Aşıq sənətinin
Dədə Şəmşiri
Nizami Cəfərov:
"Aşıq Şəmşir
yaradıcılığının ortaya çıxmasında
Səməd Vurğunun
xüsusi rolu olub"
Millət vəkili, akademik
Nizami Cəfərovun
müsahibəsi
- Nizami müəllim, sizcə, aşıq sənəti tarixində özünə görə yer tutan Aşıq Şəmşiri yaradıcı nəsillər arasında bir körpü hesab etmək olarmı?
- Aşıq sənəti Azərbaycan mədəniyyətinin ən mühüm qollarından biri olmaqla yanaşı, şifahi xalq ədəbiyyatımızın, epos təfəkkürümüzün əsas daşıyıcısı, eyni zamanda klassik ədəbiyyata keçiddir. Bu proses mədəniyyətimiz tarixində uzun müddət davam edib.
Xatırladım ki, aşıq sənətinin ustadı, Azərbaycan aşıqlarının birincisi kimi Qurbani, Aşıq Abbas Tufarqanlı, Xəstə Qasım və s. tanınır. Aşıq Ələsgər yaradıcılığında zirvəyə çatan aşıq sənəti sonradan XX əsrin 20-30-cu illərindən sonra tənəzzülə uğrayır. Doğrudur, bu zaman da kifayət qədər aşıqlar yetişmiş, amma bu aşıqların yaradıcılığında artıq əvvəlki ənənəvi mövzular, ideyalar dəyişmişdir. Elə aşıqlar da oldu ki, aşıq sənətini sovet ideologiyasının təsiri, təzyiqi altında "yeni cəmiyyət quruculuğu"nun eyforiyası adı altında məhv etdilər.
Aşıq sənətinin nəhəng simalarından olan Aşıq Şəmşir böyük bir ənənənin varisidir. Aşıq Şəmşir aşıq sənəti tarixində ona görə qiymətli bir şəxsiyyətdir ki, o, sovet dövründə, yəni 30-50-ci illərdəki aşıqlıq ənənəsinin davamçısı, tək davamçısı deyil, həm də ənənəni davam etdirib, nəsildən-nəslə ötürən sənətkar olub. Aşıq Şəmşir yaradıcılığının ortaya çıxmasında Səməd Vurğunun xüsusi rolu olub. Onun məhz S.Vurğunla görüşü, deyişməsi hələ də yaddaşlarda iz salıb. Mən demirəm ki, Aşıq Şəmşir S.Vurğunla görüşməsəydi böyük sənətkar kimi aşıq sənətimizin, aşıq ədəbiyyatımızın tarixinə düşməyəcəkdi. Bu qədər zəngin yaradıcılığa, novatorluğa malik olan böyük bir sənətkar onsuz da Azərbaycan ədəbi-mədəni ictimaiyyətində öz layiqli yerini tutacaqdı. Təbii ki, bu görüşün, bu söhbətlərin, deyişmələrin dəyərini azaltmaq olmaz.
Aşıq Şəmşir uzun illər yaşadı və yalnız S.Vurğunla deyil, ədəbiyyata S.Vurğundan çox-çox sonralar gələn xalq ruhlu sənətkarlarımızla da dostluq edib. Məsələn, bu gün Aşıq Şəmşir yaradıcılığının təsiri şair Zəlimxan Yaqubda da, o nəsildən olan şairlərdə və sənətkarlarda da var. Bu onu göstərir ki, Aşıq Şəmşir təkcə özünün yaradıcılıq psixologiyasını ortaya qoyan sənətkar deyil, həm də o yaradıcı nəsillər arasında bir keçid, ötürücü rolunu oynayan bir sənətkar idi. Onun yaradıcılığına nəzər salsaq, öz humanizmi, ənənələrə sadiqliyi, eyni zamanda müasirliyi ilə aşıq yaradıcılığının XX əsrdəki inkişaf tempinə uyğun idi və bəzən bu tempi müəyyənləşdirirdi.
- Aşıq Şəmşir çox gözəl bir ailə sahibi kimi də aşıq yaradıcılığı tarixində qalıb...
- Vaxtilə Aşıq Ələsgər müəyyənləşdirmişdi ki:
Aşıq olub tərki vətən olanın
Əzəl başdan pür kamalı gərəkdir.
Oturub-duranda ədəbin
bilən,
Mərifət elimində
dolu gərəkdir.
Aşıq Şəmşirin
böyük sənətkar
kimi parlamasında bu yaradıcılıq əxlaqı, həyat əxlaqı aşıqlığın
mədəniyyətini, səviyyəsini,
keyfiyyətini öz şəxsində göstərmək,
təzahür etdirmək
qabiliyyəti də məhz mühüm rol oynayıb.
Mən onun övladlarını da tanıyıram. Nəvəsi,
millət vəkili Cavid Qurbanovla isə dostam. Burada bir məqamı
xatırlatmaq istəyirəm.
