Türk ordusunun missiyası

"Bu gələn Türk ordusudur, ya Rəbbi!

Sənin uğrunda ölən ordu budur, ya Rəbbi!

Ta yüksəlsin azanlarla müəyyəd namın,

Qalib et, çünki bu son ordusudur İslamın"

Yahya Kamal Bayatlı (Birinci Dünya Savaşı zamanı yazılıb)

Bu dəfə yazımda Ziya Göyalpdan söhbət açmaq, onun qısa tərcümeyi-halını təqdim etdikdən sonra fikir dünyasına yelkən açmaq niyyətində idim, ancaq çərşənbə axşamı günü süqut edən hərbi helikopterdə beş üstəymənimizin (ştabs kapitan) şəhid düşməsi xəbərini eşidən kimi Türk Silahlı Qüvvələrinin missiyası barədəki fikirlərimi şərh etmək qərarına gəldim. Tarixçilərimiz də, sosioloqlarımız da bizim ordu-millət olduğumuzu sübut edib. Əslində bu faktı sübut edən tarix boyu etdiklərimizdir. Alimlərimiz də mövcud həqiqəti sətirlərə töküblər. Türkün ordu-millət olduğunu sübut edən ən böyük xüsusiyyət, dəniz kimi dalğalanan düşmən ordularını say etibarilə onlardan dörd-beş qat daha az olan igidlərlə "Turan Taktikası" adı qoyulan taktikanı işə salıb çil cücəsi kimi darmadağın etməsidir.

Tarixin bilinən çağlarından bəri yaratdığımız ordular daim dostların ümid yeri, düşmənlərin, daha doğrusu, zalımların tük saldığı qorxu mənbəyinə çevrilib. Oğuz Xaqanın eradan qabaq 200-cü illərdə Pətəng Qalası döyüşündə çinin imperator ordusunu çox az bir qüvvə ilə mühasirəyə salması və onları çaş-baş salaraq böyük bir taktika dərsi keçməsi, tarixin qeyd etdiyi ən önəmli hadisələrdən biridir. 1071-ci ildə yaranan çaldıran döyüşündə Alparslanın otuz min nəfərlik ordusuyla hərbçi sayı yüz mini ötən Bizans ordusunu darmadağın etməsi, Anadolu Səlcuqlu hökmdarı 2-ci Qılıncarslanın on beş-iyirmi min nəfərlik partizan qüvvəsilə Avropada yığışıb Qüdsə getmək və Anadolunu yandırıb yerlə-yeksan etmək niyyətilə torpaqlarımıza hücum çəkən altı yüz on beş min nəfərlik Səlib ordusunun cəmdəyini Anadolu torpaqlarına sərməsi və ancaq beş min nəfərin Qüdsə özünü atması, çanaqqala döyüşlərində yazılan dastan, türk millətinin özünə bəxş etdiyi ilahi bir gücün və qüdrətin varlığını sübut edir.

Bəli, türk Tanrının Ordusudur və onu heç kəs məğlub edə bilməz. Türk ordusu dedikdə, heç kəs sadəcə olaraq Türkiyə Cümhuriyyətinin ordusuna işarə etdiyimi başa düşməsin. Təbii ki, Türkiyənin ordusu azı on min illik türk dövlət gələnəyinin tarixi mirasını özündə hifz etmiş bir qüvvədir. Türkün Tanrının özünə bəxş etdiyi ilahi gücün fərqinə varanlar, on illərlə Asiya türklüyünü əsgərlik məsləyindən uzaqda tutdular, ancaq şükürlər olsun ki, bu gün vəziyyət tərsinə dönüb və qardaş türk cümhuriyyətlərinin öz orduları yaranıb və günü-gündən də güclənir. Əslində bu əhvalat, yəni təzə yaranan cümhuriyyətlərimizin öz milli ordularının yaranması bəzi imperialist qüvvələrin kürkünə birə daraşdırıb. Bu üzdəniraq güclər türk ordusunun öz təcrübələrini qardaş türk cümhuriyyətlərinin ordularına ötürməsindən bərk narahat olurlar, qarınlarına girgi girir. Türkiyənin əldə etdiyi təcrübələr əslində türk cümhuriyyətləri üçün həddən artıq önəmlidir və onlar bu təcrübəni yaxşı qiymətləndirməlidirlər. Böyük Mustafa Kamal Atatürk, yandırılmış, dağıdılmış bir ölkə, ziyalılarını müharibələrdə qurban vermiş, əhalisinin səksən faizi qocalar, qadınlar, uşaqlar və əlillərdən ibarət olan on üç milyonluq bir xalq, səngərlərdə yeyinti, ərzaq tapa bilmədiyindən ayağındakı çarığını bişirib yeyən, qaşlarında bitlərin sırsıra bağladığı, ancaq hər cürə yoxluğa və çətinliyə baxmayaraq, vətənini yeddi düvəlin işğalından xilas edəcək şüurda olan bir milis qüvvəsi təhvil aldı. Bu boyda yoxsullaşmış, qolu-qanadı budanmış bir xalqa sahib olmasına baxmayaraq, çox qısa bir zamanda ölkəni dəmiryolu toruyla hördü. Uçaq (təyyarə) fabriki də daxil olmaqla bir çox zavodlar tikdirdi və strateji sahələrə maya qoydurdu. Ancaq burnunun ucundan irəlini görə bilməyən siyasətçilər onun yeridiyi yolu izləmədi və qərblilərin "siz təyyarələri bahaya başa gətirirsiniz, sizə özünüzünkülərin yarı qiymətinə uçaq sataq" dedikdə təyyarə zavodumuzun qapısına qıfıl vurdular. "Siz öz silahlarınızı həddən artıq bahalıya buraxırsınız gəlin sizə həm daha ucuz, həm də daha müasir silahlar sataq" dedilər. Çox təəssüflər olsun ki, bəzi siyasətçilərimiz də onların sözünə aldandı və dünənə kimi torpaqlarımızı işğal etmək üçün yanıb-qovrulan imperialistlərdən silah almağa başladıq. Ancaq bu ölkələr Qıbrıs Sülh Hərəkatını həyata keçirdiyimiz anda gəlib əllərini bellərinə qoyub qarşımızda dayandılar və bizə barmaq silkələdilər, "Bizim silahlarımızı din qardaşlarımıza tuşlaya bilməzsiniz!" - dedilər. Onda da xoruzun quyruğu meydana çıxdı. İyirmi il qabağı görə bilməyən bəzi idarəçilərimizin bəsirətsizliyi bizi bir vaxtlar ölkəmizi işğal etmək üçün yürüş edən və bunu bacara bilməyən müstəmləkəçilərin texnologiyasına möhtac etdi.

