Rasim Balayevin
ÖMÜR FƏLSƏFƏSİ:
“Qaranlığa gedirəm”
Avqustun 8-i Azərbaycanın Xalq artisti, kinomuzun
canlı əfsanəsi Rasim Balayevin doğum günüdür. Nəsimi, Babək, Beyrək
və bir çox
rolları ilə qəlblərdə sarsılmaz taxt quran görkəmli sənətkar
71 yaşını qeyd edir.
Aktyor öz doğum günündə həyat fəlsəfəsini
Publika.az-a bölüşüb.
- Rasim bəy, 71 yaşınız
tamam olur. Bu gün münasibətilə
sizi ürəkdən
təbrik edir, sağlam və mənalı ömür arzu edirik.
- Təşəkkür edirəm.
- Qocalıq qorxusuna qalib gələ bilmisiniz?
- Bu, məni kədərləndirmir,
Allahın və təbiətin qanunu belə qoyulub. Bu proses bizdən asılı deyil. İnsan dünyaya göz açır, yaşa dolur və öz
missiyasını tamamlayıb
dünyadan köçür.
Amma nə yalan deyim, əvvəllər
doğum günlərində
sevinirdim, indi yox. Təbrik edənlərə zarafatla deyirəm ki, bir yaş
da qocaldım, bu qocalığı niyə təbrik edirsiniz? Hər halda verilən
ömrü doya-doya yaşamaq lazımdır.
- Sizcə, layiq olduğunuz həyatı yaşaya bilmisiniz?
- Şükür. Belə hesab
edirəm ki, sənətindən asılı
olmayaraq, insan ləyaqətlə ömür
sürməlidir. Müəyyən
dərəcədə buna nail olduğumu düşünürəm.
- Dünyaya gəldiyiniz üçün nə vaxtsa peşman olmusunuz?
- Mən axı kiməm ki, peşman olum. Yaradan gətirib bizi bu dünyaya, o da aparacaq. Peşman olmaq ixtiyarım yoxdur.
- Həyatdakı ən çətin rolunuzun öhdəsindən necə
gəlmisiniz?
- Hər bir günün
öz marağı, ləzzəti, kədəri,
məyusluğu və
mürəkkəbliyi var. Məsuliyyətini
dərk etdiyim hər bir vəzifəmi
layiqli şəkildə
yerinə yetirməyə
çalışmışam.
- Bəs sənətdə?
- Bizim işimiz individual sənət deyil. Bəstəkar, şair, yazıçı
yaradıcılıqda və
öz dünyasında
daha sərbəstdir.
Vərəqi önünə qoyub
duyğularını oraya
ötürür. Aktyorluqsa kollektiv
sənətdir. İşimizin uğur və uğursuzluğu tək bir adamdan ibarət
deyil. Kollektivdə bir çox
komponentlər bir-birini
tamamlamalıdır. Bu
da həmişə mümkün olmur. Ssenari, rejissor, aktyor və operator işi bir-birini mükəmməl
şəkildə tamamlayanda,
gözəl bir sənət əsəri meydana gəlir.
- Həyatınız
maraqlıdır, ya rollarınız?
- Həyatım heç nə ilə fərqlənmir, standart məişət qayğıları...
Sözsüz ki, hər birinin özünün maraqlı tərəfləri
də var. Oynadığın
rolları özün
yaşayaraq tamaşaçıya
sevdirə bilərsən.
- Ümumiyyətlə, həyatınızdan
danışan film çəkilsəydi,
sizi kimin oynamasını istəyərdiniz?
- Keçdiyim ömür yolu adi bir
insan taleyidir, o, xüsusi heç nə ilə seçilmir. Şəxsi həyatım kimin üçünsə maraqlı
ola bilməz.
Bu, tamaşaçını
o qədər də cəlb etməz. Oynadığım sərkərdə və şairlərin həyatı düşünürəm
ki, daha dərindir, ibrətamizdir.
- Mən böyük aktyor taleyinin cəmiyyət üçün maraqsız
olduğunu düşünmürəm.
- Böyük aktyor deyiləm, müəyyən
uğurlu və ya uğursuz işlərim olub.
- Niyə özünüzə qarşı
bu qədər sərtsiniz? Bu, özünü
cəzalandırmaq üsuludur,
ya...
- Özümə qarşı
həmişə tənqidi
yanaşıram. "Korifey" sözünün
mənasını bilirəm.
Bu gün bu
sözü çox qiymətdən salıblar.
İki mahnı oxuyan və iki rola
çəkilən adamlar
bir-birinə "korifey"
deyir. Hamı bir-birinə "sənətkar" deyə
müracit edir. "Sənətkar" sözünü bu qədər asanlıqla dilə gətirmək olmaz, onun çəkisi
ağırdır.
