Həsrəti ağlayan gözüm ki yoxdur

Qəlbimin harayı, hayı söyləyir,

Mənim danışmağa sözüm ki, yoxdur.

Qəlbimdə bir dəli həsrət göynəyir,

Həsrəti ağlayan gözüm ki yoxdur.

Dünyada çox şeyi sirr saxlamışam,

Bilirəm gözlərim saxlamayacaq.

Dilim susub, içimdə ağlamışam,

Bu halımı heç kim anlamayacaq.

Nə edə bilərəm yollarda qalsam,

Yol tək yoldakını danlayan olmaz.

Çiçək tək açılıb yenidən solsam,

Solanı payız tək anlayan olmaz.

Niyə dilim-ağzım belə bağlanıb,

Kimsə yollarıma tikan, daş atır.

Kimsə əl-qolumu sıxıb-saxlayıb,

"Söz"ü tamah üçün çox ucuz satır.

Çox yaxın bildiyim yollar yoxuşmuş,

Keçilməz qalalar kəsib aranı.

Yaramı göynədən soyuq baxışmış,

Nərgiz dönüb olur bir çaytikanı.

Şikayət etməyəm yağış yağanda,

Susuz səhralara dua oxuyam.

Başıma göylərdən şimşək çaxanda,

Məhəbbət adında çələng toxuyam.

Ömrümün günləri bir gün bitəcək,

Bu dünyanın nəşəsinə uymaram.

Zamanı çatanda gələn gedəcək,

Həqiqətin acısından doymaram.

Bir şüşə tək çılıklənib ürəyim,

Çətin ki düzələ qırılan şüşə.

Bu gecə bir layla olub gərəyim,

Bu gecə ürəyim sinəmdə bişər.

Məni çağırırlar

Dünyaya göz açmamış

Kimsə məni çağırdı.

Hay vermədim, dilim yoxdu,

Ağlatdılar ağladım.

Ciyərimə nəfəs doldu,

Nə oldusa onda oldu...

Böyüdüm.

anam çağırdı,

sonra müəllimim.

Gərək dünyanın sirrini

Soruşum, öyrənim, bilim.

Sonra da çağırdı dost-tanış,

İndi gəl, hamı ilə danış.

Elə hey çağırırlar.

Arabir çağırır dağlar, dənizlər,

Keçmişdən yol salan cığırlar, izlər.

Çağırar, ovudar, ruhu təmizlər.

Deyər biz səni çağıran

nə "bu", nə "o"yuq,

biz şeir yazdırıb,

qəlb ovuduruq.

Yenə məni çağırdılar...

Kölgə tək məni izləyən,

Ömür boyu yollarımı gözləyən,

Çağırırsan, eşidirəm,

Kim olduğunu bilirəm.

Çağırmasan da

ta ilk gündən

Sənə tərəf yol gəlirəm.

Mən də səni ömür boyu

gözləyirəm.

Dilimdəki səssizliyim,

ayım, ilim,

Zamana gömülən sevgilim.

Bilmirəm ki, acımsan,

şirinimsən,

Gəlişinlə bu dünyanın

əzabını bitirərsən.

Yaşam bir gümanımsa

Sənsə həqiqətimsən.

Sən - tikanlı gülümsən,

Sən - mənim ölümümsən.

çağırırsan,

çağırırsan zamansız,

vaxtsız, filansız.

Bu necə dünya, necə iş,

Yəqin son olacaq bu çağırış.

... bəli, çağıran Əzrayılmış.

Adilə

Təzadlar.- 2011.- 29 oktyabr.- S.7.