıb. Yəni müasir
dövrə uyğun hazır kadrdır.
Beynəlxalq təşkilatlarda Dağlıq Qarabağın Azərbaycanlı
İcmasını təmsil etməyə ən layiqli gəncdir. Eyni zamanda çox təmkinlidir.
Mən Minsk Qrupunun
yarıtmaz həmsədrləri ilə görüşəndə
onlara qarşı içimdəki nifrəti,
kəskin münasibəti biruzə verirəm.
Emosiyalarımı gizlətməyi bacarmıram. Məsələn,
ötən dəfə bir
görüşdə vasitəçilər dedilər ki, icmaların görüşünü
sadə vətəndaşlar istəyir, amma
separatçı qurumun rəhbərliyi buna qarşı çıxır. Mən də
dedim, onda belə
çıxır ki, sizin
25 ildir apardığınız sülh danışıqlarının heç bir mənası, əhəmiyyəti
yoxdur. Söylədim ki,
bizdə atalar məsəli var - “Bir dəli quyuya daş atdı, yüz ağıllı onu
çıxarda bilmədi”. Axı Ermənistan nə boyda dövlətdir ki, bu qədər suçu,
cinayəti ola-ola yenə də cəzadan
kənarda qalır?! Halbuki, BMT-nin, AŞ PA-nın və digər beynəlxalq
qurumların qətnamələri Ermənistanın
işğalçı olduğunu, Azərbaycan
torpaqlarına təcavüz edildiyini təsdiqləyir.
Bəs niyə düşmənin qarşısı
alınmır? Həmsədrlərlə hər
görüşümdə bu sözləri
üzlərinə deyirdim. Onlar
da gedib şikayət
edirdilər ki, Azərbaycandan olan deputatlar, icma üzvləri çox
aqressiv davranırlar. Yəqin ki, məni nəzərdə tuturdular.
Əslində millət vəkili Elman Məmmədov
da mənim kimi sərt
danışırdı. Bəzən belə danışanda bizi müharibə istəməkdə ittiham edirdilər. Ancaq mən
müharibə istəmədiyimi deyirdim. Çünki bizim evə bir gecədə 3 meyit gəlib.
Sadəcə artıq səbrimiz tükənib.
- Tural Gəncəliyevin
fərqli mövqe sərgiləyəcəyini
düşünürsüz?
- Əminəm ki, Tural Gəncəliyev daha təmkinli
davranacaq və həmsədrlərin
cavabını soyuqqanlı şəkildə verəcək.
İndiyə qədər Dağlıq Qarabağın Azərbaycanlı
İcması heç bir
iş görməyib. Tural
Gəncəliyevin icma sədri seçilməsindən
sonra ciddi fəallıq
nümayiş olunur. Yeni rəhbərlikdən sonra
dövlətin də İcmaya münasibəti
dəyişib. Etiraf etmək
lazımdır ki, uzun
illərdir erməni icması Avropada,
dünyanın bütün beynəlxalq təşkilatlarında,
səfirlik və nümayəndəliklərdə çox ciddi fəaliyyət
sərgiləyib, öz təbliğatlarını
qurublar. Biz isə
xaricə çıxmırdıq, təbliğat fəaliyyətimizi
genişləndirmirdik. Əgər Suriyada,
İraqda gedən proseslərlə
bağlı informasiya almasaq,
oradakı vəziyyətdən xəbərimiz olardımı?
Olmazdı. Kimin haqlı və ya haqsız olduğunu bilməzdik.
Qarabağ münaqişəsi də belədir.
Problemi hamıya
çatdırmalıyıq ki, hansı tərəfin
işğalçı, hansının təcavüzə məruz
qaldığını dünya ictimaiyyəti
də bilsin. Ötən gün
fransalı senator deyirdi
ki, fransızlar Xocalı
soyqırımından bixəbərdir. Deməli, fransızlar
28 il keçməsinə baxmayaraq,
bu faciə haqqında məlumatsız olublar.
- Sizcə, bunun günahı münaqişədə həmsədr
olan Fransadadır, yoxsa
indiyə kimi zəif təbliğat aparan İcmada?
