“Bizə “Leyli” olmağa imkan vermirlər...”

“Hərdən fikirləşirəm ki, bəlkə də mən qadınlıqdan biraz kənara çıxmışam”

Azərbaycanın gənc və istedadlı xanandəsi İlahə İbadovanın “Qafqazinfo”ya müsahibəsi

- İstəyirəm biz söhbətimiz dostcasına, səmimi olsun. Sadəcə bir Azərbaycan gənci kimi sizin dünyagörüşünüz, davranışlarınız, həyata, ictimai-siyasi proseslərə münasibətiniz mənə maraqlıdır. Bilmək istəyirəm ki, xanəndə bir xanım ölkədə baş verənlər haqqında nə düşünür.

- Əslində mənim işim bir tərəfdən şou-bizneslə bağlı olsa da, bu sahədən həmişə yan qaçıram. Bizim ailədə musiqi ilə məşğul olan olmayıb. Ziyalılarımız, vəzifədə çalışanlarımız çox olduğundan mən belə tərbiyə görmüşəm. Bizdə gülümsəməyin, zarafatın öz yeri var. Amma mən xanəndə olsam da, özümü şou-biznes sahəsinin adamı saymıram. Ancaq hardasa ondan da yan keçmək olmur. Çünki toy əldə etmək məsələsi də var. Amma məsələ bütövlükdə dediyim kimidir. Hətta məni sevənlərə maraqlıdır ki, niyə yanımda yaxınlıq etdiyim sənətçi yoxdur. Deyirəm ki, var, onlarla salam-sağ ol edirəm. Amma oturub danışmaq, çay içmək, xüsusi münasibət yoxdur.

- Yəni siz musiqidən kənar dünyanın olduğundan xəbərdarsınız.

- Əlbəttə, maraqlanıram. Ən çox marağım bu tərəfədir, daha düzü başqa sahələrədir. Hətta mən deyirdim ki, müğənni olmasaydım, mütləq hüquqşünas olacaqdım. Yəni hüquq sahəsinə marağım daha çoxdur. Bir də astronomiya elmi mənə maraqlıdır.

- Sizdən müsahibə almaq istəyim “Facebook”da görəndən sonra yarandı. Bilmək istəyirəm ki, “Facebook”da aktiv olursunuz, yoxsa necə?

- Axır vaxtlar çox aktivəm.

- Girirsiniz hər gün? - Hər gün, hə.

- “Facebook”da nəyə baxırsınız?

- Birinci öz səhifəmi açanda mənə maraqlıdır ki, insanlar nə yazıb. Yəni mən yaşadığım ölkədə necə rəy yarada bilmişəm. Tənqidləri də normal qəbul edirəm. Və yaxud da maraqlı hər hansısa bir şey lazım olanda, özüm tapa bilməsəm də, köməkçilərim, prodüsserlərim mənə kömək edirlər.

- Bilirsiniz, mən nəyi demək istəyirəm. Azərbaycanda “Facebook”un istifadəçilərini iki qrupa bölmək olar. Bir ciddi ictimai-siyasi qrupun adamları, bir də məişət insanları. Birinci qrup ölkədə baş verənlərlə bağlı statuslar yazır, şərhlər verirlər. İkinci qrup isə bütün günü toyda çəkdirdiyi şəkli paylaşmaqla məşğuldur. Yəni əyləncə kimi istifadə edir. Bilmək istəyirəm ki, siz hansı qrupun dostluğundasınız?

- Bütün tərəflərin paylaşdıqlarına, fikirlərinə baxıram. Hərənin fikri başqadır. Oxuyub özün üçün rəy çıxarırsan. Yəni “Facebook”da hər şey var.

- Məsələn son günlərin olayına çevrilən Gülər Əhmədovanın rüşvət videosundan xəbərin var?

- Var, hamısından xəbərim var.(gülür)

- Bu söhbət sizinçün ağır gələ bilər. Bunları ona görə soruşuram ki...

- Mən konkret olaraq hər şeylə maraqlanıram. Mən başımı musiqi ilə qatıb tək onunla maraqlanmıram. Mənim bir insan kimi xoşum gəlmir ki, deyəndə ki, filan hadisədən xəbərin var, yox desəm, bu biraz pis rəy yaradar ki, sən necə azərbaycanlısan ki, Azərbaycanda olan bir şeydən xəbərin yoxdur. Yəni əgər o, geniş yayılıbsa, xəbərim var. Beş-on nəfər arasında olan şeydən təbii xəbərim ola bilməz.

