XƏYALIMDA AĞ IŞIQLAR YANIR...

(Bütöv Azərbaycan Turanın parlaq Günəşidir” əsərinin davamı)

əvvəli ötən sayımızda

Aclıq aksiyasının insan orqanizminə və ruha təsirini və Bütöv Azərbaycan Türklərinin, Türküstan ellərinin, Turanın, bütöv Azərbaycanın istiqlal mücahidi Abbas Lisaninin aclıq aksiyasının davamı olaraq yer üzündəki hər Türk övladı Seyid İmaməddin Nəsimi kimi düşünərək “Dünyanın nazü nəizmi-cifədir, yəni nəcis. Ey könül tahirsən axır sunma əl murdarinə” - deyərsə və aclıq aksiyasına qoşularsa həm özləri, həm də digər bəşər övladları qəflətdən ayılar, həm də Abbas Lisani azadlığa çıxar, həm də bəşəriyyət fəlakətdən xilas olar. Bəli, biz bəşər övladı hamımız Adəm ağacının şaxələriyik. Bizim birimiz o birimizə zülm edirsə, onu söyürüksə, döyürüksə, haqqını tapdalayırıqsa, onu aldadır, barmağamıza dolayırıqsa, həyatına qəsd ediriksə, xülasə nə ediriksə özümüzə edirik. Bəli, insanın bu fani dünyanın naz-nemətlərindən üz döndərtmək üçün aclıq hikmətini anlamasına dair əsərlər yazsaq bu min-min qalın cilidlər dolu kitablara sığmaz. Əslində belə kitabları qədim hind brəhmənləri yazmışlar, yoqlar da buna əməl edərək insanın daxili orqanlarında yaranan Günəş enerjisi ilə möcüzələr yaratmışlar. Bu sözləri yaponlar, koreyalılar haqqında da söyləmək olar. Bəşəriyyətin ən dahi filosoflarından olan Çin filosofu Konfutsinin də ölməz fikirləri ona cismani və ruhani saflığı bəxş edən aylarla keçirdiyi acqalmalarının bəhrəsidir. Biz türklərin və bəşəriyyətin ən möhtəşəm sivilzasiyası dövrü İbrahim və İsmayıl peyğəmbərin peyğəmbərlik və hökmdarlıq dövrləri olmuşdur. Bu dövrün insnaları da mütəmadi olaraq cismlərinin sağlamlığı və ruhlarının saflaşması üçün bir ilin bir ayini oruc tutmuşlar, iki ayınısa ac qalmışlar.

Eyni zamanda, aclıq aksiyası zamanı həkimlər aclıq aksiyası keçirənlər üçün sakitliyin təmin edilməsinə xüsusi diqqət yetirməlidirlər. Onları ziyarətə gələnlərə ən çoxu bir saat vaxt verilməlidir. Bu vaxtın da təxminən yarım saatı aclıq aksiyası keçirən şəxslərin ailə üzvləri, yaxın qohumları, məslək və əqidə dostları, digər yarım saatı da mətbuat işçiləri üçün ayrılmalıdırlar. Hərgah Abbas Lisaninin günahsız olaraq həbs edilməsinə qarşı Ərdəbillilər fədakarlıq göstərərək aclıq aksiyalarına başlayarlarsa və bu aclıq aksiyaları da onda tezliklə Qacarlar dövlətinin digər böyük şəhərlərini, qəsəbələrini, kəndlərini bürüyər. Bu aclıq aksiyalarını çox çəkməz ki, Güney Azərbaycanının xarici ölkələrdə yaşayan Oğuz Türkləri də davam etdirər və yaşadığı ölkələrin əhalisinin diqqətini də Abbas Lisaniyə qarşı törədilən bu haqsızlığa cəlb edərlər. Nəhayət, bu aclıq aksiyasına Quzey Azərbaycanının bir çox siyasi hüquqları tapdalanan Oğuz Türkləri də başlayar. Tezliklə Quzey Azərbaycanın paytaxtı olan Bakı şəhərində Oğuz Türklərinin aclıq aksiyaları keçirmək üçün təşkilat komitələri yaradılar. Beləliklə, öz istiqlalı uğrunda Oğuz Türklərinin keçirdiyi aclıq aksiyası Quzey Azərbaycanını da bürüyər. Beləliklə də, tərəqqipərvər bəşəriyyətin ən işıqlı simaları - şairləri, filosofları, politoloqları, diplomatları, siyasi xadimləri, dövlət başçıları, Nobel mükafatı laureatları, mütəfəkkirləri Güney və Quzey Azərbaycanında aclıq aksiyası keçirənləri ziyarətə gələrlər. “Türküstan” qəzetinin əvvəlki sayında qeyd etdiyim kimi bir neçə dəfə səssiz-səmirsiz aclıq aksiyası keçirmişəm. Yəni o aclıq aksiyalarım bu əsl aclıq aksiyam üçün hazırlıq məşqlərim olub. Ümumiyyətlə, aclıq və aclıq aksiyalarına səbəb bunları deyə bilərəm: “Dünyanı bürüyən aclığa və bu səbəbdən aclıq aksiyalarının keçirilməsinin əsl səbəbi dünya sərvətinin insanlar arasında anormal şəkildə (yəni ədalətsiz) bölünməsidir. Müasir dünyanın sərvətinin 99 faizdən çoxu əməlləri çox ləkəli, qorxulu, könül bulandıran oliqarxların ixtiyarındadır. Bu dinsiz, qansız oliqarxlar da çox amansız qanunlarla hələ ki, bəşəriyyəti idarə edirlər. Nəticədə, dünya idarə edilməz həddə çatıb. Bir çox Şərq ölkələrini aclıq, səfalət, dinlənçilik, pozğunluq, əyyaşlıq qorxulu xəstəliklər bürüyüb və bu təhlükəli sindromlardan Qərb ölkələri də sığortalanmayıb. Qərb ölkələri Şərq ölkələrinə baxanda hələlik pərdələnməyi, özlərini “abır”lı, “həya”lı göstərməyi bacarsalar da bəzən onlarda elə qorxulu xəstəliklər, fəlakətlər, dəhşətlər ortaya çıxır ki, şərqlilərin qərblilərə yazığı gəlir...