- Dağlıq Qarabağın Azərbaycanlı
İcmasının fəaliyyəti çox
zəif olub. İcma
xaricdə genişmiqyaslı təbliğat aparmalı idi. Əfsuslar olsun ki, rəhbərlik dəyişənə qədər
bunun şahidi
olmadıq. Xaricdə görüşlər təklif ediləndə
maddi durumu bəhanə
gətirərək boyun
qaçırıblar. Halbuki Azərbaycan güclü
dövlətdir və iqtisadi gücü imkan verir ki, istənilən
ölkədə Dağlıq Qarabağla,
Xocalı soyqırımı ilə bağlı tədbirlər
keçirilməsinə dəstək göstərsin. Əlbəttə,
bunu İcma təşkil
etməliydi.Tural Gəncəliyev seçiləndən sonra Dağlıq Qarabağın Azərbaycanlı
İcmasının fəaliyyəti canlanıb. Artıq dünyada İcmamızın səsi eşidilir. Ermənistanın baş
naziri Nikol Paşinyan Qarabağın erməni
icmasından danışanda və bizi nəzərə
almayanda qəfil ayıldıq ki, bizim İcmanın da səsi çıxmalıdır. Belə
olmamalıydı, Qarabağın Azərbaycanlı
İcmasının səsi əvvəlcədən gur çıxmalıydı.
- Sizcə, Tural Gəncəliyev həm İcma
sədrliyi, həm də deputatlıq missiyasının öhdəsindən
layiqincə gələ biləcəkmi?
- Məncə, gələcək. Hesab edirəm ki, təkcə
İcma rəhbəri olmaq
kifayət etmir. Paralel
olaraq deputatlıq statusunun
olması, yəni parlamentdə təmsilçilik də önəmlidir.
Avropa Şurasında, Avropa
İttifaqında, ATƏT-də, NATO-da və
s. qurumlarda parlamentlərarası
dostluq qruplarımız var.
Beynəlxalq platformalarda iştirak və çıxış edən
deputatımızın həm də İcma
sədri olması müsbət effekt verər.
Çünki Dağlıq
Qarabağın Azərbaycanlı İcmasının rəhbəri
digər deputatlarla müqayisədə
münaqişəni daha çox
gündəmə gətirər. Mən Tural
Gəncəliyevin deputat olmasının tərəfdarıyam.
O, bir neçə xarici
dil bilir və diplomatik fəaliyyət göstərib. Söz yox ki,
onun danışığı ilə mənim
danışmağım arasında fərq var.
Düzdür, qaçqın və məcburi
köçkün rayonlarının
deputatı olmaq çox
çətindir. Daim onların içində
olmalısan, sıx təmas qurmalısan, problemləri ilə
maraqlanmalısan. Mənim telefonum günün 24 saatı açıq olub. Gecə saat 1-də zəng
edib məndən kömək istəyiblər.
Lakin əlindən
gələn hər köməyi etsən də, bəzən
narazı qalırlar. Əslində onları da
başa düşmək lazımdır.
İllərlə doğma
yurd-yuvalarına, ev-eşiklərinə həsrət
qalıblar və hamıdan incik
düşüblər. 30 ilə yaxın müddət keçib, ancaq hələ də öz
torpaqlarımıza qayıda bilməmişik. Ona
görə də qaçqın və məcburi
köçkünlər üçün
ən yaxşı kömək işğal
olunmuş torpaqların azadlığı
uğrunda mübarizə aparmaqdır.
- Hər halda qarabağlılar sizi
daha yaxşı tanıyır və
hörmət bəsləyirlər. Niyə bu
dəfə namizəd olmadınız?
- Mən 10 il deputat olmuşam və
bacardığım hər şeyi
etmişəm. Düzdür, edə bilmədiklərim
də oldu, ancaq vəzifəmin
öhdəsindən layiqincə gəlməyə
çalışdım. Məncə, artıq gənclərə
meydan vermək lazımdır. Nə qədər
deputat olmalıyam ki? İmkan verək, başqaları da o kresloda
otursun. Elə məsələlər var ki, gənc, dinamik adamlar tələb olunur. Məsələn, Xankəndinin icra strukturu yoxdur. Bu qədər zaman keçib, hələ
də bir struktur yarada bilməmişik ki,
xankəndliləri idarə etmək mümkün
olsun. Bu gün xankəndlilər 38 rayonun
ərazisində məskunlaşıblar. Bu
qədər yeri gəzmək,
insanların problemi ilə tək-tək məşğul
olmaq çox çətindir.
