Lacının
işğalından 17 il
kecir
Ay Laçın!..
Laçının füsunkar,
göz oxşayan, könül açan təbiət mənzərələri
görənləri valeh
edərdi. Saf,
dupduru bulaq suyu içənlərə
ləzzət verərdi.
Havası, iqlimi adamda
xoş ovqat oyadardı. Hündür, başları çənli-dumanlı
dağlar hünər,
qeyrət simvolu kimi baxılar, yaddaşlarda qalardı.
17 ildir ki,
doğma yurdumuzun üzünə, havasına,
əlvan mənzərələrinə
həsrət, tamarzı
qalmışıq. Oralar da
doğmalarının intizarından
saralıb-solub, dağların
qaməti əyilib, bulaqlar quruyub, meşələr talan edilib, yaylaqlar nisgillənib. Axı
gözəlliklər məkanı
işğal altındadır...
Bu yurdun tarixi qədimdir,
özünəməxsus şöhrəti var. 1924-cü ildə
Azərbaycan İctimai Şura Cümhuriyyəti Mərkəzi
İcraiyyə Komitəsinin katibi Tağı Şahbazi
Simurğun təklifi əsasında rayon Laçın
adlandırılıb. Heç şübhəsiz ki, ictimai
xadim, yazıçı həmin adı təklif edərkən
yaxınlıqdakı əzəmətli, möhtəşəm
Laçın dağının adını əsas götürmüşdü.
Zaman-zaman ərazi sakinləri tərəfindən qorunmuş, füsunkar
dağlar diyarı kimi tanınmışdı. Respublikanın
şimalında Kəlbəcər, şərqdə Xocalı,
Şuşa, cənubda Qubadlı, qərbdə Zəngəzur
mahalı ilə həmsərhəd idi. Sahəsi 1835 kvadrat
kilometrdi. Meşə zolaqları, meyvə bağları, yaylaqları
məşhur idi. Yeraltı-yerüstü sərvətləri
ilə şöhrət qazanmışdı. 200-dən çox
tarixi mədəniyyət və memarlıq abidələri, onlarla
kurqan, arxeologiya baxımından qiymətli tikililər zövq
oxşayırdı. Təbii su mənbələri, Turşsu,
İstisu, digər mineral bulaqları, dərman bitkiləri, ov
heyvanları ilə tanınırdı.
Rayon günbəgün
abadlaşır, sakinləri halal əməkləri hesabına
firavan, bəxtəvər yaşayırdılar. İctimai, fərdi
təsərrüfatlarda mal-qara, xırdabuynuzlu heyvanlar, bal arıları
bəslənirdi. 33 su anbarı, 15 kilometr uzunluğunda
kanalizasiya xətti, 20 kilometrlik istilik şəbəkəsi,
14 hamam, 8 yanacaqdoldurma məntəqəsi, 6 elektrik yarımstansiyası,
2636 kilometr uzunluğunda elektrik hava, 498 kilometr qaz xətləri,
3 televiziya ötürücü stansiyası əhaliyə xidmət
edirdi. Hər il heyvandarlıq məhsullarının artımına
görə Laçının adı ön sırada çəkilərdi.
Rayonda 9 heyvandarlıq sovxozu, yağ-pendir zavodu, ət tədarükü,
qəbulu məntəqəsi, tikinti materialları istehsalat
birliyi, ağac emalı sənayesi, Sumqayıt alüminium və
maşınqayırma zavodlarının filialları, mərmər,
əhəng, toxuculuq sexləri, 2 daş karxanası və başqa
müəssisələr fəaliyyət göstərirdi. İşsizlik
tamamilə aradan qaldırılmışdı.
Əlvanlığı,
gözəlliyi ilə tanınan Laçın haqqında artıq 17 ildir ki, keçmiş
zamanda "olmuşdu", "vardı" sözləri ilə
danışırıq. Ulu öndər Heydər Əliyevin baş
verən hadisələrə münasibətini isə unutmaq mümkün
deyil: "Laçın Azərbaycanın qala qapısıdır.
