Uşaqlığın son gecəsi və ya unudulmaz günlər…
Suğra Bağırzadə: «Arzusuna doğru hərəkət edən bir uşaq olmuşam»
Tariyel Qasımov: «Müəllimlər
qiymət yazarkən atama görə hörmət edirdilər»
Nicat Kazımov: «Uşaq
vaxtı macəraları
sevirdim»
Hər bir insan fərd olaraq öz uşaqlıq illərini yaşayır və yaşın üzərinə yaş gəldikcə yaddaşında xatirələrə çevrilir. Bəs aktyorlarımızın uşaqlıq illəri necə keçib? Necə uşaq olublar? Bu barədə “Üç nöqtə”yə danışan
xalq artisti Zərnigar Ağakişiyeva uşaqlıq illərinin maraqlı keçdiyini bildirdi: “Beş yaşımdan səhnədə olmuşam. Uşaq vaxtı Səməd Vurğunun şeirlərini deyirdim, xorda iştirak edirdim. Çox yaxşı və müşahidəçi uşaq olmuşam. Hətta, uşaqlıqdan anlamağa başlamışam ki, kim necə düşünür, kim necə yaşayır. Məndə uşaqlıqdan təbiətə həssalıq var idi. Hər bir çiçəkdən, təbiətin gözəliyindən zövq alırdım. Sonra səhnədə olduğuma görə insanlardan sığal, mehribanlıq, sevgi görürdüm. Bu hisslər həyatda mənə dayaq olub. O illərdən bu günə qədər ədəbiyyatdan, incəsənətdən ayrılmamışam. Taleyimə bu sənətdə olmaq yazılıbmış. Bu günümdən çox razıyam. Belə bir həyat yaşadığıma görə, çox sevinirəm. Aktrisa olaraq tamaşaçı və dövlət tərəfindən qiymətləndirilmişəm».
Əməkdar artist Suğra Bağırzade uşaqlığının gözəl keçdiyini dilə gətirdi: «İkinci sinifdən «Pyanerlər sarayı»nın üzvü idim. Artıq beşinci sinifdə böyük teatr səhnəsində “Cücələrim” mahnısını ifa etmişdim. Uşaqlığım maraqlı keçib. Məktəbdə əla qiymətlərlə oxumuşam. Öz istədiyinə, arzusuna doğru hərəkət edən bir uşaq olmuşam. Həmişə birinci olmaq istəyirdim. Heç vaxt heç kimdən geridə qalmayan normal, ağıllı uşaq olmuşam”.
Xalq artist Fuad Poladov uşaqlıq illərini xatırlamır: «Uşaqlıq illərim yadıma gəlmir».
Xalq artisti Tariyel Qasımov isə
ərköyün uşaq olub:
«Uşaqlıq illərim kənddə keçib. Atam kolxoz sədri olub. Ona görə də,
hər kəs mənə hörmətlə
yanaşırdı. Balaca uşaq
idim, atama görə kəndin sürücüləri mənə
maşın sürmək
öyrədirdilər. Ailədə
tək oğul idim. O vaxt atam müharibədə olduğu üçün
məni ərköyün
böyüdüblər, xətrimə
dəyməyiblər. Uşaqlığım çox maraqlı keçib. Dalaşqan, dəcəl uşaq
olmuşam. Məktəbdə də dəcəl idim, çox yaxşı oxumurdum, 3-5 arası qiymət alırdım. Müəllimlər qiymət yazarkən atama görə hörmət edirdilər».
Xalq artisti bildirdi ki, kənddə “Ovod” filmi nümayiş
olunandan sonra onda aktyor olmaq
istəyi yaranıb və bununla da sənətə gəlib: «Atam aktyor olduğuma görə məni danladı, hətta bir dəfə döydü. Mən instituta daxil
olandan sonra pul göndərmədi.
Məni rəhmətlik Şahmar Ələkbərov evlərinə
apardı. Onların evində
qalıb institutu bitirdim».
Əməkdar artist Nicat Kazımov
sakit uşaq olub: «Ailənin böyük uşağı
olmuşam. Məndən sonra iki qardaşım, bir bacım var. Sakit, dərs oxuyan uşaq olmuşam. Dərslərimi hazırlamadan uşaqlarla
oynamağa getməzdim.
Uşaqlığım pis keçməyib.
Həyatımda xoşagəlməz
hadisələr az, xoş hadisələr çox olub. Uşaq vaxtı macəraları
sevirdim. Qayaya dırmaşmaq,
çaydan keçmək,
balıq tutmaq xoşuma gəlirdi. Uşaqlar futbol oynayanda mən qayaya dırmaşırdım. Uşaqlığım yadıma düşəndə
kövrəlirəm. 9-cu
sinifdə oxuyanda zavodda işlədim.
Kiçik əmim əsgərlikdə
idi. Lazım olanda qoyun nobatına gedirdim, oradan da məktəbə
qayıdırdım. Komsomol təşkilatının
katibi olmuşam.
Daha çox ictiami işlərlə məşğul
olurdum. Sumqayıtda ansambl təşkil
etmişdim, dram dərnəyinə
gedirdim».
Əməkdar artist 6- cı sinifə
qədər müğənni
olmaq istəyirmiş:
«Romeo-Cullyetta filminə
baxandan sonra o hissləri yaşamaq üçün aktyor olmaq istədim və o peşənin dalınca da axıra qədər getdim».
Rəqsanə
Üç nöqtə.-2014.- 3 iyul.- S.13.