çox şükür ki, bu gün təkər tərsinə fırlanmağa başlayıb və bunda ən böyük rolu Türk Silahlı Qüvvələri ilə dəqiq elmlərdə yetirdiyimiz alimlər oynayıb. Bir həqiqət daha var, Türkiyənin hər yöndə inkişaf etməsi bəzi yerlərin qarnına sancı doldurub. Türk cümhuriyyətləri Türkiyənin bu təcrübəsinin üstündən laqeydcəsinə keçməməlidir və bu təcrübədən var gücləri ilə istifadə etməlidilər. Türkiyənin malik olduğu silahlı qüvvələr bu gün dostların qürur mənbəyi, düşmənlərin isə gözdağıdır. Türk Silahlı Qüvvələrinin boynunda ilahi bir missiya vardır və onlar da bunun şüurundadılar. Ona görə şəhid düşən hər bir məhmətçik hamılıqca ürəyimizi dağlayır. Bu torpaqları vətən eləyənlər, Midhət Camal Kuntayın diliylə desək, "onun uğrunda ölənlərdir". Şəhid olan hər bir məhmətçik sadəcə olaraq Türkiyənin və ya Anadolunun yox, eyni zamanda türk dünyasının da itiyidir. Əgər ordumuz güclü olmasa, imperialistlər bizi bir qaşıq suda boğar. ABŞ-ın otuz ikinci prezidentii Franklin Delano Ruzvelt "Birinci Dünya Müharibəsini türkləri Avropadan qovmaq üçün törətdik" - demişdi. Səlib yürüşlərini həyata keçirdiklərində də, Osmanlı Dövlətini yıxarkən də bizi Anadoludan çıxarıb atmağa niyyətlənmişdilər. Ancaq gücləri çata bilmədi. O vaxtlar əldə edə bilmədiklərini indi həyata keçirməyə çalışırlar. Birinci Dünya Savaşı zamanı ermənilərdən maşa kimi istifadə etdilər. İndi də cahil kürdləri "süni kürdçülük" ideologiyası ilə aldadıb dağlara çıxarıblar. Yenə də əlləri quru yerə dəyəcəkdi, həm də daha dəhşətli! Türkiyəni hər vasitə ilə gücdən salmağa və özlərinə məhkum etməyə, dolayısı ilə də türk dünyasını öz təsirləri altına alaraq bu dünyanın yeraltı və yerüstü sərvətlərini sömürmək istəyirlər. Onların xəyallarını darmadağın edən yeganə qüvvə Türk Silahlı Qüvvələridir. Helikopterdə şəhid düşən üstəymənlərimiz gecə vaxtı çəndə-dumanda düşmən nə cür məhv edilə bilər, onun manevrini keçirərkən helikopterin süqut etməsiylə müqəddəs canlarını Tanrılarına təhvil verdilər. Türkə və türk dünyasına diş qıcayanlar bunu beyinlərinə yaxşıca soxsunlar, Türk Silahlı Qüvvələri Tanrının şilləsidir. Onu heç bir qüvvə büdrədə bilməz, sındıra bilməz. Bu milləti ancaq Tanrı aradan götürə bilər, onun xaricindəki bütün qüvvələr ditdili vızıltısından savayı heç nə deyildir. Bu gün Türk Silahlı Qüvvələri dünyanın ən böyük hərbi güclərindən biridir və bu qüdrətini də günü-gündən inkişaf etdirir, etdirəcək və daim zirvədə dayanacaqdır. Onun səflərində yetişənlər öhdələrinə götürdükləri missiyanın və məsuliyyətin fərqindədirlər. Anadolunun hər bir küncündəki türk ailəsi əsgərə yolladığı oğlunu toyla-zurnayla, oynaya-gülə və qürur hissilə Peyğəmbər Ocağı adlanan Türk Silahlı Qüvvələrinin səflərinə yollayır və zabitlərimizin əlinə təhvil verir. Zabitlərimiz də onlarla öz övladları kimi rəftar edir. Onlar bizim fəxarətimizdir, güvənc yerimizdir.

Süqut edən helikopterdəki şəhidlərimiz, vətənimizin, millətimizin və dövlətimizin həm kədər, həm də qürur mənbəyidir. Bu duyğunu da ancaq türk olanlar başa düşə bilər. Ulu Tanrıdan şəhidlərimizə rəhmət diləyirəm, millətimizin başı sağ olsun!

Seyfəddin Altaylı,

xüsusi olaraq "Təzadlar" qəzeti üçün,

Ankara

Təzadlar.- 2011.- 20 yanvar.- S.9.