Əgər o, əldən gedibsə, demək, qapı açıqdır.
Ermənistan Azərbaycanın müəyyən ərazilərinə
nə qədər istəsə, silahlı qüvvələr
gətirə bilər. Ora əldən gedirdi, onlar - AXC-Müsavat
cütlüyü isə Bakı meydanlarında, Ali Sovetin binasında
bir-birinin üstünə silah çəkirdilər, hakimiyyətə
sahib çıxmaq istəyirdilər. Axı onların hakimiyyəti
saxlamağa, dövləti idarə etməyə heç bir
qabiliyyətləri, səriştələri yox idi..."
Olmadığı
üçün də, başqa ərazilərimiz kimi,
Laçın da xəyanətin qurbanı oldu. İşğal
nəticəsində bir şəhər, bir qəsəbə,
125 kənd, 13 min 745 fərdi yaşayış evi, 48 sənaye,
63 kənd təsərrüfatı obyekti, 217 mədəni-maarif
müəssisə, 101 məktəb, 142 səhiyyə, 460 ticarət
obyekti qan düşmənlərimizin ixtiyarında qalıb: uçururlar,
dağıdırlar, daşıyıb aparırlar, od vurub yandırırlar.
1992-ci ilin may ayında
xarici qüvvələrə güvənən ermənilər
Laçını işğal etdi. Uşaqlı-böyüklü
58 min nəfər doğma el-obalarından baş götürüb
qaçmaq məcburiyyətində qaldı. Onlar respublikanın
59 rayon və şəhərlərində məskunlaşdılar.
Olduqca çətin, dözülməz günlər, aylar yaşadılar.
çörəyə, suya, yanacağa ehtiyacları heç yadlarına
düşmürdü. çünki qohum-əqrabaları itkin
düşmüş, 328 nəfər şəhid (onlardan 5 nəfəri
Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı fəxri adına
layiq görülüb), 225 nəfər əlil olmuş, 33 uşaq
hər iki valideynini itirmişdi. Bu dərd-bəla az imiş kimi
bəzi qüvvələr onları müvəqqəti məskunlaşdıqları
ünvanlardan çıxarmağa, qovmağa çalışırdılar.
Belə bir vaxtda ümummilli lider Heydər Əliyev xalqımızın
istəyi, arzusu ilə yenidən respublika rəhbərliyinə
qayıtdı. Ulu öndərin bu deyimi minlərlə məcburi
köçkünə təskinlik verdi: "Qaçqınları
məskunlaşdıqları ünvanlardan bir də didərgin
salmaq olmaz".
Laçına, onun
işğalına etinasızlıq barədə
düşünəndə istər-istəməz illərlə
rayonda birinci katib, İH-in başçısı işləmiş,
mərhum Muradxan Cabbarovdan eşitdiklərimizi
xatırlayırıq: "İşğaldan az əvvəl
Bakıya gəldik. çətinliklə Prezident Aparatına
daxil olduq. Köməkçi Adil Hacıyev bizim Ayaz Mütəllibovla
görüşməyimizə mane olmaq istəyərək dedi:
"Prezidentin vaxtı yoxdur sizi qəbul etməyə". Ona
dedim ki, Laçında vəziyyət ağırdır. Xocalı
faciəsini Şuşa, Laçın da gözləyir...Zor-xoş
içəri daxil olduq. Ayaz Mütəllibov bizi olduqca soyuqqanlı,
laqeyd qarşıladı. Bildirdik ik, vəziyyətimiz ağırdır.
Silah-sursatımız yoxdur. Müdafiə naziri Tahir Əliyev söhbətə qoşuldu: "Bizim
də heç nəyimiz yoxdur. Bir pulemyotumuz vardı, onu da oğurlayıblar..."
Oradan çıxanda foyedə Rəhim Qazıyevlə rastlaşdıq.