Bəllidir ki, dünya başbilənlərinin dünyanı idarə edən iki mötəbər təşkilatı var. Bunlardan birincisi BMT-dir, ikincisi də Avropa Şurasıdır. Amma bu da bəllidir ki, artıq bu mötəbər təşkilatlar öz nüfuzlarını sürətlə itirməkdədirlər. Bunun da əsas səbəbi belədir!.. Oliqarxların daha amansızlıqla dünya sərvətini qamarlaması və digər bəşər övladlarınınsa daha da yoxsullaşması və müflisləşəməsi. İxtiyar sahibi oliqarxlar elə qanunlar yazırlar ki, müflis vəziyyətinə düşən bəşər övladları ona əməl edə bilmirlər. Bəllidir ki, dünya yeni inqilab ərəfəsindədir. Bu informasiya təzə deyil. Bunu dilənçi də bilir, oğru, quldur da Avropa Şurası da, BMT-də.. Bu informasiyanısa ən birinci bilənsə 1952-ci ildən İngiltərənin kralişçası olan 93 yaşlı Yelizaveta xanım Ventsodur. Yelzaveta xanım da sözlərini həmin vaxtdan dünyanın aparıcı dövlətlərinin başçıları olan öz tanış-bilişlərinə belə deməkdədir: “Dünyanın libası yaman köhnəlib, lap cırıq-cırıq olub. Təzələyin bu libası”. Başbilənlərsə üçtəpə sağsağan kimi gözlərini döyüb, baş üstə desələr də silaha əl atırlar, taqqa-taraq salaraq deyirlər: “Bizim libas təzələmək üsulumuz budur. Hansı ölkəni deyirsən xaraba qoyaq, nə qədər insan deyirsən qıraq, çataq”. Doğrudur, indiyə qədər kraliça Yelizaveta xanım öz yaxın tanış-bilişləri olan dövlət başçıları ilə dünyanın libasını belə dəyişə bilib. Amma sonuncu Suriyada libas dəyişmə əməliyyatı sübut etdi ki, daha onun sözü işə keçmir. Yəni, kraliça daha dünyanı idarə edə bilmir. Çünki dünyanın libasını dəyişən kraliçanın özünün libasının dəyişilmək vaxtı çatıb... Yəni, kraliçanın özünün işi Allaha qalıb. Dünyanın libasının dəyişilmə əməliyyatı yalnız Məhəmməd Əmin bəy kimi elmi-helmi kamil olan siyasi korifey və onun məsləkdaşları tərəfindən mümkündür. Kraliçanın libas dəyişmək əməliyyatını düşündükcə yadıma qədim bir rəvayətimiz düşür... Belə rəvayət edirlər ki, qədim zamanda bir kişi bir şəhərə gedir. Axşam düşür. O gecələmək məqsədilə bir qapını döyür. Qapını onun üzünə qoca bir qarı açır. Qərib adam baxıb görür ki, bu otaqda qarıdan savayı bir qız, bir gəlin var. Otaqda kişi xaylağı olmadığından qərib adam qarıya deyir: “Mən qəribəm, gecələməyə yerim olmadığından qapınızı döydüm. Baxıb görürəm ki, mənim burda qalmağım düzgün deyil”. Qarı onun üzünə təbbəsümlə gülümsəyərək söyləyir: “Qonaq Allah qonağıdır. Özündən qabaq ruzusu gəlir. Sənin yatmağın üçün çarpayımız da var. Keç içəri”. Xülasə, qərib qonaq utana-utana içəri keçir. Olandan, qalandan yeyib-içir, bir qədər ordan-burdan söhbət edəndən sonra yatmaq istədiyini deyir. Ona yatmaq üçün yer salırlar. Ləmpənin işığını aşağı salandan sonra o, çarpayıdakı yataq yerinə uzanır. Qonaq nə qədər yatmaq istəsə də gecə yarını keçsə də onun yuxusu gəlmir. Bir az keçmir ki, qız öskürməyə başlayır. Qonaq qız öskürdüyü tərəfə getmək istəyəndə gəlin tərəfdən də öskürək səsləri gəlir. Qonaq ayağa durub əvvəlcə qız tərəfə, sonra da gəlin tərəfə getmək istəyir. Bu dəmdə qonaq qarının öz-özünə bərkdən deyindiyini eşidir. Qonaqda maraq güc gəlir ki, görüm qarı öz-özünə nə deyir. Qonaq qarıya yaxınlaşanda qarının bu sözləri dediyini eşidir: «Eh, mənimki onsuz da Allaha qalıb». İndi ingilis kraliçası Yelzaveta xanımın dünyanın libasını dəyişmək fikri də Allaha qalıb. Nəsə dünyanın libasının necə dəyişilməsinə aclıq aksiyası keçirəndən sonra cavab verərik. Bu suala cavab vermək aclıq aksiyası keçirəndən sonra olduqca asandır. Necə deyərlər, belə suallara cavab vermək onda bir içim su kimidir, bir göz qırpımındadır.