38 rayonu gəzsək belə problemləri
həll etmək gücümüz yoxdur. Düşünürəm ki, nəhayət gənclər bu
məsələni həll edərlər. Onu
da qeyd edim
ki, mən hazırda Dağlıq
Qarabağın Azərbaycanlı İcmasının İdarə
Heyətinin üzvüyəm. Öz
funksiyamı bu vəzifədə də
yerinə yetirəcəm və Tural Gəncəliyevə
dəstək olacam. Bəzən deyirlər,
70 yaşı var, qocadır və s. Amma mən ölənə
qədər torpaqlarımızın işğaldan
azadlığı uğrunda çalışacam.
Çünki mənim qeyrətim bu işğalla
barışmır. Bu dərəcədə
aciz olmamalıyıq.
- Səhv etmirəmsə,
köməkçiniz Səbuhi Səmədov da
122 saylı Xankəndi dairəsindən deputatlığa
iddialı idi?
- Bəli, o da namizədliyini vermişdi.
Həmin
dairədən başqa
namizədlər də
var idi. Onları başa saldım, öz köməkçimə
də izah etdim. Dedim, əlbəttə, siz də xankəndilisiniz və deputatlığa layiqsiniz, amma burada diplomatiya və dil bilgiləri
mühüm rol oynayır. Siz Tural kimi xarici ölkələrdə,
beynəlxalq platformalarda
ingilis və başqa dillərdə məharətlə çıxış
edə biləcəksinizmi?
Düşmənin cavabını layiqincə
verəcəksinizmi? Məncə, bu işləri T.Gəncəliyev daha yaxşı görər.
- Vurğuladınız
ki, Tural Gəncəliyev daha təmkinlidir və diplomatik davranır. Bəlkə artıq düşmən tərəflə və həmsədrlərlə sizin
kimi sərt danışmağın vaxtıdır?
- Yeri gələndə sərt də danışmalıyıq və
öz kəskin mövqeyimizi ortaya qoymalıyıq. Düşmən və onları
himayə edənlər
Azərbaycanın gücünü
bilməlidir. Ancaq mən
həmsədrləri görən
kimi dərhal əsəbiləşirəm. İllərdir turist kimi gəlib-gedirlər. Əslində birbaşa həmsədrləri
də qınamıram.
Çünki onlar da təmsil etdikləri dövlətlərin dedikləri
ilə oturub-dururlar.
Hər halda müəyyən yerlərdə diplomatik gedişlər olmalıdır.
- 2020-ci ildə Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin həllindən
gözləntiləriniz nədir?
Müsbət irəliləyişin olacağını düşünürsüzmü?
- Əgər həmsədr
dövlətlər işğalçı
Ermənistana təzyiq
göstərməsə, müharibədən
başqa çıxış
yolumuz qalmayacaq. Düşmən tərəfin rəhbərliyi
və qondarma rejimin “başçıları”
qatı cinayəkardır.
Münaqişə sülh yolu
ilə həll olunarsa, ilk cəzalanan məhz onlar olacaq. Bunu çox gözəl
bildikləri üçün
sülhə yaxın gəlmirlər. Əgər separatçılar
ən sərt şəkildə cəzalandırılmasalar,
sülh olsa belə biz Qarabağda ermənilərlə birgə
yaşaya bilməyəcəyik.
Separatçılar hər vəchlə
Qarabağdakı sadə
ermənilərlə görüşümüzə
mane olmağa çalışırlar.
Münaqişə yenicə başlayan
vaxt mən öz torpağımızda
yaşayırdım. Hətta anamgil
axır aylara, kənd yandırılana qədər orada qaldılar. Onlar deyirdi ki, erməni qonşuları ağlayırdı və etirazla deyirdilər ki, niyə Azərbaycan
tərəfi separatçı
erməniləri cəzalandırmır.
Oradakı sadə ermənilər
separatçıları dəstəkləmirdi.
Reallıq ortadadır, münaqişə
ermənilərə heç
bir fayda vermədi. Əksinə, ermənilərin bərbad vəziyyətə
düşməsinə gətirib
çıxartdı.
- Sadə ermənilər müharibənin
tərəfdarı deyildi?
- Əlbəttə, deyildilər, indi hamısı peşmandır. Mən xarici ölkələrdə, Rusiyada
olanda sadə ermənilərlə
rastlaşıram. Erməni xalqı sülh
danışıqlarının tərəfdarıdır. Ancaq düşmən ölkənin siyasi rəhbərliyi və
separatçılar bunu qətiyyən istəmir.
