MOSKVADA CÜMƏ NAMAZI

 

Qədimi bir məscid,

Prospekt Mirdə,

Metroya da yaxın, mərkəzi yerdə,

Çölündən baxanda yaxşıdır görkü,

 

İçində toplanmış tatarı, türkü.

Sünnüsü yuxarda,

                        şiəsi altda,

Namaza gəlməklər var bu həyatda.

İrandan tərifli mollamız gəlib,

İmanı, məzhəbi, dini düz gəlib.

VII əsrdən nağıllar deyir,

XXI-i görmür, üsbəüz gəlib.

Hər gecə asılan fədailəri,

Döyülən, söyülən azəriləri,

Təkbətək bir kəsi, ya da minləri,

Ya heç görməyibdir, ya da unudub,

Mələklər gözünə eynək tutub,

O din-iman dərdi çəkəndən bəri

Ya şeytanı görür, ya da cinləri.

Başında əmmamə, gözündə eynək,

13-cü imam zor gəlir demək,

İmamı şeytandan ayırmaq gərək.

Elə bil tiryəkdən dumanlar gəlir,

On üçdən nəs kimi gümanlar gəlir.

 

Millət sığışmayır dar zal içində,

Qalmışıq bir belə iqbal içində.

Bir tikə çörəkçün qürbətlər gəzən,

Kim qalmış vətəndə yağ-bal içində?!

İmam Hüseynlə həzrəti Zəhra,

Kərbəla deyilən o qanlı səhra...

Gəlir göz önünə, gözlər yaşarır,

Nağılçı nağılı yaxşı bacarır.

Millət lənət deyir qəddar Yezidə,

Ayılar, qabanlar çıxır meşədən...

Əhmədi Nejadı kimdir eşidən?!

Fironun başına qara daş edən!

Quzeydə dağlarım gün həsrətində,

Ellərim qürbətdə din hicrətində.

Gəlir üstümüzə şeytan ordusu,

Mollalıq, axundluq mərtəbəsində.

 

Ordubad ləhcəsi, Culfa ləhcəsi,

İran bülblünün farsı ləhcəsi.

Doğranır bıçaqla ədəbi dilim,

Bu dil bizim üçün əbədi zülüm.

Nələr söyləyir o inəkdən ərəb,

Bizə bir anlat, başa sal, ya Rəbb!

Tanrısan, Allahsan, Yəhyəsan, nəsən,

99 adda yenə sirlisən!

Uşaqlar yüz dildə bülbültək ötür,

Yaradan,

             yaratdın nümunə götür!

Gurulda göylərdən Türkün Tanrısı,

Ya sən Allahım ol, ya da mən asi!

Mənimlə anamın dilində danış,

Atamın, babamın dilində danış,

Şumerin, Muğanın elində danış!

 

Bir en Suraxanı Atəşgahına

Turi-Sina kimi çölündən alış!

Ucal Qarabağın zənguləsinə,

Qara dağ çəkdiyin bu yanar sinə,

Daşdır, ikonadır, çarmıxdır sənə!

Dünyaya haqsızlıq yayma bu qədər,

Bizi məlul, məzlum sayma bu qədər!

Gəldim ümmətinlə dualar etdim,

məqsəd, iman, dinə yetdim?!

 

Bir kiçik dairə möhür üstündə,

Baş vurub yüz dəfə həccinə yetdim.

Bizimlə bu qədər oyun eləmə,

İnsanıq, insan et, qoyun eləmə!

İti qılınc olsun Lailəillah,

Dəllallar əlində qalmışıq, Allah!

Sənə ibadət günahdır, günah,

Bu yol cənnətlərə getməyir, vallah!

Bic-bədzat cibinə gedən yoldur bu,

İsanın başına batan koldur bu!

Hüseynin boynunu vuran qoldur bu!

Quranı da viran qoyan əldir bu!

Qurtar səni danan nadandan bizi,

Qurtar bu cəhənnəm odundan bizi!

Əyrilər ayırır düzündən bizi,

Odundan, közündən, sözündən bizi!

Qoyma ayırsınlar özündən bizi!

 

Qəlblərin qüssəsi, sinələr ahı,

Quru gözlərimdə yaşı arayır.

Uca göylərdəsən,

                     Allahım, axı

Gəlirmi yanına səsim, harayım?!

Baş döydüm daşına, başım ağrıyır,

Çünki dərdli başım səni arayır.

Sən İsa xaçıtək kürəyimdəsən,

O merac yolutək ürəyimdəsən,

Əhmədi-müstafa nurusan bizə,

Məhəmməd Rəsulu qoru sən bizə!

Ənəlhəq söylətdin Mənsura darda,

Mən surə söylərəm haqqına burda.

Məni bu dünyaya niyə səslədin?

İynənin gözünü niyə gözlədin?!

İsa əzan versin ikonalarda,

Məryəm ana susur Cokondalarda.

Cənnətdən qovduğun o Adəm mənəm,

Vediyin din ilə yol gedən mənəm!

O Adəm dil açdı mənim dilimdə,

O Nuh dağa çıxdı mənim elimdə.

Ağrı dağların da ağrıdır məni,

Zənəgzur, İrəvan bağırdır məni!

Xocalım Kərbəla səhrası oldu,

Mərzilim hər zülüm içində qaldı,

Şuşam şüşə kimi çilik-çilikdi,

Ağdamda saraylar qaldı viranə,

Bu bir həyat deyil, dilənçilikdi...

Sözümə sığmayır Laçın, Kəlbəcər,

Əkdiyin milləti sən özün becər.

Kimin vecinə Göyçə, İrəvan,

Kimi zəlil qalmış, kimi firavan...

La ilə illəhlə adını dedim,

Lal etmə dilimi,Türkümü sən !

Eşqin ürəyimdə, Quran əlimdə,

Gizlətmə kimsədən görkünü sən !

Sahibəzzəmanı sahibsiz qoyma,

Şahi Mərdanlığı namərdə qıyma!

Qəlblərin qəlibi, qüssəsi, ahı

Dolur gözlərimə, yaşı arayır.

Uca göylərdəsən, Allahım, axı

Gəlməzmi yanına səsim, harayım?!

 

 

Sultan Mərzili

 

Təzadlar.- 2010.- 5 iyun.- S.15.