Bir dəfə Milli Məclisdə deputat həmkarlarımızla
söhbət edirdik, hamı ədəbiyyatdan danışırdı. Dedim
ki, mən bilirdim əvvəl-axır
sizin hamınız gəlib ədəbiyyata çıxacaqsınız (çünki
onların heç biri ədəbiyyatçı
deyildi). C.Qurbanov cavab verdi ki,
"mən çoxdan
ədəbiyyatdayam, ədəbiyyatdan
çıxmamışam da".
Bu mənada, Aşıq
Şəmşirin ailəsi,
onun yetirmələri də sözün əsl mənasında ədəbiyyatla, sənətlə
bağlı insanlardır.
Bu da o deməkdir ki, Aşıq Şəmşir yalnız
özünəqədərki aşıq yaradıcılığının
üstün keyfiyyətlərini,
sadəcə, özündə
daşımaqla yanaşı,
həm də bu ədəbiyyata, sənətə, mədəniyyətə
xüsusi məhəbbəti
olan bir nəsil də yaradıb ki, bu, Azərbaycan mədəniyyətinin tərkib
hissəsidir.
- Aşıq
Şəmşir kimi böyük sənətkarlar
həmişə öz
yaşadıqları regionun,
yerin, torpağın ruhunu daşıyırlar.
- Aşıq
sənəti üçün
bu, çox mühüm hadisədir ki, onlar həm
öz konkret regionuna bağlı olurlar, o yerin mənəvi zənginliklərini
daşıyırlar, həm
də onu bütövlükdə Azərbaycana,
türk dünyasına,
dünyaya çatdıra
bilirlər. Bu da onu göstərir ki, bəzən bizim kifayət qədər intellektli, sənət texnologiyalarına
bələd olan elə yaradıcılarımız
olur ki, onlar elə birdən-birə özlərini
birbaşa dünyanın
"övladına" çevirirlər.
Mənim yadımdadır
ki, orta məktəbdə oxuyanda Aşıq Şəmşir
haqqında, onun həyat və yaradıcılığı, xüsusilə
Səməd Vurğunla
olan görüşləri
barədə gedən
söhbətlərdən zövq
alırdım. Söz
yox ki, mən
ədəbiyyatçıyam, istər-istəməz bu məsələlərlə maraqlıyam,
amma S.Vurğun bizim eloğlumuz, qazaxlı olduğuna görə S.Vurğunla kim, harada, necə
görüşübsə, şəxsən mənim üçün, ümumiyyətlə,
ədəbiyyatla az-çox
maraqlanan qazaxlılar üçün də diqqəti cəlb edib:
Aşıq Şəmşir
Dəlidağdan keçəndə
Kəklikli daşlardan
xəbər al məni.
Mən bu misraları ədəbiyyatçı
kimi əzbərləməmişəm,
sadəcə, o dövrdə
bu misralar geniş yayılmışdı,
istər-istəməz, yaddaşlara
həkk olunan bu misralar ədəbiyyat,
sənət, şeir zövqümüzə təsir
edirdi. Sonrakı illərdə də, universitetdə təhsil alanda da mən
xalq ədəbiyyatı
ilə məşğul
olduğum üçün
Aşıq Şəmşirlə,
onun həyat və yaradıcılığı
ilə dərindən
maraqlandım və bu zaman çox
maraqlı faktlar üzə çıxdı.
Aşıq Şəmşir
haqqında deyilən,
yazılan çoxlu fikirlərin içərisində
xüsusilə bir məqam diqqət çəkir ki, XIX-XX əsrdə yaşayan aşıqlar içərisində
Aşıq Ələsgərdən
başqa heç kimə "Dədə"
deyilməyib. Yalnız
Aşıq Şəmşirə
Dədə Şəmşir
deyiblər. Bu da onun yaradıcılığının
həm əxlaqi, həm də mənəvi-mütəfəkkir tərəfləri, yaradıcılığının
intellekti ilə bağlı olan məsələdir. Onun öz ailəsinə, xüsusilə həyat yoldaşına olan münasibəti ibrətamiz
bir örnəkdir. Dədə Şəmşirin
həyat yoldaşına
sədaqəti, həyatının
sonunacan ona gözəl şeirlər
həsr etməsi diqqətçəkən bir
məqamdır:
öpəndə üzündən,
qələm qaşından,
Bizdə olan etibarı görəydin.
Aşıq sənətində
"Dədə" olmağın
əsas şərtlərindən
biri əgər böyük sənətkarlıq
məharətidirsə, söz
demək eşqidirsə,
ikinci çox mühüm cəhət mənəvi mükəmməllik
və müdrikdirdir ki, bu da
Aşıq Şəmşirdə
vardı. Odur ki, Aşıq Şəmşir bu gün də kifayət qədər çap olunur, nəsildən-nəslə ötürülür.
Cəmilə Çiçək
Təzadlar.- 2011.- 10-12 mart.- S.11.