Deməli, bəşəriyyət yeni qanunlarla idarə edilməlidir. Bu qanunların necə yazılmasısa bəşər övladlarının özlərindən asılıdır. Bəşər yaranandan bu günə qədər hələ dövlətlər Arktika və Antaraktida uğrunda müharibələr aparmayıblar. Bunun da səbəbi bəllidir. Bunlarda hansı sərvət var ki, buna sahib duran dövlətin də qazancı nə ola... Amma biz Quzey Türklərinin vətəni Azərbaycanın xeyrini biz Oğuz Türklərindən çox dünya ağaları götürürlər. Çünki Azərbaycanın yer üstü cənnət, yar altı xəzinədir. Rus da, ingilis də Qafqaz deyəndə hayıl-mayıl olurlar. Heç kim gözəl Qafqazı əlindən vermək istəmir. Elə buna görə də dünyanın ağıllı siyasətçilərindən olan, iki dəfə İngiltərənin baş naziri olmuş, 1953-cü ildə ədəbiyyat üzrə Nobel mükafatı alan, kapitalizmi hamını xoşbəxt eləyə bilməməkdə, sosializmi hamını dilənçi eləməkdə günahlandıran Uilyam Çörçilin Azərbaycan haqqında söylədiyi bu fikri qəribliyə salmaq olmaz: “Azərbaycan elə bir nazəndə gözəldir ki, (yəqin ki, Çörçil elə bir nazəndə gözəl əvəzinə əri ölmüş, yiyəsiz, sahibsiz ifadələrinin əvəzinə elə bir ifadəsini bir ədəbiyyatçı kimi yox, bir siyasətçi kimi işlətmişdir) onun heç kim dul qalmasına razı olmayacaq...