Onları da kənardan
qızışdırırlar. Təəssüflər olsun ki, bəzi xarici dövlətlər ermənilərdən
maşa kimi istifadə
edir. Tarix boyu belə olub. Amma buna rəğmən
Dağlıq Qarabağda yaşayan
ermənilər yaxşı bilirlər ki,
bu torpaqlar Azərbaycanındır
və azərbaycanlılar Qarabağa
qayıdacaq. Hətta indi Qarabağda
azərbaycanlının evində yaşayan
erməni biz qayıdan kimi
evdən çıxacağını deyir.
Ancaq erməniləri bu
vəhşətə sürükləyənlər həddindən
artıq təhlükəlidir. Təkcə bizə deyil, öz vətəndaşlarına
qarşı da qəddardırlar. O səbəbdən
sülh istəyən ermənilər qorxudan dinə bilmirlər.
- Azərbaycan
ictimaiyyətində düşmən ermənilərə
qarşı münasibət çox kəskindir.
Əksəriyyət hesab edir
ki, Qarabağ işğaldan azad olunandan sonra orada bir nəfər erməni
qalmamalıdır. Belə kəskin mövqeyə münasibətiniz
necədir?
- O cür düşünənlərə
haqq vermək lazımdır. Əvvəlki
praktikada Qarabağda
birgəyaşayış mövcud olsa da, 1905-1907-cı illəri,
ardınca 1918-ci il hadisələrini
yaşamışıq. Erməni xisləti heç
zaman dəyişməyib. Mən də hesab edirəm ki, bundan sonra ermənilərlə
bir yerdə yaşamağımız
çətin olacaq. O vaxt
möhkəm sülh olacaq
ki, Ermənistanda yaşamış azərbaycanlılar
da ora
qayıtsınlar və onlara da muxtariyyət verilsin. Təəccüblüdür
ki, 1921-23-cü illərdə Dağlıq
Qarabağda ermənilərə muxtariyyət
veriləndə bizimkilər bu məsələni
qaldırmadılar. Nəhayət, Ermənistanı başa salmaq
lazımdır ki, Azərbaycan
xalqının səbri tükənib. Əgər biz müharibəyə başlasaq,
düşmən bizim qarşımızda
dayana bilməyəcək. Ermənistanı
himayə edənlər nə zamansa
onları tək qoysalar, düşmənin
aqibəti necə olacaq? Bu
reallıqları İrəvana başa salmaq lazımdır. Hərdən ermənilər
bizi təhrik etmək üçün
bəyanatlar verir, müharibə ilə hədələyirlər.
Lakin canlarında böyük
qorxu var. Sadəcə
arxalarında duran güclərə o qədər güvənirlər ki, bizə hədə-qorxu gəlməkdən
çəkinmirlər.
- 30 ildir davam edən
münaqişəni sülh yolu ilə həll etmək mümkün
olmayıb. Sizcə, müharibəsiz torpaqlarımızın azad edilməsi nə qədər realdır?
- İlk növbədə təzyiq metoduna üstünlük verməliyik. Ermənistanı iqtisadi cəhətdən zəiflətmişik, bizim icazəmiz yoxdur deyə, düşmən ölkə heç bir regional layihəyə qoşula bilmir. Hazırda ermənilər xaricdəki diasporanın və lobbinin hesabına ayaqda durur. Paşinyan hökuməti isə ABŞ-la Rusiya arasında gedib-gəlir. Hər şey ortalıqda qalan Ermənistanın nəhayət hansı tərəfə üz çevirəcəyi ilə bağlıdır. Bunlar məsələnin siyasi tərəfidir. O ki qaldı müharibəyə, onunla bağlı da fikrimi ifadə edim. TRT 1-də “Kuruluş Osman” adlı serial gedir. Serialda Şeyx Ədəbalı obrazını canlandıran aktyorun bir sözü var. Deyir ki, “torpağa su qatsan palçıq, qan qatsan Vətən olar”. Əgər sülhlə mümkün deyilsə, o zaman qan tökərək, savaşla torpaqlarımızı işğaldan azad etməliyik. Bunun başqa yolu yoxdur.
İsmayıl Qocayev
Şərq 2020.- 8 fevral.- S.7.