Müəyyən bir müddət
cəmiyyət üçün
maraqlı insan və ya dəbdə
ola bilərsən,
həqiqət odur ki, yüksək sənət hər kəsə verilmir. Mənim üçün Rəşid
Behbudov, Müslüm Maqomayev, bu gün
isə səsi ilə dünyanı lərzəyə salan Yusif Eyvazov kimi
sənətçilər korifeydir.
Bir-birinə yalandan "sənətkar"
deməklə sənətkar
olmaq olmur. Onu demək istəyirəm ki, "böyük sənətkar" sözünün
məsuliyyətini anlayıram.
- Bizim üçün əvəzolunmaz və böyük bir aktyor olduğunuz dəqiqdir və bu, heç zaman dəyişməyəcək.
- Çox sağ
olun.
- Doğum tarixinizi bilməsəydiniz,
özünüzə neçə
yaş verərdiniz?
- Olduğum yaşı.
- Bəs hansı yaşda olmaq istərdiniz?
- Ruhən özümü gənc hiss etmirəm, artıq yaşa dolmuşam. Gənc qalmaq üçün
Allahın verdiyi sağlamlığın qədrini
bilmək lazımdır.
Amma elələri də var ki, nə
qədər öz qeydinə qalsa da, tez-tez xəstələnir.
Adam var ki,
özünə baxmasa
da, sapsağlam gəzir. Bu da
bir vergidir. Təbii ki, ələlxsus da, yaşa dolduqca
müəyyən qaydalara
və rejimə əməl etmək lazımdır. Yemək-içməyinə diqqət etməlisən,
vaxtlı-vaxtında idmanla
məşğul olmaq
lazımdır. Bədən Allah tərəfindən verilən
əmanətdir, ona baxmaq bizim borcumuzdur.
- "Darıxmaq" sözü
sizə kimi və ya nəyi
yada salır?
- Darıxmaq çox geniş anlayışdır,
bu sözə sadəcə bir-iki nəfəri sığdırmaq
mümkün deyil. Çoxları üçün darıxıram. Övladlarım,
nəvələrim və
həyatda olmayan dostlarım üçün
darıxıram...
- Həyatda yerini doldura bilmədiyiniz boşluq varmı?
- Son illərdə bu boşluğu xüsusilə
hiss elədim. Cavanlıqda çox
filmə çəkilmişəm.
30-35 rol oynayardım
ki, onların da arasından 10-u tamaşaçının sevimli
qəhrəmanları olardı.
Heyflər olsun ki, son illərim puça gedir. Bu da məndən asılı olmadı, həyat belə gətirdi ki, filmlər çəkilmədi, yaxşı
ssenarilər yazılmadı...
- Böyük həyat təcrübəniz var. Maraqlıdır
ki, bu yaşa
qədər yaxşı
və pisi bir-birindən fərqləndirməyi
öyrənə bilmisiniz?
Yoxsa həyat sizi təəccübləndirməyə
davam edir...
- Daha heç nəyə təəccüblənmirəm.
O qədər dəhşətli
səhnələrin şahidi
olmuşam ki, təsirləndiyimi demək
çətindir.
- İstəsək
də, istəməsək
də, yaşadıqlarımızdan
dolayı bəzən
həyat eşqimiz azalır və sönməyə başlayır. Belə anlarda sizə güc verən kim
və ya nə olur?
- Heç kim. Taleyimlə barışıram.
Bilirəm ki, üzü
qaranlığa gedirəm.
- Sizcə, bu dünyamız daha işıqlıdır?
- Tək mən deyil, bütün insanlar hər gün ölümə bir az da yaxınlaşır. Axirətdə bizi nələr
gözlədiyindən xəbərsizik.
Bu da o deməkdir
ki, ölüm müəmma, müəmma
isə qaranlıq.
Bu qaranlığın bizi
hara aparacığı
məlum deyil...
- Yaşa dolduqca özünüzə ən
çox hansı yalanı danışırsınız,
yoxsa səmimi olmağa üstünlük
verirsiniz?
- Yalandan da, yalançı
və yekəxana adamlardan da zəhləm
gedir. Çalışmışam ki, yalandan uzaq olum.
- Söhbətimizi
şən notlarla bitirək. Bu gün
necə qeyd etməyi planlaşdırırsınız?
- Evdə ailəmlə. Ötən il
yulibeyim idi deyə təmtəraqlı
şəkildə qeyd
etmişdim.
- Rasim bəy, bizə vaxt ayırdığınız
üçün minnətdaram.
Özünüzə yaxşı baxın.
- Sağ olun.
Türküstan.- 2019.- 10-19 avqust.-
S.16.