İki yoldan birini seç

 

Qaranlığın qənimi işıqdı, bilirsiniz,

Qaranlığa düşəndə işığı dilərsiniz.

 

"Lənət şeytana" deyin, odu bizə dərd verən,

Günümüzü qaraldıb həmişə qəmləndirən.

 

Uzun sözün qısası, ağlamaq lazım deyil,

Yüz insana yalvarma, bircə Allah əyil!

 

Yazıq o adamdır ki, şeytanla dostluq edir,

Düz yolu burda qoyub, o, deyən yolla gedir.

 

Oğurluq, əyriliyi öyrənmisən, bəs niyə

Dara düşən zamanlar əl açırsan sən göyə?

 

Xilas eylə deyirsən, Allahım, çat dadıma,

Qurban da kəsirsən ki, yetişə imdadına.

 

Özün seç, bu yolları; hansı pis, hansı yaxşı,

Hansıdı zülmət quyu, hansıdı nur yağışı.

 

"Şeytana lənət" deyib yaxşı işlərə başla,

İçindəki tamahı bir şeytan kimi daşla.

 

İki yolayrıcında niyə dayandın, durdun?

Karıxıb aciz qaldın, niyə boynunu burdun?

 

Gəl bir sən yadına sal ata-baba misalın,

Başına itirmisən? İzn ver, yada salım:

 

"Düz yol gedən yıxılmaz",

"Ağlatmayan ağlatmaz",

"Yaradana inanan

Heç vaxt arxada qalmaz".

 

 

Bu sözlərin mənasın sən özün tapmalısan,

İki yoldan birinə addımı atmalısan.

 

Bu, Tanrı məsləhəti - gör şər şeytan deyir,

Onun da çox sualı "cavab ver mənə" deyir:

 

"Düzlükdə görmüsən, düz düzdə qalar - ölər,

Bax bir əyri yollara, nələr görürsən, nələr?!

 

Doyunca şərab içək, nəşələnək, kef çəkək,

Mərd qoyduğu sərhədi namərdlə qoşa keçək".

 

Mələk donuna girib "gəl, gəl" deyir dalınca,

"Unut" - deyir, - vicdanı, çağırır arxasınca.

 

Tamahkarsansa əgər, sən şər yolla gedərsən,

Ömürlük həyatını, ailəni məhv edərsən.

 

Yalançı olsan əgər, yalana uyacaqsan,

Yalanın axırı - pis günə qalacaqsan.

 

Şər atarsan birinə - şər düşər evinə,

Sən yalanı gətirmə "Allah" deyən dilinə.

 

Şeytan səni aldadıb girdaba aparanda,

Düşünəsən sən gərək iki yol arasında,

 

Qoy gözünü tutmasın qızıl, daş-qaş, kef, nəşə,

Allahın Quranını uca tut sən həmişə!

 

"Ya Allah!" deyən insan yıxılmaz, düz yoldadı,

Həyatın şirin payı, ləzzəti bundadı.

 

Tövbə deyib pis işə, öz yoluna qayıtsan,

Yaxşı bir insan kimi həyatda sayılarsan.

 

Səadətin əsası həm ailədi, həm övlad,

Onlar üçün sən çalış, halal yaşa, yaz-yarat.

 

Hayatın ləzzətini düzlükdə görəcəksən,

Şeytanın dediklərin qəlbindən siləcəksən.

 

Kimsəsizə əl tutub, yıxılanı qaldırsan,

Səni sevən Allaha sadiq bəndə olarsan!

 

 

Məhəbbət dediyin...

 

Qəmli xatirəyə son qoymaq üçün

Özümdən nağıllar uydururam mən.

Nainsaflar mənə gülməsin deyə,

Hirsimi içimdə soyuduram mən.

 

Neçə il beləcə ömür sürmüşəm,

Ürəkdə ağlayıb, üzdə gülmüşəm.

Səninlə yaşamaq yaşamaq deyil,

Özgə olduğunu çoxdan bilmişəm.

 

Dilənçi deyiləm əl açam sənə,

Sən istehzayla baxıb güləsən.

Məhəbbət dediyin sədəqə deyil,

Cibindən çıxarıb verə biləsən.

 

 

Hikmətli kəlamlar

 

Səbri, dözümü Allahdan istə,

Nəfsdən, tamahdan özünü gözlə.

 

Qismətə həmişə baş əyər qadın,

Qoruyar namusun, ismətin - adın.

 

Ədalət, haqq sözü yerini tutar,

Əyri yol gedənlər ömrün uduzar.

 

Vətənə yetişdim dağıldı qəmim,

Dərdimin dərmanı bu imiş mənim.

 

Ümidin Allaha bağlayan insan

İşıqlı yolları tapar çox asan.

 

Həyat daimidir, biz gəldi-gedər,

Ümidli ürəkdə gül-çiçək bitər.

 

İlahi çox sevir ümüdli kəsi,

Arzuya nur saçar ümid şöləsi.

 

 

Bəsti Cəfərzadə

 

Təzadlar.- 2011.- 11 yanvar.- S.15.