O, əda, hikkə ilə dedi: "Ay kişilər, heç ayıb
deyil iki-üç erməninin qorxusundan o qədər yolu basa-basa
bura gəlmisiniz? Onlar heç nə edə bilməzlər, atalarını
yandırarıq. Gedin evlərinizdə rahat yatın..." Bizim
nöqsanımız, ağılsızlığımız onda
oldu ki, respublika rəhbərliyinə arxalandıq. Yoxsa bu müsibət
başımıza gəlməzdi..."
Yazı üzərində
işləyərkən Milli Məclisin deputatı Sevindik Hətəmovun
da ürək sözlərinə qulaq asdıq:
- Qayğıkeş
şəxsiyyət Heydər Əliyev hakimiyyətə ikinci gəlişindən
sonra məcburiyyət qarşısında el-obalarından didərgin
düşənlərə dövlət daim qayğı
göstərir. Hazırda bu ənənə yüksək səviyyədə
davam etdirilir. Respublika Prezidenti İlham Əliyevin Laçın
köçkünlərinə qayğısının nəticəsi
olaraq Taxtakörpüdə və köçkünlərimizin
məskunlaşdıqları başqa ünvanlarda tikinti-quraşdırma
işləri aparılır. Dövlət başçısının
"Qaçqınların və məcburi köçkünlərin
yaşayış şəraitinin yaxşılaşdırılması
üzrə Dövlət Proqramı" sərəncamına
uyğun olaraq Ağcabədi, Bərdə, Saatlı rayonlarında
çadır şəhərciklərində məskunlaşan
laçınlılar üçün sosial infrastruktura malik
iki qəsəbə salınıb. Bakı, Sumqayıt şəhərlərində,
müxtəlif rayonlarda köçkünlərimizin məskunlaşdıqları
40-dan artıq yataqxana, sanatoriya, pansionat və başqa ictimai
binalarda əsaslı təmir-bərpa işləri başa
çatıb. Hazırda rayonumuzun 83 klubu, mədəniyyət
evi, 119 kitabxanası, 2 muzey və 5 musiqi məktəbi fəaliyyət
göstərir. Musiqi məktəblərində təhsil alan
şagirdlər bir çox respublika əhəmiyyətli tədbirlərdə,
müsabiqələrdə iştirak edirlər. Heydər Əliyev
Fondunun təşəbbüsü ilə keçirilən
televiziya muğam müsabiqəsində Ehtiram Hüseynov ikinci
yerə çıxıb. Laçın tarix boyu qürur, məğrurluq,
əyilməzlik rəmzi kimi tanınıb. Hünərli, cəsarətli
oğulları qəhrəmanlıq göstəriblər, xalqımızın
igidlik, vətənsevərlik salnaməsinə şərəfli
səhifələr yazıblar. Biz laçınlılar tam əminik,
inanırıq, ümidlə yaşayırıq ki, Laçın,
eyni zamanda işğal altında olan başqa rayonlarımız
tezliklə işğaldan azad ediləcək. Ərənlər
oylağı, qüdrətdən səngərli, qalalı dağlar
yenə də öz doğmalarını qoynuna alacaq. ölkə
Prezidenti İlham Əliyevin bu istiqamətdə çox böyük
uğurla apardığı xarici və daxili siyasət, diplomatik
səyləri, məsələnin sülh yolu ilə həll
olunması danışıqları məcburi köçkünlərin
gələcəyə inamlarını, ümidlərini artırır.
...Laçın sadiq, sədaqətli
sakinləri, füsunkar təbiəti, xoş havası, sərvətləri,
nemətləri, dağları ilə tanınır. Amma 17 ildir
İşıqlı, Qızılboğaz, Fərməctəpə,
Mıxtökən, Qırxqız dağlarının səmti
doğmaları gedən yollara yönəlib. Onların
qayıdacaqları günü həsrətlə, intizarla
gözləyirlər.
Telman
MEHDİXANLI
Təzadlar.-
2009.- 16-19 may.- S.9.