- Necə həyat tərzi keçirirsiniz? Səhər yuxudan oyandınız, tutaq ki, hansısa mahnının məşqinə getdiniz. Sonra?

- Mənim həyat tərzim tamam ayrıdır.

- Necədir ki?

-(Gülür) Necə də maraqla soruşursunuz. Bax deyim, belədi: bir həftəyə yaxındır ki, sırf tədbirlərlə məşğulam. Hər günə azı 2 tədbirim olur. Axşam da toy olsa, toya gedirəm. Ümumiyyətlə, mənim həyat tərzim əhval-ruhiyyəmlə bağlı olur. Yəni məsələ mən səhər yuxudan necə durmağımdan asılıdır. Ola bilər ki, həmin gün mənim iş planım çox olsa da, onların hamısının üstündən xətt çəkə bilərəm. Yəni mənim kefim bir yerə getmək istəmirsə, getməyə bilərəm. Yenə də deyirəm, ən çox maraqlandığm başqa sahələrdir. Mənim elə dostlarım var ki, 40, 50, 60 yaşı var. Mən öz yaşıdımla heç vaxt dostluq etmirəm. Çünki onun fikri mənimki ilə üst-üstə düşmür.

- Qadınlar psixolji baxımdan yaşlı olurlar...

- Dünyagörüşü az olan adamla mənim söhbətim tutmur. Mən onu başa salıram, öyrədirəm. Amma mən öz dünyagörüşümü artırmaq istəyirəm, azaltmaq istəmirəm. Bir müddətdən sonra baxıram ki, mən onu öyrətməklə özüm heç bir şey öyrənə bilmirəm. Yaşca balaca adamlar da belədir deyə onlarla görüşə bilmirəm. Hətta yaşca böyüklərə, 30-35 yaşında olan adamlara da baxırsan ki, araya nəsə bir mövzu salırlar. Ən zəhləm gedən mövzu isə maşın mövzusudur. Biri deyir əsgərlikdə filan şeyi etmişəm, biri deyir filan paltarım bu rəngdədir. Belə mövzuları danışanda mən artıq yoxa çıxıram.

- İstəyirsən nə danışsınlar?

- Başqa şeylər. İşə, gündəlik həyatımıza aid olmayan şeylər. Məsələn, gəlib desinlər ki, filan yerdə təzə bir proyekt olacaq. Belə şeyləri bölüşsünlər. Amma olanları danışmasınlar, xoşuma gəlmir.

- Onda sən Azərbaycan xalqından qaç...

- Elə onu da deyirəm ki, mən qaçmaq istəyirəm. Burdakı insanlar məni bezdirir. Bayaq bura telefon ilə danışa-danışa gəlirdim. Görürəm ki, bir dostum gecə saat 5-də mənə yazıb ki, özümü çox pis hiss edirəm. Zarafatla deyirəm ki, mən Dədə Qorqudam. Kimin nə sirri olursa, mənə deyir. Mən müsbət enerji verə bilirəm. Zarafata qatıb dedim ki, yat, nəyə görə beləsən?! Məndən yaşda çox uşaqdır. Səhər tezdən durub ona zəng etmişəm. Gecədən ondan narahat idim. Danışıram, deyir ki, dostlarımın fikirləri mənimlə üst-üstə düşmür və bezirəm. Digər tərəfdən də bizim dövrdə inanılası adam yoxdur ki, ona oturub sirrini deyəsən və rahatlaşasan. Çox təəssüf ki, mənə deyirlər, amma mənim sirr bölüşdüyüm adam hələ yoxdur.

- Təksiniz?

- Daxili aləmimdə mən təkəm. Heç nəyi bölüşmürəm. Qorxuram ki, məni başa düşməyəcəklər.

- Müsahibə üçün müraciət edəndə xəbərdarlıq edildi ki, şəxsi suallar olmasın. Nədən qaçırsız ki?