Xülasə, mətləbdən yayınmayım. Aclıq aksiysı ideyasının müəllifi kimi onu da deyim ki, mən həm dini, həm bədii, həm də elmi kitabları tez-tez mütaliə etməkdən yorulmuram. Dini kitabların hər ayəsini oxuyanda dərin-dərin fikirlərə dalıram. Bu ayələr içərisində ən çox xoşuma gələn ayə “İncil”dən bu ayədir: “Müdriklər dar qapılardan keçir, qoyun sürüsüsə genişliyə can atır”. Ona görə də istiqlal aşiqimiz Abbas Lisaninin aclıq aksiyası keçirdiyi vaxtdan onu azadlıqdan məhrum etdiyinə görə “İran” İslam Respublikasının fars-molla rejiminə qarşı Azərbaycan Oğuz türklərini Abbas Lisani azad olunana qədər aclıq aksiyası keçirməyə çağırmağımı düşünəndə “Incil”dən söylədiyim həmin ayəni xatırlamağınızı xahiş edirəm. Inanıram ki, kim müdrikdirsə, məni sözsüzdən anlayacaq. Kim də müdrik deyilsə, “Incil”də buyrulduğu kimi qoyun sürüsünə aiddir və mənim elə kəslərə deyiləsi heç bir sözüm yoxdur, onlar da gedib rahatca otlarını otlaya bilərlər. Mən bəzi qaraya ağ deyənlərə, şər qüvvələri öyənlərə, bütlərə sitayiş edənlərə, gələcək ağ günləri qapqara hesab edənlərə bunları demək istəyirəm: “Mən nəinki kiminsə acından ölməsini, heç ayağına daş dəyməsini belə istəmirəm. Mən əvvəlcə Oğuz türklərinin, sonra da cümlə-bəşər övladlarını şərə qarşı mübarizəyə qalxmağa, dünyanı nur libasına bürüməyə və insan haqlarını, hüquqlarını qorumağa, kamil insan adına sahib durmağa çağırıram. Həkim kimi bunları deyə bilərəm ki, şəxsən mənim özümün aclıq aksiyasını keçirməyimə səhhətim, sağlamlıq durumum qətiyyən icazə vermir. Belə ki, mən aclıq aksiyalarını aktiv şəkildə 1993-1995-ci illərdə keçirmişəm. 1995-ci ilin axırlarından bu günə qədər erroziyalı kolit xəstəsi olduğumdan (bu xəstəliyin necə ağır xəstəlik olduğunu, Kron xəstəliyi kimi çox zaman ölümlə nəticələndiyini yalnız həmin xəstəliyə düçar olanlar və onu düzgün müalicə edən həkimlər bilir) aclıq aksiyası keçirməmişəm. Yalnız çox ehtiyatla oruc tutmuşam. 1995-ci ildən 2017-ci ilə qədər bir çox ağır xəstəliklərdən əziyyət çəksəm də 2017-ci ilin mart ayının 17-dən bu günə qədər də insult xəstəliyindən və onun fəsadı olan bədənimin sol tərəfinin keyiməsindən, ağır eşitmədən, görmə qabiliyyətimi itirilmə təhlükəsindən əziyyət çəkirəm. Buna görə də dəfələrlə müxtəlif xəstəxanalarda (Bir saylı şəhər xəstəxanasının neyrocərrahiyə şöbəsində, beş saylı şəhər xəstəxanasının nevrologiya şöbəsində, Əhmədli qəsəbəsində yerləşən nevrocərrahiyyə xəstəxanasında, Mərkəzi Klinikada və digər özəl klinikalarda) dəfələrlə müalicə olunmuşam. Xaricdə müalicə almaq istəsəm də istəyim hələ ki, arzu olaraq qalır. Bütün bunlara baxmayaraq yatmış vicdan sahiblərinin vicdanını oyatmaq məqsədiylə dediklərimin başlandığını, onun mərhələ-mərhələ baş tutduğunu görəndən sonra böyük şairimiz Mirzə Ələkbər Sabirin “Qarınca” təmsilindən bu beytləri deyərək:

Ufacıq işləri hünər sanma,

Böylə işlər keçər sühulət ilə.

Hünər oldur ki, bir böyük əməli,

Edəsən həll min süubət ilə.

Kişilər himməti dağı qoparır,

Kişi ol dağ qopar həmiyyət ilə!

Xassə, icrayi - əmri – millətdə,

Pişkam ol kəmali – cürət ilə.

Vətən uğrunda, millət eşqində,

Bəsli-can et xülusu niyyət ilə.

Iş apar, baş gedərsə qoy getsin…

Ad qalar, bəs deyilmi, millət ilə?!

Sonra da “Fisincan” şeirindəki bu beytlərini: -

Sanma əzdikcə fələk bizləri virlanlıq olur,

Un təmənnası ilə buğda dəyirmanlıq olur.

Qarışıqdır hələlik millətin istedadı, -

Ələnirsə, safı bir yan, tozu bir yanlıq olur!

Çalxalandıqca, bulandıqca zaman nehrə kimi,

Yağı yağ üstə çıxır, ayranı ayranlıq olur!

