«Novruzunuz mübarək!»
Səməni, şəkərbura, «həft meyvə», buynuz yağlamaq…
Novruz Şimal yarımkürəsində
astronomik yazın başlandığı, gecə-gündüz
bərabərliyi günündə
(martın 20-si, 21-i və
ya 22-sində) keçirilir. Bir sıra
xalqlar yaz fəslinin gəlməsini,
təbiətin canlanması
şadlıqla qarşılayır,
bu münasibətlə
şənliklər keçirir,
onu yeni ilin başlanğıcı
kimi bayram edirlər. Qədim zamanlardan başlayaraq
azərbaycanlılar, İran,
Əfqanıstanda, Tacikistan,
Özbəkistan və
bəzi başqa şərq xalqları baharın - yeni ilin gəlişini şənliklərlə qarşılayırdılar.
Martın 21-i İran və
Əfqanıstanda rəsmi
təqvimin ilk günü
sayılır. Novruz həmçinin
Bəhai təqvimində ilin ilk günüdür.
2009-cu il sentyabrın 30-da
Novruz YUNESKO tərəfindən qeyri-maddi mədəni irs
siyahısına daxil edilib, 23 fevral 2010-cu ildə isə BMT
Baş Assambleyasının 64-cü sessiyasının
iclasında mart ayının 21-i «Beynəlxalq Novruz
Günü» elan edilib.
Novruz Azərbaycanla yanaşı
İranda, Türkmənistanda, Tacikistanda, Özbəkistanda,
Pakistanda, Qazaxıstanda, Qırğızıstanda xüsusi təntənə
ilə qeyd edilir. Albaniyada Sultan Novruz bayramı
dini bayram kimi Bəktaşilik təriqətinin
davamçıları tərəfindən qeyd olunur. Adətə görə, Novruz bayramında göyərdilən
səməni yazın gəlməsinin, təbiətin
canlanmasının, əkinçiliyin rəmzidir. Azərbaycan
kəndlisi səməni göyərtməklə növbəti
təssərrüfat ilinə bərəkət, bolluq
arzulayıb, bayrama dörd həftə qalmış, hər
çərşənbə axşamı və bayram
günü tonqal qalamaqla, mahnı («Gün çıx!» nəğməsi
və s.) qoşmaqla oda, atəşə, günəşə
olan etiqad və inamını ifadə edib.
Novruz müxtəlif
ölkələrdə müxtəlif cür qeyd olunur. İrandakı
zərdüştilər öz Novruz süfrələrinə
Zərdüşt peyğəmbərin müasir rəssamların
təxəyyülünün məhsulu olan portretini qoyurlar.
Amma İran əhalisinin çoxu müsəlmandır,
onların süfrəsində Qurani-Kərim olur, bəziləri
isə həm də İran şairi Hafizin divanını
süfrəyə qoyurlar. İran süfrəsində
də Azərbaycandakı kimi «s» hərfi ilə başlayan 7
nemət olmalıdır.
Əfqan
süfrəsi isə adətən stolun üstündə
olmur. Süfrə yerə sərilir və ona dəstərxan
deyirlər. Əfqan süfrəsində
kompota bənzər bir təam da olur. Həmin
təamın adı «həft meyvə», yəni yeddi meyvədir.
Amma quru meyvələrdən hazırlanır.
Əfqanlar bunu ilin heç bir ayrı ayında
hazırlamırlar, ancaq Novruzda hazırlayırlar. «Həft meyvə» - ərik qurusu, kişmiş, qoz, iydə
və sairdən hazırlanır. Əfqanıstanda da Azərbaycandakı
kimi yumurta döyüşləri olur, amma orda yumurta boyamaq bir az uzun çəkir – yumurtaları qaynadandan
sonra da fırçayla üstünə cürbəcür
naxış vururlar. Əfqanıstanda Novruz
şənliklərinin mərkəzi Məzari-Şərif
şəhəridir. İnsanlar həmin
şəhərə toplaşır, Əlinin ziyarətgahında
orda xüsusi sərgilər, mərasimlər təşkil
olunur.
Əfqanlar Məzari-Şərifdə
xüsusi bayraq qaldırırlar. Bayraq 10 gün orda
qalır. Sonsuz qadınlar Əlinin ziyarətgahına
gəlir, ora lentlər bağlayırlar, Allaha dua edirlər ki,
Əlinin xətrinə bizim ailənin övlad arzusunu yerinə yetir.
Qırğız
süfrəsində məxsusi olaraq Novruzda bişirilən
beşbarmaq da olur. Bu – quzu ətindən və makarona oxşar un məmulatından bişirilir. Adına niyə
beşbarmaq deyilir – çünki əllə yeyilir – yəni beş barmaqla. Bu ölkədə
Novruzda tonqal qalamırlar, amma evin, həyətin odla pak edilməsi
adəti var – üzərlik yandırılan kimi. Qırğızlar deyir ki, bu, qədim türk
şamanlarından qalma adətdir. Onlar «Alas-alas, hər bəladan
xilas» – deməklə öz həyətlərini atəşlə
pis ruhlardan təmizləyirlər.
Novruzda Özbəkistanda
öküzlərin buynuzunu yağlayırlar. Məmləkətin
yaşlı adamı əlini yağa batırar və
öküzlərin buynuzunu yağlar ki, yeni il
bərəkətli olsun.
Novruz
bayramı Azərbaycanda da xüsusi təntənə ilə
qeyd olunur. Bu bayramda insanlar sanki ruhən təmizlənirlər.
Bu isə onların ürəkdən bir-birinə
xoş diləklər diləməsi ilə özünün
büruzə verir. İlk çərşənbədən ta martın
axırlarınadək ölkəmizin hər bir yurdunda,
obasında bu sözlər eşidilir: «Novruzunuz mübarək
olsun!»
Qızılgül Abdinova
Üç nöqtə.- 2011.- 19 mart.- S. 3.