- Şəxsi həyatdan ona görə söhbət açmaq istəmirəm ki, həyatımda hər şey normal qaydasındadır. Bu ailə həyatından söhbət edəndə deyirəm ki, hamı necə mən də elə. İşə getməkdi, evə gəlməkdi, uşaq gəzdirməkdi. Amma hər kəsin qəlbində bir incə sarı tel, kövrək məqamlar olur. Bilmirəm, bəlkə də o haqda danışanda kövrəlirəmmi ya nədənsə, o mövzu haqqında danışmaq istəmirəm. Sən mənim işimdən, daxili aləmimdən sual ver.

- O zaman mən sizə bu sualı sizin özünüz-özünüzə verməyinizi belə rəva görmürəm. Nəyi bilmək istəyirəm. Gedirsiniz toya? Sizin ətrafınızda bu işləri görən neçə adam var?

- Produsserim çox vaxt yanımda olur. PR-menecerim, bir də mətbuat katibim.

- Yəni 3 nəfər

- Üç nəfər mənimlə toya getmir. Onlardan kimsə toya gedəndə yanımda olur.

- Bir də ansamblınız var.

- Hə, əgər bütöv toyu istəsələr, ansambl var. İstəməsələr, yarım saatlıq gedirəm.

- İndi niyə bu yarım saatlıq moddadır?

- Bilmirəm. Bəlkə də istəyirlər toylarında müğənni çox olsun. Hamısı gəlib yarım saat oxusun.

- Yarım saatlıq toya gedəndə bir proqramla çıxış edirsiniz?

- Proqram deyəndə ki, mən toya girəndə muğam ifaçısı olduğum üçün birinci ab-havaya baxıram. Məsələn, hər toyda eyni proqramı oxumuram. Qəti fonoqram oxumuram. Son 1-2 toyda oxumuşam. O da təzə mahnılarım çıxıb deyə yalnız onları fonoqramla təqdim etmişəm.

-Toya neçəyə gedirsən?

- Yarım saatı 1000 manat.

- Bəs bütöv toyu necə?

- Baxır ansambla. Mən iş gördüyüm ansambl tanınmış, yaxşı uşaqlardır. Odur ki, 4000-4500 manata.

- Bu toyun qiyməti Azərbaycan reallığında baha deyil?

- Bir şey deyim. Bizdə çox təəssüfedici bir şey var. Məsələn, mən eşidimki filankəs məni doğurdanda toyuna istəyir, pulsuz oxuyuram. Mən iki il toylarda pulsuz oxudum.

- Pulsuz oxumusunuz?

- Hə, 5 toydan ikisi pulsuz idi.

- Niyə?

- Baxırdım ki, kasıb insanlardır amma məni toylarında istəyirlər. Niyə onların qəlbini qırım? Şərtdirmi ki, hamısında pulla oxuyum?! Bir insanın ürəyini sevindirmək.....

- Yəni bir neçə il insanların ürəyini sevindirdin.

- Sevindirmək deyəndə ki, elə indi də toylar başlayandan elə gedirəm. Elə muğam ifaçılarımız var ki, mən onların toy aparmaqlarını sevirəm.

- Məsələn?

- Gülyaz, Gülyanaq gözəl toy aparır. Elton, Nadir Qafarzadə, Samir Piriyev gözəl toy aparırlar. Gözəl deyəndə, yəni repertuar baxımından nəzərdə tuturam. Ayaz, Zamiq də var.

- Abbasın da adını yaxşıya çəkirlər. - Hə

- Ümumiyyətlə, bu gün enerjili gənclər var.

- Məsələn, öz qohumlarımızın da toyu olanda mən onların hamısını dəvət edirəm. Özüm sırf onları toyda görmək istəyirəm. Çünki mənim özüm elitar toy keçməyini sevirəm. Başa düşürəm ki, hər cürə toy var, hər toyun da öz musiqisi var. Toy olanda biz birinci soruşuruq ki, hansı şadlıq evindədir? Səviyyəli restoran olanda fikirləşirsən ki, burda nə oxumaq lazımdır. Amma elə bir balaca restorana gedib elitar toy görmüşəm ki, gözlərimə inana bilməmişəm. Toya girəndə publikaya baxırsan ki, burda hansı mahnını oxusam tutacaq.

- Kim olmaq istəyirsiz? Şövkət Ələkbərova, Alim Qasımov?..

- Özüm olmaq istəyirəm. Birinci növbədə insan olmaq istəyirəm. Çünki “Alim olmaq asandır, insan olmaq çətin”. Ola bilər ki, mənim səsim bata, oxuya bilməyim. Amma qabiliyyətim olsa, istənilən sahədə çalışa bilərəm.