Kim ki, insanı sevir-aşiqi-hürriyyət olur,

Bəli hüriyyət olan yerdə də insanlıq olar!

söyləyib aclığa başlayacağam. Haqq-ədalət bərqərar olana qədər İnşallah, haqq-ədalət də bərqərar olacaq!!! İndisə Abbas Lisaninin azad olunmasını düşünərək bu dördlüyü deyirəm:

Bəşər necə millət, necə lisandır,

Fani dünya sirlər dolu-müəmma.

Ölməyə nə var ki, ölmək asandır,

İnsan tək yaşamaq çətindir amma.

Sonda cümlə Oğuz türklərinə və bəşər övladlarına üz tutaraq Abbas Lisaninin azad olunması üçün onları təmənnasız aclıq aksiyası keçirməyə (yəni, ən humanist siyasi mübarizəyə) çağırıram, öz fikrimi bu dördlüyümlə ifadə edirəm:

Kimsəsizə arxa duran kimsəyəm,

Həzz alıram təmənnasız sağ oldan.

Yaranandan əbədilik “Xəmsə”yəm,

Nizamim də gəlib keçdi bu yoldan.

Qədim insanlar bir çox xəstəliklərdən ac qalmaqla şəfa tapırdılar. Aclıqla müalicə qədim insan məskəni olan Yerusəlimdə geniş yayılmışdı. Bundan min-min il sonralar aclıqla müalicə üsulundan Himalay dağlarının ətəklərindəki xalqlardan başlamış Amerika qitəsindəki xalqlara qədər bütün xalqlar aclıqla müalicə üsulundan geniş istifadə etmişlər. Müasir dövrdə də Himalay dağlarının ətəklərindəki xalqların çoxu aclıqla müalicənin bütün incəliklərini özündə saxlayan Tibet müalicə üsulundan istifadə etməkdədirlər. Eyni zamanda, Braziliyada yaşayan xalqlar da aclıqla müalicənin ən qədim üsullarından indi də istifadə etməkdədirlər. Tanrının ən qədim və sevimli Türk peyğəmbərlərindən olan ata-oğul İbrahim (bəllidir ki, İbrahim peyğəmbər bütpərəst Türk Azərin oğludur) və İsmayıl peyğəmbərlərin dövlərində elm-texnika o qədər inkişaf edib ki, insanlar nəinki Amerikaya, başqa planetlərə də gedib-gələ biliblər. Onların dövründə tibb elmi ən yüksək səviyyəyə çatmış, min yaşında ölən insan haqqında “cavan öldü” deyə söylənilmişdir. İnsan ömrü ən azı min beş yüz il, iki min arası olmuşdur. Həmin dövrdə aclıq vasitəsilə qanın laxtalanmasının qarşısı alınmış, cərrahi üsullarla iliyin və beynin köçürülməsi mümkün olmuşdur. Həyat enerjisi hüceyrə və toxumalarda qalan insanların öldükdən sonra həyata qaytarılması mümkün olmuşdur. O dövrün saf insanlarının, saf insan ruhunun sirlərinin inclikləri biz müasir insanların anlaya bilməyi qeyri-mümkündür. Xülasə, dediklərimi belə anlamaq olar ki, ac qalmaqla insanın bədəni və ruhu elə saflaşır ki, insanın ömür məzmunu və hər iki dünyası (fani və axiraət) onun ruhuna yazılır. Bu hikməti anlamaq üçün heç də insanın hər elmi bilməsi, onun psixoloq və psixiatr olması vacib deyil. Yəni, cism və ruhdan ibarət olan insan öz bədənini sağlamlaşdırmalıdır ki, onun ruhu da saflaşsın. Hərgah hüceyrələrdən ibarət olan insan cismi (orqanizmi) sağlam deyilsə, bu hüceyrələr içərisindəki zərərli maddələrlə korlanar, belə insanın həzm, tənəffüs, ürək-damar, cinsiyyət, dayaq-hərəkət, əsəb sistemi sağlam olmaz, belə insanın ruhu da saf olmaz. Bu doğrudan da belədir. Odur ki, canı sağlam, ruhu nurlu olmayan insanların qurduğu dövlətlər də normal dövlətlər deyil, canı sağlam, ruhu nurlu olmayan bəşəriyyət də bədbəxt bəşəriyyətdir və məhvə məhkumdur.

Davamı var

Fəzail İsmayıl Böyükkişi

Türküstan.- 2019.- 6-12 avqust.- S.13.