- Nə işləyə bilərsən?

- Mən gözəllik aşiqiyəm. Hətta vəzifədə də çalışa bilərəm, bu səviyyədə savadım var. Ancaq istəyirəm ki, sənətimə qiymət verilsin. Öz sənətimdə zirvəyə çatım. Çox şey istəmirəm. Normal yaşamaq istəyirəm.

- Siz toylarda ciddi mahnılar ifa etdiyinizi deyirsiniz. Birdən kimsə böyürdən çıxıb dedi ki, bir Üzeyir var ee, ondan oxu. Nə cavab verirsiziniz?

- Yox, o mənlik deyil.

- Elə belə deyirsiz?

- Hə, elə də deyirəm. Deyirəm ki, mən normal repertuarımı ifa edəcəm. Mən əvvəlcədən deyirəm ki, repertuarımda belə mahnılar olacaq, istəyirsən gəlim, istəmirsənsə, yox. Yanımda bir oğlan oxuyan da aparıram. Əgər o, bilirsə, oxuyar. Üzeyir deyəndə sevinmişdim, elə bildim Üzeyir Hacıbəyovu deyirsiniz.

- Axı xalqımız toyda “Ay canı yanmış”ı oynayır... Bu havanı sevir...

- Mən şəxsən oynamıram. Mən ömrüm boyu elə mahnıları oynamamışam.

- Necə yəni?

- Qətiyyən elə mahnıları oynaya bilmərəm. Uzaq başı bir dəfə “Tərəkəmə” və ya “Süleymani” oynayıb oturaram. Və yaxud da mən oynamağa dururamsa, gedib deyirəm ki, gözəl musiqilərimizdən birini, məsələn, “Basqal”ı çal. Və ya “Bayatı-şiraz” üstündə elə gözəl mahnılarımız var. Oxuyarsa, oynayaram. Oxumasa yox. Mənə başqa “Sarı gəlin”i sifariş veriblər, lakin mən xalq mahnısı “Sarı gəlin”i oxumuşam.

- Sizin bir qızınız var. Necə tərbiyə edirsiniz? - Çox yaxşı.

- Neçə yaşı var?

- 3 yaşı var. O, həyətə düşür, oğlanlar-qızlar birlikdə oynayırlar. Aralarında söyüş söyəni də var. O, evə gələndə həmin sözü deyəndə mən ona deyirəm ki, qızım elə şey olmaz, yaxşı bir şey deyil.

-- Baxçaya qoymamısınız?

- Hələki qoymamışam. Amma qoymaq fikrindəyəm.

- Narahat deyilsən ki, bu uşaq bu cəmiyyətdə necə böyüyəcək ?

- Əgər o mənim qızımdırsa, iradə cəhətdən mənə oxşayacaq, güclü olacaq. Çünki o uşağın elə böyük danışmaqları var ki, eşitsən inanmarsan ki, bu uşaq ağlıdır.

- İndiki uşaqlar belədir.

- Bu uşaq fərqlidir. Uşaqlar var ki, böyüklərə aid elə şeylər danışırlar ki. Amma o, belə şey danışanda da arxasınca elə söz deyir ki, mən hətta məəttəl qalıram. Arada anam zarafatla deyir ki, bu uşaq səndən ağıllıdır. Yəni, uşağın düşüncə tərzi bir az fərqlidir. Mənim hiss etmə qabiliyyətim güclüdür. Mən gördüyüm yuxudan və gözümün qabağına gələn şeylərdən qorxuram. Çünki bilirəm ki, o şeylər olacaq. Mən hiss edirəm ki, o uşaq gələcəkdə ziyalı bir xanım olacaq. Həm də çox nazlıdır.

- Siz o qədər də nazlı deyilsiniz?

- Yox, məndə kişi xasiyyəti var. Naz etməyi qəti sevmirəm.

- Yəni ki, Azərbaycan xalqının xanım obrazına uyğunsunuz...

- Hətta deyirlər ki, sevənlər bir-birinə naz edir. Məndə belə şey yoxdur. Hərdən fikirləşirəm ki, bəlkə də mən qadınlıqdan biraz kənara çıxmışam. Amma baxıram ki, uşağım nazlıdır. Saçlarını oynada-oynada gəzir. Zövqü də var. Bəzən olur ki, mən hansısa paltarı geyinib evdən çıxanda, deyir ki, “Ana, o biri paltarını geyin”.

- Sizcə bizim söhbətimiz tutdu?

- Tutub. Onu müsahibə çıxandan sonra daha yaxşı biləcəm. Amma fikrimi bölüşmək istəmirəm.

- Adamlar var müsahibə verirlər, yazıb qoyursan sayta. Sonra başlayırlar ki, “O başlığı dəyiş”, “Sən Allah onu elə qoyma”.

- Elə şeyə mən fikir vermirəm. Sadəcə olaraq, məni maraqlandıran odur ki, başa düşürəm ki, mövzu oxunmaqçün elə ad qoyulur ki, cəlb etsin. Amma biri var ki, danışdığın mövzunun içindən bir ad qoyulsun və yaxud da biraz şişirdilmiş forması ola bilər. Amma mən bu yaxınlarda saytda bir şey oxudum, gözüm kəlləmə çıxdı. Mənim haqqımda idi. Mənim müsahibəm belə olub. Açıq geyimlərdən söz düşdü. Mən də dedim ki, hər açıq geyinmək o demək deyil ki, insan müasirdir. Qadın nə qədər bağlı geyinsə, kişiyə bir o qədər maraqlı olur. Mənə sual verildi ki, muğam sahəsində açıq geyinənlərə necə baxırsınız?

- Bir fotosessiya etdirmişdiniz, yəqin ondan irəli gəlib.

- Yox, ondan sonra da alıblar. Mən fikirləşdim ki, mən açıq heç nə geyinməmişəm. Dedim ki, uzun şeyi hamı geyinə bilər, amma zövqdən hər şey asılıdır. Uzun elə bir paltar geyinə bilərəm ki, çox gözəl yaraşır.

- Sizə uğurlar arzulayıram və demək istəyirəm ki, səziniz var...

- (Gülür) Çox sağ ol, təşəkkür edirəm. Səsin var deyəndə, mən bunu təhsilini almışam.

- Yox, mən təhsilə görə demirəm. Bütün oxuyanların aşağı, ya yuxarı səsi var. Ancaq baxır kimi dinləyirsən. Məsələn mən, Aygün Bayramovaya qulaq asmaqdan doymuram. Halbuki, eyni nəsildən olan Nəzakət Teymurova da var. Ancaq mən Aygunu dinləyirəm. Hər şeydən əvvəl ürəkdir. Səs yetərli deyil. Gərək sənətçinin səsi ilə yanaşı, urəyi də olsun.

- Hə, düzdür, mənim ürəyim var. Mənə də sizin zövqünüz maraqlı gəldi.

- Yox, mən özümü çox ciddi zövqü olan biri hesab edirəm. Mən heç vaxt musiqini təsadüfən dinləmirəm. Siz “Xalq ulduzu”nda ifa edəndə dostum Zaura demişdim ki, bu qız “Leyli” ola bilər.

- Siz məni nə üçün Leyli obrazında gördünüz? Maraqlı odur ki, mən konservatoriyada oxuyanda mənə bu söz çox deyilib. Mənə deyirdilər ki, bir dənə “Leyli” varsa , o da sənsən. Bunu hətta bizim prorektorumuz Səyavuş Kərimli də bilirdi.

- Mən operaya gedirəm və “Leyli və Məcnun”a baxanda fikrləşdim ki, 50 yaşında “Leyli” olmaz. Mənim düşüncəmə görə Nəzakət Teymurova indi “Leyli”nin anası, Mənsum İbrahimov isə “Məcnun”un atası rolunu oynamalıdır. Bax indi “Leyli” siz olmalısınız. Çünki “Leyli”nin hisslərini siz daha yaxşı yaşaya bilərsizin. Mən belə düşünürəm.

- Bizə “Leyli” olmağa imkan vermirlər... Ancaq düşünürəm ki, bu zamanla həllini tapacaq və opera səhnəsində yeni “Leyli”, yeni “Məcnun”lar olacaq. Bir iki dəfə belə nümunələr olub. Vüsalə “Leyli”ni oynayıb. Məncə pis də alınmayıb. Yetər ki, gənclərə inanılsın və onlara şans verilsin. Onsuz da gec-tez estafet bizə ötürülməlidir...

Təzadlar.- 2012.- 9 oktyabr.- S.16.